QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΖ’ - Ρωσία - Λετονία

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2024

Με την πυξίδα να δείχνει πλέον Ελλάδα, η QJMOTOR SRT 800X επέστρεψε σε ευρωπαϊκό έδαφος, έχοντας μπροστά της 4.000 χιλιόμετρα για να αποδράσει από την παγωμένη Ρωσία και να φτάσει στη ζεστή αγκαλιά της Μεσογείου.

"Στο Vladivostok παρέμεινα συνολικά 9 ημέρες για να παραλάβω την QJMOTOR SRT 800X από το Magadan και να τη στείλω κατόπιν με τρένο στη Μόσχα. Στη ρωσική πρωτεύουσα θα έφτανε σε περίπου 11 ημέρες, ενώ εγώ θα πήγαινα στη Μόσχα αεροπορικώς! Μετά, αναβάτης και μοτοσυκλέτα θα ταξιδεύαμε οδικώς για Ελλάδα, διανύοντας άλλα 4.000 χλμ. για την ουσιαστική ολοκλήρωση του QJMOTOR TRANS ASIA 2024. Μια ολόκληρη επιχείρηση είχε στηθεί για να δρομολογηθεί η επιστροφή στην Ελλάδα.

Έτσι, μ’ ένα αεροπορικό εισιτήριο στο χέρι, αποχαιρέτησα το Vladivostok και πέταξα για Μόσχα, εκεί όπου θα περίμενα τη σιδηροδρομική άφιξη της QJMOTOR SRT 800X. Κι όταν επιτέλους αντίκρισα το ξύλινο κουτί με την QJMOTOR SRT 800X να με περιμένει σε μια αποθήκη στα βορειοανατολικά προάστια της Μόσχας, η χαρά μου ήταν ανείπωτη! Γρήγορο unboxing, σύνδεση της μπαταρίας, μίζα και έτοιμος για αναχώρηση.

Με αφετηρία τη Μόσχα, η QJMOTOR SRT 800X ξεκίνησε την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Αν και με χώριζαν περίπου 4.000 χλμ. από τα πάτρια εδάφη, παραδόξως δεν είχα καταλήξει σ’ ένα οριστικό ταξιδιωτικό πλάνο -στο μυαλό μου 'πάλευαν' πολλές επιθυμίες και σχέδια. Ωστόσο, αυτό που προείχε ήταν η έξοδός μου από τη Ρωσία. Έτσι, μετά από 620 ανιαρά χιλιόμετρα στις δασοσκέπαστες πεδιάδες της Δυτικής Ρωσίας, σφράγισα το διαβατήριό μου, είπα 'Bye Bye Russia' και πέρασα στη Λετονία."

Ετικέτες

QJMotor

Trans Asia

μητσάκης

ταξίδι

ταξιδιωτικό

https://bit.ly/MOTO_658

19/7/2021

Καλά έφτασα ως το Nordkapp, τώρα έπρεπε όμως να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα. Παίρνοντας μια βαθιά αναπνοή, ξεκίνησα αποφασιστικά το ταξίδι της μεγάλης κατηφόρας, έχοντας καταγεγραμμένα 5.700 χλμ. στο κοντέρ του SYM HD 300 και 13 μέρες ταξιδιού στην πλάτη. Δεν ήταν και άσχημα!

Απόδραση λοιπόν από το Nordkapp, οδηγώντας πάνω στη διαδρομή Nordkapp – Alta – Haparanda – Umea – Sundsvall – Stockholm (2.100 χλμ.), με την Σουηδία να φιλοξενεί την κατά νότο πορεία μου. Στα πρώτα 1.000 χιλιόμετρα επί σουηδικού εδάφους διέσχισα καταπράσινες αραιοκατοικημένες εκτάσεις, με λίγη ανθρώπινη παρουσία και πολλούς απρόβλεπτους ταράνδους, που πετάγονται στο δρόμο.

Μετά από τέσσερις μέρες βαρετής οδήγησης μέσα σε ομοιόμορφα δασώδη τοπία, έφτασα ανακουφισμένος στην Στοκχόλμη. Εδώ έκανα μια διήμερη στάση για ανασυγκρότηση και γνωριμία με την πανέμορφη «Βενετία του Βορρά», που είναι κτισμένη σε 14 νησιά, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με 57 γέφυρες. Η Στοκχόλμη μ’ ενθουσίασε πολύ, δικαιώνοντας το προσωνύμιό της.

Η διαδρομή Stockholm–Trelleborg (640 χλμ.) ήταν η τελευταία επί σουηδικού εδάφους για τους τροχούς του SYM HD300. Στο λιμάνι Trelleborg ακολούθησε επιβίβαση σε καράβι, οκτάωρο νυκτερινό ταξίδι και πρωινή αποβίβαση στο Rostock της Γερμανίας. Κανένας έλεγχος εγγράφων για covid–19 δεν μου έγινε, ενώ το λόγο είχαν στη συνέχεια οι άψογες γερμανικές autobahn. Προορισμός ο γερμανικός νότος και συγκεκριμένα η πόλη Winnenden, στα βόρεια περίχωρα της Στουτγάρδης (820 χλμ. νοτιότερα)…

Αγαπημένα συγγενικά πρόσωπα με φιλοξένησαν τις δυο επόμενες μέρες στην Winnenden. Άδραξα την ευκαιρία για ξεκούραση και γνωριμία με τα κυριότερα αξιοθέατα της κοντινής Στουτγάρδης, ενώ στο ακούραστο SYM HD 300 αλλάχθηκαν οι βαλβολίνες και καθαρίστηκε το φίλτρο αέρα. Η επόμενη αλλαγή λαδιών κατά πάσα πιθανότητα στην Ιταλία.

Καλή η κεφάτη ελληνική παρέα, αλλά ήρθε η ώρα να συνεχίσω το οδοιπορικό της μεγάλης κατηφόρας. Που πάω τώρα; Η Ελβετία επιλέχθηκε να ανοίξει τα σύνορά της στον αναβάτη του SYM HD 300. Απώτατος προορισμός εντός της ελβετικής επικράτειας θα αποτελούσε το αλπικό πέρασμα Col du Grand St.-Bernard (2.473 μ.), στα σύνορα Ελβετίας-Ιταλίας. Πορεία λοιπόν για τις χιονοσκέπαστες Άλπεις.