Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού - Πλήρες φωτογραφικό υλικό

19/10/2016

του Θανάση Μουρίκη

Πριν ξεκινήσουμε την αφήγηση για μια αναβίωση, είναι σωστό να κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα.

Το ΤΤ Ψυχικού είναι ο ιστορικότερος αγώνας μοτοσυκλετών στην Ελλάδα, καθώς έγινε για πρώτη φορά το 1927. Η προπολεμική ιστορία της μοτοσυκλέτας έχει εντελώς διαφορετικό προφίλ από την μεταπολεμική Ελλάδα και το σήμερα. Η δεκαετία του ‘20 είναι η χρυσή δεκαετία της μοτοσυκλέτας, και στην Ελλάδα ο μοτοσυκλετισμός διανύει την τρίτη του δεκαετία. Βέβαια, εκείνη την εποχή για να έχεις μοτοσυκλέτα ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να ανήκεις στην υψηλή αστική κοινωνία, η μοτοσυκλέτα ήταν υπόθεση των πλουσίων και της "ελίτ" κοινωνίας. Όπως και να έχει, από την στιγμή που υπήρχαν μοτοσυκλέτες υπήρχε και η πρόκληση, που δεν ήταν άλλη από τους αγώνες.

Μέσα από τις αναφορές του Μιχάλη Αρβανιτόπουλου και την έρευνά του, που είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο περιοδικό ΜΟΤΟ, προκύπτει η αγωνιστική δράση στη περιοχή του Ψυχικού. Οι αγώνες είχαν την μορφή σιρκουί και διεξάγονταν μέσα στο τότε αστικό περιβάλλον. Σαν επιπλέον τεκμήριο έρχεται και ένα φιλμ του 1929 που επιβεβαιώνει την ιστορία.

Και τώρα ερχόμαστε στο παρόν. Ο συνδυασμός της έρευνας του Αρβανιτόπουλου και το φιλμ εποχής είναι το πνευματικό κίνητρο για την αναβίωση του αγώνα. Ο άνθρωπος που δέχεται τις πληροφορίες και εμπνέεται είναι ο Παναγιώτης Μαριολόπουλος, δημιουργός και πρόεδρος του μουσείου μοτοσυκλέτας Motorcycle Republik.

Σχεδόν ένα χρόνο πριν, ο Π. Μαριολόπουλος έρχεται σε επαφή με το δήμο Φιλοθέης - Ψυχικού και αφού παίρνει την αιγίδα αλλά και την ανάλογη υποστήριξη σε επίπεδο συνεργασίας, προχωράει στην ιστορική αναβίωση του αγώνα με ονομασία ΤΤ Ψυχικού. Έτσι, την Κυριακή 16/10 η πρώτη πλατεία Ψυχικού, εν ονόματι Blue Bell, μεταμορφώνεται σε αγωνιστικά paddocks περασμένων δεκαετιών. Η προσέλευση του κόσμου και η παρουσία των προπολεμικών μοτοσυκλετών σε συνδυασμό με τις αχυρόμπαλες και τα κλασικά οχήματα που είχαν τοποθετηθεί στην περίμετρο της πλατείας έδωσαν μια αίσθηση της αναδρομής με μνήμες που έχουμε μόνο μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Το αίσθημα της αναβίωσης είχε σαρκωθεί μέσα από ανθρώπους και μηχανές. Το πνεύμα και η γενική αύρα δημιούργησαν συναισθήματα μέσα από εικόνες ήχους και συζητήσεις. Ο αριθμός των θεατών ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πιθανόν να πέρασε και τα 3.000 άτομα. Για την ασφάλεια του κόσμου ο διοργανωτής είχε μεριμνήσει σε συνεργασία με την αστυνομική διεύθυνση της περιοχής την παρουσία της πυροσβεστικής αλλά και της τροχαίας Κηφισιάς. Πολύ σημαντική ήταν και η βοήθεια των εθελοντών μοτοσικλετιστών και συγκεκριμένα της ομάδας των Guzzisti Hellas που κυριολεκτικά έδωσαν την ψυχή τους με τον καλύτερο τρόπο! Φωνή της εκδήλωσης ήταν ο ακατάπαυστος με πληροφορίες από αναδρομές αλλά και σημαντικές ιστορικές γνώσεις Αντώνης Κόλλιας.

Δυναμικό παρόν έδωσαν οι βετεράνοι αγωνιζόμενοι όπως ο κ. Μακαρώνας, Γ. Τόγελος. Φ. Λέκκας, Β. Γουρουνές, Μ.Κατρίνης, Β. Γεωργακόπουλος, Β. Παπαϊωάννου, Μ. Τριποδάκης. Πολλοί από αυτούς έτρεξαν στον αγώνα με τους Βασίλη Γουρουνά, Φώτη Λέκκα και Βασίλη Γεωργακόπουλο να κλέβουν την παράσταση ζωντανεύοντας ακόμα περισσότερο την ιστορία, φυσικά η αγωνιστική τους δράση ήταν μεταγενέστερη του ΤΤ Ψυχικού αλλά η προσέγγιση είχε πολυδιάστατο χαρακτήρα.

Οι κατηγορίες που συμμετείχαν ήταν δύο: Στην πρώτη (Α) οι μοτοσυκλέτες ήταν κατασκευής μέχρι το 1945, και στη δεύτερη (Β) είχαμε μοντέλα από το 1946 μέχρι το 1968, χρονιά που έγινε το τελευταίο ΤΤ στο δήμο Ψυχικού - Φιλοθέης.

Ο αγώνας ήταν Regularity, δηλαδή οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να κρατήσουν την μέση ωριαία τους ταχύτητα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτή που κάνανε στον τρίτο γύρο. Ο κάθε γύρος είχε μήκος 2 χιλιόμετρα και διάρκεια 10 γύροι, δηλαδή 20 χιλιόμετρα στο σύνολο.

Για τους δυο πρώτους ανιχνευτικούς γύρους, safety car ήταν το πολυμορφικό πρωτότυπο αυτοκίνητο του Δ. Κορρε "KORRES PROJECT 4”. Σημαντική ήταν και η παρουσία του Έλληνα αναβάτη Ανδρέα Ψυχογιού που μας έχει εκπροσωπήσει στο Manx GP του Isle of Man τρεις συνεχόμενες φορές.

Σίγουρα όσοι είχαν την τύχη να παραβρεθούν στην εκδήλωση έμαθαν ένα μέρος της ιστορίας του Ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζουμε το ΤΤ Ψυχικού να γίνει θεσμός.

Ραντεβού του χρόνου, στην πλατεία Blue Bell για μια βόλτα πίσω στο χρόνο με μοτοσυκλέτα.

Αποτελέσματα:

Κατηγορία Α (μέχρι και το 1945)

1^ος Μαραγκός Μάρκος BSA WM20 500 1942

2^ος Ξενίδης Ανδρέας NORBSA 16H-WM20 500 1943

3^ος Τσουρουνακης Παναγιώτης BSA-H28 350 1926

Κατηγορία Β (1946 - 1968)

1^ος Ιωάννου Δημήτρης Morini Veloce 125 1964

2^ος Παπουτσάς Δημήτρης BSA A-50 500 1961

3^ος Μανωλόπουλος Κωσταντίνος Harley Davidson FL 1963

Δείτε παρακάτω Gallery με πλήρες φωτογραφικό αρχείο

Φωτό: Λευτέρης Σαμοθράκης, Κώστας Τσαμπουράνης

https://bit.ly/MOTO_658

Επικαιρότητα

Γερμανία - Διαφορετικά όρια σε Autobahn, για μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα!

Ζημιές στο οδόστρωμα οδήγησαν σε διάκριση μεταξύ δίτροχών και τετράτροχων, δημιουργώντας θέμα ασφάλειας

Νέα όρια ταχύτητας σε αυτοκινητόδρομο στη Γερμανία

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

5/9/2024

Νέα όρια ταχύτητας σε γερμανικό αυτοκινητόδρομο που έχει υποστεί ζημιές, διαχωρίζουν τη μέγιστη ταχύτητα κίνησης μοτοσυκλετών και αυτοκινήτων, προσπαθώντας να προστατέψουν τους μοτοσυκλετιστές όμως δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα λύνουν.

Με μήκος που φτάνει τα 963 χιλιόμετρα, ο Bundesautobahn 7 ή αλλιώς Ομοσπονδιακός Αυτοκινητόδρομος 7, είναι ο μακρύτερος αυτοκινητόδρομος της χώρας και ξεκινά από τα σύνορα της Γερμανίας με την Αυστρία για να φτάσει έως τα σύνορα με τη Δανία.

Ο εν λόγω αυτοκινητόδρομος έχει χαμηλά όρια ταχύτητας (έως και 80 χλμ./ώρα) σε διάφορα σημεία του, λόγω του μεγάλου κυκλοφοριακού φόρτου που καλείται να διαχειριστεί. Ωστόσο από τα μέσα του περασμένου Αυγούστου οι αρχές όρισαν νέα όρια ταχύτητας σε ένα κομμάτι μήκους περίπου 40 χιλιομέτρων το οποίο έχει υποστεί σημαντικές φθορές που δεν επιδιορθώνονται απλά με "μπαλώματα", δημιουργώντας έτσι μια επικίνδυνη κατάσταση για τους χρήστες του. Το συγκεκριμένο κομμάτι του αυτοκινητόδρομου έχει φτάσει στο τέλος της ζωής του σύμφωνα με τις αρμόδιες αρχές και χρήζει ολικής "αναζωογόνησης" (βλ. στρώσιμο από την αρχή), με τις αρχές να αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στο μεσοδιάστημα με μπαλώματα.

Παράλληλα με τα μπαλώματα, στο κομμάτι του Autobahn που βρίσκεται μεταξύ των κρατιδίων της Βάδης-Βυρτεμβέργης και της Βαυαρίας, οι αρμόδιες αρχές όρισαν ως μέγιστο όριο ταχύτητας για τα αυτοκίνητα τα 120 χλμ./ώρα, ενώ για τις μοτοσυκλέτες το όριο αυτό στον ίδιο δρόμο βρίσκεται 40 χλμ. χαμηλότερα στα 80 χλμ./ώρα! Για ποιο λόγο γίνεται αυτό; Για να... προστατευτούν οι αναβάτες μοτοσυκλέτας που θεωρούνται -εν μέρει σωστά- πιο ευάλωτοι σε μπαλώματα και τρύπες στο οδόστρωμα.

Όμως στην προσπάθειά τους να προστατέψουν το κοινό, με τα διαφορετικά όρια ταχύτητας οι αρχές δημιούργησαν μια νέα δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση για τους μοτοσυκλετιστές στον δύο λωρίδων ανά κατεύθυνση αυτοκινητόδρομο.

Για να αποφύγουν την πτώση από λακκούβα ή άλλη ανωμαλία, οι αναβάτες καλούνται να κινηθούν με σημαντικά χαμηλότερη ταχύτητα στο ίδιο κομμάτι του δρόμου με τα αυτοκίνητα. Έτσι οι αναβάτες περιορίζονται να κινούνται επί της ουσίας στη δεξιά λωρίδα του δρόμου που έχει ακόμη περισσότερες ζημιές από την αριστερή, μαζί με τα φορτηγά... Παράλληλα, η προσπέραση γίνεται επικίνδυνη λόγω της μεγάλης διαφοράς σε ταχύτητα (40 ολόκληρα χλμ/ώρα) με τα αυτοκίνητα που βρίσκονται ήδη στην αριστερή.

Στο θέμα παρενέβει η Ομοσπονδιακή Ένωση Μοτοσυκλετιστών Γερμανίας (BVDM), που ορθώς αντιτίθεται με τα διαφορετικά όρια ταχύτητας, ζητώντας επίσημα από τις αρχές να αλλάξουν εκ νέου τα όρια ταχύτητας και να τα εξισώσουν για αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.