Με τη Motul στο Sachsenring

Μια μοναδική εμπειρία MotoGP

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

10/7/2017

Μια επίσκεψη σε αγώνα MotoGP, θα έπρεπε να είναι η Μέκκα του κάθε μοτοσυκλετιστή. Ένα "προσκύνημα" που πρέπει να το κάνεις τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου. Μια εμπειρία μοναδική, απερίγραπτη κι ανεπανάληπτη. Ευτυχώς για εμάς, το επάγγελμα που έχουμε διαλέξει μας έχει προσφέρει αυτή την ευκαιρία αρκετές φορές, με την κάθε μια να είναι ξεχωριστή και συναρπαστική. Ευτυχώς για εσάς, τους φίλους και αναγνώστες του περιοδικού, το ΜΟΤΟ πέρα από την σταθερή και έγκυρη παρουσία του κάθε μήνα εδώ και 32 ολόκληρα χρόνια, έχει διοργανώσει διαγωνισμούς με βραβεία από… μοτοσυκλέτες μέχρι ταξίδια σε αγώνες MotoGP. Και κάθε φορά, μετά από τόσες κληρώσεις και απονομές, πάντα η αντίδραση στην πρώτη ενημέρωση από το τηλέφωνο που κάνουμε στον νικητή, είναι η ίδια: "Μήπως μου κάνετε πλάκα;;;;"

Η πιο πρόσφατη περίπτωση ήταν η κλήρωση για το ταξίδι στο GP του Sachsenring σε συνεργασία με την Motul. Ο τυχερός φίλος Δημήτρης Τσόλας από τα Γιάννενα, όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, είχε ακριβώς την αναμενόμενη αντίδραση. Και το ταξίδι στη Γερμανία είχε κι αυτό ακριβώς την αναμενόμενη επίδραση σε όλους εμάς που ταξιδέψαμε για να δούμε από κοντά το GP: Μαγεία!

Όσοι από εσάς έχετε πάει έστω και μια φορά σε GP γνωρίζετε, ενώ όσοι δεν έχετε παρακολουθήσει αγώνα από κοντά θα πρέπει να μάθετε, πως ο ίδιος ο αγώνας είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Το… υπόλοιπο γλυκό είναι η ατμόσφαιρα, τα paddocksκ, οι εξέδρες, τα happenings, ο κόσμος, οι μηχανικοί που πηγαινοέρχονται, η ένταση που επικρατεί στα πιτς, τα αμέτρητα μαγαζάκια και καντίνες που φυτρώνουν σα μανιτάρια παντού, τα paddock babes που περιφέρονται και σε κάνουν να ξεχνάς το όνομά σου, η μυρωδιά των καυσαερίων από τις ελεύθερες εξατμίσεις των μοτοσυκλετών που ζεσταίνουν τους κινητήρες στα γκαράζ των ομάδων, το οξύ κροτάλισμα από τα πιστόνια που ανεβοκατεβαίνουν και κάνουν τους παλμούς σου να συντονίζονται με τα στροφόμετρα των κινητήρων.

Ο ίδιος ο αγώνας είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα

Όλα αυτά είναι που κάνουν την εμπειρία μοναδική και συναρπαστική. Το GP του Sachsenring δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Μάλιστα, το στοιχείο που πρόσθεσε στο δράμα ήταν ο καιρός, όπου με βροχή και θερμοκρασία στους 16°C τα πάντα γίνονται απρόβλεπτα για όλους. Το καλύτερο μέρος για βρίσκεσαι σε τέτοιες συνθήκες ήταν τα paddocks. Εκεί ήταν που πετύχαμε αλαφιασμένο τον Danilo Petrucci να φτάνει με το σκουτεράκι του στο motor home της Pramac Ducati, και παρόλα αυτά να μην αρνείται να βγει φωτογραφία μαζί μας. Μέχρι εκεί όμως, καθώς έβλεπες στο βλέμμα του ότι ήδη το μυαλό του ήταν αλλού και δεν υπήρχε περίπτωση να απαντήσει σε καμία ερώτησή μας. Σε αντίστοιχη κατάσταση, αλλά σαφώς πιο ήρεμος, ήταν ο πατέρας του Marquez που εμφανίστηκε πάνω σε ένα σκούτερ της Honda καθοδόν προς το φορτηγό της εργοστασιακής ομάδας. Σε λίγη ώρα άλλωστε ξεκινούσαν τα δοκιμαστικά της Moto2 όπου ο μικρός του γιος, ο Alex, θα έμπαινε με τα βρόχινα ελαστικά σε μια πολύ tricky πίστα και λίγη ώρα αργότερα ο μεγαλύτερος Marc θα προσπαθούσε να επιβεβαιώσει τα στατιστικά.

Όση ώρα προσπαθούσα να αποσπάσω τον Δημήτρη από τις αγκαλιές των paddock girls (είναι κι ομορφόπαιδο βλέπετε…) παρατηρούσα τους πιτσιρικάδες της Moto3 –οι οποίοι ήταν εκείνη την ώρα μέσα στην πίστα για τα τελευταία ελεύθερα δοκιμαστικά- που ερχόντουσαν ως συνεπιβάτες σε σκούτερ της οργάνωσης, με τις φόρμες διαλυμένες από τις πτώσεις. Όλοι, ανεξαρτήτως κατηγορίας, δήλωναν προβληματισμένοι για τον συνδυασμό της πρόσφυσης της πίστας με την καινούργια άσφαλτο και της καταρρακτώδους βροχής που έπεφτε με διαλλείματα όλη τη μέρα.

Σε ένα τέτοιο διάλλειμα συναντηθήκαμε και με τους δύο Έλληνες αναβάτες που συμμετείχαν στον ADAC Junior Cup KTM, τον Βασίλη Κορωνάκη και τον Κυριάκο Λιούτα, μαζί με τον Team Manager της ομάδας –και "μπαμπά" τους μέσα στην πίστα, όπως δήλωσαν οι ίδιοι- τον πολυπρωταθλητή Σάκη Σκούρτα. Μια αξιέπαινη προσπάθεια για την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ, που είχε και ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα στον αγώνα την ίδια μέρα, με τον Κορωνάκη να βλέπει δεύτερος την καρό σημαία και τον Λιούτα 31^ος.

Λίγο αργότερα, στην τέντα για τους VIP της Motul όπου είμασταν καλεσμένοι, θα βλέπαμε το άγχος εξαιτίας των καιρικών συνθηκών αποτυπωμένο στο βλέμμα των Zarco, Baz και Barbera που είχαν έρθει για να υπογράψουν αφίσες και καπελάκια. Μόνο ο Folger είχε μια χαλαρότητα κι έναν αυθορμητισμό στο χαμόγελό του. Μάλλον είχε προαίσθημα για την εκπληκτική δεύτερη θέση και τις μάχες που θα έδινε στην κορυφή με τον Marquez μέσα στην πατρίδα του, την επόμενη μέρα. Παρόλα αυτά κανείς δεν είχε τον χρόνο για κουβέντες, καθώς έπρεπε να επιστρέψουν στις ομάδες και να αποφασίσουν την τακτική του αγώνα. Την ίδια μέρα πάντως, η selfie με τον Petrucci πρέπει να του έφερε γούρι, καθώς κατάφερε να εξασφαλίσει την δεύτερη θέση στην σχάρα της εκκίνησης για τον αγώνα της Κυριακής.

Ο ίδιος ο αγώνας όμως ήταν μια εντελώς διαφορετική υπόθεση, μιας και η βροχή έμεινε στο επίπεδο της απειλής, με τον ήλιο μάλιστα να κάνει δειλές εμφανίσεις αραιά και που. Την ημέρα του αγώνα η βάση μας ήταν η εξέδρα της Ducati όπου σε συνεργασία με την Motul φιλοξενούσε τους καλεσμένους της εταιρείας λιπαντικών. Το γεγονός όμως ήταν ότι άπαντες στην εξέδρα σηκωνόντουσαν και ζητωκραύγαζαν για δύο μόνο λόγους και κανένας δεν ήταν Ducati… Ο ένας ήταν ο τοπικός Folger που πάλευε με τον Marquez για την πρώτη θέση κι ο άλλος είναι ο προφανής: ο Valentino Rossi.

Το καλό με το συγκεκριμένο σημείο ήταν ότι είχες καλή οπτική σε δύο στροφές (K7 και Κ8) και το video wall ακριβώς φάτσα για να βλέπεις το υπόλοιπο της διαδρομής. Στην απέναντι μεριά, η κερκίδα του Fan Club του Rossi φρόντισε να γεμίσει την ατμόσφαιρα με κίτρινα καπνογόνα, γεγονός όμως που δεν βοήθησε αρκετά το Γιατρό, μιας και δεν είχε καταφέρει να βρει το σωστό στήσιμο του καινούργιου πλαισίου με τα ελαστικά της Michelin για τις συγκεκριμένες συνθήκες, τερματίζοντας τελικά πέμπτος. Παρόλα αυτά η ατμόσφαιρα εξακολουθούσε να είναι μαγική. Με σχεδόν 100.000 θεατές δεν θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Όπως είπαμε και στην αρχή, τα αποτελέσματα του αγώνα είναι απλώς το επιστέγασμα μιας πραγματικής γιορτής κι όχι απλώς ενός αγωνιστικού event. Να σημειώσουμε δε πως το GP της Γερμανίας, είναι ο αγώνας με την μεγαλύτερη προσέλευση θεατών στην Ευρώπη, εκτός των ισπανικών GP. Βιώνοντας από μέσα τον παλμό αυτής της γιορτής είναι εύκολο να καταλάβεις το γιατί. Κι όπως θα διαβάσετε αμέσως παρακάτω την εμπειρία του τυχερού αναγνώστη μας από πρώτο χέρι, (σημειωτέον ότι με τον Δημήτρη και την υπόλοιπη ελληνικά αποστολή της Motul φτιάξαμε ένα απίθανο παρεάκι που και μόνο γι' αυτό αξίζει τον κόπο να δηλώσετε συμμετοχή στον επόμενο διαγωνισμό, για να μη… ζηλεύετε!) οποιοσδήποτε αγώνας GP αξίζει να γίνει η δική σας Μέκκα.

ΠΑΣ Γιάννενα ή… πας Sachsenring;

"Oλα ξεκίνησαν ένα απόγευμα: Είμαι πάνω στο μηχανάκι και χτυπάει το κινητό μου. Ο αριθμός είναι από Αθήνα, το σηκώνω.

-Παρακαλώ;

-Ναι γεια σας, ο Θάνος Φελούκας είμαι από το περιοδικό ΜΟΤΟ. Είχατε πάρει μέρος στην κληρώσει για το MotoGP στο Sachsenring. Η κλήρωση έγινε και κερδίσατε το διαγωνισμό.

-Μου κάνεις πλακά ρε φίλε ή να κλείσω το τηλέφωνο;

-Όχι, μου απαντάει, έχετε κερδίσει το ταξίδι για να παρακολουθήσετε από κοντά το GP του Sachsenring.

Η ημέρα του ταξιδιού πλησιάζει. Αναχώρηση από τα Γιάννενα με το αυτοκίνητο μου για Θεσσαλονίκη. Εκεί θα βρεθώ με τα άλλα παιδιά, τον Νίκο και τον Δημήτρη, και μαζί θα πετάξουμε για Αθήνα. Εκεί θα γνωρίζω τους ανθρώπους της Motul μαζί με τον άλλο τον τυχερό του διαγωνισμού της εταιρείας και τον Λάζαρο Μαυράκη από το περιοδικό ΜΟΤΟ. Η ώρα πλησιάζει 8:40 και με λίγη καθυστέρηση στις 9:00 το πρωί αναχωρούμε για Βερολίνο. Μετά από σχεδόν τρεις ώρες πτήσης φτάνουμε Βερολίνο και εκεί παθαίνουμε ένα μικρό σοκ: βροχή και η θερμοκρασία 15 °C από τους 35 που είχε στην Αθήνα. Επιβιβαζόμαστε στα βανάκια και μετά από τέσσερις ώρες δρόμο, με παρά πολύ κίνηση, διανύουμε τα 250 χιλιόμετρα και φτάνουμε στο Chemnitz όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο μας. Το απόγευμα πηγαίνουμε στο χώρο της Motul οπού έχει barbeque με πολύ φαγητό και ποτό.

Το Σάββατο ξεκινάμε νωρίς το πρωί για την πίστα, ώστε να παρακολουθήσουμε της ελεύθερες δόκιμες. Φτάνουμε στην πίστα και το συναίσθημα μοναδικό. Ο ήχος από τα Moto3 και Moto 2, κόσμος ντυμένος με τα χρώματα του αγαπημένου τους αναβάτη... Φτάνουμε στην τέντα της Motul και αφού πίνουμε ένα καφεδάκι μετά από λίγη ώρα αναχωρούμε για τα paddocks. Οι εικόνες μοναδικές, φορτηγά των ομάδων, τα κορίτσια με της ομπρέλες, σκούτερ με τους αναβάτες των αγώνων να πηγαίνουνε πάνω κάτω. Αφού έβγαλα μερικές φωτογραφίες με τα umbrella girls, στην συνεχεία παρακολουθήσαμε τα δοκιμαστικά των Moto3 και Moto2. Το απόγευμα πια, και αφού έχουμε επιστρέψει στο ξενοδοχείο, πηγαίνουμε πάλι στο χώρο της Motul οπού έχει στηθεί το barbeque. Μετά από πολύ φαγητό και αφού προσπάθησε ο Λάζαρος Μαυράκης να μας παίξει λίγο πιάνο -αλλά με μεγάλη αποτυχία- αναχωρήσαμε για το ξενοδοχείο και για ύπνο.

Κυριακή πρωί αναχώρηση πάλι για την πίστα και για την τέντα της Motul. Μετά από λίγη ώρα, εγώ και ο Αποστολής ο άλλος νικητής του διαγωνισμού της Motul, περιμένουμε να πάει η ώρα δώδεκα για να μπούμε στο γκαράζ της Yamaha Tech 3. Στο δρόμο για το γκαράζ βλέπω τον Rossi να μοιράζει αυτόγραφα. Ήταν κάτι μοναδικό για μένα να βλέπω τον Rossi από τόσο κοντά. Μπαίνουμε στο γκαράζ της Yamaha Τech 3 και βλέπουμε της μηχανές των αναβατών από κοντά και των μηχανικό να μας εξηγεί τα χαρακτηριστικά τους. Η ώρα του αγώνα πλησιάζει και παίρνουμε θέσεις στην εξέδρα να παρακολουθήσουμε των αγώνα. Δυστυχώς για μένα ο Rossi δεν τερμάτισε στην πρώτη θέση αλλά πέμπτος. Μετά το τέλος του αγώνα κάνουμε μια τελευταία βόλτα στο χώρο της πίστας και μετά με το λεωφορείο επιστροφή στο χώρο του ξενοδοχείου. Το βραδάκι κάνουμε μια βόλτα για φαγητό στο Chemnitz και γρήγορα επιστροφή στο ξενοδοχείο για ύπνο. Την επόμενη μέρα ξυπνάμε αρκετά πρωί γιατί έχουμε να διανύσουμε 250 χιλιόμετρα μέχρι το αεροδρόμιο του Βερολίνου για να πάρουμε το αεροπλάνο της επιστροφής. Η άφιξη στην Αθηνά υπολογίζεται στις 16:00 το μεσημέρι. Εκεί, αφού θα χαιρετίσουμε τα παιδία της Motul και τον Λάζαρο, εγώ ο Νίκος και ο Δημήτρης θα πάρουμε το αεροπλάνο για Θεσσαλονίκη και μετά εγώ το αυτοκίνητο για την επιστροφή στα Γιάννενα πολύ αργά το βράδυ.

Θέλω να ευχαριστήσω το περιοδικό MOTO και την Motul που μου έδωσαν την δυνατότητα και την ευκαιρία να ζήσω αυτό το ταξίδι και την εμπειρία του MotoGP από κοντά.

Υ.Γ Αν ήξερα ότι ο Λάζαρος Μαυράκης κουβαλάει τόσο τρέλα πάνω του δεν θα δεχόμουνα να πάω ταξίδι μαζί του!!!!"

Δημήτρης Τσόλας

https://bit.ly/MOTO_659

Απόψεις

Αφιερώματα

Επικαιρότητα

Η SHOEI, ο Βαρουφάκης, και οι "δημοσιογράφοι"

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

6/7/2015

Σήμερα το πρωί ο Γιάννης Βαρουφάκης παραιτήθηκε από υπουργός Οικονομικών, αλλά πριν αποχωρήσει, έδωσε άθελά του μια είδηση στον μικρόκοσμο της μοτοσυκλέτας. Mε αφορμή αυτή την "είδηση", φάνηκε για ακόμα μια φορά ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα πάσχει οικτρά, τόσο στα γενικού περιεχομένου site και blogs, όσο και στα αντίστοιχα μοτοσυκλετιστικά. Αναπαρήγαγαν μια λάθος μετάφραση του άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Die Welt, φέρνοντας την "είδηση" ότι η SHOEI θεωρεί δυσφήμιση την χρήση κράνους της από τον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, κι επιπλέον, οι ενότητες "αυτοκίνητο και λίγο μοτοσυκλέτα" που διατηρούν τα ειδησεογραφικά site άρχισαν να μιλούν για «Δυσαρέσκεια των Ιαπώνων» και άλλα τέτοια ανυπόστατα, όπως θα δείτε παρακάτω. Το ίδιο ακριβώς λάθος έκαναν και πλήθος άλλα, μοτοσυκλετιστικά site, forum και blog.

To MOTO επικοινώνησε τηλεφωνικά και γραπτά με τον συντάκτη του κειμένου στην Die Welt, τον Gerhard Hegmann (που αρχικά μας δήλωσε "Δεν επιθυμώ να κάνω κάποιο σχόλιο") αλλά και με τον Oliver Wieden (Διευθυντή Πωλήσεων της SHOEI για τις Γερμανόφωνες χώρες και την Ανατολική Ευρώπη) που είναι ο άνθρωπος από την πλευρά της SHOEI που μίλησε με τον Γερμανό αρθρογράφο. Κανείς από όλους αυτούς που γράφουν για "δυσαρέσκεια των Ιαπώνων" δεν το είχε κάνει αυτό, και φυσικά αγνοούν πλήρως ποιος ακριβώς είπε τι, και γιατί. Αλλά γράφουν.

Ας δούμε λίγο το ιστορικό: το Πρώτο Θέμα, η Ζούγκλα, το theTOC, το Ποντίκι και ένα σωρό άλλα ειδησεογραφικά site, έγραψαν: ""Δεν είναι διαφήμιση να φορά προϊόντα μας κάποιος που μιλά για οικονομική καταστροφή και περικοπές στις συντάξεις", δηλώνει στη Die Welt εκπρόσωπος της εταιρίας SHOEI".

Τέτοια δήλωση όμως δεν έγινε ποτέ από εκπρόσωπο της SHOEI, καθώς ο Oliver Wieden με τον οποίο μίλησε ο δημοσιογράφος του αρχικού κειμένου στα Γερμανικά, δεν είπε ποτέ αυτή τη φράση! Επιπλέον, ο Wieden δεν είναι υπεύθυνος Τύπου ή Δημοσίων Σχέσεων της SHOEI Europe, αλλά πωλητής, και σε καμία περίπτωση δεν μετέφερε δηλώσεις της SHOEI Ιαπωνίας, που έχει παντελή άγνοια όλων αυτών.

Είναι απίστευτη η φαντασία μερικών, όπως για παράδειγμα του newsauto που είναι μάλιστα και σίγουρο για την δυσαρέσκεια της SHOEI, κάνοντας λόγο για «πιθανή μήνυση» (!) κατά του Βαρουφάκη. Κι όλα αυτά σε ανυπόγραφο κείμενο που δημοσιεύουν! Θα ήταν ενδιαφέρον να προστεθεί το όνομα του αρθρογράφου, αλλά και του στελέχους της SHOEI που υποτίθεται πως έκανε αυτή την δήλωση. Αν μπορούν, ας βγουν να μας πουν που βρήκαν αυτή την είδηση.

Από την προηγούμενη εβδομάδα μας έκανε μεγάλη εντύπωση μια τέτοια τοποθέτηση, ιδιαίτερα όταν φέρεται να προέρχεται από Ιαπωνική εταιρία, καθώς είναι εντελώς ξένη με την κουλτούρα και την νοοτροπία τους, και ποτέ δεν θα εκφράζονταν μ’ αυτόν τον τρόπο. Όταν είδαμε ότι το αρχικό κείμενο στα Γερμανικά δεν περιείχε κάτι απ’ όλα αυτά, αποφασίσαμε να ερευνήσουμε το ζήτημα, κι ανακαλύψαμε... δράκο

Τι είχε συμβεί;

Η ιστορία ξεκίνησε τελείως ανάποδα. Ο ίδιος ο αρθρογράφος της Die Welt, o Gerhard Hegmann, είχε επικοινωνήσει με την SΗΟΕΙ, για να τους προτείνει τρόπους διαφημιστικής εκμετάλλευσης της εικόνας του Βαρουφάκη με το κράνος, προς όφελος των πωλήσεών τους (όπως νόμιζε). Το τελείωμα του άρθρου του ήταν το κύριο επιχείρημά του: Όταν ο πρωθυπουργός της Γαλλίας φωτογραφήθηκε με ένα κράνος της Dexter, το μοντέλο εκείνο πούλησε αμέσως μετά αρκετά, ή τουλάχιστον αυτό έγινε σύμφωνα με τον αρθρογράφο, που πλέον δύσκολα τον εμπιστευόμαστε. Οπότε είχε την φαεινή ιδέα να επικοινωνήσει με την SHOEI προτείνοντας τρόπους να προωθήσουν την εικόνα του Βαρουφάκη με το κράνος για λογαριασμό της εταιρίας. Με άλλα λόγια, θέλησε να πουλήσει διαφήμιση! Από το τηλεφωνικό κέντρο τον συνέδεσαν με τον Oliver Wieden, αντί με τον Michael Redling, Διευθυντή Μάρκετινγκ της SHOEI Europe, που βρίσκεται στο διπλανό γραφείο. Το σκεπτικό της τηλεφωνήτριας ήταν πως αφού πρόκειται για Γερμανό, ας μιλήσει με τον γερμανό διευθυντή πωλήσεων, και πράγματι ο Gerhard Hegmann μίλησε με τον Oliver. Η κουβέντα τους όμως ήταν διαφορετική από όσα τελικά έγραψε.

Τι μας δήλωσε ο Oliver γραπτώς:

"Τhe Welt article is not 100% to what we have exchanged as information during the telephone conversation. Some parts were clearly added by the editor but the Greek translation is giving it a totally negative meaning. I did not say that we don’t want him to wear our helmet or anything like that and this isn´t even mentioned. The question was if we will use him as a testimonial in the future and that is hardly possible in a Japanese company. You know that as a Japanese company we have to be very careful not get into any controversy. Sometimes it doesn’t feel correct not to have any clear position but there are other moments where it makes sense. In this European wide issue it makes sense and no one can claim us that we as a Japanese manufacturer aren´t interested in using him as a testimonial because we simply want to stay outside of any controversy. We have no intention to hurt anyones feeling. Neither his fans nor the opposite side…. "

("...Το άρθρο της Die Welt δεν είναι 100% ακριβές σε σχέση με τις πληροφορίες που δόθηκαν στην τηλεφωνική μας συνομιλία. Μερικά μέρη του είναι ξεκάθαρη προσθήκη του συντάκτη, αλλά οι μεταφράσεις στα Ελληνικά του δίνουν ένα εντελώς αρνητικό νόημα. Δεν είπα πως δεν θέλουμε να φορά το κράνος μας ή ο,τιδήποτε τέτοιο, δεν έγινε καμία αναφορά σ’ αυτό το θέμα. Η ερώτηση ήταν αν θα θέλαμε να τον χρησιμοποιήσουμε για διαφημιστικούς σκοπούς, και κάτι τέτοιο είναι αδύνατον για μια Ιαπωνική εταιρία. Ξέρετε πως ως Ιαπωνική εταιρία οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί για να μην εμπλακούμε σε οποιαδήποτε αντιπαράθεση. Μερικές φορές δεν μοιάζει σωστό να μην έχεις ξεκάθαρη θέση, άλλες όμως έχει νόημα. Και αυτό το πανευρωπαϊκό θέμα, το σωστό είναι εμείς, ως ένας Ιάπωνας κατασκευαστής, να μην ενδιαφερόμαστε να το εκμεταλλευτούμε για διαφημιστικούς σκοπούς, επειδή ξεκάθαρα θέλουμε να μείνουμε εκτός οποιασδήποτε αντιπαράθεσης. Δεν έχουμε πρόθεση να θίξουμε τα συναισθήματα κανενός. Ούτε των οπαδών του, ούτε της αντίπαλης πλευράς.")

Δεν είπε ποτέ ότι η SHOEI δεν θέλει να φορά το κράνος της ο Βαρουφάκης ή ότι είναι δυσφήμιση! Απλά προσπαθούσε να εξηγήσει στον Gerhard Hegmann ότι δεν ενδιαφέρεται για τέτοιου είδους "διαφήμιση". Και κάποια στιγμή του είπε, ότι ακόμα κι αν τον ενδιέφερε η δημοσιότητα με αυτόν τον τρόπο, δεν ήταν στα σχέδιά τους να διαφημίσουν ένα από τα πιο οικονομικά μοντέλα τους. Αυτό έγινε ο τίτλος του άρθρου: "Το κράνος του Βαρουφάκη είναι το φθηνότερο μοντέλο!" Αφού δεν μπόρεσε η Die Welt να πουλήσει διαφήμιση, τουλάχιστον είπε να βγάλει "είδηση". Οι Έλληνες "δημοσιογράφοι" την πήραν, έριξαν από επάνω της ένα σωρό καρυκεύματα, την ξεχείλωσαν και φαντάστηκαν Ιάπωνες έξαλλους να απειλούν με μηνύσεις. Αντίθετα, ο Oliver είναι έτοιμος να του ζητήσει και συγνώμη αν χρειαστεί, καθώς δεν θέλει ένας πελάτης της εταιρίας, ανεξαρτήτως θέσης και ιδιότητας, να πιστεύει ότι η SHOEI έχει αρνητική γνώμη για αυτόν. Μας είπε:

"I personally have the feeling that we should apologize to Mr Varoufakis as our SHOEI customer because these self interpreted articles of the Greek media must give him this wrong impression. "

("Προσωπικά έχω την αίσθηση πως οφείλουμε μια συγνώμη στον κ. Βαρουφάκη, ως πελάτη της SHOEI, γιατί αυτά τα αυθαίρετα άρθρα των Ελληνικών μέσων πρέπει να του έδωσαν λανθασμένες εντυπώσεις. ")

Μετά από επανειλημμένες προσπάθειες επικοινωνίας μας με τον συντάκτη της Die Welt, τον Gerhard Hegmann, μας πήρε ο ίδιος τηλέφωνο, και μας δήλωσε τα εξής:

"Λυπάμαι που παρερμηνεύτηκαν όσα έχω γράψει, στόχος μου ήταν να κάνω μια πρόταση για να χρησιμοποιηθεί η εικόνα του κ. Βαρουφάκη ως διαφήμιση της SHOEI, στα πρότυπα της Γαλλικής εταιρίας DEXTER με την φωτογραφία του Γάλλου Προέδρου Hollande. Είδα τις φωτογραφίες του κ. Βαρουφάκη και μου ήρθε αυτή η ιδέα. Από την στιγμή που η SHOEI δεν επιθυμούσε να κάνει μια τέτοια διαφήμιση, σκέφθηκα να γράψω ένα άρθρο για το θέμα."

Όπως καταλαβαίνετε, οι Ιάπωνες δεν έχουν καμία δυσαρέσκεια, η SHOEI δεν έχει κανένα θέμα με την χρήση του κράνους από πελάτη της. Το μόνο που έγινε ήταν μια άκαρπη προσπάθεια συντάκτη Γερμανικής εφημερίδας, να εκμεταλλευτεί την εικόνα ενός ανθρώπου, χωρίς την δική του γνώση, με στόχο την γκρίζα διαφήμιση. Και θα είχε τελειώσει εκεί το θέμα, αν η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων "δημοσιογράφων" δεν αντέγραφε την είδηση χωρίς να κάνει καμία έρευνα ή διασταύρωση, δημιουργώντας έτσι για την Ιαπωνική εταιρία μια εικόνα που η ίδια θεωρεί αρνητική.

ΥΓ: Για μια ακόμα φορά, επιβεβαιώνεται πως το internet είναι ένας κουβάς με φρούτα. Λίγα είναι καλά και νόστιμα, τα περισσότερα σάπια με σκουλήκια. Αλλά μπορεί να μην φαίνονται με την πρώτη ματιά. Ας προσέχουμε ποια τρώμε, και ποια προτείνουμε στους άλλους να φάνε.