Γιάννης Περιστεράς - Όγδοος στον αγώνα του CIV Yamaha R7 Cup στo Mugello
Ένα λάθος της ομάδας στο βρεγμένο στοίχησε στον νεαρό αναβάτη
Από τον
Γιάννη Τσινάβο
26/6/2024
Ο Γιάννης Περιστεράς με την ομάδα Roc'n'Dea των Massimo Roccoli και Alex De Angelis, βρέθηκε στο Mugello για να αγωνιστεί στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV (Campionato Italiano Velocita) και συγκεκριμένα στον τρίτο γύρο του Yamaha R7 Cup, θεσμό ενιαίου στον οποίο οι αγωνιζόμενοι έχουν στη διάθεση τους τη δικύλινδρη Yamaha R7 των 689 κ.εκ.
Από το ξεκίνημα της Παρασκευής ο Έλληνας αναβάτης βρήκε τις σωστές ρυθμίσεις με την ομάδα του, και σημείωσε χρόνο 2'03.642 που του έδωσε την 9η θέση στο grid των 37 συμμετοχών. Την Κυριακή στον αγώνα η βροχή έκανε την εμφάνισή της, κάτι που θεωρητικά ευνοούσε τον Περιστερά, καθώς είχε εξαιρετικά αποτελέσματα στη βροχή σε προηγούμενους αγώνες.
Ο Περιστεράς ξεκίνησε δυνατά και αμέσως κέρδισε 4 θέσεις στον πρώτο γύρο, όμως η βροχή δυνάμωσε και η ρύθμιση της Yamaha R7 αποδείχθηκε λάθος για τις συγκεκριμένες συνθήκες. Το πίσω αμορτισέρ είχε ρυθμιστεί για στεγνές συνθήκες, καθώς η ομάδα περίμενε ότι θα στέγνωνε η πίστα και έτσι η μοτοσυκλέτα γλιστρούσε πάρα πολύ σε κάθε έξοδο της στροφής, ακόμη και στο ελάχιστο άνοιγμα του γκαζιού.
Το highside ήταν πολύ κοντά και μάλιστα ο Έλληνας αναβάτης έσωσε δύο τρομερά δύσκολες στιγμές. Παρόλα αυτά έδωσε τη μάχη για την 5η θέση και τελικά στον τελευταίο γύρο -μετά τη δεύτερη δύσκολη στιγμή του- τερμάτισε όγδοος. Η ομάδα παραδέχθηκε το λάθος της και υποδέχτηκε θερμά τον "Τζον" στο γκαράζ μετά τον αγώνα. Όσον αφορά τη βαθμολογία του πρωταθλήματος ο Γιάννης Περιστεράς βρίσκεται στην όγδοη θέση με 27 βαθμούς, μετά τους τέσσερις πρώτους αγώνες της χρονιάς, ενώ απομένουν ακόμη τέσσερις για το φινάλε της σεζόν.
O Alex De Angelis, ιδιοκτήτης της ομάδας Roc 'n' DeA, ανέφερε: “Αυτή τη φορά η ευθύνη είναι 100% της ομάδας, καθώς δεν καταφέραμε να αλλάξουμε το πίσω αμορτισέρ με ένα πιο μαλακό και δώσαμε στον Τζον μια εντελώς λάθος μοτοσυκλέτα για το βρεγμένο. Παρακολούθησα την οδήγησή του και του δίνω τα συγχαρητήρια για το γεγονός ότι κατάφερε να φέρει τη μοτοσυκλέτα "σπίτι" χωρίς να έχει κάποια πτώση. Κρίμα γιατί μια σειρά από ατυχίες δεν μας έχει δώσει την ευκαιρία να παλέψουμε για τη νίκη και το βάθρο, που θεωρώ ότι είναι ακριβώς εκεί που μπορεί φέτος ο Περιστεράς, που είναι και προπονημένος και ανεβασμένος οδηγικά”.
Ο Γιάννης Περιστεράς, αναβάτης της Roc 'n' DeA δήλωσε: “Από την Παρασκευή βρήκαμε με την ομάδα τις σωστές ρυθμίσεις για τη Yamaha R7 και στο στεγνό κατέβαζα συνεχώς τον χρόνο μου. Στον αγώνα με τη βροχή η ρύθμιση της μοτοσυκλέτας ήταν πραγματικά κακή. Ρίσκαρα για highsiding κυριολεκτικά σε κάθε έξοδο κάθε στροφής και έχανα πολύ χρόνο. Στον πρώτο γύρο έφτασα δεύτερος και στη συνέχεια είχα όλο και χειρότερη αίσθηση με τη μοτοσυκλέτα. Στον τελευταίο γύρο μάλιστα έχασα 4,5 δευτερόλεπτα γιατί έσωσα ένα highsiding και αναγκάστηκα να βγω εκτός πίστας. Παρόλα αυτά είμαι πολύ ευχαριστημένος με τη δουλειά της ομάδας στο στεγνό και τους ευχαριστώ γι αυτό. Θα τα πούμε στον επόμενο αγώνα στο Misano”.
Την προσπάθεια του Γιάννη Περιστερά υποστηρίζουν οι: @yamaha_racing_hellas @yamahamotorgreece @intramoto @caffe_kenon @le_greche @taserboys_euroclub @teamrocndea @tzortzopoulos_moto_fashion @karassulis_sa @mouratisgp @papastavrou_shops @extraproducts.tasoulis @rider.graphics @extraproducts.tasoulis @houseofwheelsofficial @sixtgr
Wouter-jan Van Dijk - Ταξίδεψε από την Αυστραλία στο Μεξικό, αγόρασε ένα μεταχειρισμένο KTM EXC 500 και πήρε την 7η θέση στην κατηγορία του στο Baja 1000! [VIDEO]
Ένας άθλος με αίσιο τέλος που βασίστηκε στο ρίσκο, το θάρρος και στην τρέλα, χωρίς budget και χωρίς ομάδα υποστήριξης...
Από τον
Γιάννη Τσινάβο
21/11/2023
Ένα στοίχημα-προτροπή δύο φίλων δημιούργησε μια απίθανη ιστορία η οποία διαδραματίστηκε στο φετινό Baja 1000 στο Μεξικό, με πρωταγωνιστή έναν Ολλανδό μοτοσυκλετιστή που διαμένει στην Αυστραλία και αποφάσισε πως μπορεί να λάβει μέρος στο θρυλικό Event χωρίς να έχει καμία εμπειρία από αγώνες αντοχής στην έρημο, καβάλα σε ένα μεταχειρισμένο KTM EXC 500 το οποίο βρήκε στην τοπική αγορά... λίγες ημέρες πριν τον αγώνα.
Ο εκτός δρόμου αγώνας αντοχής Baja 1000 δεν θέλει πολλές συστάσεις, μεγάλα ονόματα της Off-Road σκηνής συμμετέχουν σε αυτόν κάθε χρονο, ενώ κάθε χρόνο η φήμη του Baja 1000 μεγαλώνει με πολλές νέες συμμετοχές από αναβάτες που θέλουν να βιώσουν την συγκεκριμένη μοναδική αγωνιστική εμπειρία. Κάτι τέτοιο συνέβη και στην περίπτωση του Ολλανδού Wouter-jan Van Dijk. Ο Van Dijk ο οποίος κατοικεί στην Αυστραλία αποφάσισε μετά από ένα στοίχημα-προτροπή από τον φίλο του Shane Moss να λάβει μέρος στο Baja 1000 με μηδενική προετοιμασία, και χωρίς να έχει εξασφαλίσει μοτοσυκλέτα! Η μοναδική αυτή ιστορία ξεκίνησε πριν από 6 μήνες όταν σε μία κουβέντα τους ο Moss ο οποίος είχε αγωνιστεί στον Baja 1000 το 2019 είπε στον Van Dijk “Γιατί δεν αγωνίζεσαι στην κατηγορία Pro Moto Iroman στο Baja 1000;” Ο Ολλανδός ασπάστηκε εύκολα την ιδέα του φίλου του, ξεκινώντας τον σχεδιασμό για να πραγματοποιήσει αυτό το τρελό σχέδιο.
Ο Van Dijk δεν ήταν αρχάριος στους αγώνες, καθώς είχε λάβει μέρος σε αρκετούς αγώνες Enduro και Hard Enduro -μέχρι και στο Red Bull Romaniacs-, όμως δεν γνώριζε τι να περιμένει όσον αφορά τον αγώνα του Baja 1000, καθώς Enduro και Desert Rallies είναι δυο πολύ διαφορετικά αθλήματα, με το πρώτο να διεξάγεται σε κλειστή διαδρομή και το δεύτερο να απαιτεί γνώσεις πλοήγησης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως ένα μήνα πριν την τέλεση του αγώνα ο Ολλανδός μπήκε σε διάφορα forum τα οποία σχετίζονται με τον αγώνα, όπως το Pro Moto Baja Racing, ώστε να ενημερωθεί για το πως θα βρει ελαστικά στο Μεξικό και πως θα προετοιμάσει τη μοτοσυκλέτα του -την οποία δεν είχε ακόμα βρει...
Ο Van Dijk δεν πτοήθηκε από το γεγονός πως δεν είχε ακόμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα για να λάβει μέρος στον αγώνα, πήρε το αεροπλάνο και βρέθηκε στο Μεξικό! Φτάνοντας στο San Diego της Tijuana, μπήκε σε δράση το δεύτερο μέρος του σχεδίου του -και το πιο σημαντικό-, η αγορά μοτοσυκλέτας. Μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας πωλήσεων Craiglist, βρήκε ένα μεταχειρισμένο KTM EXC 500 το οποίο ήθελε αρκετά μαζέματα, και το αγόρασε. Κατόπιν αγόρασε ένα μεγάλο ρεζερβουάρ κι έναν προβολέα Baja Designs, αλλά και κιτ κατασκήνωσης από ένα πολυκατάστημα! Έχοντας βρει μοτοσυκλέτα και εξοπλισμό, τι άλλο έλειπε... μα φυσικά να μεταφέρουν το KTM EXC 500 στο μέρος που θα λάμβανε χώρα ο αγώνας. Άλλο μέσο μεταφοράς όπως καταλαβαίνετε δεν υπήρχε, και έτσι ο Van Dijk με τον φίλο του Moss ο οποίος τον συντρόφευε στην περιπέτεια οδηγώντας μια άλλη μοτοσυκλέτα, διέσχισαν καβάλα τα σύνορα του Μεξικού ως το Νότιο Άκρο της Baja California. Δεν τους έφτανε η ταλαιπωρία αυτή, αλλά παράλληλα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το υποπλαίσιο του KTM EXC 500 έσπασε, πιθανότατα λόγω του φορτίου καθώς στη μοτοσυκλέτα είχαν φορτωθεί όλα τα πράγματα που χρειαζόταν για τον αγώνα...
Φτάνοντας στον τεχνικό έλεγχο οι τεχνικοί έφοροι ενημέρωσαν τον Van Dijk πως θα έπρεπε να κάνει τις απαραίτητες επισκευές ώστε η μοτοσυκλέτα να πάρει το ΟΚ για να τρέξει. Οι επαφές που είχε κάνει ο Ολλανδός μέσω διαφόρων forum απέφεραν καρπούς, με τον ίδιο να καταφέρνει μέσω των τοπικών μηχανικών να συνεφέρει το KTM EXC 500. Με τον τεχνικό έλεγχο να έχει ολοκληρωθεί, καθώς ο Ολλανδός δεν είχε αυτοκόλλητα νούμερα για το KTM EXC 500, αποφάσισε να... ζωγραφίσει τον αριθμό συμμετοχής του στα πλαϊνά πλαστικά, με το 741 να δίνει ένα old-school αγωνιστικό attitude στη μοτοσυκλέτα της αυστριακής εταιρείας. Αφού τακτοποίησε και τις τελευταίες του εκκρεμότητες, ο Van Dijk ξεκίνησε το Baja 1000 στην κατηγορία Pro Moto Ironman χωρίς ούτε να έχει κάνει δοκιμές, ενώ κάποιες αναφορές λένε πως δεν είχε καν GPS! Το παράδοξο της υπόθεσης, και φυσικά η μαγεία της ιστορίας του Van Dijk, πήρε διαστάσεις μύθου (εξού και η AI φωτογραφία του ανοίγματος από φαν του Ολλανδού!) καθώς μετά από 375 χιλιόμετρα ο Ολλανδός... προηγούνταν στην κατηγορία του! Το KTM EXC 500 έγινε αντικείμενο λατρείας με τους θεατές του αγώνα να ζητωκραυγάζουν σε κάθε του πέρασμα. Ο Ολλανδός στο δεύτερο checkpoint στα 964 χιλιόμετρα είχε πέσει δεύτερος πίσω από τον Edgar Cota αλλά η προσπάθεια του είχε γίνει θέμα συζήτησης στον αγώνα και στην τοπική κοινότητα, πριν γίνει και θέμα παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, ο Van Dijk ανεφοδιαζόταν από... βενζινάδικα στη διαδρομή, ενώ επειδή δεν είχε πλήρωμα και υποστήριξη, πολλές φορές οι άλλοι αγωνιζόμενοι τον βοηθούσαν, δίνοντας του να φάει, και... βγάζοντας του τα αγκάθια από τους κάκτους πάνω στους οποίους είχε πέσει!
Ο αγώνας του Van Dijk μπορεί να είχε πολλές όμορφες στιγμές καθώς το πλήθος τον χειροκροτούσε κλπ. ωστόσο είχε και πολλές δύσκολες, για παράδειγμα φτάνοντας στο checkpoint των 2.108 χιλιομέτρων ο Ολλανδός κατέρρευσε από την κούραση, και για να πάρει τα πάνω του χρειάστηκε να τον ταίσουν... μερικά τάκος, ενώ λίγες ώρες αργότερα το σύστημα πλοήγησης Stella που έδινε το στίγμα του στη διοργάνωση έσπασε, καθώς αυτό είχε ρυθμιστεί βιαστικά λίγο πριν την έναρξη του αγώνα.
Αυτή δεν ήταν η τελευταία αναποδιά που του συνέβη καθώς 100 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό η ζάντα του KTM EXC 500 έσπασε κι εκείνη. Καθώς όμως ο Ολλανδός είχε αποκτήσει αύρα... ήρωα στους ανθρώπους του αγώνα, ενώ εκείνος είχε σταματήσει στο τελευταίο check-point, ψάχνοντας τον φίλο του και χαζεύοντας στον χάρτη, οι κριτές έσπευσαν να του γεμίσουν το ρεζερβουάρ με βενζίνη και να του σφίξουν τη ζάντα με ζιπάκια, με τον Van Dijk να μην έχει ιδέα, και να επιστρέφει στη μοτοσυκλέτα του βρίσκοντας την γεμάτη καύσιμο και επιδιορθωμένη!
Ο Ολλανδός μετά από 48:27.03 κατάφερε να τερματίσει στο Baja 1000, με το μεταχειρισμένο KTM EXC 500 να τον βγάζει ασπροπρόσωπο. Ο Van Dijk στον δρόμο προς τον τερματισμό έλαβε 13 λεπτά ποινής καθώς σε κάποια σημεία του αγώνα η ταχύτητα του ξεπέρασε τη μέγιστη ταχύτητα που ορίζει ο κανονισμός, ενώ ταυτόχρονα δεν πέρασε από κάποια σημεία ελέγχου, για να τερματίσει τελικά στην έβδομη θέση της κατηγορίας Pro Moto Ironman.
Μετά το τέλος του αγώνα ο Van Dijk ο οποίος ήταν εμφανώς συγκινημένος δήλωσε: "Είμαι χαρούμενος που τα κατάφερα τελικά. Ευχαριστώ τον φίλο μου Shane Moss που με βοήθησε στην προσπάθεια μου. Χωρίς αυτόν, δεν θα τα κατάφερνα. Πιθανότατα δεν θα είχα βρεθεί καν στον τερματισμό. Είναι σίγουρα μια πρόκληση και ειδικά το να οδηγείς τόσες ώρες συνεχόμενα, χωρίς διάλειμμα για ξεκούραση και ύπνο. Τις τελευταίες πέντε ώρες ήμουν σαν ζόμπι, είπα στον εαυτό μου πως αν θέλω να τερματίσω πρέπει να ξυπνήσω. Ήμουν τυχερός που σταμάτησε και η βροχή στο τέλος του αγώνα, καθώς κατάφερε να κινηθώ λίγο ταχύτερα... είμαι πολύ χαρούμενος για όλο αυτό.”
Η ιστορία του Van Dijk αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πως χρειάζεται μόνο ένα μικρό βήμα, μια πρόταση-στοίχημα-προτροπή και η αποδοχή της, για να χαρίσει σε εκείνον που τολμά μια μεγάλη, αξέχαστη περιπέτεια. Παράλληλα δείχνει περίτρανα πως δεν χρειάζονται μοτοσυκλέτες δεκάδων χιλιάδων ευρώ και πολυάριθμες ομάδες υποστήριξης για να συμμετάσχει κανείς ακόμα και σε αγώνες όπως το Baja 1000, αλλά μόνο λίγο θάρρος, λίγο ρίσκο, και μπολικη ωραία τρέλα!