QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΕ’ - Κεντρική Σιβηρία (Ουλάν Ουντέ– Νεβέρ)

Στο "Γαλάζιο Διαμάντι" της Σιβηρίας, μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο
Ulan-Ude
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2024

Με βασικό προορισμό τη λίμνη Βαϊκάλη η QJMOTOR SRT 800X φέρνει το φωτογραφικό φακό του Κωνσταντίνου Μητσάκη μπροστά στο Γαλάζιο Διαμάντι της Σιβηρίας, αλλά και στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο!

“Και η πορεία του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 κόντρα στον ήλιο της Σιβηρίας συνεχίζεται. Μετά την Irkutsk, η απροβλημάτιστη QJMOTOR SRT 800X κλήθηκε να ακολουθήσει τις υποδείξεις του GPS και κύλησε τους τροχούς της πάνω στη διαδρομή Irkutsk–Ulan Ude–Chita–Never (2.050 χλμ.). Ύψιστο σημείο αναφοράς της συγκεκριμένης διαδρομής αποτέλεσε η ενατένιση της λίμνης Βαϊκάλης, αφού καθοδόν για την πόλη Ulan Ude, ο Υπερσιβηρικός ακολουθούσε τις δυτικές και νότιες ακτές του γαλάζιου διαμαντιού της Σιβηρίας.

Ulan-Ude

Η μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως βρίσκεται στην Ulan Ude, και με καρτερούσε να απαθανατίσω μπροστά της την QJMOTOR SRT 800X. Επίσης, αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην Ulan Ude ήταν το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είχαν έντονα μογγολικά ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά (ανήκαν στη φυλή Μπουριάτ). Δικαιολογημένα λοιπόν νόμιζα πως βρισκόμουν στη γειτονική Μογγολία.

Ulan-Ude Chita

Για τα επόμενα 1.570 χλμ. (από την Ulan Ude ως την κωμόπολη Never) διέσχισα την πιο αραιοκατοικημένη και ανόθευτη περιοχή του Υπερσιβηρικού –μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ανεφοδιασμό καυσίμων και ανεύρεση καταλύματος. Τελικά δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα -βενζινάδικα κάθε 40–50 χλμ. & διανυκτερεύσεις σε μοτέλ του δρόμου.

Never

Προσεγγίζοντας την Νεβέρ ο συνολικός χιλιομετρητής του ταξιδιού ακουμπούσε πλέον τα 15.650 χλμ. Εδώ αποχαιρέτησα τον Υπερσιβηρικό και στρίβοντας το τιμόνι της μοτοσυκλέτας αριστερά (βόρεια) ξεκίνησα να οδηγώ στον οδικό άξονα Lena Hwy, με προορισμό την πόλη Yakutsk, 1.157 χλμ. μακρύτερα."

Ταξίδι "Amazonas 2021" – Γ Ανταπόκριση

Ρόδα στον Ισημερινό της Γης
11/10/2021

Ένα υδάτινο ταξίδι στα νερά του Αμαζονίου ήταν η κρυφή επιθυμία –ένα όνειρο μάλλον– των νεανικών μου χρόνων, τότε που άρχισα να εξερευνώ τον κόσμο μέσα από τα νοερά μονοπάτια ενός απλωμένου χάρτη. Η πραγμάτωση εκείνου του μακρινού ονείρου μπορεί να άργησε αρκετά, αλλά εντέλει ήρθε όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα βρεθήκαμε να διαπλέουμε τον Αμαζόνιο στην διαδρομή SantaremManaus. Ήταν ένα ανεπανάληπτο ταξίδι στα θολά νερά του Αμαζονίου που διήρκησε 18 ώρες, ενώ φτάνοντας στην Manaus, το διάπλατο χαμόγελό μου μαρτυρούσε τι είχε προηγηθεί εν πλω και τι θα ακολουθούσε τις επόμενες τέσσερεις μέρες στην πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Με εξαίρεση το κομμάτι της παλαιάς πόλης (μιλάμε για τις γειτονιές γύρω από την πλατεία Sao Sebastiao και το εμβληματικό κτίσμα Amazon Theater), η υπόλοιπη αστική εικόνα της Manaus δεν κατάφερε να με ταρακουνήσει ιδιαίτερα. Αυτό όμως που πραγματικά με ενθουσίασε ήταν η ολοήμερη εκδρομή με πλοιάριο που έκανα πέριξ της Manaus. Με αμέτρητα φωτογραφικά κλικ εγκλώβισα στην μνήμη μου παραδοσιακούς οικισμούς αυτοχθόνων ιθαγενών, τοπικά ήθη και έθιμα, παρόχθια τροπική βλάστηση, ροζ δελφίνια και παραποτάμια χωριά. Όλος ο κόσμος της Αμαζονίας παρέλασε μπροστά από τα μάτια μου...

Η Manaus, που ιδρύθηκε από τους Πορτογάλους το 1669, βρίσκεται 370 χλμ. νότια του γεωγραφικού σημείου απ’ όπου διέρχεται η νοητή γραμμή του Ισημερινού (τοποθεσία Caracarai) και χωρίζει τον πλανήτη σε Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Αδυνατώντας να αντισταθώ στον “πειρασμό” του Ισημερινού, πραγματοποίησα με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY μια αυθημερόν καταδρομική εξόρμηση 740 χιλιομέτρων και ευτύχησα να βάλω ρόδα στο γεωγραφικό πλάτος 0 μοίρες.

Επιστροφή στην Manaus και δείπνο κατόπιν με τον Joan Tagino, τον ιδιοκτήτη της εταιρίας "Tagino Adventure Tour", ο οποίος μου είχε παραχωρήσει την Honda XRE 300 RALLY για το ταξίδι της Αμαζονίας. Στο πλούσιο παλμαρέ του, o αεικίνητος Joan είχε μεταξύ άλλων δυο εθνικά πρωταθλήματα enduro και μια συμμετοχή στο Rally Dakar (2013). Θαυμαστή φυσιογνωμία ο Βραζιλιάνος φίλος…

Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Joan Tagino με παρότρυνε να συνεχίσω το αμαζόνιο οδοιπορικό μου μέχρι την πόλη Porto Velho (887 χλμ. νοτιότερα), διατρέχοντας τον φημισμένο οδικό άξονα BR 319, γνωστός ως “Ghost Road”. Και το καλύτερο; Ο Joan μού έκανε δώρο το αεροπορικό εισιτήριο Porto Velho Manaus, προκειμένου να επιστρέψω έγκυρα στην Manaus και να προλάβω το αεροπορικό ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα. Πώς να του πω μετά όχι;

Στις δύο μέρες που χρειάστηκα για να προσεγγίσω την Porto Velho, ο δυσκολοδιάβατος BR 319 επιβεβαίωσε την ονομασία “Ghost Road”. Μιλάμε για 460 χωμάτινα χιλιόμετρα, παντελή απουσία βενζινάδικων και οικισμών για 480 χιλιόμετρα, πυκνή βλάστηση, μοναξιά και ελάχιστη κίνηση καθοδόν. Φτάνοντας οριακά –σε χρόνο– στην Porto Velho, παρέδωσα την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στις εγκαταστάσεις της "Tagino Adventure Tour", άλλαξα αμέσως ρούχα και με την ψυχή στο στόμα πρόλαβα την πτήση για Manaus. Ουφ, τα κατάφερα…

Κάπου εδώ όμως, η δίτροχη περιπλάνησή μου στην Αμαζονία έλαβε τέλος. Παρά τις δυσκολίες του δρόμου, το άγνωστο τροπικό περιβάλλον και τις ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες που αντιμετώπισα καθοδόν, το νοτιοαμερικανικό ταξίδι “Amazonas 2021” αποδείχθηκε τελικά μια συναρπαστική ταινία δρόμου, που ταξίδεψε την ψυχή και τα όνειρά μου στα σκονισμένα μονοπάτια ενός αληθινού χάρτη…

Κωνασταντίνος Μητσάκης