QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΕ’ - Κεντρική Σιβηρία (Ουλάν Ουντέ– Νεβέρ)

Στο "Γαλάζιο Διαμάντι" της Σιβηρίας, μπροστά στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο
Ulan-Ude
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

5/9/2024

Με βασικό προορισμό τη λίμνη Βαϊκάλη η QJMOTOR SRT 800X φέρνει το φωτογραφικό φακό του Κωνσταντίνου Μητσάκη μπροστά στο Γαλάζιο Διαμάντι της Σιβηρίας, αλλά και στη μεγαλύτερη προτομή του Λένιν στον κόσμο!

“Και η πορεία του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 κόντρα στον ήλιο της Σιβηρίας συνεχίζεται. Μετά την Irkutsk, η απροβλημάτιστη QJMOTOR SRT 800X κλήθηκε να ακολουθήσει τις υποδείξεις του GPS και κύλησε τους τροχούς της πάνω στη διαδρομή Irkutsk–Ulan Ude–Chita–Never (2.050 χλμ.). Ύψιστο σημείο αναφοράς της συγκεκριμένης διαδρομής αποτέλεσε η ενατένιση της λίμνης Βαϊκάλης, αφού καθοδόν για την πόλη Ulan Ude, ο Υπερσιβηρικός ακολουθούσε τις δυτικές και νότιες ακτές του γαλάζιου διαμαντιού της Σιβηρίας.

Ulan-Ude

Η μεγαλύτερη προτομή του Λένιν παγκοσμίως βρίσκεται στην Ulan Ude, και με καρτερούσε να απαθανατίσω μπροστά της την QJMOTOR SRT 800X. Επίσης, αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη αίσθηση στην Ulan Ude ήταν το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων είχαν έντονα μογγολικά ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά (ανήκαν στη φυλή Μπουριάτ). Δικαιολογημένα λοιπόν νόμιζα πως βρισκόμουν στη γειτονική Μογγολία.

Ulan-Ude Chita

Για τα επόμενα 1.570 χλμ. (από την Ulan Ude ως την κωμόπολη Never) διέσχισα την πιο αραιοκατοικημένη και ανόθευτη περιοχή του Υπερσιβηρικού –μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται σε ανεφοδιασμό καυσίμων και ανεύρεση καταλύματος. Τελικά δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα -βενζινάδικα κάθε 40–50 χλμ. & διανυκτερεύσεις σε μοτέλ του δρόμου.

Never

Προσεγγίζοντας την Νεβέρ ο συνολικός χιλιομετρητής του ταξιδιού ακουμπούσε πλέον τα 15.650 χλμ. Εδώ αποχαιρέτησα τον Υπερσιβηρικό και στρίβοντας το τιμόνι της μοτοσυκλέτας αριστερά (βόρεια) ξεκίνησα να οδηγώ στον οδικό άξονα Lena Hwy, με προορισμό την πόλη Yakutsk, 1.157 χλμ. μακρύτερα."

“Δρόμος ειρήνης 2018”: Ρωσία

Στη χώρα του Μουντιάλ!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

3/7/2018


Αναμφισβήτητα, το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της χρονιάς είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου (Mundial 2018) που διοργανώνεται στην Ρωσία. Εκατοντάδες χιλιάδες ποδοσφαιρόφιλοι απ’ όλο τον κόσμο έχουν κατακλύσει αυτήν την περίοδο την Ρωσία, για να ζήσουν την μεγάλη γιορτή του ποδοσφαίρου. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που όλοι με ρωτούσαν αν ήρθα στην Ρωσία να δω από κοντά το Μουντιάλ. Η ίδια ερώτηση στα σύνορα, στα ξενοδοχεία, στα εστιατόρια, παντού…
Όχι αγαπητοί σύντροφοι… Στην απέραντη Ρωσία ήρθα με την μικρή μοτοσυκλέτα μου για να ζήσω μια μεγάλη περιπέτεια δρόμου ως το μακρινό Βλαδιβοστόκ και όχι για να προσκυνήσω την στρογγυλή θεά!

Με αφετηρία τα ουκρανο-ρωσικά σύνορα, η διαδρομή της μαύρης Honda CRF 250 Rally μέσα στα όρια της Ευρωπαϊκής Ρωσίας είχε μήκος 1.800 χλμ. Οι πόλεις Kursk, Saratov, Samara και Ufa θα φρόντιζαν να με κοιμίσουν στα αστικά τους όρια, ενώ απώτατος προορισμός μου στην ρώσικη επικράτεια οι πρόποδες των Ουραλίων. Η υπέρβαση του ορεινού όγκου των Ουραλίων θα με οδηγούσε κατόπιν σε άλλη γεωγραφική διάσταση, σ’ αυτήν της Σιβηρίας, και ταυτόχρονα θα άλλαζα ήπειρο, βάζοντας ρόδα στην Ασία.
Για πέντε μέρες "βασανιζόμουν" από την ανία των απέραντων ρωσικών πεδιάδων (που συντρόφευαν όλα τα χιλιόμετρα της διαδρομής), την απόκοσμη γαλήνη της τοπικής φύσης και την αυξημένη κίνηση των οχημάτων. Μοναδικό αντίδοτο καθοδόν αποτελούσαν οι πάμπολλοι μικροί αγροτικοί οικισμοί με τις ταπεινές ξύλινες κατοικίες που παρεμβάλλονταν στην διαδρομή και ξεχώριζαν για τον διάκοσμό τους από σκαλιστό ξύλο και ζωηρόχρωμα παραθυρόφυλλα. Ήταν μια εικόνα γοητευτική, που με υποχρέωνε συχνά να σταματώ και να την απαθανατίζω φωτογραφικά.


Όσον αφορά τους ντόπιους, αν και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν μιλούσαν αγγλικά, δεν δίσταζαν να με προσεγγίσουν για να μάθουν σχετικά με την παρουσία μου. Πρόθυμοι και ευγενικοί, όποτε ζήτησα βοήθεια σε θέματα καθημερινότητας δεν αρνήθηκαν να με εξυπηρετήσουν. Μάλιστα, υπήρξαν περιπτώσεις που σε χωριά της διαδρομής μού άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους και με ξενάγησαν στα ενδότερα. Και κάθε φορά που η Εθνική Ρωσία νικούσε, η βότκα έρρεε άφθονη και τα κεράσματα έδιναν και έπαιρναν…

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

Ετικέτες