QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΑ’ - Καζακστάν

Ταξιδεύοντας στην Επίπεδη Γη
Qjmotor Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

20/8/2024

Από τις πλούσιες σε ιστορία πόλεις του Ουζμπεκιστάν, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X μπαίνουν στα επίπεδα και έρημα από ζωή εδάφη του Καζακστάν, με στόχο να “καταπιούν” 2.250 χιλιόμετρα προς τη Σιβηρία, αφήνοντας πίσω τους την Κεντρική Ασία.

“Το Καζακστάν θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως ο οδικός “διάδρομος” για να μεταβώ από τη γεωγραφική περιοχή της Κεντρικής Ασίας στη Σιβηρία. Σε αυτήν την τεράστια, περίκλειστη κεντροασιατική χώρα, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 είχε να διατρέξει περίπου 2.250 χλμ., περνώντας από τις πόλεις Shymkent, Karagandi, Astana και Petropavlovsk. Μετά από μια ώρα συνοριακής ταλαιπωρίας, με τη σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριο και την έκδοση ασφαλιστικής κάλυψης της QJMOTOR SRT 800X, ξεκινάμε…

Qjmotor Trans Asia

Η πορεία μέσα στο απόλυτο τίποτα θα μπορούσε να περιγράψει τη συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων που διήνυσα τις αμέσως επόμενες μέρες, ενώ ένα εκνευριστικά επίπεδο τοπίο ερήμου, με ελάχιστα αστικά σημεία αναφοράς, "στοίχειωνε" τον αμφιβληστροειδή μου καθοδόν.

Qjmotor Trans Asia

Ευτυχώς, επέλεξα να επισκεφθώ τη μοντέρνα πρωτεύουσα Astana και κατάφερα να συλλέξω κάποιες ενδιαφέρουσες εμπειρίες και αναμνήσεις από την παραμονή μου στο αχανές Καζακστάν...

Qjmotor Trans Asia

Ωστόσο, ό,τι καλό είχα "κτίσει" μέσα μου για αυτήν τη χώρα, φρόντισαν να το γκρεμίσουν με τον πιο απαίσιο τρόπο δύο αστυνομικοί. Με την πρόφαση μιας υποτιθέμενης παράβασης (το γνωστό κόλπο), μού απέσπασαν 50 δολάρια προκειμένου να μου επιστρέψουν πίσω το διαβατήριο και το δίπλωμα οδήγησης! Και το καλύτερο; Ο ένας ήθελε σώνει και καλά να μου πάρει την action camera, γιατί νόμιζε ότι τον είχα βιντεοσκοπήσει τη στιγμή της δωροδοκίας. Πάλεψα πολύ για να την σώσω και τελικά τα κατάφερα. Αι σιχτίρ Καζακστάν...”

"Δρόμος ειρήνης 2018": Σιβηρία

Η μοναξιά των χιλιομέτρων
6/7/2018

Την Σιβηρία την είχα ξαναπερπατήσει άλλες δυο φορές στο παρελθόν (1996, 2007) – όλη, ως το Βλαδιβοστόκ. Είναι ένα ιδιαίτερο και απαιτητικό ταξίδι, καθώς πρέπει να σου αρέσει η αφόρητη μοναξιά των χιλιομέτρων, η ανεμπόδιστη ελευθερία του ορίζοντα και η τρομακτική απεραντοσύνη του χώρου. Στην Σιβηρία πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να συνομιλείς καθημερινά με τον εαυτό σου και την φύση γύρω σου και λιγότερο με τους ανθρώπους.
Αφήνοντας πίσω μου τα Ουράλια Όρη, η Σιβηρία είχε επιτέλους ανοίξει την αγκαλιά της και υποδεχόταν την μαύρη Honda CRF 250 Rally. Η Ευρωπαϊκή Ρωσία ήταν πλέον πίσω μου, ενώ με τα μάτια της φαντασίας, στο βάθος του ταξιδιωτικού μου ορίζοντα, άρχιζα πλέον να βλέπω μόνο Βλαδιβοστόκ...

Καταπίνοντας αχόρταγα τα καθημερινά χιλιόμετρα, η μικρή μοτοσυκλέτα είχε ήδη αγγίξει τα πρώτα 6.000 χλμ. του ταξιδιού όταν προσέγγισε την πόλη Omsk, το πρώτο μεγάλο αστικό κέντρο της Σιβηρίας, που απλώνεται δίπλα στις όχθες του ποταμού Ίρτις. Οι προτεραιότητές μου εδώ ήταν η γνωριμία με τα αξιοθέατα της πόλης και μια πρώτη αλλαγή λαδιών στην αειθαλή μοτοσυκλέτα.
Στο Νοβοσιμπίρσκ, που εκτελεί χρέη άτυπης διοικητικής πρωτεύουσας της Σιβηρίας και δημιουργήθηκε το 1893 δίπλα στις όχθες του ποταμού Ob, ούτε καν σταμάτησα -την προσπέρασα τάχιστα. Με τίποτα δεν ήθελα να περιηγηθώ στα εκτεταμένα αστικά της όρια.


Απλά, γιατί προτιμώ τις μικρότερες και πιο βολικές πόλεις, όπως την κοντινή Kemerovo. Εκεί ωστόσο διανυκτέρευσα και για έναν επιπλέον λόγο: ήθελα να επισκεφθώ στα προάστια της πόλης το σιντριβάνι “Greek Fountain”, που ήταν αφιερωμένο στην Ελλάδα! Τελικά το βρήκα, το θαύμασα, το φωτογράφισα – Ελλάδα, είσαι παντού…
Στην διαδρομή Kemerovo – Krasnoyarsk – Irkutsk, την παράσταση έκλεcε η φύση, καθώς το επίπεδο τοπίο των προηγούμενων σιβηρικών χιλιομέτρων παραχώρησε σταδιακά την θέση ένα χαμηλό δασωμένο ανάγλυφο. Μέχρι που φτάσαμε στην πόλη Irkutsk, μοτοσυκλέτα και αναβάτης βρεθήκαμε να κολυμπάμε για τουλάχιστον τρεις μέρες μέσα σε μια απέραντη καταπράσινο θάλασσα. Μιχαήλ Στρογγόφ, φτάσαμε κι εμείς επιτέλους στην πόλη σου…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες