QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

Από τον

Γιάννη Τσινάβο

26/6/2024

Μετά την πρώτη γνωριμία του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την QJMOTOR 800 X στο ταξίδι τους στη Μέση Ανατολή και το “χλιδάτο” Dubai πριν δύο χρόνια, ήρθε η στιγμή να σμίξουν ξανά οι δυο τους και να περάσουν μαζί τους επόμενους τρεις μήνες, σε ένα ταξίδι 20.000 χιλιομέτρων!

Στόχος τους αυτή τη φορά η διάσχιση της Ασίας με τελικό προορισμό την παγωμένη Σιβηρία! Τα πρώτα 1.890 χιλιόμετρα είναι ήδη παρελθόν και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μέσα από τον φωτογραφικό φακό μας κάνει συνοδοιπόρους του.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

“Με την πυξίδα μόνιμα στραμμένη στην μακρινή Ανατολή, η δίτροχη περιπέτεια δρόμου QJ TRANS ASIA ξεκίνησε. Αφού αποχαιρέτησε ακτοπλοϊκώς την Ελλάδα (Πειραιάς-Χίος-Τσεσμέ), η QJ SRT 800X έβαλε ρόδα στην Τουρκία, έτοιμη να διανύσει κατόπιν μια πορεία χιλιάδων χιλιομέτρων κόντρα στον ήλιο. Η γειτονική χώρα ήταν μόλις η αρχή…

Η Τουρκία μού δάνεισε τους δρόμους της για τα πρώτα 1.890 χλμ. Ακολουθώντας παθιασμένα την κόκκινη γραμμή του χάρτη (Cesme – Ankara – Erzerum – Dogubeyazit), κατάφερα μετά από 3 ημέρες πορείας να ενώσω τo γαλάζιο Αιγαίο με τους πρόποδες του βιβλικού Αραράτ. Με την τοπική φύση να έχει φορέσει την εξαίσια καλοκαιρινή ενδυμασία της και την ζεστή διάθεση του καιρού να με συνοδεύει παντού, οι παραστάσεις και οι αναμνήσεις που συνέλεξα στην Τουρκία ήταν πραγματικά υπέροχες…

Και μετά, Ιράν! Όμως, στα ιρανό-τουρκικά σύνορα, η εθνική μου καταγωγή στάθηκε η αιτία να ταλαιπωρηθώ δύο ώρες από τους Τούρκους τελωνειακούς -μέχρι και με μηχάνημα X-Ray εξέτασαν την μοτοσυκλέτα, όπως τις νταλίκες! Ούτε λαθρέμπορος όπλων ή ναρκωτικών να ήμουν. Οι Ιρανοί, αντίθετα, κέρασαν τσάι και λόγια συμπάθειας τον Έλληνα ταξιδευτή, ενώ φρόντισαν να ολοκληρωθούν τάχιστα οι διαδικασίες εισόδου μου στην αρχαία Περσία του Δαρείου και του Ξέρξη. Η δεύτερη χώρα του QJ TRANS ASIA καλωσόριζε την άφιξη της QJ SRT 800X…”

Ετικέτες

μητσάκης

ταξιδιωτικό

ταξίδι

QJMotor

SRT 800X

https://bit.ly/MOTO_659

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022

Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.).

Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.

Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.

Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.

Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής.

Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!

Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα.

Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.

Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.

Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…