Αναβίωση ΤΤ Ψυχικού - Πλήρες φωτογραφικό υλικό

19/10/2016

του Θανάση Μουρίκη

Πριν ξεκινήσουμε την αφήγηση για μια αναβίωση, είναι σωστό να κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα.

Το ΤΤ Ψυχικού είναι ο ιστορικότερος αγώνας μοτοσυκλετών στην Ελλάδα, καθώς έγινε για πρώτη φορά το 1927. Η προπολεμική ιστορία της μοτοσυκλέτας έχει εντελώς διαφορετικό προφίλ από την μεταπολεμική Ελλάδα και το σήμερα. Η δεκαετία του ‘20 είναι η χρυσή δεκαετία της μοτοσυκλέτας, και στην Ελλάδα ο μοτοσυκλετισμός διανύει την τρίτη του δεκαετία. Βέβαια, εκείνη την εποχή για να έχεις μοτοσυκλέτα ήταν δεδομένο ότι θα έπρεπε να ανήκεις στην υψηλή αστική κοινωνία, η μοτοσυκλέτα ήταν υπόθεση των πλουσίων και της "ελίτ" κοινωνίας. Όπως και να έχει, από την στιγμή που υπήρχαν μοτοσυκλέτες υπήρχε και η πρόκληση, που δεν ήταν άλλη από τους αγώνες.

Μέσα από τις αναφορές του Μιχάλη Αρβανιτόπουλου και την έρευνά του, που είχε δημοσιευθεί για πρώτη φορά στο περιοδικό ΜΟΤΟ, προκύπτει η αγωνιστική δράση στη περιοχή του Ψυχικού. Οι αγώνες είχαν την μορφή σιρκουί και διεξάγονταν μέσα στο τότε αστικό περιβάλλον. Σαν επιπλέον τεκμήριο έρχεται και ένα φιλμ του 1929 που επιβεβαιώνει την ιστορία.

Και τώρα ερχόμαστε στο παρόν. Ο συνδυασμός της έρευνας του Αρβανιτόπουλου και το φιλμ εποχής είναι το πνευματικό κίνητρο για την αναβίωση του αγώνα. Ο άνθρωπος που δέχεται τις πληροφορίες και εμπνέεται είναι ο Παναγιώτης Μαριολόπουλος, δημιουργός και πρόεδρος του μουσείου μοτοσυκλέτας Motorcycle Republik.

Σχεδόν ένα χρόνο πριν, ο Π. Μαριολόπουλος έρχεται σε επαφή με το δήμο Φιλοθέης - Ψυχικού και αφού παίρνει την αιγίδα αλλά και την ανάλογη υποστήριξη σε επίπεδο συνεργασίας, προχωράει στην ιστορική αναβίωση του αγώνα με ονομασία ΤΤ Ψυχικού. Έτσι, την Κυριακή 16/10 η πρώτη πλατεία Ψυχικού, εν ονόματι Blue Bell, μεταμορφώνεται σε αγωνιστικά paddocks περασμένων δεκαετιών. Η προσέλευση του κόσμου και η παρουσία των προπολεμικών μοτοσυκλετών σε συνδυασμό με τις αχυρόμπαλες και τα κλασικά οχήματα που είχαν τοποθετηθεί στην περίμετρο της πλατείας έδωσαν μια αίσθηση της αναδρομής με μνήμες που έχουμε μόνο μέσα από ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Το αίσθημα της αναβίωσης είχε σαρκωθεί μέσα από ανθρώπους και μηχανές. Το πνεύμα και η γενική αύρα δημιούργησαν συναισθήματα μέσα από εικόνες ήχους και συζητήσεις. Ο αριθμός των θεατών ήταν εξαιρετικά μεγάλος και πιθανόν να πέρασε και τα 3.000 άτομα. Για την ασφάλεια του κόσμου ο διοργανωτής είχε μεριμνήσει σε συνεργασία με την αστυνομική διεύθυνση της περιοχής την παρουσία της πυροσβεστικής αλλά και της τροχαίας Κηφισιάς. Πολύ σημαντική ήταν και η βοήθεια των εθελοντών μοτοσικλετιστών και συγκεκριμένα της ομάδας των Guzzisti Hellas που κυριολεκτικά έδωσαν την ψυχή τους με τον καλύτερο τρόπο! Φωνή της εκδήλωσης ήταν ο ακατάπαυστος με πληροφορίες από αναδρομές αλλά και σημαντικές ιστορικές γνώσεις Αντώνης Κόλλιας.

Δυναμικό παρόν έδωσαν οι βετεράνοι αγωνιζόμενοι όπως ο κ. Μακαρώνας, Γ. Τόγελος. Φ. Λέκκας, Β. Γουρουνές, Μ.Κατρίνης, Β. Γεωργακόπουλος, Β. Παπαϊωάννου, Μ. Τριποδάκης. Πολλοί από αυτούς έτρεξαν στον αγώνα με τους Βασίλη Γουρουνά, Φώτη Λέκκα και Βασίλη Γεωργακόπουλο να κλέβουν την παράσταση ζωντανεύοντας ακόμα περισσότερο την ιστορία, φυσικά η αγωνιστική τους δράση ήταν μεταγενέστερη του ΤΤ Ψυχικού αλλά η προσέγγιση είχε πολυδιάστατο χαρακτήρα.

Οι κατηγορίες που συμμετείχαν ήταν δύο: Στην πρώτη (Α) οι μοτοσυκλέτες ήταν κατασκευής μέχρι το 1945, και στη δεύτερη (Β) είχαμε μοντέλα από το 1946 μέχρι το 1968, χρονιά που έγινε το τελευταίο ΤΤ στο δήμο Ψυχικού - Φιλοθέης.

Ο αγώνας ήταν Regularity, δηλαδή οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να κρατήσουν την μέση ωριαία τους ταχύτητα όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτή που κάνανε στον τρίτο γύρο. Ο κάθε γύρος είχε μήκος 2 χιλιόμετρα και διάρκεια 10 γύροι, δηλαδή 20 χιλιόμετρα στο σύνολο.

Για τους δυο πρώτους ανιχνευτικούς γύρους, safety car ήταν το πολυμορφικό πρωτότυπο αυτοκίνητο του Δ. Κορρε "KORRES PROJECT 4”. Σημαντική ήταν και η παρουσία του Έλληνα αναβάτη Ανδρέα Ψυχογιού που μας έχει εκπροσωπήσει στο Manx GP του Isle of Man τρεις συνεχόμενες φορές.

Σίγουρα όσοι είχαν την τύχη να παραβρεθούν στην εκδήλωση έμαθαν ένα μέρος της ιστορίας του Ελληνικού μοτοσυκλετισμού με τον καλύτερο τρόπο. Ελπίζουμε το ΤΤ Ψυχικού να γίνει θεσμός.

Ραντεβού του χρόνου, στην πλατεία Blue Bell για μια βόλτα πίσω στο χρόνο με μοτοσυκλέτα.

Αποτελέσματα:

Κατηγορία Α (μέχρι και το 1945)

1^ος Μαραγκός Μάρκος BSA WM20 500 1942

2^ος Ξενίδης Ανδρέας NORBSA 16H-WM20 500 1943

3^ος Τσουρουνακης Παναγιώτης BSA-H28 350 1926

Κατηγορία Β (1946 - 1968)

1^ος Ιωάννου Δημήτρης Morini Veloce 125 1964

2^ος Παπουτσάς Δημήτρης BSA A-50 500 1961

3^ος Μανωλόπουλος Κωσταντίνος Harley Davidson FL 1963

Δείτε παρακάτω Gallery με πλήρες φωτογραφικό αρχείο

Φωτό: Λευτέρης Σαμοθράκης, Κώστας Τσαμπουράνης

https://bit.ly/MOTO_658

Από τον

Κώστα Γκαζή

5/9/2024

Η Honda VFR750R-K RC30 είναι μια από τις πιο όμορφες και ικανές Superbike της ιστορίας, ενώ σήμερα είναι και από τις πιο περιζήτητες, με τιμές που αφορούν σχεδόν αποκλειστικά συλλέκτες. Στη Βρετανία πωλείται αυτό τον καιρό μια RC30, στην έκδοση Bol d’Or που κυκλοφόρησε στη γαλλική αγορά, με ελάχιστα χιλιόμετρα στο κοντέρ, ενώ δείχνει λες και βγήκε πριν λίγο από τη γραμμή παραγωγής!

H Honda RC30 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα WorldSBK έχουν άρρηκτους δεσμούς, καθώς η Superbike της Honda που έκανε ντεμπούτο το 1987 στην ιαπωνική αγορά δημιουργήθηκε για να θριαμβεύσει στο WorldSBK που ξεκίνησε ως θεσμός το 1988. Οι κανονισμοί των WorldSBK που ήθελαν τις μοτοσυκλέτες που συμμετέχουν να παράγονται και για καθημερινή χρήση, σήμαιναν πως η Honda δεν μπορούσε να πάρει μέρος με την καθαρά αγωνιστική RVF750 που κυριαρχούσε στο Endurance -και θα συνέχιζε να κερδίζει εκεί μέχρι και το 1992, πριν την έλευση της RC45-, και έπρεπε να δημιουργήσει μια νέα Superbike παραγωγής -έστω και περιορισμένης. Ο χρησμός των Ιαπώνων βγήκε αληθινός, καθώς στη σέλα μιας αγωνιστικά προετοιμασμένης RC30, ο Fred Merkel κέρδισε δις τον τίτλο, το 88 και το 89, ενώ ο Robert Dunlop κέρδισε με τη μοτοσυκλέτα της Honda τον αγώνα Road Racing, Macau GP to 1989, ενώ ο Steve Hislop επανέλαβε την επίδοση του Dunlop στον ίδιο αγώνα το 1990. Παράλληλα, ο Helmut Dahne “έγραψε” με RC30 τον ταχύτερο γύρο στο Nordschleife το 1993, ενώ η μοτοσυκλέτα είχε αρκετές νίκες στο Isle of Man TT με τους Joey Dunlop, Carl Fogarty, Nick Jefferies, Phillip McCallen, κ.α.

Τέσσερα χρόνια αργότερα βγήκε ο αντικαταστάτης της RC30, η RC45 που όμως δεν κατάφερε να φτάσει τις επιτυχίες, αλλά κυρίως τη δημοτικότητα της προκατόχου της.

Η RC30 παρήχθη σε περιορισμένα νούμερα, που μόλις έφταναν για να καλύψουν τις απαιτήσεις της πιστοποίησης για αγωνιστική χρήση (ομολογκάρισμα), ενώ το 1988, τη χρονιά που η RC30 έφτασε στην Ευρώπη, ο Γάλλος αντιπρόσωπος παρουσίασε παράλληλα και μια σπέσιαλ έκδοση της μοτοσυκλέτας υπό την ονομασία Bol d’Or.

Στην καρδιά της RC30 χτυπά ένας υγρόψυκτος V4 90 μοιρών - σε ανοιχτή μορφή στην έκδοση Bol d’Or, χωρίς τους όποιους περιορισμούς υπήρχαν σε συγκεκριμένες αγορές-, με 16 βαλβίδες, 2 εκκεντροφόρους που παίρνουν κίνηση με γρανάζια, μπιέλες τιτανίου, σφυρήλατα πιστόνια, ανάφλεξη Big-Bang και συμπίεση 11 προς 1. Ο συμπλέκτης είναι μονόδρομος, το κιβώτιο 6τάχυτο και η απόδοση φτάνει τους 118 hp / 11.000 rpm και τα 7,6 kgm στις 9.800. Το βάρος της μοτοσυκλέτας είναι 179 στεγνά και 221 γεμάτα κιλά, που τότε ήταν περί τα 5 κιλά λιγότερα από το επίσης ριζοσπαστικό για την εποχή GSX-R750. Η τελική ταχύτητα φτάνει τα 240 χλμ/ώρα, ενώ η πολύ μακριά, αγωνιστική πρώτη σχέση σημαίνει πως με πρώτη στο κιβώτιο ο αναβάτης μπορεί να δει ακόμα και 128 χλμ/ώρα στο κοντέρ.

Το τηλεσκοπικό πιρούνι των 43 mm της Showa και το πίσω αμορτισέρ της ίδιας εταιρείας είναι πλήρως ρυθμιζόμενα, ενώ στα φρένα βρίσκουμε δυο δίσκους 310 mm με τετραπίστονες δαγκάνες της Nissin και έναν δίσκο 220 mm πίσω με διπίστονη δαγκάνα.

Το μονόμπρατσο ψαλίδι Pro-Arm και οι μπροστινές δαγκάνες που μπορούσαν να παραμένουν στη θέση τους σε αλλαγή ελαστικών ήταν ειδικά σχεδιασμένα για τις ανάγκες των αγώνων, ειδικά του Endurance.

Η έκδοση Bol d’Or κυκλοφόρησε μόνο στη γαλλική αγορά, ενώ όπως φαίνεται, πέρα από τα γραφικά Bol d’Or και τον ανοιχτό κινητήρα, δεν είχε κάποιες άλλες αλλαγές. Οι ισχυρισμοί για μεγαλύτερους προβολείς και για πιθανώς διαφορετικό πλαίσιο δεν επιβεβαιώνονται, όμως όπως και να έχει η μοτοσυκλέτα παραμένει κορυφαίας αξίας.

Η συγκεκριμένη RC30 έχει μόλις 177 χιλιόμετρα στο κοντέρ, και τον αύξοντα αριθμό #287 της γαλλικής έκδοσης. Θα πουληθεί με το original αγωνιστικό σταντ, το κιτ εργαλείων κάτω από τη σέλα, το owners manual της και το συλλεκτικό δερμάτινο μπρελόκ με την εσωτερική πλάκα που αναφέρει τον αύξοντα αριθμό, και τους αριθμούς πλαισίου και κινητήρα.

Η τιμή που ζητούν οι “The Bike Specialists” για την RC30 Bol d’Or βρίσκεται στις 54.999 βρετανικές λίρες, δηλαδή 65.213 ευρώ με την τελευταία ισοτιμία.