Στη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
10/5/2024
Από την Qom και την Esfahan, το ταξίδι του Κωνσταντίνου Μητσάκη πάνω στη σέλα της KOVE 800X Pro συνεχίζεται στις τεράστιες εκτάσεις γης του Ιράν, φτάνοντας στην πολύχρωμη πόλη της Yazd, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων χαραγμένη σε κάθε της σημείο.
Σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα έχουν συμπληρωθεί έως τώρα πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μας μεταφέρει ζωντανά τις εικόνες που αντίκρισε σε αυτό το σταυροδρόμι των αρχαίων πολιτισμών που συνεχίζει να γράφει ιστορία.
“Αφού βίωσα μ’ όλες μου τις αισθήσεις το γαλάζιο όνειρο της Esfahan, η πυξίδα του KOVE SILK ROAD σημάδεψε την πόλη Yazd, που με καρτερούσε 323 χιλιόμετρα μακριά, μέσα στην απόλυτη μοναξιά της ερήμου. Παρεμπιπτόντως, βάζοντας ρόδα στην Yazd, η μαύρη KOVE 800X RPO είχε καταγράψει συνολικά 3.500 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα, κάτω από ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες ταξιδιού.
Στη Yazd δεν πρόλαβα να καταλύσω σ΄ ένα ξενοδοχείο, αφού ο Αλί που με εντόπισε στο κέντρο της πόλης με κουβάλησε άρον άρον σπίτι του! Ήταν αδιανόητο για τον Αλί να μην φιλοξενήσει (για 2 μέρες παρακαλώ) τον πρώτο Έλληνα που έβλεπε στη ζωή του. Με ξεναγό τον νεαρό Ιρανό γνώρισα τη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού. Η Yazd λογίζεται σήμερα ως η πιο αυθεντική ιστορική περιοχή του Ιράν και είναι διάσημη για την αρχαία παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κατοικιών της (είναι κτισμένες με λάσπη και τούβλα και διαθέτουν ημισφαιρικές οροφές και μικρούς ανεμόπυργους).
Πραγματικά λάτρεψα την Yazd! Ο Ζωροαστρικός ναός της φωτιάς, το Ζωροαστρικό νεκροταφείο (Πύργοι της Σιωπής), το ατμοσφαιρικό ιστορικό κέντρο με τα σοκάκια της, το τζαμί Jameh, το παραδοσιακό κτίσμα Amir Chaghmagh, η φυλακή του Αλέξανδρου, το Μουσείο Νερού. Καλέ μου φίλε Αλί, σ’ ευγνωμονώ που μου άνοιξες διάπλατα το σπίτι και την καρδιά σου".
SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - ΣΤ' ανταπόκριση
Από τον
Κωνσταντίνο Μητσάκη
28/7/2023
Η επιστροφή μου από το Vladivostok στην Ελλάδα εξελίχθηκε σε μια άκρως ανατρεπτική υπόθεση. Καταρχήν, μοτοσυκλέτα και αναβάτης θα πηγαίναμε στη Μόσχα, αλλά ξεχωριστά -η λευκή SYM NH-T 300 θα πήγαινε με τρένο κι εγώ αεροπορικώς. Στη συνέχεια, όταν αναβάτης και μοτοσυκλέτα θα συναντιόμασταν στη ρωσική πρωτεύουσα θα ακολουθούσε η οδική επιστροφή στην Ελλάδα (3.500 χλμ.) μέσω 7 χωρών (Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία).
Στο διάστημα των 12 ημερών που θα διαρκούσε η μεταφορά της μοτοσυκλέτας από το Vladivostok στην Μόσχα, εγώ σπατάλησα τον χρόνο μου αρκετά δημιουργικά. Στο Vladivostok συναντήθηκα με τον Vladimir, τον Dmitrii και την Dina, τρεις πολύ καλούς φίλους που είχα γνωρίσει εδώ το 2018. Αποχαιρετώντας στη συνέχεια το Vladivostok, ακολούθησε η αεροπορική μετάβασή μου στο Magadan, όπου έμεινα τρεις ημέρες και γνώρισα την πόλη-λιμάνι της της Βορειοανατολικής Σιβηρίας.
Το αεροπορικό δρομολόγιο από το Magadan στην Μόσχα διήρκησε περίπου 8 ώρες και με προσγείωσε στο διοικητικό κέντρο της Ρωσίας. Στις επόμενες μέρες -μέχρι να παραλάβω την μοτοσυκλέτα- κινήθηκα με το μετρό στα αστικά όρια της ρωσικής μητρόπολης, προσπαθώντας να βολέψω όλες τις υποχρεώσεις και τις επιθυμίες μου: η Κόκκινη Πλατεία, το Κρεμλίνο, ο Καθεδρικός ναός, το Θέατρο Μπολσόι και το κτίριο του Πανεπιστημίου υπήρξαν τα κυριότερα μνημειακά αξιοθέατα της μητρόπολης του ποταμού Μόσκοβα, που πρόλαβα να επισκεφθώ.
Όταν παρέλαβα την SYM NH-T 300, θέλησα να κάνω μια μεγάλη, τελευταία βόλτα στο κέντρο της Μόσχας. Όμως, υπολόγιζα χωρίς τον ξενοδόχο, αφού λόγω των ουκρανικών επιθέσεων με drones πέριξ του Κρεμλίνου, στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου όλα τα GPS τίθονταν αυτομάτως εκτός λειτουργίας -ηλεκτρονικός πόλεμος γαρ. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην έχω καθόλου σήμα στο GPS και να χαθώ στους κυκλοφοριακά κορεσμένους δρόμους της Μόσχας. Στην Κόκκινη Πλατεία φυσικά και δεν κατάφερα να φτάσω, ενώ ταλαιπωρήθηκα αρκετά για να προσεγγίσω το ξενοδοχείο μου.
Τα σύνορα της Λετονίας απείχαν μόλις 620 χλμ. από την Μόσχα, απόσταση που έκανα κάτω από καταρρακτώδη βροχή -τουλάχιστον δεν ταλαιπωρήθηκα στα ρωσικά σύνορα, τα οποία πέρασα αρκετά γρήγορα. Με την είσοδό μου Λετονία “έβαλα ρόδα” στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και το ρούβλι έδωσε τη θέση του στο ευρώ. Η Λετονία με φιλοξένησε για μόλις 180 χλμ. (διανυκτέρευσα στην κωμόπολη Daugavpils), ακολούθησε η Λιθουανία με 300 χλμ. (εδώ έκανα μια ολιγόωρη στάση στη πόλη Kaunas), ενώ στους δρόμους της Πολωνίας ταξίδεψα για 725 χλμ., κάνοντας μια διανυκτέρευση στην Κρακοβία.
Το πέρασμά μου κατόπιν από την Σλοβακία, αν και σύντομο (210 χλμ.), μού έμεινε αξέχαστο, χάρη στην εκπληκτική φύση των ορέων Τάτρα. Η ατμοσφαιρική Βουδαπέστη της Ουγγαρίας με ξενάγησε και με κοίμισε δίπλα στον Δούναβη, ενώ στη Σερβία, και συγκεκριμένα στο Βελιγράδι, φιλοξενήθηκα από τον επιστήθιο φίλο Marko και την αξιαγάπητη οικογένειά του. Τέλος, την αυλαία της επιστροφής έκλεισε η Βόρεια Μακεδονία, με μια σύντομη περιήγηση στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων.
Επιτέλους, Ελλάδα! Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκα στο κατάστημα MOTOMARKET, όπου συναντήθηκα με τον πολυταξιδεμένο ιδιοκτήτη Σταμάτη Δημητριάδη, τον οποίο και ευχαρίστησα για την εμπιστοσύνη και την υποστήριξή του. Η τελευταία διαδρομή του SYM SIBERIA (Θεσσαλονίκη–Αθήνα) πραγματοποιήθηκε κάτω από συνθήκες καύσωνα (45 C) και μού θύμισε τις καυτές ταξιδιωτικές εμπειρίες μου στη Σαχάρα.
Μετά από 45 ημέρες ταξιδιού στην σέλα SYM NH-T 300 και καταγεγραμμένα 18.100 χλμ. στο κοντέρ της, επέστρεψα στη βάση μου έχοντας ολοκληρώσει ένα μεγάλο ταξιδιωτικό άθλο. Αντιπαλεύοντας τις γεωμορφολογικές ιδιαιτερότητες της αραιοκατοικημένης Σιβηρίας, βίωσα μια μοναχική πορεία κόντρα στον ήλιο και έφτασα ως τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού. Κυριολεκτικά στην άλλη άκρη του κόσμου…
ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ
Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα SYM SIBERIA:
