Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού
motomag Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

10/5/2024

Από την Qom και την Esfahan, το ταξίδι του Κωνσταντίνου Μητσάκη πάνω στη σέλα της KOVE 800X Pro συνεχίζεται στις τεράστιες εκτάσεις γης του Ιράν, φτάνοντας στην πολύχρωμη πόλη της Yazd, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων χαραγμένη σε κάθε της σημείο.

Σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα έχουν συμπληρωθεί έως τώρα πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μας μεταφέρει ζωντανά τις εικόνες που αντίκρισε σε αυτό το σταυροδρόμι των αρχαίων πολιτισμών που συνεχίζει να γράφει ιστορία.

“Αφού βίωσα μ’ όλες μου τις αισθήσεις το γαλάζιο όνειρο της Esfahan, η πυξίδα του KOVE SILK ROAD σημάδεψε την πόλη Yazd, που με καρτερούσε 323 χιλιόμετρα μακριά, μέσα στην απόλυτη μοναξιά της ερήμου. Παρεμπιπτόντως, βάζοντας ρόδα στην Yazd, η μαύρη KOVE 800X RPO είχε καταγράψει συνολικά 3.500 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα, κάτω από ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες ταξιδιού.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd δεν πρόλαβα να καταλύσω σ΄ ένα ξενοδοχείο, αφού ο Αλί που με εντόπισε στο κέντρο της πόλης με κουβάλησε άρον άρον σπίτι του! Ήταν αδιανόητο για τον Αλί να μην φιλοξενήσει (για 2 μέρες παρακαλώ) τον πρώτο Έλληνα που έβλεπε στη ζωή του. Με ξεναγό τον νεαρό Ιρανό γνώρισα τη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού. Η Yazd λογίζεται σήμερα ως η πιο αυθεντική ιστορική περιοχή του Ιράν και είναι διάσημη για την αρχαία παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κατοικιών της (είναι κτισμένες με λάσπη και τούβλα και διαθέτουν ημισφαιρικές οροφές και μικρούς ανεμόπυργους).

Πραγματικά λάτρεψα την Yazd! Ο Ζωροαστρικός ναός της φωτιάς, το Ζωροαστρικό νεκροταφείο (Πύργοι της Σιωπής), το ατμοσφαιρικό ιστορικό κέντρο με τα σοκάκια της, το τζαμί Jameh, το παραδοσιακό κτίσμα Amir Chaghmagh, η φυλακή του Αλέξανδρου, το Μουσείο Νερού. Καλέ μου φίλε Αλί, σ’ ευγνωμονώ που μου άνοιξες διάπλατα το σπίτι και την καρδιά σου".

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

2 Generations’ Ride–Cape 2 Cape: Στη γη των ταράνδων

Η ώρα της επιστροφής
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

6/5/2019

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης ολοκλήρωσε παρέα με τον γιο του Γιώργο το πρώτο μισό του ταξιδιού τους φτάνοντας στο Βόρειο Ακρωτήρι, και πλέον ετοιμάζονται για την επιστροφή τους στα πάτρια εδάφη:

"Το Ελσίνκι όπου αποβιβαστήκαμε ήταν η αφετηρία του τελευταίου σκέλους του ταξιδιού μας “Cape 2 Cape”. Μόλις 1.500 χλμ. μας χώριζαν πλέον από το βορειότερο χερσαίο ακρωτήρι της Ευρώπης. Πατέρας και γιος βλέπαμε μπροστά μας μόνο Nordkapp, τ’ οποίο φάνταζε στο μυαλό μας ως το πολυπόθητο ταξιδιωτικό "λάφυρο" που θέλαμε διακαώς να κουρσέψουμε.


Σε δυο πράγματα επιστήσαμε την προσοχή μας οδηγώντας τις επόμενες μέρες την Honda Africa Twin 1000 ADV προς τον νορβηγικό βορρά: στα χαμηλά όρια ταχύτητας των φιλανδικών δρόμων και στους αμέριμνους ταράνδους.
Τι άλλο είχαμε να φοβηθούμε; Μα φυσικά τις καιρικές συνθήκες, που για την εποχή του ταξιδιού μας αποτελούσαν τον βασικότερο παράγοντα προσέγγισης του Nordkapp –ήταν τέλη Απριλίου και οι θερμοκρασίες κυμαίνονταν από -5 C έως 4 °C. Ναι μεν ο δρόμος ήταν ανοικτός από τα χιόνια, όμως, οι απρόβλεπτες διακυμάνσεις και μεταβολές του καιρού (μια πυκνή χιονόπτωση ή μια σφοδρή καταιγίδα) μπορούσαν να μας ακινητοποιήσουν καθοδόν. Εντέλει, κανένα δυσάρεστο σενάριο δεν επικράτησε. Ήλιος με δόντια και ο υδράργυρος να μην ξεκολλά από τους 0 °C…


Η στάση μας στην φιλανδική πόλη Rovaniemi ήταν επιβεβλημένη για δύο λόγους. Εμείς θέλαμε –σαν δυο χαζοτουρίστες– να περιηγηθούμε στο χωριό του Αι-Βασίλη και να αγοράσουμε χριστουγεννιάτικα μπιχλιμπίδια, ενώ η μοτοσυκλέτα μας ήθελε να απαθανατίσει την παρουσία της στον Αρκτικό Κύκλο. Τελικά μείναμε όλοι ικανοποιημένοι…
Για πολλούς μοτοσυκλετιστές, το Nordkapp αντιπροσωπεύει ένα ταξίδι–όνειρο ζωής. Κι όχι άδικα, αφού τα ειδυλλιακά σκανδιναβικά τοπία, οι γεωγραφικές συντεταγμένες του μακρινού βορρά, η θέα του απέραντου Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, η διάσημη αφαιρετική υδρόγειος σφαίρα του νορβηγικού ακρωτηρίου, όλα αυτά –αλλά και πολλά ακόμα– αποτελούν τις Σειρήνες που έλκουν τους ρομαντικούς μοτο-ταξιδιώτες στο ιδιότυπο προσκύνημα του Nordkapp.


Ήταν απόγευμα, ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, όταν η Honda Africa Twin 1000 ADV φρενάρισε στην άκρη του γκρεμού, στην βόρεια άκρη της Ευρώπης. Με τα συναισθήματα να κάνουν πάρτι, αγκάλιασα τον μικρό συνεπιβάτη μου –που κάθε άλλο πάρα "μικρός" αποδείχθηκε για ένα τόσο απαιτητικό ταξίδι– και του πρόσφερα το καλύτερο δώρο ever: την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp. Και φυσικά, ο ίδιος το πανηγύρισε ανάλογα.


Ποιο ήταν όμως το δώρο που χάρισα στον εαυτό μου; Είχα φτάσει στο βορειότερο χερσαίο ακρωτήριο της Ευρώπης, παρέα με τον γιό μου, ταξιδεύοντας μαζί στην ίδια σέλα. Είχα επιστρέψει μετά από 28 χρόνια στο Nordkapp με την καλύτερη παρέα, τον Γιώργο…"

Το άρθρο συνοδεύεται από πλούσιο photo gallery