QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

Κωνσταντίνος Μητσάκης και QJMOTOR SRT 800X ξεκινούν ένα τρίμηνο ταξίδι 20.000 χιλιομέτρων
motomag Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν
Από τον

Γιάννη Τσινάβο

26/6/2024

Μετά την πρώτη γνωριμία του Κωνσταντίνου Μητσάκη με την QJMOTOR 800 X στο ταξίδι τους στη Μέση Ανατολή και το “χλιδάτο” Dubai πριν δύο χρόνια, ήρθε η στιγμή να σμίξουν ξανά οι δυο τους και να περάσουν μαζί τους επόμενους τρεις μήνες, σε ένα ταξίδι 20.000 χιλιομέτρων!

Στόχος τους αυτή τη φορά η διάσχιση της Ασίας με τελικό προορισμό την παγωμένη Σιβηρία! Τα πρώτα 1.890 χιλιόμετρα είναι ήδη παρελθόν και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μέσα από τον φωτογραφικό φακό μας κάνει συνοδοιπόρους του.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

“Με την πυξίδα μόνιμα στραμμένη στην μακρινή Ανατολή, η δίτροχη περιπέτεια δρόμου QJ TRANS ASIA ξεκίνησε. Αφού αποχαιρέτησε ακτοπλοϊκώς την Ελλάδα (Πειραιάς-Χίος-Τσεσμέ), η QJ SRT 800X έβαλε ρόδα στην Τουρκία, έτοιμη να διανύσει κατόπιν μια πορεία χιλιάδων χιλιομέτρων κόντρα στον ήλιο. Η γειτονική χώρα ήταν μόλις η αρχή…

Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

Η Τουρκία μού δάνεισε τους δρόμους της για τα πρώτα 1.890 χλμ. Ακολουθώντας παθιασμένα την κόκκινη γραμμή του χάρτη (Cesme – Ankara – Erzerum – Dogubeyazit), κατάφερα μετά από 3 ημέρες πορείας να ενώσω τo γαλάζιο Αιγαίο με τους πρόποδες του βιβλικού Αραράτ. Με την τοπική φύση να έχει φορέσει την εξαίσια καλοκαιρινή ενδυμασία της και την ζεστή διάθεση του καιρού να με συνοδεύει παντού, οι παραστάσεις και οι αναμνήσεις που συνέλεξα στην Τουρκία ήταν πραγματικά υπέροχες…

Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

Και μετά, Ιράν! Όμως, στα ιρανό-τουρκικά σύνορα, η εθνική μου καταγωγή στάθηκε η αιτία να ταλαιπωρηθώ δύο ώρες από τους Τούρκους τελωνειακούς -μέχρι και με μηχάνημα X-Ray εξέτασαν την μοτοσυκλέτα, όπως τις νταλίκες! Ούτε λαθρέμπορος όπλων ή ναρκωτικών να ήμουν. Οι Ιρανοί, αντίθετα, κέρασαν τσάι και λόγια συμπάθειας τον Έλληνα ταξιδευτή, ενώ φρόντισαν να ολοκληρωθούν τάχιστα οι διαδικασίες εισόδου μου στην αρχαία Περσία του Δαρείου και του Ξέρξη. Η δεύτερη χώρα του QJ TRANS ASIA καλωσόριζε την άφιξη της QJ SRT 800X…”

Κωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – ΙράνΚωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – ΙράνΚωνσταντίνος Μητσάκης, QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος Α’ – Τουρκία – Ιράν

Ταξίδι “Amazonas 2021” – B' Ανταπόκριση

Στο βασίλειο της Αμαζονίας
4/10/2021

Του Κωνσταντίνου Μητσάκη

 

Η αποστειρωμένη Brazilia σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε βραζιλιάνικο αστικό κέντρο! Τριγυρνώντας με την μαύρη Honda XRE 300 RALLY στους δρόμους της διοικητικής πρωτεύουσας της Βραζιλίας αντίκρισα με σκεπτικισμό μια πόλη τετραγωνισμένη, βγαλμένη κυριολεκτικά από αρχιτεκτονική μακέτα.

Ήταν μια αναμενόμενη άλλωστε εικόνα, αφού η Brazilia σχεδιάστηκε και ανεγέρθηκε από τους αρχιτέκτονες Lucio Costa και Oscar Niemeyer μέσα σε μόλις 41 μήνες (1956–1960). Έκτοτε, η κυβερνητική “καρδιά” της χώρας κτυπά δυνατά στην Brazilia, η οποία μού συστήθηκε μέσα από τα κυριότερα αξιοθέατα–μνημεία της: την προεδρική κατοικία Planalto Palace, τον Καθεδρικό ναό, το Εθνικό Κοινοβούλιο, το Υπουργείο Εξωτερικών και το ναό Dom Bosco Sanctuary.

Η Brazilia ήταν το τελευταίο μεγάλο αστικό κέντρο της διαδρομής. Στα επόμενα 2.450 χλμ. που χώριζαν την βραζιλιάνικη πρωτεύουσα από την παραποτάμια Santarem (πόλη κτισμένη στις όχθες του Αμαζονίου ποταμού), θα συναντούσα μόνο μικρές πολιτείες και αναρίθμητους γραφικούς οικισμούς. Χρειάστηκα πέντε ημέρες πολύωρης οδήγησης μέχρι να φτάσω στην Santarem και να ανταμώσω τον υδάτινο γίγαντα της Νότιας Αμερικής, ενώ το ταλαίπωρο κορμί μου ανέλαβαν να “κοιμίσουν” οι πόλεις Gurupi, Araguaina, Maraba, Altamira και Ruropolis.

Περίπου 1.000 χλμ. βόρεια της Brazilia, η τροπική βλάστηση ξεκίνησε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπικό οικοσύστημα, η ζέστη και η υγρασία σκαρφάλωναν όλο και πιο ψηλά, η κατάσταση του οδικού άξονα άρχισε να προβληματίζει σοβαρά τις αναρτήσεις της Honda XRE 300 RALLY και οι χωματόδρομοι εμφανίζονται όλο και συχνότερα κάτω από τις ρόδες της μοτοσυκλέτας. Βρισκόμουν πλέον στα γεωγραφικά όρια της Αμαζονίας.

Δυο πράγματα με προβλημάτισαν καθοδόν για την Santarem. Το πρώτο σχετιζόταν με την εκτεταμένη αποψίλωση των τροπικών δασών που αντίκριζα σε όλο το μήκος της διαδρομής. Ήταν ένα θλιβερό θέαμα που αποτελούσε την αδιάψευστη απόδειξη της τεράστιας οικολογικής καταστροφής που επιχειρείται –χρόνια τώρα– στην ευρύτερη περιοχή της Αμαζονίας.

Το δεύτερο είχε να κάνει με τους δυσκολοδιάβατους χωματόδρομους και τα πυκνά σύννεφα σκόνης που κλήθηκα να αντιμετωπίσω, οδηγώντας πάνω στον οδικό άξονα BR 230 /Transamazonica. Ειδικά στην χωμάτινη διαδρομή Altamira – Ruropolis, ήταν σαν να ταξίδευα σ’ ένα απέραντο βασίλειο κόκκινης σκόνης. Κάθε βράδυ, κάτω από τη ντουζιέρα του ξενοδοχείου, ξέπλενα από πάνω μου όλη την σκόνη της Αμαζονίας!

Ήταν το 1661 όταν οι αποικιοκράτες Πορτογάλοι έβαλαν το θεμέλιο λίθο της Santarem. Τριάμισι αιώνες μετά, η παραποτάμια πολιτεία της Αμαζονίας στεγάζει περίπου 300.000 κατοίκους κι έχει εξελιχθεί σ’ ένα από τα σημαντικότερα αστικά κέντρα του Αμαζονίου ποταμού.

Στην ατμοσφαιρική Santarem, αφού ξαπόστασα για λίγο δίπλα στις καταπράσινες όχθες του Αμαζονίου, συνέχισα κατόπιν το δίτροχο ταξίδι μου μέσω της πλωτής οδού. Με οδικό άξονα τον Αμαζόνιο ποταμό και μέσον μεταφοράς ένα ταχύπλοο σκάφος, έβαλα πλώρη για την παραποτάμια Manaus, την πρωτεύουσα της Αμαζονίας.

Δείτε το gallery με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από το ταξίδι!