QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΓ’ - Ρωσία / Σιβηρία (OMSK – NOVOSIBIRSK)

Ταξιδεύοντας πάνω στην τροχιά του θρυλικού Υπερσιβηρικού
QJMOTOR Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

28/8/2024

H QJMOTOR SRT 800X και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης εισέρχονται στην πάντα “δροσερή” Σιβηρία, που όχι τυχαία αποτελούσε τόπο εξορίας λόγω των σκληρών καιρικών συνθηκών του χειμώνα. Ωστόσο, για τους ταξιδευτές μας, η Σιβηρία μοιάζει με όαση μετά από πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα στην καυτή έρημο και τους ξηρούς, βραχώδεις χωματόδρομους

“Με την είσοδό μου στη Σιβηρία, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 μπήκε στην τελική του ευθεία. Και τι ευθεία! Περίπου 7.000 χλμ. με χώριζαν από τις ακτές του Ειρηνικού ωκεανού, ενώ οι τροχοί της QJ SRT 800X θα κυλούσαν πλέον πάνω στην τροχιά του θρυλικού Υπερσιβηρικού…

Πρώτη στάση στην πόλη Omsk, που σε αλλοτινές εποχές υπήρξε τόπος εξορίας για χιλιάδες αντικαθεστωτικούς -συμπεριλαμβανομένου και του Ρώσου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι.

QJMOTOR Trans Asia

Αρχική μου μέριμνα στην ατμοσφαιρική Omsk του ποταμού Irtis ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από τράπεζα, αφού οι πιστωτικές κάρτες δεν δούλευαν λόγω των δυτικών κυρώσεων.

QJMOTOR Trans Asia

Και μετά την Omsk, η ευθεία ρότα του Υπερσιβηρικού με οδήγησε στην πόλη Novosibirsk (640 χλμ.). Εδώ, ο τοπικός αντιπρόσωπος της QJMOTOR RUSSIA φρόντισε για το σέρβις της μοτοσυκλέτας, η οποία είχε συμπληρώσει 11.200 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα από την Ελλάδα! Το συγκεκριμένο σέρβις έγινε κατόπιν συνεννόησης της QJMOTOR GREECE με την κεντρική διεύθυνση της QJMOTOR στην Κίνα, η οποία είχε υπό την επίβλεψή της το project “ QJMOTOR TRANS ASIA 2024”.

QJMOTOR Trans Asia

Στο εξονυχιστικό σέρβις που πραγματοποιήθηκε από τους έμπειρους μηχανικούς της QJMOTOR, αλλάχτηκαν λάδια, φίλτρο λαδιού, φίλτρο αέρος, μπουζί, τακάκια πίσω φρένου, αλυσίδα (είχε συμπληρώσει συνολικά 26.000 χλμ.) και ελαστικά. Και αφού γιορτάσαμε με άφθονη βότκα την ολοκλήρωση του σέρβις, οι άνθρωποι της QJMOTOR RUSSIA με αποχαιρέτησαν, ευχόμενοι ολόθερμα καλό ταξίδι στη Mother Russia.”

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο-Μαυριτανία (Β' Ανταπόκριση)

Με αμμοθύελλες, στους 43 βαθμούς Κελσίου
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022
Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.). 
Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.
 
Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.
Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής. 
 
Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!
 
Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα. 
Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.
Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.
 
Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…