MotoGP: Καταγγελία πως κάποιοι κλέβουν τους κανονισμούς των ελαστικών
Μη προβλεπόμενες πιέσεις είχε ο Bagnaia στη Jerez
Από τον
Μπάμπη Μέντη
10/5/2022
Με τη λίστα των επίσημων μετρήσεων πιέσεων ελαστικών κατά τη διάρκεια του αγώνα της Jerez στα χέρια, ένας μηχανικός των MotoGP που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του, έδωσε στον δημοσιογράφο Mat Oxley την πληροφορία πως η μοτοσυκλέτα του Pecco Bangaia, αλλά και των Alex Rins, Jorge Martin και Andrea Dovizioso είχαν “παράνομες” πιέσεις.
Συγκεκριμένα, οι αισθητήρες πίεσης στις ζάντες της Ducati του Βagnaia έδειξαν πως σε όλη τη διάρκεια του αγώνα (δηλαδή σε 25 γύρους από τους 25 του αγώνα) είχε πιο χαμηλές πιέσεις από τα 1,9bar για το εμπρός ελαστικό και τα 1,7bar για το πίσω που είναι το όριο που έχει θέσει η Michelin στις ομάδες και έχει συμφωνηθεί να τηρείται απ’ όλους.
Για 24 γύρους από τους 25 είχε χαμηλότερη πίεση η Ducati του Jorge Martin, ενώ στις περιπτώσεις του Alex Rins και του Dovizioso κατέγραψαν 14 γύρους χαμηλότερη πίεση στο εμπρός ελαστικό της Suzuki και 14 γύρους με χαμηλότερη πίεση για το πίσω ελαστικό στη Yamaha του Ιταλού.
Το όριο των κανονισμών για την μικρότερη επιτρεπτή πίεση λειτουργίας έχει τεθεί από την Michelin και έχει συμφωνηθεί από της ομάδες, την Dorna, την FIM και την IRTA για λόγους ασφαλείας, διότι η χρήση υπερβολικά χαμηλών πιέσεων μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφή τα ελαστικά (οποιοδήποτε ελαστικό όχι μόνο τα συγκεκριμένα της Michelin).
Ο “ανώνυμος” μηχανικός επιμένει πως κάποιοι χρησιμοποιούν συστηματικά χαμηλότερες πιέσεις από το συμφωνηθέν κατώτατο όριο με στόχο να έχουν υψηλότερα επίπεδα κρατήματος για μεγαλύτερη χρονική διάρκεια.
Αυτό είναι άδικο για όποιες ομάδες και για όσους αναβάτες ακολουθούν κατά γράμμα τη συμφωνία και ως εκ τούτου θα πρέπει να διαχειριστούν προβλήματα υπερθέρμανσης και χαμηλότερου επίπεδου κρατήματος προς το τέλος του αγώνα ή όταν πιέζουν στο όριο για να προσπεράσουν κ.τ.λ.
Η αλήθεια βέβαια είναι πως από τη στιγμή που μιλάμε για όρια πιέσεων κατά την διάρκεια του αγώνα, θα πρέπει να κατανοήσουμε και τη δυσκολία που έχουν οι μηχανικοί και κυρίως οι αναβάτες να προϋπολογίσουν τις σωστές πιέσεις πριν τον αγώνα, ώστε αυτές να διατηρήσουν εντός των κατώτατων ορίων για 20-25 γύρους.
Σε κάθε περίπτωση, οι πληροφορίες λένε ότι το τριήμερο του επόμενου αγώνα του Le Mans στη Γαλλία θα υπάρχει σοβαρή κουβέντα μεταξύ ομάδων, Dorna, FIM και IRTA για το συγκεκριμένο θέμα και πιθανόν να δούμε ποινές σε όσους παραβιάζουν το κατώτατο όριο πιέσεων από εδώ και πέρα, κάτι που λογικά θα έπρεπε ήδη να είχε γίνει πολλές φορές…
Όπως είναι λογικό οι πρωταθλητές οι οποίοι έχουν κατακτήσει τίτλο σε κάποια κατηγορία του MotoGP έχουν μείνει στη μνήμη των περισσότερων φίλων του αθλήματος για αυτό το κατόρθωμα. Ωστόσο αναπόσπαστο κομμάτι αυτών των επιτυχιών είναι και οι κατασκευαστές οι οποίοι πρόσφεραν τις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες τους στον δρόμο προς την δόξα των αναβατών.
Η Norton η οποία το 1949 κέρδισε τον πρώτο αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Μοτοσυκλετών και η AJS η οποία κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία των 500 κ.εκ. μπορεί να μην είναι πλέον στον θεσμό ωστόσο κάθε ένας κατασκευαστής που μπήκε στον θεσμό άφησε το δικό του στίγμα μεγαλύτερο ή μικρότερο.
Στην δική μας αναδρομή θα εστιάσουμε στα σημαντικότερα ορόσημα των κατασκευαστών -με αλφαβητική σειρά- οι οποίοι λαμβάνουν μέρος στην κορυφαία κατηγορία του MotoGP.
APRILIA
Ο πρώτος αγώνας για την Aprilia έλαβε χώρα το 1985 στην κατηγορία 250 κ.εκ., με αναβάτη τον Loris Reggiani. Η πρώτη νίκη για την ιταλική εταιρεία ήρθε δύο χρόνια αργότερα στην ίδια κατηγορία, με τον Reggiani να κερδίζει το GP San Marino το 1987.
Χρειάστηκαν να περάσουν πέντε χρόνια για να κατακτήσει η Aprilia τον πρώτο της τίτλο, με τον Alessandro Gramigni να κερδίζει το 1992 το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών στα 125 κ.εκ., τρία χρόνια αργότερα το εργοστάσιο του Noale πανηγύρισε τον πρώτο τίτλο κατασκευαστή.
Η πρώτη νίκη στην μεγάλη κατηγορία ήρθε πρόσφατα και συγκεκριμένα το 2022, με τον Aleix Espargaro να κερδίζει στο GP Αργεντινής. Έκτοτε ο Espargaro έχει προσθέσει ακόμη δύο νίκες στο βιβλίο της ιστορίας της Aprilia, με την ιταλική εταιρεία να ευελπιστεί φέτος πως θα αυξήσει τις επιτυχίες της.
DUCATI
Η πρώτη αγωνιστική εμφάνιση της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσυκλετών πραγματοποιήθηκε το μακρινό 1956 με τον Sandro Artusi να λαμβάνει μέρος στο GP των Εθνών στην κατηγορία των 125 κυβικών. Η πρώτη νίκη για την ιταλική εταιρεία ήρθε δύο χρόνια αργότερα, με τον Alberto Gandossi να κερδίζει το 1958 το GP Βελγίου στην κατηγορία των 125 κυβικών.
Η πρώτη νίκη στην μεγάλη κατηγορία για την εταιρεία του Borgo Panigale ήρθε το 2003, με τον Loris Capirossi να κερδίζει το GP Καταλονίας. Το 2007 ήταν η σειρά του Casey Stoner να γράψει το όνομα του με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας της Ducati. Ο Stoner εκείνη την χρονιά χάρισε στην Ducati τόσο το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών όσο και το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών.
Το 2022 ο Pecco Bagnaia αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής με τον Ιταλό κατασκευαστή, ενώ το 2023 κατάφερε να γίνει ο πρώτος αναβάτης της εταιρείας ο οποίος καταφέρνει να κατακτήσει back-to-back Παγκόσμιο Τίτλο.
HONDA
Η Honda είναι ο κατασκευαστής ο οποίος έχει πετύχει τις περισσότερες νίκες -821- σε GP σε όλες τις κατηγορίες, με τις 313 από αυτές να αφορούν την μεγάλη κατηγορία. Ο Ιάπωνας κατασκευαστής συμμετείχε για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσυκλετών το 1959 στην κατηγορία των 125 κυβικών. Για να έρθει η πρώτη νίκη για το HRC χρειάστηκαν να περάσουν δύο χρόνια, με τον Tom Phillis να ανεβαίνει στο πρώτο σκαλί του βάθρου το 1961 στο GP της Ισπανίας στα 125 κυβικά για λογαριασμό της εταιρείας.
Το 1961 ήταν μία χρονιά ορόσημο για την Honda καθώς είδε τους Mike Hailwood και Tom Phillis να κατακτούν το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών στα 125 και 250 κυβικά αντίστοιχα, με τον Ιάπωνα κατασκευαστή να κατακτά για πρώτη φορά τον Παγκόσμιο Τίτλο Κατασκευαστών στις συγκεκριμένες κατηγορίες.
Η πρώτη νίκη της Honda στην μεγάλη κατηγορία ήρθε το 1966, με τον Jim Redman να κερδίζει το GP της Δυτικής Γερμανίας. Σημαντικό κεφάλαιο για το HRC ήταν ο Marc Marquez, με τον Ισπανό να κατακτά 6 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, να πετυχαίνει 59 νίκες στην μεγάλη κατηγορία και να ανεβαίνει στο βάθρο 101 φορές.
KTM
Η KTM έκανε την εμφάνιση της στο MotoGP το 2003, συμμετέχοντας στο Ιαπωνικό GP στην κατηγορία 125. Σε αντίθεση με τους προαναφερθέντες κατασκευαστές, οι Αυστριακοί κατάφεραν να κατακτήσουν την πρώτη τους νίκη ένα χρόνο αργότερα στο GP της Μαλαισίας με αναβάτη τον Casey Stoner.
Ο πρώτος τίτλος κατασκευαστών για την KTM ήρθε το 2005 στην κατηγορία 125, ενώ το 2012 όταν αυτή άλλαξε σε Moto3 o Sandro Cortese έφερε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών για τον Αυστριακό κατασκευαστή. Η πρώτη νίκη στην μεγάλη κατηγορία ήρθε το 2020 όταν ο Brad Binder κέρδισε το GP του Brno.
YAMAHA
Η Yamaha το 1961 στο GP της Γαλλίας έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μοτοσυκλετών με τον Fumio Ito στην κατηγορία των 250 κυβικών. Η πρώτη νίκη για την εταιρεία των τριών διαπασών ήρθε δύο χρόνια αργότερα, με τον Fumio Ito να κερδίζει στο GP Βελγίου στην κατηγορία 250 κυβικών.
Το 1964 η Yamaha είδε τον Phil Read να κατακτά τον πρώτο Παγκόσμιο Τίτλο Αναβατών στα 250 κυβικά, ενώ την ίδια χρονιά η εταιρεία από την Iwata πανηγύρισε τον πρώτο της Παγκόσμιο Τίτλο Κατασκευαστών.
Η πρώτη νίκη για την Yamaha στην μεγάλη κατηγορία ήρθε το 1972 στο GP Ισπανίας με αναβάτη τον Chas Mortimer. Ένα σπουδαίο κεφάλαιο για την ιαπωνική εταιρεία αποτελεί ο Valentino Rossi, με τον Ιταλό να κατακτά με την Yamaha 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Αναβατών και 46 νίκες στην μεγάλη κατηγορία.
Το φετινό πρωτάθλημα του MotoGP ξεκινά την επόμενη εβδομάδα στο Qatar και όλοι οι κατασκευαστές θέλουν να δουν τους αναβάτες τους να συνεχίζουν την ένδοξη κληρονομιά τους.
