MotoGP: Εν κινήσει μεταβλητό ύψος ανάρτησης της Ducati

Άλλη μια καινοτομία των Ιταλών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

24/2/2020

Η Ducati δια στόματος του Davide Tardozzi περηφανεύεται ότι έχει φέρει όλες τις καινοτομίες στα MotoGP τα τελευταία χρόνια. Η αλήθεια είναι πως στα θέματα αεροδυναμικής οι Ιταλοί ανάγκασαν τους ανταγωνιστές τους να φτάσουν έως τα δικαστήρια, (όπου σύμφωνα πάντα με την άποψη της Ducati) έβαλαν τους δικαστές να αναγκάσουν τους Ιταλούς να δείξουν στις αίθουσες των δικαστηρίων όλα τα μυστικά τους. Τώρα οι Ιταλοί φαίνεται πως κινούνται ξανά στην κόψη του ξυραφιού των κανονισμών, με μια νέα “συσκευή” στην πίσω ανάρτηση της GP-20 που επιτρέπει στον αναβάτη να χαμηλώσει το ύψος της σέλας εν κινήσει. Από το 2018 έως τώρα βλέπαμε στις τηλεοράσεις μας τον Andrea Dovizioso να “βιδώνει κάτι” στην πάνω πλάκα του τιμονιού του καθώς ρολάριζε για να πάρει θέση στην γραμμή εκκίνησης. Πολύ γρήγορα μάθαμε πως μια ντίζα από το τιμόνι έφτανε έως την πίσω ανάρτηση, συμπιέζοντάς την και μειώνοντας έτσι το ύψος την μοτοσυκλέτας πίσω.

Ουσιαστικά δηλαδή προετοίμαζε τη γεωμετρία και την κατανομή βάρους της μοτοσυκλέτας για την εκκίνηση, αποτρέποντας όσο ήταν δυνατόν τις σούζες, άρα απέτρεπε την επέμβαση των ηλεκτρονικών που κόβουν δύναμη από τον κινητήρα. Όταν ο αναβάτης φρέναρε δυνατά στην είσοδο της πρώτης στροφής του αγώνα, το σύστημα απασφάλιζε και η πίσω ανάρτηση επανερχόταν στην αρχική της κατάσταση. Αντίστοιχους μηχανισμούς έβαλαν όλοι οι ανταγωνιστές της έναν χρόνο μετά, με μόνη διαφορά το σημείο τοποθέτησης της “στρόφιγγας” που στη Honda είναι μέσα στο φαίρινγκ, δίπλα από το αριστερό καλάμι.  Όμως στους τελευταίους αγώνες πέρσι, ο Alex Rins της Suzuki είπε πως έβλεπε μπροστά του την μοτοσυκλέτα του Jack Miller να χαμηλώνει την ουρά της στις εξόδους των στροφών.

Τα λεγόμενά του κυκλοφορούσαν ως φήμες τους τελευταίους μήνες, μέχρι που επιβεβαιώθηκαν σε αυτά τα δοκιμαστικά του Qatar λίγο πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα του 2020. Οι κάμερες της τηλεόρασης έπιασαν όλες τις μοτοσυκλέτες της Ducati να χαμηλώνουν πίσω στην τεράστια ευθεία της πίστας του Qatar και οι φωτογραφίες από το τιμόνι των GP-20 που ήταν στα pits, έδειχναν ξεκάθαρα έναν διακόπτη με δύο κουμπάκια στο αριστερό κλιπ-ον. Φυσικά η Ducati προσπάθησε να το κρατήσει μυστικό όσο μπορούσε και είχε δώσει σαφείς εντολές στους αναβάτες της να μην πουν κουβέντα γι΄αυτό. Βέβαια κάτι τέτοιο στα MotoGP δεν μπορεί να κρατηθεί μυστικό για πολύ καιρό, έστω κι αν ο Dovizioso και ο Petrucci έκαναν πως δεν ξέρουν τίποτα στις σχετικές ερωτήσεις. Μόνο ο team manager της Ducati κύριος Davide Tardozzi παραδέχτηκε επίσημα την ύπαρξη αυτού του συστήματος και μάλιστα πρόσθεσε πως είναι απολύτως νόμιμο, καθώς έχει εγκριθεί από τον τεχνικό διευθυντή των MotoGP κύριο Danny Aldridge. Βέβαια το ίδιο είχε γίνει και με την “αεροτομή” κάτω από το ψαλίδι, που προκάλεσε την ένσταση των υπόλοιπων κατασκευαστών (μέσω της Aprilia…) με το ερώτημα αν είναι αεροδυναμικό βοήθημα ή απλώς ασπίδα θερμότητας για το πίσω ελαστικό. Θυμίζουμε πως οι κανονισμοί απαγορεύουν κάθε μορφής ηλεκτρονική ρύθμιση των αναρτήσεων, πράγμα που σημαίνει πως το σύστημα της Ducati πρέπει να είναι μηχανικό.

Τα κουμπάκια φαίνεται να έχουν όντως κάπως μεγάλη διαδρομή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για να αλλάξει τόσο πολύ τη διαδρομή της πίσω ανάρτησης και σίγουρα η δύναμη ενός δακτύλου δεν φτάνει για να συμπιέσει ένα αγωνιστικό αμορτισέρ. Ο μόνος τρόπος για να γίνει μηχανικά κάτι τέτοιο με δύο μόνο κουμπάκια, είναι να έχουν σχεδιάσει ένα σύστημα στήριξης του πίσω αμορτισέρ που εκμεταλλεύεται τη μεταφορά βάρους της μοτοσυκλέτας κατά την επιτάχυνση και την επιβράδυνση και ο αναβάτης πατώντας το αντίστοιχο κουμπί την σωστή χρονική στιγμή να κλειδώνει την βάση στο κάτω ή στο πάνω σημείο της. Όπως κι αν έχει, η Ducati για άλλη μια χρονιά έγινε η εταιρεία που θέλει κάθε βιομηχανικός κατάσκοπος να περάσει μια βραδιά στα pits της εργοστασιακής ομάδας της.

MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

O Brad Binder θέτει το κατώτατο όριο, με τον Alex Rins να είναι ο βαρύτερος
motomagMotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

8/3/2024

Λίγο πριν ξεκινήσουν τα ελεύθερα δοκιμαστικά στο Κατάρ, οι αναβάτες του MotoGP ανέβηκαν στην ζυγαριά, όπου αποκαλύφθηκε ποιοι έφαγαν καλά και ποιοι… έδειξαν χαρακτήρα, κατά την διάρκεια του χειμερινού διαλείμματος.

Όπως όλοι ξέρουμε στην μοτοσυκλέτα, το βάρος μετράει περισσότερο από τα υπόλοιπα μέσα μεταφοράς. Στους αγώνες, αυτό παίζει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, καθώς η συνολική αναλογία κιλών ανά ίππο, με τον αναβάτη ντυμένο και πάνω στην μοτοσυκλέτα, καθορίζει την ισχύ της επιτάχυνσης, αλλά και το πόσο καταπονούνται τα ελαστικά στις απότομες αλλαγές φορτίου, κατά την διάρκεια του αγώνα. Σε όλες τις κατηγορίες των MotoGP υπάρχουν ελάχιστα όρια, όσον αφορά το βάρος της μοτοσυκλέτας. Για την Moto3, αυτό περιορίζεται στα 152 κιλά, ενώ για την μεγάλη κατηγορία το όριο ανεβαίνει ελαφρώς, στα 158 κιλά.

MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

Σημαντική επίδραση έχει στην αεροδυναμική και το ύψος των αναβατών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα εδώ τον αείμνηστο Marco Simoncelli, του 1,83μ καθώς μπορεί να μην ήταν ο ψηλότερος που έχει περάσει (Luca Marini 1,84) αλλά τότε η ομάδα του, San Carlo Honda Gresini, είχε καταφύγει στην δημιουργία ενός ειδικά διαμορφωμένου φαίρινγκ, αποκλειστικά για το δικό του ύψος, καθώς το ήδη υπάρχον του δημιουργούσε πρόβλημα. Ιδιαίτερα στις ευθείες όπου δεν μπορούσε να σκύψει εντελώς.

Αν και το ύψος είναι κάτι που δεν αλλάζει, δεν ισχύει προφανώς το ίδιο και για το βάρος. Αν και το πολύ βάρος δημιουργεί προβλήματα, το ίδιο συμβαίνει και με την έλλειψη επαρκούς μυϊκού ιστού. Οι αναβάτες των MotoGP είναι μία από τις ιδιαίτερες περιπτώσεις, καθώς καλούνται να έχουν την μέγιστη αντοχή και φυσική κατάσταση με το λιγότερο δυνατό βάρος, το οποίο ορίζεται σε διαφορετικό σημείο για τον καθένα.

MotoGP – Οι αναβάτες της μεγάλης κατηγορίας ανεβαίνουν στην ζυγαριά

Γι’ αυτό λοιπόν, λίγο πριν την εκκίνηση του πρώτου γύρου των MotoGP και μετά το χειμερινό διάλειμμα, οι αναβάτες ανέβηκαν στην ζυγαριά. Όπως ήταν αναμενόμενο για αθλητές αυτούς του επιπέδου, η χειμερινή τους προετοιμασία ήταν αυτή που έπρεπε καθώς υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις, όπου όχι μόνο δεν ανέβηκαν, αλλά έχασαν κιόλας, σε σχέση με πέρυσι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Maverick Vinales, ο οποίος έχασε 4 ολόκληρα κιλά, με τον Brad Binder να μένει στα 2 λιγότερα από πέρυσι.

Από την άλλη, ο Bagnaia δήλωσε ότι κατά την διάρκεια του χειμώνα πήρε 4 κιλά, τα οποία έχει ήδη χάσει. Όπως είπε, είναι κάτι φυσιολογικό για τον ίδιο και το έχει συνηθίσει. Πέρυσι, ολοκλήρωσε την σεζόν στα 64 κιλά, το χειμώνα ανέβηκε στα 68, ενώ στο Κατάρ μετρήθηκε ξανά 64 κιλά. Ο έτερος αναβάτης της Ducati, Jorge Martin, είπε ότι πρέπει να προσέχει πολύ, γιατί του είναι εύκολο να πάρει κιλά. Θεωρεί ότι δεν θα τον επηρεάσει μία διαφορά της τάξεως του 1-2 κιλών, την οποία θεωρεί φυσιολογική, όμως από εκεί και πέρα τα πράγματα αλλάζουν. Ο Bezzecchi, ο οποίος βρίσκεται ένα σκαλί από την κορυφή της λίστας, στα 61 κιλά, είπε αστειευόμενος ότι αν πέσει κι άλλο, μάλλον θα πετάξει από την μοτοσυκλέτα.

Ας δούμε τώρα πόσο ζυγίζει ο κάθε ένας από τους 22 αναβάτες της φετινής σχάρας εκκίνησης, με το μεγαλύτερο ποσοστό να μην βρίσκεται στην περιοχή των 60 κιλών:

Brad Binder (RSA/Red Bull KTM Factory Racing): 60 kg

Marco Bezzecchi (ITA/Pertamina VR46): 61 kg

Pedro Acosta (ESP/GASGAS Tech3): 62 kg

Pecco Bagnaia (ITA/Ducati Lenovo): 64 kg

Miguel Oliveira (POR/Trackhouse Aprilia): 64 kg

Marc Marquez (ESP/Gresini Racing): 64 kg

Maverick Viñales (ESP/Aprilia Racing): 64 lbs

Fabio Quartararo (FRA/Monster Energy Yamaha): 64 kg

Jack Miller (AUS/Red Bull KTM Factory Racing): 64 kg

Enea Bastianini (ITA/Ducati Lenovo): 64 kg

Jorge Martin (ESP/Pramac Ducati): 65 kg

Alex Márquez (ESP/Gresini Racing): 65 kg

Aleix Espargaró (ESP/Aprilia Racing): 65 kg

Franco Morbidelli (ITA/Pramac Ducati): 67 kg

Raúl Fernández (ESP/Trackhouse Aprilia): 68 kg

Johann Zarco (FRA/LCR Honda): 68 kg

Fabio di Giananntonio (ITA/Pertamina VR46): 68 kg

Luca Marini (ITA/Repsol Honda): 69 kg

Joan Mir (ESP/Repsol Honda): 69 kg

Takaaki Nakagami (JAP/LCR Honda): 70 kg

Augusto Fernández (ESP/GASGAS Tech3): 72 kg

Alex Rins (ESP/LCR Honda): 72 kg

Ετικέτες