Με τον Dovi να ολοκληρώνει το διήμερο δοκιμών εξέλιξης με την ομάδα της Yamaha άπαντες θεώρησαν πως ο Ιταλός θα επιστρέψει στην ενεργό δράση πάνω στη σέλα της Μ1 ως wildcard συμμετοχή στον αγώνα της Ιαπωνίας καθώς εκεί η ιαπωνική εταιρεία είχε δηλώσει να αγωνιστεί ο Crutchlow.
Ωστόσο τα πράγματα ήρθαν πολύ διαφορετικά, με τον Doviziozo να απαντά αρνητικά στην πρόταση της Yamaha για να αγωνιστεί στην Ιαπωνία. Αφενός ο Ιταλός ελέω και της απόσυρσης του από την ενεργό δράση βρίσκεται πολύ μακριά από τους υπόλοιπους αναβάτες όσον αφορά τις επιδόσεις, αφετέρου η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της Yamaha είναι ένα επιπλέον αρνητικό δεδομένο το οποίο έκανε τον Dovi να πει όχι στην εταιρεία της Iwata.
Το όχι του Doviziozo σημαίνει πως οι λύσεις της Yamaha στενεύουν ακόμη περισσότερο ενώ γίνεται κατανοητό πως αν δεν βελτιωθεί η αγωνιστική εικόνα της Μ1 σύντομα τα “όχι” θα συνεχίζουν να έρχονται και από άλλους αναβάτες.
Πιο αργά τα δίχρονα V4 GP 500 από τα μονοκύλινδρα τετράχρονα της Moto3
Ούτε ο Valentino Rossi δεν θα μπορούσε να τα περάσει!
Από τον
Μπάμπη Μέντη
4/3/2024
Δύσκολο να το πιστέψεις, αλλά τα χρονόμετρα δεν ενδιαφέρονται για το τί πιστεύουμε εμείς. Τα χρονόμετρα ενδιαφέρονται μόνο για το ποιος θα περάσει πρώτος τη γραμμή τερματισμού και με ψυχρούς αριθμούς αποτυπώνουν την μία και μοναδική αλήθεια. Ακριβώς αυτό έκαναν και στις τελευταίες επίσημες δοκιμές της Moto3 στην πίστα της Jerez, όπου ο νεαρός αναβάτης David Alonso, γύρισε στο 1:43,315 διαλύοντας στην κυριολεξία το 1:43,674 που ήταν ο χρόνος της Pole Position που είχε πετύχει ο Alex Crivillé με την δίχρονη Honda NSR 500 το 2001 στην ίδια πίστα! Κι αν ο Alex Crivillé δεν σας φαίνεται για πολύ γρήγορος αναβάτης, τί θα λέγατε αν μαθαίνατε πως ο 9 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Valentino Rossi με την NSR 500 είχε πετύχει καλύτερο χρόνο αγώνα στο 1:43,739!
Μιλάμε για την τελευταία γενιά των δίχρονων V4 500 μοτοσυκλετών του MotoGP με βάρος κάτω από 135 κιλά και ιπποδύναμη πάνω από 200 ίππους. Μαζί με έναν αναβάτη 68-75 κιλών έχουμε συνολικό βάρος 210 κιλά το πολύ και αναλογία κιλών ανά ίππο στο 1,05 το πολύ. Κι όμως ένα μονοκύλινδρο, τετράχρονο 250 των 55-60 ίππων με ελάχιστο επιτρεπόμενο από τους κανονισμούς συνολικό βάρος 152 κιλών (μοτοσυκλέυα+αναβάτης), που μας δίνει αναλογία κιλών/ίππο στην καλύτερη των περιπτώσεων 2,55, κατάφερε στην πίστα της Jerez να είναι πάνω από 3 δέκατα πιο γρήγορη.
Και μην ξεχνάμε πως η αναλογία κιλών ανά ίππο παίζει ρόλο στις επιταχύνσεις μόνο. Για να επιτύχεις υψηλή τελική ταχύτητα χρειάζεσαι μεγάλες ποσότητες ιπποδύναμης για να υπερνικήσεις την αεροδυναμική αντίσταση. Το χαμηλό βάρος δεν παίζει κανένα ρόλο στην τελική, οπότε πέρα από το μειονέκτημα της αναλογίας κιλών ανά ίππο που έχει μια μοτοσυκλέτα της Moto3 έναντι ενός δίχρονου V4 500, έχει και ελάχιστη ιπποδύναμη για να σημειώσει υψηλή τελική ταχύτητα στις ευθείες.
Βέβαια η πίστα της Jerez δεν έχει μεγάλες ευθείες και στα MotoGP σημειώνονται από τις μικρότερες τελικές ταχύτητες του πρωταθλήματος. Όμως ακόμα κι έτσι, το γεγονός πως μια μονοκύλινδρη τετράχρονη των 250 κυβικών, στα χέρια ενός πιτσιρικά 18 ετών, μπορεί να ξεφτιλίσει μια δίχρονη V4 500, ακόμα κι αν την οδηγεί ο Valentino Rossi στα καλύτερά του, δείχνει πόσο έχει προχωρήσει το άθλημα στο σύνολό του (τεχνολογικά και οδηγηκά) και πόσο απαιτητικό είναι σε κάθε λεπτομέρεια, για τους αναβάτες, τις μοτοσυκλέτες και τις ομάδες. Όσοι λοιπόν νοσταλγούν την δίχρονη εποχή και νομίζουν πως τα GP 500 ήταν γρήγορες μοτοσυκλετες, ας αναθεωρήσουν…
