Τα νέα έρχονται από την Κίνα, αλλά η δικύλινδρη Haojue DR 300 δεν είναι απλώς άλλη μια κινέζικη εταιρεία που κοινοποιεί ιαπωνικές και ευρωπαϊκές μοτοσυκλέτες. Οι πληροφορίες θέλουν την ενεργό συμμετοχή της Suzuki στη δημιουργία του DR 300, η οποία διαθέτει έναν δικύλινδρο κινητήρα 298cc. Οι κινέζοι και οι ινδοί δημοσιογράφοι λένε πως πρόκειται για έναν εντελώς καινούριο κινητήρα, όμως εμείς έχουμε την υποψία πως πρόκειται για υπερκυβισμένη έκδοση του κινητήρα των Inazuma 250 και V-Strom 250 τα οποία κατασκευάζονται στην Κίνα. Αν οι υποψίες μας είναι σωστές, τότε τα νέα αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς οι πιθανότητες να δούμε το V-Strom 250 να γίνεται 300 και να έρχεται στην Ευρώπη γίνονται πολύ μεγάλες.
Επίσης, ο κινητήρας του V-Strom 250 έχει αποδείξει στα χέρια μας πως είναι σκυλί αξιοπιστίας (το είχαμε long term για μήνες και επί 5 μέρες δούλευε συνεχώς στον κόφτη όταν είχαμε πάει στη Βουλγαρία, χωρίς να κάψει ποτέ μια σταγόνα λάδι!) ενώ ταυτόχρονα έχει την πιο πολιτισμένη και ραφιναρισμένη λειτουργία στην κατηγορία του, όπου κυριαρχούν οι τραχείς και θορυβώδεις κινητήρες. Αν κάτι του έλειπε, εκείνο ήταν μερικά κυβικά και μια πιο μακριά τελική μετάδοση ώστε να δουλεύει πιο ξεκούραστα στους ανοιχτούς δρόμους και να έχει μεγαλύτερη τελική ταχύτητα. Με την έκδοση των 300 κυβικών, τα δύο αυτά σημεία διορθώνονται.
Η ιπποδύναμη που ανακοινώνει η Haojue για το DR 300 είναι 29,23 ίπποι στις 8.500 στροφές και 2,8kg/m στις 6.500, που δεν συγκρίνονται με τους αντίστοιχους δικύλινδρους των Yamaha R3 και Kawasaki Versys 300, όμως η τιμή των Suzuki συγκρίνεται με τα μονοκύλινδρα 250-300 της κατηγορίας, οπότε πέρα από την εφάμιλλη απόδοση έχει το πλεονέκτημα της ποιοτικής λειτουργίας ενός αποδεδειγμένα αξιόπιστου δικύλινδρου κινητήρα.
Honda CT125: Πωλείται μεμονωμένα σε Ολλανδία και Βέλγιο σε εξωφρενική τιμή
Το καλύτερο παράδειγμα πως οι Ευρωβουλευτές δεν έχουν ιδέα τι κάνουν
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
31/7/2024
Άλλα δύο ολοκαίνουρια CT 125 μόλις πουλήθηκαν στην Ολλανδία ανεβάζοντας πλέον σε διψήφιο τον αριθμό των μοντέλων που κυκλοφορούν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Υπάρχουν κάποια μεμονωμένα πρώτης γενιάς στο Βέλγιο ενώ από το 2023 εισάγει ορισμένα σε σταθερή βάση, γνωστό κατάστημα της Ολλανδίας που εμπορεύεται μεταχειρισμένα Monkey, DAX και άλλα μικρά και αγαπημένα δίκυκλα καθώς και πολλά ανταλλακτικά τους.
Τώρα παρέδωσε άλλα δύο CT125 κατόπιν προ-παραγγελίας με περισσότερο από ένα τρίμηνο αναμονής, όπως βέβαια γνώριζαν οι ιδιοκτήτης που είχαν μάλιστα χρυσοπληρώσει τα ολοκαίνουρια, Adventure, παπιά τους. Όπως λένε και στην ιστοσελίδα τους, δεν έχουν δει πουθενά αλλού στην Ευρώπη να πωλούνται καινούρια CT125 και αυτό είναι κάτι που αναγράφεται από πέρσι.
Το Honda CT125 έχει μεγάλο ρεύμα εκτός Ασίας χωρίς ποτέ να προορίζεται για την Ευρώπη, παρόλο που υπήρξαν διάφορα δημοσιεύματα που άφηναν αυτή την υπόσχεση δημιουργώντας προσδοκίες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καθότι δεν υπήρχε ποτέ πλάνο για κάτι τέτοιο.
Οι αλλαγές των προδιαγραφών που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν ανεβάσει κατακόρυφα το κόστος αδειοδότησης κάθε νέου μοντέλου όταν μάλιστα πληροί τα κριτήρια. Δηλαδή η διαδικασία της έγκρισης τύπου έχει ένα υψηλό κόστος που μόνο όταν διαιρεθεί σε πολλές χιλιάδες κομμάτια μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Οτιδήποτε με λιγότερες πωλήσεις γίνεται αυτομάτως πολύ ακριβότερο. Ακόμη μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα αν πρέπει να γίνουν και αλλαγές για να περάσει τις προδιαγραφές, όπως στα φρένα, τον ήχο κτλ, που σημαίνει πως το κόστος για τον κατασκευαστή ανεβαίνει κατακόρυφα και για πολύ λιγότερες πωλήσεις από εκείνες που αβίαστα κάνει στις υπόλοιπες ασιατικές χώρες. Η γραφειοκρατία μίας νέας, μόνο για Ευρώπη, έκδοσης είναι εξίσου ένας μεγάλος βραχνάς που προτιμούν να αποφύγουν όταν δεν συντρέχουν σοβαροί εμπορικοί λόγοι. Η εξίσωση των προδιαγραφών θα μπορούσε να περιορίσει το πρόσθετο κόστος, όμως εκτός από μακρινό ενδεχόμενο, δεν παύει παρά να αποτελεί μερική και μόνο, λύση του προβλήματος.
Ελάχιστα παπιά έχουν πουληθεί στην Μ. Βρετανία, συγκριτικά με την Ελλάδα πάντα, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ένδειξη για την Honda πως το CT125 θα μπορούσε να έχει οπαδούς εκτός Ελλάδας που εκτός από μικρή αγορά που δεν μπορεί να συντηρήσει τον όγκο που χρειάζεται, ταυτόχρονα η τελική τιμή απόκτησης θα ξέφευγε στην στρατόσφαιρα εκείνου που μπορούμε να υποστηρίξουμε. Κι όμως, στο εξωτερικό υπάρχουν λίγοι που δέχονται να πληρώσουν έως και 7.500€ για ένα νέο CT125! Το κόστος διπλασιάζεται γιατί ο έμπορος αγοράζει την μικρή μοτοσυκλέτα σε τιμή λιανικής στην οποίο προστίθεται το μεταφορικό κόστος που από μόνο του είναι λίγο μεγαλύτερο από το μισό της αρχικής τιμής αγοράς και έπειτα τον εκτελωνισμό και τους φόρους. Σε περίπτωση που πρέπει να βγει και πινακίδα, τα πράγματα στην Ολλανδία είναι λίγο πιο εύκολα, όχι όμως και δίχως κόστος, με αποτέλεσμα στο τέλος να καταλήγεις να πληρώνεις 2,5 φορές παραπάνω. Ακόμη και έτσι όμως, υπάρχουν λίγοι που μπαίνουν στην διαδικασία να το αποκτήσουν, ενώ πολλοί περισσότεροι θα το έκαναν με μία φυσιολογική τιμή. Στη χώρα μας είναι δεδομένο πως θα σημείωνε εξαιρετικές πωλήσεις, αν μπορούσε να διατεθεί σε τιμή Ταϊλάνδης, δηλαδή στην περιοχή των 2.000€, πολύ μακριά από ένα μεσαίο ON-OFF 500 κυβικών και πάνω, που κοστίζει τώρα. Σε περίπτωση όμως που η Honda έπαιρνε την απόφαση να αναλάβει το κόστος μετατροπής του στις νέες προδιαγραφές και να το επιμερίσει σε έναν προβλεπόμενο αριθμό μοντέλων, τότε και πάλι το CT125 θα κατέληγε να είναι ένα από τα ακριβότερα παπιά, που είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν μπαίνει στην διαδικασία καθώς αναγνωρίζει πως το ενδιαφέρον του κόσμου και η αγάπη στο ρετρό, έχουν και ένα λογικό ταβάνι κόστους στο οποίο φρενάρουμε όλοι μας, πλην μετρημένων ελαχίστων όπως αποδεικνύεται.
