KTM 390 RC 2022: Οδηγούμε σε πίστα & δρόμο το “μικρό” καθαρόαιμο - Πρώτη γνωρίμια

Σχεδιασμένο για πρωταθλητές
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/9/2021

Το νέο KTM 390 RC αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα μιας ομάδας φανατικών μοτοσυκλετιστών, που για το καλό όλων μας πρέπει οπωσδήποτε να πετύχει! Πηγαίνοντας κόντρα στους “νόμους της αγοράς” και αδιαφορώντας πλήρως για τον εύκολο και φτηνό εντυπωσιασμό, φέρνει τη φιλοσοφία σχεδιασμού και κατασκευής των καθαρόαιμων σπορ μοτοσυκλετών σε μια κατηγορία που η πλειοψηφία του αγοραστικού κοινού έχει εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες στο μυαλό της.

Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, το μεγαλύτερο μέρος από τα 390 RC που θα κατασκευαστούν, όπως και των αντίστοιχων μοτοσυκλετών της κατηγορίας του, θα πουληθούν στις αγορές της Ασίας και της Ινδίας και οι ιδιοκτήτες τους θα τα οδηγούν σε δημόσιους δρόμους άθλιας ποιότητας, φορώντας σαγιονάρα-δίχαλο, τρικάβαλοι και με δυο κοφίνια με ζωντανές κότες περασμένα στα χέρια. Δεν το λέμε εμείς, ή μόνο εμείς, το είπε και ο ίδιος ο σχεδιαστής του RC σε εμάς, όταν συζητούσαμε για το ζωντανό -πλέον- σχέδιό του!

Ένας μικρός αριθμός από τη συνολική ετήσια παραγωγή του 390 RC θα πουληθεί στις αναπτυγμένες αγορές της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ως “μικρή σπορ μοτοσυκλέτα για αρχάριους”, δηλαδή σε ένα κοινό με μικρή εμπειρία και ως εκ τούτου με περιορισμένες απαιτήσεις σε τομείς που αφορούν την αγωνιστική συμπεριφορά και την οδήγηση μέσα στην πίστα.

Τόσο το κοινό των ασιατικών αγορών, όσο και το κοινό των αναπτυγμένων αγορών ενδιαφέρεται για την τιμή, τις επιδόσεις στην ευθεία και τον εξοπλισμό (ακριβώς με αυτή τη σειρά προτεραιότητας) και δεν πρόκειται να ρωτήσει  - ούτε να εκτιμήσει – αν τα πέντε κλικ της απόσβεσης επαναφοράς στο πίσω αμορτισέρ του 390 RC είναι πιο χρήσιμα και λειτουργικά από τα 20 κλικ που έχει ένα αντίστοιχο και πιθανόν πολύ φτηνότερο μοντέλο του ανταγωνισμού.

Ακόμα κι αν είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος πως είναι καλό πράγμα να έχεις 3,5 κιλά (!!!!!) ελαφρύτερες ζάντες, εν τούτοις εξακολουθεί να είναι δύσκολο να τον πείσεις να πληρώσει παραπάνω για αυτές.

Οι αριθμού που πουλάνε είναι εκείνοι της ιπποδύναμης. Τα στοιχεία του εξοπλισμού που πουλάνε είναι εκείνα που φαίνονται με το μάτι και υψηλή τεχνολογία στις μέρες μας είναι οτιδήποτε έχει πολλά λαμπάκια πάνω του.

Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η σχέση τιμής/κυβικών βάζει αυστηρά όρια.

Το καλύτερο supersport των 400 κυβικών του κόσμου να φτιάξεις, δεν πρόκειται να βρεις πολλούς που θα πάνε να το αγοράσουν αν κοστίζει όσο ένα τετρακύλινδρο 600. Και είναι και λογικό αν με ρωτάτε...

Όλα τα παραπάνω τα γνωρίζει πολύ καλά η ΚΤΜ και το τμήμα μάρκετινγκ, όμως η ομάδα που ανέλαβε τον σχεδιασμό του νέου 390 RC αποφάσισε να πάει κόντρα σε όλα και σε όλους, δίνοντας “μάχες” και κάνοντας “καβγάδες” ακόμα και με τους συναδέρφους τους! Θεωρώ πως αυτή είναι η καλύτερη ιστορία που φέρνω από την παρουσίαση του νέου RC390 στην πίστα της Modena, μία ιστορία που ελάχιστα θα ακουστεί μιας και μουν την εξιστόρησαν μετά από αρκετή κουβέντα για τό πώς και το γιατί φτιάχτηκε το κάθε τι, και αξίζει να ειπωθεί γιατί στο τέλος δείχνει απόλυτα που διαφέρει αυτή η μοτοσυκλέτα!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαφωνία που υπήρχε για την χωρητικότητα του ρεζερβουάρ, όπου το τμήμα μάρκετινγκ και οι σχεδιαστές του Kiska δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί οι test riders και ο Project Leader επέμεναν πως έπρεπε να μεγαλώσει στα 13,8 λίτρα. “Τόση βενζίνη έχουν τα Adventure μοντέλα μας” έλεγε το τμήμα μάρκετινγκ και οι σχεδιαστές του Kiska. “Η μοτοσυκλέτα πρέπει να έχει μεγάλη αυτονομία” επέμενε η ομάδα του Project Leader και στο τέλος τα κατάφερε.

Σιγά τα αυγά, θα πείτε. Τόση φασαρία για ένα ρεζερβουάρ; Μόνο που η διαφωνία για το μέγεθος του ρεζερβουάρ δεν αφορούσε απλώς την αυτονομία.

 

Η απόφαση να αυξηθεί η χρηστικότητά του και το ρεζερβουάρ να γίνει 13,8 λίτρα, επέβαλε πλήρη επανασχεδιασμό του πλαισίου!

  

Κι εδώ αρχίζει η εμπλοκή του αγωνιστικού τμήματος της KTM, που αδιαφορώντας πλήρως για τους “νόμους της αγοράς” έβαλε ως μοναδικό στόχο το χρονόμετρο στην πίστα και όχι τί νομίζει ή τί πιστεύει η πλειοψηφία του αγοραστικού κοινού για τον σχεδιασμό ενός πλαισίου.

Εννοείται πως η KTM θέλει να πουλήσει πολλά 390 RC και να βγάλει λεφτά. Όμως διάλεξε τον δύσκολο δρόμο και επένδυσε υπερβολικό χρόνο και τεχνογνωσία σε μια κατηγορία που θα μπορούσε να κάνει πολύ λιγότερα πράγματα.

Για να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, το νέο 390 RC θα έχει δύο εκδόσεις πλαισίου!

Η μία έκδοση που θα πωλείται στην Ευρώπη και τις ανεπτυγμένες μοτοσυκλετιστικά αγορές θα έχει το πλαίσιο με την μικρότερη πλευρική ακαμψία και τις 3,5 κιλά ελαφρύτερες ζάντες.

Το πλαίσιο αυτό έχει σχεδιαστεί μετά από τη συσσωρευμένη αγωνιστική εμπειρία πέντε ετών στα εθνικά πρωταθλήματα ταχύτητας, στα RC-Red Bull Cup και στις κατηγορίες 300SS και στόχος των αλλαγών είναι η μείωση του chattering των ελαστικών στο οριακό πλάγιασμα, η προοδευτικότητα των πληροφοριών που φτάνουν στα χέρια και το σώμα του αναβάτη, καθώς και η αύξηση της πρόσφυσης των ελαστικών.

Για τους Ινδούς και τους Ασιάτες με την σαγιονάρα-δίχαλο, θα υπάρχει η έκδοση Heavy Duty, όπου θα έχει ζάντες με πιο χοντρό χείλος στο στεφάνι (800 γραμμάρια πιο βαριά η κάθε ζάντα από την Ευρωπαϊκή έκδοση) και θα έχει βιδωμένη μια ατσάλινη πλάκα (γέφυρα) που θα συνδέει τους δύο κάτω σωλήνες του πλαισίου στο ύψος του λαιμού, ώστε να μπορεί χωρίς πρόβλημα να περνά από τους χωματόδρομους τρικάβαλο.

Ακόμα όμως και αυτή η heavy Duty έκδοση έχει 1 κιλό ελαφρύτερο πλαίσιο και 1,9 κιλά ελαφρύτερες ζάντες από το προηγούμενο μοντέλο.

Φυσικά σε όλες τις εκδόσεις το υποπλαίσιο είναι αφαιρούμενο, όπως αρμόζει σε μια καθαρόαιμη αγωνιστική μοτοσυκλέτα και τα κλιπ-ον στο τιμόνι ρυθμίζονται σε ύψος ΚΑΙ κλίση.

Οι μανέτες φρένου και συμπλέκτη είναι ρυθμιζόμενες, ενώ τα άκρα του λεβιέ ταχυτήτων ΚΑΙ του πίσω φρένου λυγίζουν προς τα μέσα για να μην σπάνε αν έρθουν βίαια σε επαφή με την άσφαλτο!

Εδώ πραγματικά αναρωτιέσαι γιατί να εξοπλίσουν με τέτοιους λεβιέδες και μανέτες τη βασική έκδοση, όταν στα Power Parts έχουν billet μανέτες και λεβιέδες και θα μπορούσαν να βγάλουν κάνα φράγκο παραπάνω πουλώντας τα ως έξτρα σε όσους θέλουν να μπουν στην πίστα.

Κι όμως όχι. Ακόμα και στη βασική μορφή του το νέο 390 RC είναι έτοιμο να μπει στην πίστα. Η φιλοσοφία Ready to Race σε όλο της το μεγαλείο.

Έχει και συνέχεια! Το νέο φαίρινγκ έχει σχεδιαστεί για να μπορείς να βγάζεις φώτα και καθρέπτες μέσα σε λίγα λεπτά.

Τα πάντα στηρίζονται στη νέα χυτή αλουμινένια βάση που βιδώνει στο λαιμό του πλαισίου.

Αυτό βάζει τέλος σε μονοκόμματα καλώδια και τέλος σε δεκάδες βάσεις και βίδες σύνδεσης, απαιτεί όμως ένα πιο προσεκτικό και πιο ακριβό σε εργατοώρες σχεδιασμό.

Ξεβιδώνοντας μόνο τέσσερεις βίδες μπορείς να κάνει πλήρες service στον κινητήρα (λάδια, φίλτρα, μπουζί, ρύθμιση βαλβίδων).

Πέρα από τον σχεδιασμό του νέου φαίρινγκ, βασικό ρόλο σε αυτή την εύκολη και γρήγορη αποσυναρμολόγηση έπαιξε η αντιστροφή της τοποθέτησης του ρεζερβουάρ με το φιλτροκούτι αέρα.

Θυμάστε τον “τσακωμό” για την χωρητικότητα του ρεζερβουάρ που αναφέραμε στην αρχή του κειμένου;

Ε, για να μεγαλώσει το ρεζερβουάρ σε όγκο (για αύξηση της αυτονομίας) και ταυτόχρονα να μεγαλώσει το φιλτροκούτι σε όγκο (προς όφελος της απόδοσης του κινητήρα), έπρεπε να αλλάξουν θέσεις σε σχέση με τα προηγούμενα μοντέλα.

Επισήμως, η ΚΤΜ δεν έχει ανακοινώσει κάποιο νέο αγωνιστικό πρόγραμμα για τα RC Cup, ούτε έχει παρουσιάσει κάποιο αγωνιστικό ΚΙΤ, αλλά σε αυτή την παρουσίαση που έγινε στην πίστα της Modena, είχαν ένα “Project” με πλήρη αγωνιστικό εξοπλισμό (φαίρινγκ, εξάτμιση, ECU, αναρτήσεις) που οδηγήσαμε για 6 γύρους και μπορούμε με βεβαιότητα να σας πούμε πως δεν θα αργήσουν οι ανακοινώσεις (είτε ως ΚΤΜ, είτε ως Husqvarna).

Επιστρέφοντας την κουβέντα στο “νορμάλ” 390 RC που θα φτάσει στις εκθέσεις των καταστημάτων σε μερικούς μήνες από τώρα, θα πρέπει να πούμε και δύο κουβέντες για τις νέες αναρτήσεις της WP.

Το πιρούνι εμπρός έχει τις ρυθμίσεις αποσβέσεων ξεχωριστές σε κάθε καλάμι (όπως τα αγωνιστικά) και έναν τεραστίων διαστάσεων άξονα τροχού που θα ζήλευαν ακόμα και τα superbike των 200 ίππων. Η τεράστια διάμετρος του άξονα δεν είναι εκεί για να σε εντυπωσιάσει ως εικόνα, αλλά έχει σχέση με την μείωση του βάρους της εμπρός ζάντας…

Το πίσω αμορτισέρ είναι επίσης ολοκαίνουριο και ρυθμίζεται ως προς την προφόρτιση του ελατηρίου και την απόσβεση επαναφοράς. Όπως ήδη είπαμε, έχει “μόνο” πέντε κλικ, διότι στόχος της ΚΤΜ ήταν να υπάρχει αισθητή διαφορά σε κάθε κλικ και ο ιδιώτης αναβάτης να βρίσκει γρήγορα την κατάλληλη ρύθμιση, χωρίς να “χάνει την μπάλα” ανάμεσα σε 10-20 κλικ που τις περισσότερες φορές δεν κάνουν τίποτα…

Με άλλα λόγια, το σκεπτικό και εδώ είναι καλύτερα ποιότητα, παρά ποσότητα.

Όχι πως ο συνολικός εξοπλισμός του νέου 390 RC δεν εντυπωσιάζει με την ποσότητά του του. Έχουμε έγχρωμα TFT όργανα με Bluetooth (ίδιο πάνελ με των 390 Duke / 390 Adventure), έχουμε IMU με ρυθμιζόμενο cornering ABS και Traction Control που επεμβαίνει στην τροφοδοσία με δυνατότητα απενεργοποίησης. Έχουμε full-led φώτα και αντιολισθητικό κάλυμμα σέλας αναβάτη/συνεπιβάτη, η οποία έχει διπλάσιου πάχους αφρώδες υλικό.

Διότι όπως έκαναν με την αυτονομία του ρεζερβουάρ, έτσι και με τον τομέα της άνεσης, η ομάδα εξέλιξης του νέου 390 RC ήθελε να φτιάξει την καλύτερη supersport μοτοσυκλέτα της κατηγορίας της ΚΑΙ για τον δρόμο.

Η τιμή του νέου 390RC δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, οπότε δεν ξέρουμε πόσο μακριά από την εμπορική πραγματικότητα της κατηγορίας κυβισμού του θα βρεθεί.

Το βέβαιο είναι πως αν το νέο 390RC καταφέρει να επιτύχει εμπορικά, τότε θα δούμε στο μέλλον και άλλα μικρού και μεσαίου κυβισμού μοντέλα της ΚΤΜ που θα έχουν σχεδιαστεί για να είναι όσο καλύτερα γίνεται σε όλους τους τομείς.

Ο χρόνος θα δείξει αν στις μέρες μας το “όσο καλύτερο γίνεται” μπορεί να επιβιώσει ενάντια στο “όσο φτηνότερο γίνεται”.

Κάναμε μαζί της πολλά χιλιόμετρα σε επαρχιακό, γεμάτο στροφές δρόμο και αρκετούς γύρους στην πίστα για να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη για τις ικανότητές της. Στο επόμενο MOTO, επανερχόμαστε αναλυτικά με τις πρώτες μας εντυπώσεις!

Ducati Multistrada V2 S 2025 - Την οδηγούμε στην Ισπανία

Τα πάντα νέα, όμως με έμφαση στη βελτίωση και όχι στην επανάσταση
Ducati Multistrada V2 S 2025 - Αποστολή στην Ισπανία
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

3/2/2025

Η Ducati πήρε την Multistrada V2 / V2 S του 2024, και άλλαξε σχεδόν τα πάντα πάνω της, αφήνοντας όμως την εμφάνιση στα ίδια πρότυπα, ενώ και το αποτέλεσμα που εισπράξαμε από τα 200 γρήγορα και απαιτητικά χιλιόμετρα που διανύσαμε στην Ισπανία για την πρώτη δημοσιογραφική παρουσίαση ήταν αυτός της βελτίωσης παντού, χωρίς… επαναστατικές ορέξεις.

Η ”μικρή” (τρόπος του λέγειν και όρος ανάγκης αφού δεν υπάρχει κάτι μικρότερο στην γκάμα της εταιρείας) Crossover μοτοσυκλέτα των Ιταλών ονομάζεται και πάλι Multistrada V2 για το 2025, είναι 18 ανακοινώσιμα κιλά ελαφρύτερη από πριν (με αστερίσκο υποσημείωσης), με ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα μικρότερου κυβισμού αλλά υψηλότερων επιδόσεων, πακέτο ηλεκτρονικών βοηθημάτων και γενικότερο εξοπλισμό υψηλού επιπέδου, και νέο τρίγωνο οδήγησης που σε συνδυασμό με το μεταβλητό ύψος σέλας -με ακόμα μεγαλύτερη έκταση από προηγουμένως- μπορούν να βολέψουν όλα τα αναστήματα αναβατών.

Εξωτερικά, με μια πρώτη ματιά θα μπορούσες να ορκιστείς ότι πρόκειται για το ίδιο μοντέλο με το 2024, κάτι που δεν προδίδει την έκταση των αλλαγών του Borgo Panigale που βελτίωσε παντού τη συνταγή σε σχέση με πέρυσι.

Ducati Multistrada V2 2025

Μιλάμε για μια Crossover μοτοσυκλέτα τουρισμού, με χυτούς τροχούς με μπράτσα (οι βαρύτερες ακτινωτές ζάντες ανήκουν στον έξτρα εξοπλισμό) 19 και 17 ιντσών, και ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα 890 κ.εκ. (αντί για 937 κ.εκ. προηγουμένως) και 54,9 κιλών (-5,8 kg από τον κινητήρα της Multistrada 950) απόδοσης 115 / 10.750 rpm και 9,4 kgm / 8.250 rpm -αντί 113 hp / 9.000 rpm και 9,6 kgm / 6.750 rpm. Όπως βλέπετε πλέον ο κινητήρας είναι αρκετά πιο πολύστροφος και πιο σπορ, έχοντας και αντίστοιχες απαιτήσεις και από το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι του αναβάτη. Επιπλέον, περίεργη είναι η επιλογή των Ιταλών να τον συγκρίνουν σε βάρος με τον κινητήρα της 950 και όχι με εκείνον του 2024, ενώ παρά την ιδιαίτερα ευέλικτη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας στις αλεπάλληλες στροφές κρατάμε μια πισινή για τον ισχυρισμό των συνολικά 18 λιγότερων κιλών σε σχέση με το περυσινό μοντέλο, λόγω κάποιων ασυμφωνιών στα τεχνικά χαρακτηριστικά που δείχνουν πως η διαφορά βάρους θα μπορούσε να είναι μικρότερη. Οι ζυγαριές ακριβείας του ΜΟΤΟ θα έχουν τον τελικό λόγο όταν πάρουμε τη μοτοσυκλέτα για δοκιμή στην Ελλάδα.

Πλαίσιο - υποπλαίσιο
Desmo και πλαίσιο χωροδικτύωμα δεν βρίσκονται πια μαζί μας στη Multistrada V2

Στα πρότυπα της πρόσφατης τακτικής της Ducati να μην μεταχειρίζεται ως “ιερά κειμήλια” τεχνολογικές λύσεις που την χαρακτήριζαν και συναντούσαμε σε όλα της τα μοντέλα στο παρελθόν, το δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων μας αποχαιρετά στον νέο V2 κινητήρα, παραμένει όμως ο μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων. Το ψαλίδι παραμένει ως είχε με δυο μπράτσα, ενώ το πλαίσιο χωροδικτύωμα μας άφησε χρόνους μαζί με το Desmo -έχουμε όμως βιδωτό υποπλαίσιο χωροδικτύωμα.

Αν θέλαμε να συνοψίσουμε την ταυτότητα της μοτοσυκλέτας με λίγα λόγια, η Multistrada V2 είναι το οικονομικότερο, πιο λογικό σε επιδόσεις και κατανάλωση μοντέλο Multistrada της εταιρείας, που έρχεται να συμπληρώσει την τεράστια γκάμα εκδόσεων της πανίσχυρης (170-180 hp) ναυαρχίδας Multistrada V4 που αποτελεί υπερβολή για το 90% των χρηστών.

Multistrada V2 2025
Εργονομία που θα βολέψει τόσο τους κοντούς όσο και τους ψηλούς. Με μερικές κινήσεις έρχονται τα πάντα στα μέτρα σας

Όσον αφορά στους πολλούς δρόμους του ονόματος Multistrada, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς αυτοί στην περίπτωση του V2 θα λέγαμε πως είναι ένας μόνο, η άσφαλτος, και ίσως ήρθε η ώρα για αλλαγή ονόματος (Solostrada;), με μόνη “παραφωνία” εδώ τον 19άρη τροχό, που στο μέλλον θα μπορούσε να αντικατασταθεί από έναν 17 ιντσών, με την προσθήκη πιο μαλακών αμιγώς ασφάλτινων ελαστικών και ίσως και κατά τι πιο μικρών διαδρομών στις αναρτήσεις.

Όταν στο press kit της μοτοσυκλέτας βλέπουμε δύο μόνο πλάνα στο χώμα, όπου ο αναβάτης με street κράνος βρίσκεται… καθιστός στη σέλα, οδηγώντας στην ευθεία σε εξαιρετικά βατό χωματόδρομο, κι όταν στην αποστολή δεν έγινε ποτέ και πουθενά λόγος για χώμα, με τα 200+ χιλιόμετρα της οδήγησης να περιλαμβάνουν αποκλειστικά άσφαλτο, ίσως το "Multi" να αποτελεί ένα ακόμα ιερό κειμήλιο που θα μπορούσε να μπει στο ράφι, χωρίς πολλή σκέψη.

Multistrada V2 2025
Τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες της Brembo με δίσκους-ταψιά 320 mm

Γιατί με 19άρη μπροστινό τροχό, χυτές ζάντες, 220 περίπου γεμάτα κιλά, κόστος μοτοσυκλέτας στα 20.000 ευρώ, χαμηλό φτερό μπροστά και αναρτήσεις με διαδρομές 170 mm, η άσφαλτος δείχνει μονόδρομος.

Ένα ακόμη σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η υψηλή τιμή της μοτοσυκλέτας, που στη χώρα μας κυμαίνεται από τα 17.300 ευρώ για τη βασική έκδοση, έως τα 21.100 για την έκδσοη V2 S Travel - Storm Green με τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις. Σε αυτή την τιμή περιμένει κανείς από μια μοτοσυκλέτα να έχει τα πάντα -και μάλιστα στον βασικό εξοπλισμό-, και κάποιες ελλείψεις που θα συγχωρούσες σε φθηνότερα μοντέλα εδώ δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστες -περισσότερα στο τεστ. Κι όταν μπει στην εξίσωση ο σύγχρονος κινέζικος ανταγωνισμός τότε ξεκινούν συγκρίσεις με πολλές φορές απρόσμενα αποτελέσματα…

Multistrada V2 2025
Radar; Adaptive Cruise Control; Blind spot detection; Ίσως να κοιτάγατε στην Multistrada V4

Παραμένοντας στον τιμοκατάλογο της ιταλικής εταιρείας, η βασική έκδοση του Multistrada V4 δεν απέχει πολύ από την κορυφαία του Multistrada V2 S, και αυτό είναι κάτι θα μπορούσε να προκαλέσει εσωτερικό ανταγωνισμό, κάτι που κάθε εταιρεία προσπαθεί να αποφύγει, διαφοροποιώντας επαρκώς τα μοντέλα της. Όσον αφορά στον ανταγωνισμό από άλλες εταιρείες, στα μοντέλα που η νέα Multistrada V2 αποτελεί αντίπαλο, θα βάζαμε τα MV Agusta Turismo Veloce, Yamaha Tracer 9 GT+, Triumph Tiger 900 GT Pro, BMW F 900 GS / F900 XR, KTM 790 Adventure, Honda Transalp 750, Suzuki V-Strom 800/1050, Kawasaki Versys 1100, Voge DS900X, κ.α.

Οι πρώτες εντυπώσεις μας στον δρόμο δείχνουν ένα Crossover με σπορ ορέξεις, που μπορεί να προσφέρει έντονες συγκινήσεις στους οπαδούς της εταιρείας που περιμένουν κάτι ανάλογο, και όχι μια ράθυμη χρηστική τουριστική μοτοσυκλέτα που κάνει τα πάντα βαρετά.

Multistrada V2 2025
Πολλοί είναι οι κατασκευαστές που παρέχουν στενές ζελατίνες στα Crossover μοντέλα τους. Όχι η Ducati

Κι αν ορισμένα μοντέλα της Ducati έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν για ψεγάδια σε ψεκασμό, μη-γραμμική απόδοση κινητήρα και δυσκολία κίνησης με χαμηλές ταχύτητες πόλης ή σταθερό γκάζι, εδώ οι Ιταλοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας έναν ολοκληρωμένο όσο ποτέ χαρακτήρα, που τα καταφέρνει καλύτερα από ποτέ τόσο στο ταξίδι, όσο παράλληλα και σε χρήση πόλης. Το ιδιαίτερα μεγάλο τιμόνι κόβει πολύ, ενώ οι συγκεντρωμένες μάζες κάνουν ακόμα και τον υποφαινόμενο αναβάτη, ύψους 1.70 και βάρους 63 κιλών, να μην φοβάται το βάρος ακόμα και σε αναστροφές σε οδόστρωμα με κλίση. Είναι όλα τέλεια; Όχι, τέλεια δεν είναι σε καμία μοτοσυκλέτα, και το V2 έχει κι αυτό κάποια θέματα που η Ducati δείχνει ακόμα να μην έχει λύσει εντελώς, υποσχόμενη λύσεις σε κάποια από αυτά σε επόμενες αναβαθμίσεις λογισμικού, όπως θα σας πούμε λεπτομερώς στο αναλυτικό άρθρο που θα ακολουθήσει στο επόμενο τεύχος ΜΟΤΟ.

Η κατανάλωση δείχνει λογική, και κατά τη διάρκεια της οδήγησης είχαμε τιμές από 20 χλμ. ανά λίτρο, που έπεσαν έως τα 17 όταν ανέβηκε ο ρυθμός, με το 19λιτρο ρεζερβουάρ να επαρκεί για ταξιδιωτική αυτονομία.

Multistrada V2 2025
Κι αν βάζαμε 17άρη μπροστινό;!

Η διαδρομή μας στα βουνά έξω από τη Valencia ήταν άκρως απολαυστική, λες και φτιαγμένη ειδικά για αναβάτες με σπορ ανησυχίες. Διαδοχικές φουρκέτες και κλειστές στροφές, με ελάχιστες ευθείες, όπου είχες τη δυνατότητα να οδηγήσεις ανάλογα με τα γούστα και το επίπεδό σου, έχοντας πλοηγό που ήξερε τα κατατόπια και ουραγό για να μη χαθεί ακόμα και ο πιο αργός. Και αν στην αρχή οδήγησα με ρυθμό ταξιδιωτικό, ώστε να εκτιμήσουμε την άνεση της σέλας, την κάλυψη της ρυθμιζόμενης με το χέρι ζελατίνας, την απόδοση του ψεκασμού στο σταθερό γκάζι και στις χαμηλές στροφές, αλλά και το Quickshifter των Ιταλών που δουλεύει τόσο στα ανεβάσματα όσο και στα κατεβάσματα και έχει δυο πρόσωπα αναλόγως το πόσο τον πιέζεις, στο τέλος καταλήξαμε να κινούμαστε σε παρανοϊκούς ρυθμούς, καταλήγοντας να μείνουμε δυο-τρεις αναβάτες κοντά στον Road-Racing πλοηγό, φέρνοντας στα όρια τα φρένα, το πλαίσιο και τις αναρτήσεις. Η μοτοσυκλέτα μπορεί σίγουρα να κινηθεί σε ρυθμούς... Ducati, με τα όρια να έρχονται από δυο-τρεις παράγοντες που θα παραθέσουμε διεξοδικά στο τεύχος.

Multistrada V2 2025
Πιέζοντας το δεξί βελάκι στο αριστερό γκριπ για 3 δευτερόλεπτα αλλάζει η διαμόρφωση των ενδείξεων, προσφέροντάς σας τρεις απεικονίσεις

Η έγχρωμη TFT οθόνη θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη αφού δεν μιλάμε για γυμνό μοντέλο, ενώ ο όγκος πληροφορίας είναι μεγάλος, και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα εκτενή -IMU μονάδα για Cornering δυνατότητες, 5 Riding Modes, 4 Power Modes, δικάναλο ABS που μπορεί να απενεργοποιηθεί πίσω, Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Quick Shift 2.0, ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα, Ducati Wheelie Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Brake Light EVO που αναβοσβήνει το πίσω φωτιστικό σώμα σε φρενάρισμα πανικού και Cruise Control. Full-LED είναι τα φώτα, ενώ εκείνα μπορούν να παραμείνουν ανοιχτά για λίγο στο κλείσιμο της μοτοσυκλέτας, φωτίζοντας σας τη διαδρομή από το γκαράζ στην πόρτα του σπιτιού σας.

Multistrada V2 2025
Είσοδος με λίγα ή πολλά είναι στις δυνατότητες της Multistrada που δεν θα απογοητεύσει τους φαν της εταιρείας που ζητούν σπορ χρήση

Η έκδοση S που οδηγήσαμε είχε επιπλέον ηλεκτρονικές αναρτήσεις, ενώ στον εξοπλισμό και των δυο εκδόσεων περιλαμβάνεται ρυθμιζόμενη ζελατίνα με το χέρι ακόμα και εν κινήσει, μεγάλες σέλες με εκείνη του αναβάτη να μπορεί να ρυθμιστεί καθ' ύψος από τα 790 mm έως και τα 870 mm, TFT οθόνη με συνδεσιμότητα (αλλά η πλοήγηση turn by turn είναι στα έξτρα), USB θύρα στο φαίρινγκ που προστατεύει την άκρη του καλωδίου από νερά, πορτάκι στο φαίρινγκ για εύκολο έλεγχο του ψυκτικού, φρένα της Brembo με δυο δίσκους 320 mm μπροστά με 4πίστονες ακτινικές δαγκάνες κι έναν ακόμα δίσκο 265 mm πίσω, και ελαστικά Pirelli Scorpion Trail II.

Η Multistrada V2 θα κυκλοφορήσει τόσο σε βασική και S έκδοση, σε έκδοση Α2, και στα χρώματα κόκκινο και χακί.

Multistrada V2 2025
Όμορφο το κουρμπαριστό ψαλίδι με το κενό στη μέση, θα θέλαμε μοχλικό στο πίσω αμορτισέρ, ενώ δεν θα μας χάλαγε και ένα ζευγάρι αμιγώς street ελαστικών

Μείνετε συντονισμένοι για το αναλυτικό άρθρο της δοκιμής στο περιοδικό, με όλες τις απαντήσεις, τα συν και τα πλην της νέας Multistrada V2 η οποία λόγω τιμής έχει πολύ δυνατό ανταγωνισμό σε αρκετές κατηγορίες, με μοτοσυκλέτες που κινούνται σε παραπλήσιο, αν όχι ίδιο, πεδίο χρήσης.

Ετικέτες