Η Ducati πήρε την Multistrada V2 / V2 S του 2024, και άλλαξε σχεδόν τα πάντα πάνω της, αφήνοντας όμως την εμφάνιση στα ίδια πρότυπα, ενώ και το αποτέλεσμα που εισπράξαμε από τα 200 γρήγορα και απαιτητικά χιλιόμετρα που διανύσαμε στην Ισπανία για την πρώτη δημοσιογραφική παρουσίαση ήταν αυτός της βελτίωσης παντού, χωρίς… επαναστατικές ορέξεις.
Η ”μικρή” (τρόπος του λέγειν και όρος ανάγκης αφού δεν υπάρχει κάτι μικρότερο στην γκάμα της εταιρείας) Crossover μοτοσυκλέτα των Ιταλών ονομάζεται και πάλι Multistrada V2 για το 2025, είναι 18 ανακοινώσιμα κιλά ελαφρύτερη από πριν (με αστερίσκο υποσημείωσης), με ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα μικρότερου κυβισμού αλλά υψηλότερων επιδόσεων, πακέτο ηλεκτρονικών βοηθημάτων και γενικότερο εξοπλισμό υψηλού επιπέδου, και νέο τρίγωνο οδήγησης που σε συνδυασμό με το μεταβλητό ύψος σέλας -με ακόμα μεγαλύτερη έκταση από προηγουμένως- μπορούν να βολέψουν όλα τα αναστήματα αναβατών.
Εξωτερικά, με μια πρώτη ματιά θα μπορούσες να ορκιστείς ότι πρόκειται για το ίδιο μοντέλο με το 2024, κάτι που δεν προδίδει την έκταση των αλλαγών του Borgo Panigale που βελτίωσε παντού τη συνταγή σε σχέση με πέρυσι.
Μιλάμε για μια Crossover μοτοσυκλέτα τουρισμού, με χυτούς τροχούς με μπράτσα (οι βαρύτερες ακτινωτές ζάντες ανήκουν στον έξτρα εξοπλισμό) 19 και 17 ιντσών, και ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα 890 κ.εκ. (αντί για 937 κ.εκ. προηγουμένως) και 54,9 κιλών (-5,8 kg από τον κινητήρα της Multistrada 950) απόδοσης 115 / 10.750 rpm και 9,4 kgm / 8.250 rpm -αντί 113 hp / 9.000 rpm και 9,6 kgm / 6.750 rpm. Όπως βλέπετε πλέον ο κινητήρας είναι αρκετά πιο πολύστροφος και πιο σπορ, έχοντας και αντίστοιχες απαιτήσεις και από το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι του αναβάτη. Επιπλέον, περίεργη είναι η επιλογή των Ιταλών να τον συγκρίνουν σε βάρος με τον κινητήρα της 950 και όχι με εκείνον του 2024, ενώ παρά την ιδιαίτερα ευέλικτη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας στις αλεπάλληλες στροφές κρατάμε μια πισινή για τον ισχυρισμό των συνολικά 18 λιγότερων κιλών σε σχέση με το περυσινό μοντέλο, λόγω κάποιων ασυμφωνιών στα τεχνικά χαρακτηριστικά που δείχνουν πως η διαφορά βάρους θα μπορούσε να είναι μικρότερη. Οι ζυγαριές ακριβείας του ΜΟΤΟ θα έχουν τον τελικό λόγο όταν πάρουμε τη μοτοσυκλέτα για δοκιμή στην Ελλάδα.
Στα πρότυπα της πρόσφατης τακτικής της Ducati να μην μεταχειρίζεται ως “ιερά κειμήλια” τεχνολογικές λύσεις που την χαρακτήριζαν και συναντούσαμε σε όλα της τα μοντέλα στο παρελθόν, το δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων μας αποχαιρετά στον νέο V2 κινητήρα, παραμένει όμως ο μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων. Το ψαλίδι παραμένει ως είχε με δυο μπράτσα, ενώ το πλαίσιο χωροδικτύωμα μας άφησε χρόνους μαζί με το Desmo -έχουμε όμως βιδωτό υποπλαίσιο χωροδικτύωμα.
Αν θέλαμε να συνοψίσουμε την ταυτότητα της μοτοσυκλέτας με λίγα λόγια, η Multistrada V2 είναι το οικονομικότερο, πιο λογικό σε επιδόσεις και κατανάλωση μοντέλο Multistrada της εταιρείας, που έρχεται να συμπληρώσει την τεράστια γκάμα εκδόσεων της πανίσχυρης (170-180 hp) ναυαρχίδας Multistrada V4 που αποτελεί υπερβολή για το 90% των χρηστών.
Όσον αφορά στους πολλούς δρόμους του ονόματος Multistrada, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς αυτοί στην περίπτωση του V2 θα λέγαμε πως είναι ένας μόνο, η άσφαλτος, και ίσως ήρθε η ώρα για αλλαγή ονόματος (Solostrada;), με μόνη “παραφωνία” εδώ τον 19άρη τροχό, που στο μέλλον θα μπορούσε να αντικατασταθεί από έναν 17 ιντσών, με την προσθήκη πιο μαλακών αμιγώς ασφάλτινων ελαστικών και ίσως και κατά τι πιο μικρών διαδρομών στις αναρτήσεις.
Όταν στο press kit της μοτοσυκλέτας βλέπουμε δύο μόνο πλάνα στο χώμα, όπου ο αναβάτης με street κράνος βρίσκεται… καθιστός στη σέλα, οδηγώντας στην ευθεία σε εξαιρετικά βατό χωματόδρομο, κι όταν στην αποστολή δεν έγινε ποτέ και πουθενά λόγος για χώμα, με τα 200+ χιλιόμετρα της οδήγησης να περιλαμβάνουν αποκλειστικά άσφαλτο, ίσως το "Multi" να αποτελεί ένα ακόμα ιερό κειμήλιο που θα μπορούσε να μπει στο ράφι, χωρίς πολλή σκέψη.
Γιατί με 19άρη μπροστινό τροχό, χυτές ζάντες, 220 περίπου γεμάτα κιλά, κόστος μοτοσυκλέτας στα 20.000 ευρώ, χαμηλό φτερό μπροστά και αναρτήσεις με διαδρομές 170 mm, η άσφαλτος δείχνει μονόδρομος.
Ένα ακόμη σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η υψηλή τιμή της μοτοσυκλέτας, που στη χώρα μας κυμαίνεται από τα 17.300 ευρώ για τη βασική έκδοση, έως τα 21.100 για την έκδσοη V2 S Travel - Storm Green με τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις. Σε αυτή την τιμή περιμένει κανείς από μια μοτοσυκλέτα να έχει τα πάντα -και μάλιστα στον βασικό εξοπλισμό-, και κάποιες ελλείψεις που θα συγχωρούσες σε φθηνότερα μοντέλα εδώ δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστες -περισσότερα στο τεστ. Κι όταν μπει στην εξίσωση ο σύγχρονος κινέζικος ανταγωνισμός τότε ξεκινούν συγκρίσεις με πολλές φορές απρόσμενα αποτελέσματα…
Παραμένοντας στον τιμοκατάλογο της ιταλικής εταιρείας, η βασική έκδοση του Multistrada V4 δεν απέχει πολύ από την κορυφαία του Multistrada V2 S, και αυτό είναι κάτι θα μπορούσε να προκαλέσει εσωτερικό ανταγωνισμό, κάτι που κάθε εταιρεία προσπαθεί να αποφύγει, διαφοροποιώντας επαρκώς τα μοντέλα της. Όσον αφορά στον ανταγωνισμό από άλλες εταιρείες, στα μοντέλα που η νέα Multistrada V2 αποτελεί αντίπαλο, θα βάζαμε τα MV Agusta Turismo Veloce, Yamaha Tracer 9 GT+, Triumph Tiger 900 GT Pro, BMW F 900 GS / F900 XR, KTM 790 Adventure, Honda Transalp 750, Suzuki V-Strom 800/1050, Kawasaki Versys 1100, Voge DS900X, κ.α.
Οι πρώτες εντυπώσεις μας στον δρόμο δείχνουν ένα Crossover με σπορ ορέξεις, που μπορεί να προσφέρει έντονες συγκινήσεις στους οπαδούς της εταιρείας που περιμένουν κάτι ανάλογο, και όχι μια ράθυμη χρηστική τουριστική μοτοσυκλέτα που κάνει τα πάντα βαρετά.
Κι αν ορισμένα μοντέλα της Ducati έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν για ψεγάδια σε ψεκασμό, μη-γραμμική απόδοση κινητήρα και δυσκολία κίνησης με χαμηλές ταχύτητες πόλης ή σταθερό γκάζι, εδώ οι Ιταλοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας έναν ολοκληρωμένο όσο ποτέ χαρακτήρα, που τα καταφέρνει καλύτερα από ποτέ τόσο στο ταξίδι, όσο παράλληλα και σε χρήση πόλης. Το ιδιαίτερα μεγάλο τιμόνι κόβει πολύ, ενώ οι συγκεντρωμένες μάζες κάνουν ακόμα και τον υποφαινόμενο αναβάτη, ύψους 1.70 και βάρους 63 κιλών, να μην φοβάται το βάρος ακόμα και σε αναστροφές σε οδόστρωμα με κλίση. Είναι όλα τέλεια; Όχι, τέλεια δεν είναι σε καμία μοτοσυκλέτα, και το V2 έχει κι αυτό κάποια θέματα που η Ducati δείχνει ακόμα να μην έχει λύσει εντελώς, υποσχόμενη λύσεις σε κάποια από αυτά σε επόμενες αναβαθμίσεις λογισμικού, όπως θα σας πούμε λεπτομερώς στο αναλυτικό άρθρο που θα ακολουθήσει στο επόμενο τεύχος ΜΟΤΟ.
Η κατανάλωση δείχνει λογική, και κατά τη διάρκεια της οδήγησης είχαμε τιμές από 20 χλμ. ανά λίτρο, που έπεσαν έως τα 17 όταν ανέβηκε ο ρυθμός, με το 19λιτρο ρεζερβουάρ να επαρκεί για ταξιδιωτική αυτονομία.
Η διαδρομή μας στα βουνά έξω από τη Valencia ήταν άκρως απολαυστική, λες και φτιαγμένη ειδικά για αναβάτες με σπορ ανησυχίες. Διαδοχικές φουρκέτες και κλειστές στροφές, με ελάχιστες ευθείες, όπου είχες τη δυνατότητα να οδηγήσεις ανάλογα με τα γούστα και το επίπεδό σου, έχοντας πλοηγό που ήξερε τα κατατόπια και ουραγό για να μη χαθεί ακόμα και ο πιο αργός. Και αν στην αρχή οδήγησα με ρυθμό ταξιδιωτικό, ώστε να εκτιμήσουμε την άνεση της σέλας, την κάλυψη της ρυθμιζόμενης με το χέρι ζελατίνας, την απόδοση του ψεκασμού στο σταθερό γκάζι και στις χαμηλές στροφές, αλλά και το Quickshifter των Ιταλών που δουλεύει τόσο στα ανεβάσματα όσο και στα κατεβάσματα και έχει δυο πρόσωπα αναλόγως το πόσο τον πιέζεις, στο τέλος καταλήξαμε να κινούμαστε σε παρανοϊκούς ρυθμούς, καταλήγοντας να μείνουμε δυο-τρεις αναβάτες κοντά στον Road-Racing πλοηγό, φέρνοντας στα όρια τα φρένα, το πλαίσιο και τις αναρτήσεις. Η μοτοσυκλέτα μπορεί σίγουρα να κινηθεί σε ρυθμούς... Ducati, με τα όρια να έρχονται από δυο-τρεις παράγοντες που θα παραθέσουμε διεξοδικά στο τεύχος.
Η έγχρωμη TFT οθόνη θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη αφού δεν μιλάμε για γυμνό μοντέλο, ενώ ο όγκος πληροφορίας είναι μεγάλος, και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα εκτενή -IMU μονάδα για Cornering δυνατότητες, 5 Riding Modes, 4 Power Modes, δικάναλο ABS που μπορεί να απενεργοποιηθεί πίσω, Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Quick Shift 2.0, ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα, Ducati Wheelie Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Brake Light EVO που αναβοσβήνει το πίσω φωτιστικό σώμα σε φρενάρισμα πανικού και Cruise Control. Full-LED είναι τα φώτα, ενώ εκείνα μπορούν να παραμείνουν ανοιχτά για λίγο στο κλείσιμο της μοτοσυκλέτας, φωτίζοντας σας τη διαδρομή από το γκαράζ στην πόρτα του σπιτιού σας.
Η έκδοση S που οδηγήσαμε είχε επιπλέον ηλεκτρονικές αναρτήσεις, ενώ στον εξοπλισμό και των δυο εκδόσεων περιλαμβάνεται ρυθμιζόμενη ζελατίνα με το χέρι ακόμα και εν κινήσει, μεγάλες σέλες με εκείνη του αναβάτη να μπορεί να ρυθμιστεί καθ' ύψος από τα 790 mm έως και τα 870 mm, TFT οθόνη με συνδεσιμότητα (αλλά η πλοήγηση turn by turn είναι στα έξτρα), USB θύρα στο φαίρινγκ που προστατεύει την άκρη του καλωδίου από νερά, πορτάκι στο φαίρινγκ για εύκολο έλεγχο του ψυκτικού, φρένα της Brembo με δυο δίσκους 320 mm μπροστά με 4πίστονες ακτινικές δαγκάνες κι έναν ακόμα δίσκο 265 mm πίσω, και ελαστικά Pirelli Scorpion Trail II.
Η Multistrada V2 θα κυκλοφορήσει τόσο σε βασική και S έκδοση, σε έκδοση Α2, και στα χρώματα κόκκινο και χακί.
Μείνετε συντονισμένοι για το αναλυτικό άρθρο της δοκιμής στο περιοδικό, με όλες τις απαντήσεις, τα συν και τα πλην της νέας Multistrada V2 η οποία λόγω τιμής έχει πολύ δυνατό ανταγωνισμό σε αρκετές κατηγορίες, με μοτοσυκλέτες που κινούνται σε παραπλήσιο, αν όχι ίδιο, πεδίο χρήσης.
