Harley-Davidson: Σταθερή μείωση πωλήσεων δεκαετίας - Έπεσε στο μισό του καλύτερου χρόνου της.

Οι μόνες αγορές με άνοδο, είναι εκείνες που έχουν Έλληνα επικεφαλής!
motomag μείωση πωλήσεων H-D
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/5/2024

Απογοητεύουν οι πωλήσεις της Harley Davidson σε παγκόσμιο επίπεδο σημειώνοντας μία από τις χειρότερες επιδόσεις ανάμεσα στους 20 μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών, φτάνοντας πλέον σε σημείο ορόσημο καθώς έπεσαν οριακά κάτω από το μισό που πουλούσαν πριν από μία δεκαετία! Αυτή τη στιγμή η Harley-Davidson δίνει μάχη για να διατηρήσει το μερίδιό της στη τρικυμία που βιώνει η παγκόσμια αγορά, την ίδια ώρα που κάποιες εταιρείες σερφάρουν με μεγάλη επιτυχία τα κύματα σε σταθερή άνοδο! Οι συνολικές πωλήσεις της H-D όμως βαίνουν μειωμένες κατά 5,0% σε ετήσια βάση φτάνοντας τώρα στις 168.050 μοτοσυκλέτες, έναντι των 329.776 που πουλήθηκαν παγκοσμίως το 2014.

Ήταν μία χρονιά ορόσημο παρόλο που το μέλλον προβλεπόταν δύσκολο για τους λίγους στα υψηλά κλιμάκια-διαφορετικά δεν θα έκαναν από τότε την κίνηση να μπουν σε νέες κατηγορίες, σε μία κίνηση που χρειάζεται πολλά χρόνια εξέλιξης και προετοιμασίας. Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι όμως δεν περίμεναν πως δέκα χρόνια αργότερα οι πωλήσεις της Harley θα είχαν μειωθεί κατά το ήμισυ – σημειώνοντας ένα από τα πιο στενάχωρα ρεκόρ ανάμεσα στους 20 κορυφαίους κατασκευαστές παγκοσμίως. Αντίθετα ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές της H-D, η BMW, αύξησε τις πωλήσεις της από 115.215 μοτοσυκλέτες και maxi-scooters το 2013, σε 208.528 μονάδες το 2023.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η τιμή της μετοχής της Harley-Davidson έχει σχεδόν μειωθεί στο μισό από το ιστορικό υψηλό της πριν από δέκα χρόνια, που ήταν 58,23 δολάρια στις 30 Απριλίου 2014, σε 34,69 δολάρια στις 10 Μαΐου 2024.

Να σημειώσουμε εδώ πως το 2021 αμέσως μετά την πανδημία οι πωλήσεις για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια σημείωσαν οριακή άνοδο, πριν επιστρέψουν στην σταθερά καθοδική πορεία με το αντίστοιχο ποσοστό.

Το ποσοστό αυτό μείωσης ανακόπτεται από την τεράστια άνοδο σε ορισμένες αγορές της Ασίας και ιδιαίτερα στην Ινδία όπου η νέα τους συνεργασία σημειώνει εξαιρετική ανταπόκριση από το κοινό. Παραδοσιακά η Ιαπωνία είναι μία πολύ δυνατή αγορά για την H-D, κόντρα σε αυτό που θα απαντούσε κάποιος για το τι αυθαίρετα πιστεύει για την H-D στην Ιαπωνία. Αντίστοιχα έχει επωφεληθεί και από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου σε άλλες αγορές της Ασίας όπου υπάρχουν αυξήσεις έως και 3%.

Όμως με πτώση 9.9% σε ΗΠΑ και Καναδά μαζί, ακόμη 8,8% στην Ευρώπη συνολικά και 14,5% στην Λ. Αμερική, το συνολικό ποσοστό στις παγκόσμιες πωλήσεις συνεχίζει μειούμενο με περίπου σταθερό βήμα.

Όσο απογοητευτικά και αν είναι αυτά τα στατιστικά στοιχεία, ο Αμερικάνος κατασκευαστής δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης ούτε και αναμένεται να γίνουν εσπευσμένες κινήσεις αντιμετώπισης καθώς τα όποια διορθωτικά βήματα απαιτούνταν, έχουν ήδη ακολουθηθεί με την H-D να «σετάρεται» εγκαίρως στην νέα πραγματικότητα. Ίσως αυτό που θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο, είναι να δημιουργηθεί ένα κέντρο αποφάσεων για την Ευρώπη και ταυτόχρονα ένα τμήμα marketing που θα βοηθήσει το όνομα της H-D να ακουστεί περισσότερο.

Ενδιαφέρον επίσης, είναι το γεγονός πως η επιτυχία της H-D στην Ασία πιστώνεται σε έναν Έλληνα, ένα από τα ικανότερα στελέχη που έχει βγάλει η χώρα μας και απόδειξη για τις ικανότητές του αποτελεί το βιογραφικό του.

Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης έχει τον τίτλο Vice President Asia Pacific, δηλαδή είναι υπεύθυνος για τις μόνες αγορές της H-D παγκοσμίως που σημειώνουν αύξηση!

Με έδρα την Σιγκαπούρη, ο κος Ράπτης επισκέφτηκε τελευταία φορά την χώρα μας κατά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2024, ανεπίσημα, και δέχτηκε να φωτογραφηθούμε μαζί, παρότι απαίτησε να μην υπάρχει συνέντευξη και η όποια συζήτηση να είναι ιδιωτική. Ο κύριος Ράπτης συνομίλησε με τον κύριο Άκη Στυλιανίδη εισαγωγέα της Kawasaki στην Ελλάδα, ο οποίος έχει υπάρξει μέντορας και εργοδότης του στα πρώτα χρόνια, της μακρόχρονης καριέρας του.

ΜΟΤΟ, κος Ράπτης και κος Στυλιανίδης
Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης στο κέντρο, H-D Vice President Asia Pacific και δεξιά ο κος Άκης Στυλιανίδης, εισαγωγέας Kawasaki στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

Στη συνέχεια ο κος Ράπτης εργάστηκε για την BMW Hellas φτάνοντας στην υψηλότερη θέση πριν μετακινηθεί στο εξωτερικό ανεβαίνοντας την κλίμακα στην BMW Motorrad φτάνοντας και στο υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ένας μη Γερμανός πολίτης. Ήταν λοιπόν μία σκληρή μεταγραφή για την BMW Motorrad και το αποτέλεσμα δικαιώνει τους Αμερικανούς που διέκριναν την μοναδική αξία του σπουδαίου αυτού Έλληνα, που έχει φτάσει ψηλότερα από κάθε άλλο στέλεχος μοτοσυκλέτας.

Harley-Davidson ο κος Ράπτης με τον κο Στυλιανίδη

Επιστρέφοντας πίσω στην παγκόσμια εικόνα της H-D, η μακρά τους ιστορία τους έχει γαλουχήσει με αντοχές για μεγαλύτερα προβλήματα από την σταδιακή μείωση και μάλιστα με σταθερό ρυθμό, χωρίς δηλαδή επιταχυνόμενη κατρακύλα.

Η ιστορική φράση Boys, today we quit” που ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε στο εργοστάσιο της Excelsior στο Σικάγο κατά το Αμερικάνικο κράχ, δείχνει πως η H-D έχει περάσει πολύ χειρότερα με πάσα επιτυχία. Τότε καταστράφηκαν οι δύο από τις τέσσερις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες, με την Indian να κλυδωνίζεται πολύ περισσότερο από την H-D. Για την ιστορία η Excelsior-Henderson (πλέον) επέστρεψε την δεκαετία του ΄90 αλλά επίσης δεν τα κατάφερε ενώ πρόσφατα τα πνευματικά δικαιώματα πέρασαν στην Bajaj. Είναι βέβαια 5ο χρόνο στην κατοχή της, οπότε ας μην περιμένει κανείς κάποια αναβίωση, ενώ έτσι και αλλιώς αυτό το όνομα έχει πλήρως σβήσει στην συνείδηση της πλειοψηφίας και η προσπάθεια για την αναβίωσή του έχει ακριβώς το ίδιο κόστος με το χτίσιμο ενός καινούριου ονόματος από την αρχή.

Το πιθανότερο για την H-D είναι να πλησιάζουμε σε ένα νέο πλατύσκαλο πωλήσεων από το οποίο δεν θα υπάρχει περαιτέρω μείωση, ώστε να αρχίσουμε μάλιστα να βλέπουμε και μία οριακή άνοδο μετά την σταθεροποίηση. Οι συνολικές πωλήσεις στο τέλος του έτους θα δείξουν αν βρισκόμαστε σε αυτό το επίπεδο, ωστόσο το πρώτο τετράμηνο δείχνει πως δεν θα είναι αυτή η χρονιά. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Jochen Zeitz στο REUTERS η οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ δεν επιτρέπει αισιοδοξία και η εταιρεία είναι προετοιμασμένη για ακόμη μεγαλύτερη μείωση μέσα στο 2024. Ήδη το πρώτο τετράμηνο τα έσοδα έφτασαν στα 792 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τα 880,2 εκατ. δολάρια που είχαν προβλέψει οι αναλυτές.

Πώς ταξιδεύουμε σε γκρουπ με παρέα μοτοσυκλετών [VIDEO]

Το πιο γνωστό «κόλπο»
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

15/6/2019

Είναι ευχάριστο που φέτος, για πρώτη φορά μετά από καιρό, παρέες μοτοσυκλετών αρχίζουν να συνταξιδεύουν και να γράφουν χιλιόμετρα! Με την οικονομική ύφεση που εξακολουθεί να ταλανίζει την χώρα, αυτή ήταν μία εικόνα που είχαμε παντελώς ξεχάσει, την θυμόμασταν μονάχα όταν βλέπαμε γκρουπ μοτοσυκλετών με ξένες πινακίδες. Χωρίς να υπάρχει κάποια θεαματική αλλαγή, την διαφορά με άλλες χρονιές την βλέπουμε. Είναι μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη αλλά υπάρχει. Οι Έλληνες μοτοσυκλετιστές αρχίζουν σιγά – σιγά να ταξιδεύουν ξανά. Το βλέπουμε κι αλλιώς. Δεχόμαστε πολλά μηνύματα με ερωτήσεις για εξοπλισμό και πρακτικά ζητήματα, ανησυχίες κτλ, και βλέπουμε και την διαφορά καθώς κυκλοφορούμε συνέχεια στους δρόμους. Με πολλούς νέους αναβάτες εκεί έξω, και με αρκετούς που για πρώτη φορά συνταξιδεύουν με άλλους, τα προβλήματα δεν είναι λίγα. Θα εστιάσουμε σε ένα αυτή την φορά καθώς είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Στον τρόπο που πρέπει να συνυπάρχουν ταυτόχρονα πολλές μοτοσυκλέτες.

Υπάρχουν πολλοί κανόνες για το ταξίδι μίας παρέας μοτοσυκλετιστών, όμως ένας είναι εκείνος που πρέπει να είναι απαράβατος και να διατηρείται με ευλάβεια, κι αυτός είναι ο σωστός σχηματισμός στον δρόμο. Το καλό με αυτή την πρακτική που θα περιγράψουμε είναι πως στην πράξη δεν αποτελεί κανόνα, δεν σας το λέει το ΜΟΤΟ να το κάνετε, δεν είναι νόμος, δεν το έχει σκεφτεί κάποιος μόνος του, δεν έχει ένα όνομα αλλά πολλά διαφορετικά! Πρόκειται για φυσικό επακόλουθο εκείνου που ταξιδεύει συχνά ή εκείνου που έχει κάνει πολλά χιλιόμετρα και το ανακάλυψε μόνος του στην πορεία χωρίς να του το πει κανείς. Αυτό θέλουμε να προλάβουμε, τον χρόνο. Να καταλήξει κανείς πιο γρήγορα στο συμπέρασμα, καθώς είναι βέβαιο πως και μία παρέα που δεν έχει ακούσει τίποτα για τον σχηματισμό, μετά από μερικές δεκάδες χιλιομέτρων θα πιάσει τον «μαίανδρο» και θα τον εφαρμόζει ως πρακτική. Διότι είναι δεδομένο πως είτε ανεπαίσθητα είτε συνειδητά, στο τέλος θα το κάνουμε όλοι μας σε μία παρέα που οδηγεί μαζί, ακόμη και σε ένα γκρουπ αγνώστων, που έτυχε να ταξιδεύουν μαζί. Θα προσπαθήσουμε δηλαδή να έχουμε καλύτερη ορατότητα στον δρόμο μπροστά μας, κι αυτό από δύο αναβάτες έως 200 ή όσους μπορείς να φανταστείς, γίνεται με έναν τρόπο. Το αποκαλέσαμε «μαίναδρο» γιατί έτσι είναι το σχήμα του, ωστόσο δεν υπάρχει κανονικό όνομα. Θα το βρείτε στα αγγλικά ως “staggered formation” κυρίως στις ΗΠΑ όπου μάλιστα προβλέπεται από το νόμο. Έχουν ειδική μνεία για τις μοτοσυκλέτες που κρατούν τον σχηματισμό αυτό, ώστε να μην μπορεί να τους επιβληθεί πρόστιμο, ειδάλλως σε εκείνη την χώρα των παράξενων νόμων, είναι παράνομο για δύο μοτοσυκλέτες να μοιράζονται μία λωρίδα. Κι αυτό ισχύει ακόμη και στις λίγες πολιτείες που επιτρέπουν πλέον την διήθηση των μοτοσυκλετών στα αυτοκίνητα! Και στην Ελλάδα όμως διδάσκεται, προβλέπεται από τον ΚΟΚ και γενικά μόνο άγνωστος δεν είναι, μόνο είδηση δεν αποτελεί ο σχηματισμός αυτός. Κι όμως. Εκεί έξω στους δρόμους μας αυτή την στιγμή το ξέρουν ελάχιστοι! Είναι στην φυσιολογία των Ελλήνων να μην αποδέχονται κανόνες και οδηγίες, για αυτό ως το ονομάσουμε «κόλπο». Ένα κόλπο για να οδηγείς σε μία μεγάλη παρέα και πρακτικά να είσαι μόνος σου. Να έχεις τον έλεγχο, να βλέπεις πεντακάθαρα όλο τον δρόμο και τον ορίζοντα, και παράλληλα να μπορείς στιγμιαία να ελέγχεις και τον ρυθμό σου, όπως και να είσαι πιο ανεξάρτητος στα φρένα! Πάμε λοιπόν:

Ταξιδεύοντας σε γκρουπ ο πρώτος πιάνει μία πλευρά, ας πούμε την αριστερή πλευρά της λωρίδας του. Αυτό δεν σημαίνει πως πατά στην διαχωριστική όμως, δεν την πλησιάζει καθόλου, είναι εκεί που θα ήταν ο αριστερός προβολέας αν οδηγούσε αυτοκίνητο. Τόσο μέσα. Ο επόμενος της παρέας οδηγεί στα δεξιά του, περίπου εκεί που θα ήταν ο δεξιός προβολές αν ήταν το άλλο μισό του αυτοκινήτου. Ανάλογα με τις μοτοσυκλέτες το νοητό αυτό αυτοκίνητο μπορεί να γίνει και Hammer… Το πλάτος εδώ δεν είναι το θέμα μας. Μονάχα να μην πηγαίνουν δίπλα – δίπλα! Ο δεύτερος αφήνει κενό τουλάχιστον μίας μοτοσυκλέτας από τον πρώτο, κι έτσι τοποθετείται διαγώνια πίσω του. Για ένα πολύ μεγάλο γκρουπ, με πάνω από 50 μοτοσυκλέτες, αυτό το κενό απόστασης μπορεί να μειωθεί, ή όπως θα δείτε σε αμερικανικά site που αρέσκονται να γράφουν τους κανόνες αυτούς λες και είναι νόμοι, αντί για απλές και όμορφες οδηγίες, το κενό με την προπορευόμενη μοτοσυκλέτα να είναι ενός δευτερολέπτου…

Αυτό το μαγικό κόλπο μπορεί να γλιτώσει ολόκληρο το γκρουπ από μία καραμπόλα, σε κάνει να οδηγείς έχοντας τον έλεγχο και να είσαι σε εγρήγορση αντί να κινείσαι σαν το κοιμισμένο παπί στην ουρά του αδερφού του, κι όλα μαζί νυσταγμένα πίσω από την μαμά πάπια. Οι περισσότεροι θα σας πουν πως έτσι προλαβαίνεις να πατήσεις φρένο και να μην πέσεις στον μπροστινό αν εκείνος φρενάρει γρηγορότερα, αλλά αυτή δεν είναι ούτε η μισή αλήθεια. Είναι το βασικό που κερδίζει η ομάδα, αλλά δεν είναι το μόνο. Τα οφέλη είναι πάρα πολλά, όχι μονάχα ένα. Ας δούμε κάποια από αυτά σε συντομία:

  • Έχεις πλήρη ορατότητα του δρόμου. Βλέπεις διαγώνια προς κάθε κατεύθυνση ανάμεσα από τους δύο μπροστινούς σου και εκείνος που είναι στην ίδια ευθεία σου κόβει μικρότερο τμήμα του δρόμου. Όσο πιο μακριά είναι ο μπροστινός, τόσο περισσότερο δρόμο βλέπεις, τόσο «μικρότερος» είναι συγκριτικά με το τοπίο.
  • Ελέγχεις τα φρένα εσύ, μόνος σου. Και δεν μιλάμε για την κατάσταση πανικού και το απότομο φρενάρισμα, αλλά για την είσοδο της στροφής για παράδειγμα. Διαφορετικές μοτοσυκλέτες έχουν διαφορετικό φρένο κινητήρα, κλείνοντας το γκάζι δεν φρενάρουν όλες το ίδιο. Αυτό ισχύει υπερθετικά για τους αναβάτες, και ιδιαίτερα για εκείνους που είναι στο γκρουπ, και δεν ελέγχονται από το ένστικτο των αποδημητικών πουλιών που όλα μαζί αλλάζουν κατεύθυνση. Έχοντας περιθώριο εμπρός σου, σημαίνει πως φιλτράρεις καλύτερα τις αυξομειώσεις του ρυθμού στο υπόλοιπο γκρουπ, από τις ξεχωριστές αντιδράσεις που επιφυλάσσει ο καθένας.
  • Ο αέρας που δέχεσαι είναι απαλλαγμένος από στροβιλισμούς ή έχει πολύ λιγότερους από το να είσαι κολλημένος πίσω από μία μοτοσυκλέτα. Το slipstreaming ασ’ το για την πίστα, δεν υφίσταται στο είδος ταξιδιού που περιγράφουμε. Εκτός κι αν φέρετε στο νου σας, το παράδειγμα που λέγαμε στο συγκριτικό των 250-300 που τα ανεβάσαμε Αθήνα – Βουλγαρία. Εκεί είχαμε ένα 250 που κατάφερε να είναι με τους υπόλοιπους εξαιτίας του slipstreaming… Άλλη οδηγία αυτή όμως
  • Ακολουθώντας κάποιον ακριβώς μπροστά σου, θα σου έρθει υπνηλία και θα κοιμηθείς. Διατηρώντας τον μαίανδρο ή όπως θέλετε πείτε το, η ματιάς σου απλώνεται. Έχοντας μάλιστα στο μυαλό σου τον σχηματισμό αυτό, έχεις πράγματα να κάνεις στις βαρετές στιγμές των εθνικών οδών, αλλάζεις με τον εμπρός θέσεις, και ταυτόχρονα ολόκληρο το γκρουπ πίσω σου ακολουθεί αντίστοιχα. Επαναπροσδιορίζοντας την θέση σου στο δρόμο, διατηρείς την εγρήγορσή σου, ακόμη και στην πιο βαρετή ευθεία.
  • Κινδυνεύεις λιγότερο από τον πίσω. Για όλους τους λόγους που είπαμε πιο πάνω και κατ’ επέκταση για το γεγονός πως όχι μόνο έχετε μεγαλύτερη απόσταση, αλλά δεν είσαστε και στην ίδια ευθεία. Αντίστοιχα έχεις κι εσύ μεγαλύτερο περιθώριο να περιορίσεις το λάθος
  • Το φρενάρισμα πανικού έχει τον ίδιο χρόνο αντίδρασης για περισσότερους από έναν αναβάτη. Έστω πως πετάγεται στο δρόμο ένας αδέσποτος σκύλος, αν ήταν όλοι σε μία γραμμή το πιθανότερο είναι να μην το έβλεπε κανείς πέρα από τον πρώτο. Ούτε καν ο δεύτερος! Τώρα όμως τουλάχιστον τέσσερις αναβάτες έχουν την ευκαιρία να δουν τον σκύλο ταυτόχρονα. Μπορεί και περισσότεροι αν οι πιο πίσω έχουν βιονικό μάτι. Διατηρώντας τον σχηματισμό έχει τύχει να αντιδράσει ο δεύτερος και ο τρίτος πιο γρήγορα από τον πρώτο, κι αυτό μόνο σπάνιο δεν είναι. Μονάχα έτσι υπάρχει άλλωστε αυτή η ευκαιρία για αντίδραση

Για την προσπέραση τα πράγματα είναι εξίσου απλά. Προσπερνάμε πάντα ένας – ένας, σε περίπτωση που αυτό δεν είναι αυτονόητο, και αμέσως μετά την προσπέραση κάνουμε χώρο για τον επόμενο, φροντίζοντας να καθυστερήσουμε να επιστρέψουμε στον ρυθμό οδήγησης που είχαμε πριν. Πιάνουμε την λωρίδα δεξιά για να έχει χώρο ο δεύτερος να τοποθετηθεί και αμέσως μόλις ολοκληρώσει την προσπέρασή του, επιστρέφουμε αριστερά, ώστε ο σχηματισμός να συνεχίσει πίσω μας να επαναπροσδιορίζεται με την σειρά.

Στις στροφές ο κανόνας είναι να βλέπουμε πάντα μπροστά μας και να μην ακολουθούμε πιστά τον προπορευόμενο. Εκτός κι αν μιλάμε για κυνήγι σε επαρχιακούς δρόμους και γρήγορο ρυθμό με ομοϊδεάτες αναβάτες που υπάρχει εμπιστοσύνη, εκτός κι μιλάμε για ελεγχόμενες καταστάσεις, τότε σε ταξιδιωτικό ρυθμό ο σκοπός είναι να βλέπουμε μπροστά μας. Αυτό δεν σημαίνει πως κρατάμε τον σχηματισμό σε στριφτερές δοκιμές, όμως επειδή δεν υπάρχει μονάχα μία ιδανική γραμμή για τον ρυθμό που μιλάμε, ο στόχος μας είναι να βλέπουμε μπροστά, πόσο μάλιστα σε άγνωστο δρόμο. Έτσι αν στην κορυφή της στροφής υπάρχουν ξαφνικά χαλίκια, ένα από τα πλέον συνηθισμένα αναπάντεχα σε ένα ταξίδι, ο αναβάτης που ακολουθεί έχει περισσότερο χώρο αντίδρασης. Σε κάθε περίπτωση κρατάμε αποστάσεις στις στροφές.

Να επαναλάβουμε πως τον κανόνα αυτό δεν σας τον λέει το ΜΟΤΟ, τον αναδεικνύουμε γιατί βλέπουμε πως ο νέος κόσμος αργεί περισσότερο από ποτέ να τον ανακαλύψει μόνος του, μιας και ταξιδεύει λιγότερο. Ο σχηματισμός αυτός για ένα γκρουπ ακολουθείται γενικά στην φύση, από τα σμήνη πουλιών, μέχρι τις αγέλες. Από τα αεροσκάφη της πολεμικής αεροπορίας, μέχρι οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, και τέλος στις μοτοσυκλέτες. Αν είμασταν φορτηγά θα μας ενδιέφερε το slipstreaming και δεν θα είχαμε και τον απαραίτητο χώρο, αλλά σε ένα ταξίδι μοτοσυκλετιστών πρέπει όλοι να οδηγούν σε εγρήγορση. Φτάνοντας ως εδώ, έχετε περάσει ήδη από 1.500 λέξεις που σημαίνει πως ξεφεύγετε από τον μέσο όρο του ίντερνετ που δεν εστιάζει σε τίποτα και καταναλώνει περισσότερη πληροφορία από εκείνη που μπορεί να αφομοιώσει. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί έτσι θα καταλάβετε από τώρα σε ποιον τύπο αναβάτη ανήκει το σχόλιο που περιμένουμε σίγουρα να δούμε, εκείνο που θα λέει πως πρέπει να οδηγούν όλοι τέρμα αριστερά, ή οτιδήποτε άλλο σχετικά με αυτό, κρίνοντας με βάση μία συγκεκριμένη ακολουθία σκέψεων, μία «εσωτερική διαδικασία» αντί να στηριχτεί στην εμπειρία. Ταξιδεύουμε πολύ συχνά στο εξωτερικό, σχεδόν τριάντα φορές τον χρόνο, δεν υπάρχει ξένος δημοσιογράφος που να μην ακολουθεί τον σχηματισμό αυτό. Δεν βλέπουμε επίσης στο εξωτερικό γκρουπ αναβατών που να ξεφεύγουν από τον συγκεκριμένο κανόνα. Είναι δεδομένο για όλους, εκτός από την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην εποχή μας, τώρα που έχουμε ξηλώσει πολλές από τις συνήθειες μας…