Harley-Davidson: Σταθερή μείωση πωλήσεων δεκαετίας - Έπεσε στο μισό του καλύτερου χρόνου της.

Οι μόνες αγορές με άνοδο, είναι εκείνες που έχουν Έλληνα επικεφαλής!
motomag μείωση πωλήσεων H-D
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/5/2024

Απογοητεύουν οι πωλήσεις της Harley Davidson σε παγκόσμιο επίπεδο σημειώνοντας μία από τις χειρότερες επιδόσεις ανάμεσα στους 20 μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών, φτάνοντας πλέον σε σημείο ορόσημο καθώς έπεσαν οριακά κάτω από το μισό που πουλούσαν πριν από μία δεκαετία! Αυτή τη στιγμή η Harley-Davidson δίνει μάχη για να διατηρήσει το μερίδιό της στη τρικυμία που βιώνει η παγκόσμια αγορά, την ίδια ώρα που κάποιες εταιρείες σερφάρουν με μεγάλη επιτυχία τα κύματα σε σταθερή άνοδο! Οι συνολικές πωλήσεις της H-D όμως βαίνουν μειωμένες κατά 5,0% σε ετήσια βάση φτάνοντας τώρα στις 168.050 μοτοσυκλέτες, έναντι των 329.776 που πουλήθηκαν παγκοσμίως το 2014.

Ήταν μία χρονιά ορόσημο παρόλο που το μέλλον προβλεπόταν δύσκολο για τους λίγους στα υψηλά κλιμάκια-διαφορετικά δεν θα έκαναν από τότε την κίνηση να μπουν σε νέες κατηγορίες, σε μία κίνηση που χρειάζεται πολλά χρόνια εξέλιξης και προετοιμασίας. Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι όμως δεν περίμεναν πως δέκα χρόνια αργότερα οι πωλήσεις της Harley θα είχαν μειωθεί κατά το ήμισυ – σημειώνοντας ένα από τα πιο στενάχωρα ρεκόρ ανάμεσα στους 20 κορυφαίους κατασκευαστές παγκοσμίως. Αντίθετα ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές της H-D, η BMW, αύξησε τις πωλήσεις της από 115.215 μοτοσυκλέτες και maxi-scooters το 2013, σε 208.528 μονάδες το 2023.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η τιμή της μετοχής της Harley-Davidson έχει σχεδόν μειωθεί στο μισό από το ιστορικό υψηλό της πριν από δέκα χρόνια, που ήταν 58,23 δολάρια στις 30 Απριλίου 2014, σε 34,69 δολάρια στις 10 Μαΐου 2024.

Να σημειώσουμε εδώ πως το 2021 αμέσως μετά την πανδημία οι πωλήσεις για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια σημείωσαν οριακή άνοδο, πριν επιστρέψουν στην σταθερά καθοδική πορεία με το αντίστοιχο ποσοστό.

Το ποσοστό αυτό μείωσης ανακόπτεται από την τεράστια άνοδο σε ορισμένες αγορές της Ασίας και ιδιαίτερα στην Ινδία όπου η νέα τους συνεργασία σημειώνει εξαιρετική ανταπόκριση από το κοινό. Παραδοσιακά η Ιαπωνία είναι μία πολύ δυνατή αγορά για την H-D, κόντρα σε αυτό που θα απαντούσε κάποιος για το τι αυθαίρετα πιστεύει για την H-D στην Ιαπωνία. Αντίστοιχα έχει επωφεληθεί και από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου σε άλλες αγορές της Ασίας όπου υπάρχουν αυξήσεις έως και 3%.

Όμως με πτώση 9.9% σε ΗΠΑ και Καναδά μαζί, ακόμη 8,8% στην Ευρώπη συνολικά και 14,5% στην Λ. Αμερική, το συνολικό ποσοστό στις παγκόσμιες πωλήσεις συνεχίζει μειούμενο με περίπου σταθερό βήμα.

Όσο απογοητευτικά και αν είναι αυτά τα στατιστικά στοιχεία, ο Αμερικάνος κατασκευαστής δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης ούτε και αναμένεται να γίνουν εσπευσμένες κινήσεις αντιμετώπισης καθώς τα όποια διορθωτικά βήματα απαιτούνταν, έχουν ήδη ακολουθηθεί με την H-D να «σετάρεται» εγκαίρως στην νέα πραγματικότητα. Ίσως αυτό που θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο, είναι να δημιουργηθεί ένα κέντρο αποφάσεων για την Ευρώπη και ταυτόχρονα ένα τμήμα marketing που θα βοηθήσει το όνομα της H-D να ακουστεί περισσότερο.

Ενδιαφέρον επίσης, είναι το γεγονός πως η επιτυχία της H-D στην Ασία πιστώνεται σε έναν Έλληνα, ένα από τα ικανότερα στελέχη που έχει βγάλει η χώρα μας και απόδειξη για τις ικανότητές του αποτελεί το βιογραφικό του.

Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης έχει τον τίτλο Vice President Asia Pacific, δηλαδή είναι υπεύθυνος για τις μόνες αγορές της H-D παγκοσμίως που σημειώνουν αύξηση!

Με έδρα την Σιγκαπούρη, ο κος Ράπτης επισκέφτηκε τελευταία φορά την χώρα μας κατά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2024, ανεπίσημα, και δέχτηκε να φωτογραφηθούμε μαζί, παρότι απαίτησε να μην υπάρχει συνέντευξη και η όποια συζήτηση να είναι ιδιωτική. Ο κύριος Ράπτης συνομίλησε με τον κύριο Άκη Στυλιανίδη εισαγωγέα της Kawasaki στην Ελλάδα, ο οποίος έχει υπάρξει μέντορας και εργοδότης του στα πρώτα χρόνια, της μακρόχρονης καριέρας του.

ΜΟΤΟ, κος Ράπτης και κος Στυλιανίδης
Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης στο κέντρο, H-D Vice President Asia Pacific και δεξιά ο κος Άκης Στυλιανίδης, εισαγωγέας Kawasaki στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

Στη συνέχεια ο κος Ράπτης εργάστηκε για την BMW Hellas φτάνοντας στην υψηλότερη θέση πριν μετακινηθεί στο εξωτερικό ανεβαίνοντας την κλίμακα στην BMW Motorrad φτάνοντας και στο υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ένας μη Γερμανός πολίτης. Ήταν λοιπόν μία σκληρή μεταγραφή για την BMW Motorrad και το αποτέλεσμα δικαιώνει τους Αμερικανούς που διέκριναν την μοναδική αξία του σπουδαίου αυτού Έλληνα, που έχει φτάσει ψηλότερα από κάθε άλλο στέλεχος μοτοσυκλέτας.

Harley-Davidson ο κος Ράπτης με τον κο Στυλιανίδη

Επιστρέφοντας πίσω στην παγκόσμια εικόνα της H-D, η μακρά τους ιστορία τους έχει γαλουχήσει με αντοχές για μεγαλύτερα προβλήματα από την σταδιακή μείωση και μάλιστα με σταθερό ρυθμό, χωρίς δηλαδή επιταχυνόμενη κατρακύλα.

Η ιστορική φράση Boys, today we quit” που ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε στο εργοστάσιο της Excelsior στο Σικάγο κατά το Αμερικάνικο κράχ, δείχνει πως η H-D έχει περάσει πολύ χειρότερα με πάσα επιτυχία. Τότε καταστράφηκαν οι δύο από τις τέσσερις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες, με την Indian να κλυδωνίζεται πολύ περισσότερο από την H-D. Για την ιστορία η Excelsior-Henderson (πλέον) επέστρεψε την δεκαετία του ΄90 αλλά επίσης δεν τα κατάφερε ενώ πρόσφατα τα πνευματικά δικαιώματα πέρασαν στην Bajaj. Είναι βέβαια 5ο χρόνο στην κατοχή της, οπότε ας μην περιμένει κανείς κάποια αναβίωση, ενώ έτσι και αλλιώς αυτό το όνομα έχει πλήρως σβήσει στην συνείδηση της πλειοψηφίας και η προσπάθεια για την αναβίωσή του έχει ακριβώς το ίδιο κόστος με το χτίσιμο ενός καινούριου ονόματος από την αρχή.

Το πιθανότερο για την H-D είναι να πλησιάζουμε σε ένα νέο πλατύσκαλο πωλήσεων από το οποίο δεν θα υπάρχει περαιτέρω μείωση, ώστε να αρχίσουμε μάλιστα να βλέπουμε και μία οριακή άνοδο μετά την σταθεροποίηση. Οι συνολικές πωλήσεις στο τέλος του έτους θα δείξουν αν βρισκόμαστε σε αυτό το επίπεδο, ωστόσο το πρώτο τετράμηνο δείχνει πως δεν θα είναι αυτή η χρονιά. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Jochen Zeitz στο REUTERS η οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ δεν επιτρέπει αισιοδοξία και η εταιρεία είναι προετοιμασμένη για ακόμη μεγαλύτερη μείωση μέσα στο 2024. Ήδη το πρώτο τετράμηνο τα έσοδα έφτασαν στα 792 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τα 880,2 εκατ. δολάρια που είχαν προβλέψει οι αναλυτές.

Θέμα: Πίστα παγκοσμίου στην Ελλάδα

Μπούρδες προδιαγραφών Formula 1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

31/5/2019

Με αφορμή την είδηση πως η ισπανική RACC που διοργανώνει τον ισπανικό αγώνα της F1, ΠΑΡΑΚΑΛΕΙ δημόσια την Ισπανική Κυβέρνηση και τους Ισπανούς επιχειρηματίες ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΛΕΦΤΑ, για να παραμείνει ο αγώνας του Grand Prix της Βαρκελώνης στο ημερολόγιο της Formula 1, θέλουμε να πούμε μερικά πράγματα σχετικά με την ΜΠΟΥΡΔΑ που ακούγεται κάθε τρεις και λίγο, περί κατασκευής πίστας στην Ελλάδα προδιαγραφών Formula 1.

Η Formula 1 είναι μια τεράστια επιχείρηση που τζιράρει δισεκατομμύρια και πρόσφατα την αγόρασαν αμερικάνοι επενδυτές, προφανώς όχι γιατί τους αρέσουν τα αυτοκίνητα, αλλά για να έχουν κέρδος. Αγώνες για το πρωτάθλημα της Formula 1 μπορούν να γίνουν σε ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΡΟΜΟ και οι προδιαγραφές ασφαλείας που απαιτεί ο κύριος Bernie Ecclestone είναι πραγματικά αστείες με βάση τις κατασκευαστικές δυνατότητες της εποχής μας. Απόδειξη για αυτό δεν είναι μόνο ο αγώνας του Monaco, που κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί πως τον διατηρούν μονάχα για ιστορικούς λόγους, ούτε του Αζερμπαΐζάν , ούτε της Σιγκαπούρης, ούτε της Αυστραλίας. Απόδειξη είναι ο αγώνας που γινόταν στη Valencia, η οποία ως γνωστόν έχει την πίστα των MotoGP, αλλά τα αυτοκίνητα της Formula 1 έτρεχαν στους δρόμους γύρω από το λιμάνι!

Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν ακόμα κάποιοι πονηροί, που “πουλάνε” το όνειρο κατασκευής μιας εντυπωσιακής πίστας στην Ελλάδα, λέγοντας πως η κατασκευή της θα κάνει τους ανθρώπους της F1 να διοργανώσουν αγώνα στην χώρα μας. Το πρόβλημα εδώ δεν είναι τόσο το ψέμα και οι ανημέρωτοι που πιστεύουν κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα είναι πως αυτή η μπούρδα έχει δημιουργήσει μια κακή νοοτροπία και κυρίως μια κακή νομοθεσία, που στην πράξη εμποδίζει την κατασκευή μια καλής πίστας στη χώρα μας. Πράγμα το οποίο θέλουμε εμείς, εσείς, όλοι μας! Όποιος έχει το κουράγιο να κάτσει και να διαβάσει την ελληνική νομοθεσία που αφορά τις προδιαγραφές για την κατασκευή αυτοκινητοδρομίου, πραγματικά θα φρικάρει με τις παράλογες απαιτήσεις του νομοθέτη. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, οι νόμοι περιγράφουν μια πίστα σαν του Abu Dhabi!!!!

Ούτε τις εποχές που οι Έλληνες εφοπλιστές έδιναν 10 και 15 εκατομμύρια ευρώ για έναν παίχτη δεν θα έβρισκες επιχειρηματία που να φτιάξει μια τόσο ακριβή πίστα.

Όμως ακόμα κι αν βρίσκαμε τον τρελό που θα ήθελε να πετάξει 100 εκατομμύρια για να φτιάξει μια πίστα στην Ελλάδα όπως την περιγράφει η ελληνική νομοθεσία, ποιος θα είχε τα χρήματα να την συντηρήσει; Η απάντηση είναι… ΚΑΝΕΙΣ!

Έχουμε βρεθεί στα εγκαίνια της πίστας στον Ορχομενό. Έχουμε πάει σε συνεντεύξεις τύπου όπου μας ανακοινώθηκε η έναρξη των έργων κατασκευής πίστας στην Πάτρα… Έχουμε βρεθεί καλεσμένοι σε εισηγήσεις, μας έχουν ζητηθεί γνωματεύσεις, προσκεκλημένοι σε ένα σωρό συζητήσεις... Και από τότε έχουν περάσει δεκαετίες!

Δυστυχώς, η λαχτάρα των φίλων του μηχανοκίνητου αθλητισμού για μια αξιοπρεπή πίστα κοντά στην Αθήνα, όπου μένει σχεδόν το 60% των Ελλήνων, γίνεται διαρκώς αντικείμενο εκμετάλλευσης. Η μεγαλομανία και η υπερβολή σε συνδυασμό με την ασχετοσύνη, είναι το πραγματικό εμπόδιο για την δημιουργία ενός φιλόξενου και βιώσιμου χώρου για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Οι πίστες δεν βγάζουν λεφτά από μόνες τους. Ως ιδιωτικές επενδύσεις έχουν τεράστια πιθανότητα να είναι ζημιογόνες, αν στραφούν μονάχα προς τους αγώνες. Όμως οι πίστες φέρνουν λεφτά στην τοπική κοινωνία και δημιουργούν θέσεις εργασίας στον ευρύτερο τομέα της οικονομίας. Αυτό που έκαναν οι Σέρρες είναι αυτό που πρέπει να κάνει η Νομαρχία Αττικής. Ασχέτως αν και εκεί η παραδοσιακή τοπικιστική μιζέρια έβαλε πολλές τρικλοποδιές στους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν και πραγματοποίησαν την κατασκευή μιας από τις ομορφότερες πίστες.

Η μεγαλομανία μας είναι λοιπόν το μόνο πρόβλημα. Έχουμε μπλέξει τα πράγματα ανάμεσα στην ύπαρξη της πίστας και της διεκδίκησης των αγώνων. Πρέπει να αποφασίσουμε αν θέλουμε αγώνες MotoGP και F1 στην Ελλάδα ή απλά μία πίστα για να βελτιώσουμε το ίδιο μας το είδος. Εμείς θέλουμε το δεύτερο, όπως είναι το παράδειγμα της έναρξης του μηχανοκίνητου αθλητισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας. Θέλουμε το παράδειγμα που για χρόνια το ΜΟΤΟ έχει δει να λειτουργεί εκεί, οδηγώντας πολλά νέα μοντέλα και έχοντας συνομιλήσει με τους ιδιοκτήτες αυτών των πιστών. Πίστες με μικρότερο κόστος κατασκευής σε παρεμφερή χωρίς κερκίδες, χωρίς απαιτητικές προδιαγραφές για αγώνες παγκοσμίου, αλλά που υπερπληρούν όλα όσα θέλουν οι αγώνες στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, κι αυτές οι πίστες είναι συνέχεια γεμάτες από εταιρίες αυτοκινήτων, μοτοσυκλετών και ελαστικών, που τις χρησιμοποιούν για δοκιμές! Πίστες που δεν βασίζονται σε έναν ή δύο αγώνες τον χρόνο και σε μερικά track days. Υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις οι πίστες αυτές, όπως και η πιο ιδιαίτερη περίπτωση των Σερρών, έχουν λαμπρό μέλλον. Στο Καστελιόλι έξω από την Βαρκελώνη, ο ιδιοκτήτης της πίστας ανέλυε στο ΜΟΤΟ πώς την έκανε κερδοφόρα και έχει τους ντόπιους να χαίρονται μία εξωφρενικά καλή πίστα για track days που διαφορετικά είτε το εισιτήριό της θα ήταν τεράστιο, είτε δεν θα μπορούσε να είναι κερδοφόρα. Τα κατάφερε κάνοντας υποδομές για δοκιμές των εταιριών, έχοντας εγκαταστήσει ένα υπερσύγχρονο σύστημα τηλεμετρίας που στέλνει απευθείας δεδομέα στην Audi και την BMW, για παράδειγμα. Τα στέλνει σε πραγματικό χρόνο (!) στα κέντρα R&D στην Γερμανία. Αυτό τους εξασφαλίζει πως αντί για ολόκληρη ομάδα, στέλνουν μονάχα ένα αυτοκίνητο με οδηγό, στον οποίο συνομιλούν ζωντανά και δίχως να χάνουν χιλιοστό του δευτερολέπτου βλέπουν τι γίνεται σε κάθε στροφή! Κι έτσι η συγκεκριμένη πίστα έχει συνέχεια δουλειά και κλεισμένες ημερομηνίες. Αντίστοιχα στην Σεβίλλη το Μοντεμπλάνκο. Που όλο το DTM ξεχειμωνιάζει εκεί… Κοινό χαρακτηριστικό τους; Πώς δεν είναι πίστες για F1 ή για MotoGP, είναι όμως αυτό που θέλει η τοπική κοινωνία και που χρειάζονται πολλές εταιρίες. Με τον καιρό της Ελλάδας και με την αγορά γης να είναι σε ύφεση κάτι τέτοιο είναι το παράδειγμα που θα έπρεπε όλοι να κοιτούν, αλλά όχι. Εμείς θέλουμε σαράι, το παλατάκι είναι μικρό για την αφεντιά μας…

Ας ξεκινήσουμε από εκεί λέμε εμείς, κι όταν βελτιωθεί το είδος μας και φύγουμε από την νοοτροπία της καφετέρειας, τότε και οι αγώνες του παγκοσμίου μόνοι τους θα έρθουν...