Harley-Davidson: Σταθερή μείωση πωλήσεων δεκαετίας - Έπεσε στο μισό του καλύτερου χρόνου της.

Οι μόνες αγορές με άνοδο, είναι εκείνες που έχουν Έλληνα επικεφαλής!
motomag μείωση πωλήσεων H-D
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

14/5/2024

Απογοητεύουν οι πωλήσεις της Harley Davidson σε παγκόσμιο επίπεδο σημειώνοντας μία από τις χειρότερες επιδόσεις ανάμεσα στους 20 μεγαλύτερους κατασκευαστές μοτοσυκλετών, φτάνοντας πλέον σε σημείο ορόσημο καθώς έπεσαν οριακά κάτω από το μισό που πουλούσαν πριν από μία δεκαετία! Αυτή τη στιγμή η Harley-Davidson δίνει μάχη για να διατηρήσει το μερίδιό της στη τρικυμία που βιώνει η παγκόσμια αγορά, την ίδια ώρα που κάποιες εταιρείες σερφάρουν με μεγάλη επιτυχία τα κύματα σε σταθερή άνοδο! Οι συνολικές πωλήσεις της H-D όμως βαίνουν μειωμένες κατά 5,0% σε ετήσια βάση φτάνοντας τώρα στις 168.050 μοτοσυκλέτες, έναντι των 329.776 που πουλήθηκαν παγκοσμίως το 2014.

Ήταν μία χρονιά ορόσημο παρόλο που το μέλλον προβλεπόταν δύσκολο για τους λίγους στα υψηλά κλιμάκια-διαφορετικά δεν θα έκαναν από τότε την κίνηση να μπουν σε νέες κατηγορίες, σε μία κίνηση που χρειάζεται πολλά χρόνια εξέλιξης και προετοιμασίας. Ακόμη και οι πιο απαισιόδοξοι όμως δεν περίμεναν πως δέκα χρόνια αργότερα οι πωλήσεις της Harley θα είχαν μειωθεί κατά το ήμισυ – σημειώνοντας ένα από τα πιο στενάχωρα ρεκόρ ανάμεσα στους 20 κορυφαίους κατασκευαστές παγκοσμίως. Αντίθετα ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές της H-D, η BMW, αύξησε τις πωλήσεις της από 115.215 μοτοσυκλέτες και maxi-scooters το 2013, σε 208.528 μονάδες το 2023.

Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η τιμή της μετοχής της Harley-Davidson έχει σχεδόν μειωθεί στο μισό από το ιστορικό υψηλό της πριν από δέκα χρόνια, που ήταν 58,23 δολάρια στις 30 Απριλίου 2014, σε 34,69 δολάρια στις 10 Μαΐου 2024.

Να σημειώσουμε εδώ πως το 2021 αμέσως μετά την πανδημία οι πωλήσεις για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια σημείωσαν οριακή άνοδο, πριν επιστρέψουν στην σταθερά καθοδική πορεία με το αντίστοιχο ποσοστό.

Το ποσοστό αυτό μείωσης ανακόπτεται από την τεράστια άνοδο σε ορισμένες αγορές της Ασίας και ιδιαίτερα στην Ινδία όπου η νέα τους συνεργασία σημειώνει εξαιρετική ανταπόκριση από το κοινό. Παραδοσιακά η Ιαπωνία είναι μία πολύ δυνατή αγορά για την H-D, κόντρα σε αυτό που θα απαντούσε κάποιος για το τι αυθαίρετα πιστεύει για την H-D στην Ιαπωνία. Αντίστοιχα έχει επωφεληθεί και από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου σε άλλες αγορές της Ασίας όπου υπάρχουν αυξήσεις έως και 3%.

Όμως με πτώση 9.9% σε ΗΠΑ και Καναδά μαζί, ακόμη 8,8% στην Ευρώπη συνολικά και 14,5% στην Λ. Αμερική, το συνολικό ποσοστό στις παγκόσμιες πωλήσεις συνεχίζει μειούμενο με περίπου σταθερό βήμα.

Όσο απογοητευτικά και αν είναι αυτά τα στατιστικά στοιχεία, ο Αμερικάνος κατασκευαστής δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα ύπαρξης ούτε και αναμένεται να γίνουν εσπευσμένες κινήσεις αντιμετώπισης καθώς τα όποια διορθωτικά βήματα απαιτούνταν, έχουν ήδη ακολουθηθεί με την H-D να «σετάρεται» εγκαίρως στην νέα πραγματικότητα. Ίσως αυτό που θα καθυστερήσει ακόμη περισσότερο, είναι να δημιουργηθεί ένα κέντρο αποφάσεων για την Ευρώπη και ταυτόχρονα ένα τμήμα marketing που θα βοηθήσει το όνομα της H-D να ακουστεί περισσότερο.

Ενδιαφέρον επίσης, είναι το γεγονός πως η επιτυχία της H-D στην Ασία πιστώνεται σε έναν Έλληνα, ένα από τα ικανότερα στελέχη που έχει βγάλει η χώρα μας και απόδειξη για τις ικανότητές του αποτελεί το βιογραφικό του.

Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης έχει τον τίτλο Vice President Asia Pacific, δηλαδή είναι υπεύθυνος για τις μόνες αγορές της H-D παγκοσμίως που σημειώνουν αύξηση!

Με έδρα την Σιγκαπούρη, ο κος Ράπτης επισκέφτηκε τελευταία φορά την χώρα μας κατά την Έκθεση Μοτοσυκλέτας 2024, ανεπίσημα, και δέχτηκε να φωτογραφηθούμε μαζί, παρότι απαίτησε να μην υπάρχει συνέντευξη και η όποια συζήτηση να είναι ιδιωτική. Ο κύριος Ράπτης συνομίλησε με τον κύριο Άκη Στυλιανίδη εισαγωγέα της Kawasaki στην Ελλάδα, ο οποίος έχει υπάρξει μέντορας και εργοδότης του στα πρώτα χρόνια, της μακρόχρονης καριέρας του.

ΜΟΤΟ, κος Ράπτης και κος Στυλιανίδης
Ο κύριος Δημήτρης Ράπτης στο κέντρο, H-D Vice President Asia Pacific και δεξιά ο κος Άκης Στυλιανίδης, εισαγωγέας Kawasaki στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων.

Στη συνέχεια ο κος Ράπτης εργάστηκε για την BMW Hellas φτάνοντας στην υψηλότερη θέση πριν μετακινηθεί στο εξωτερικό ανεβαίνοντας την κλίμακα στην BMW Motorrad φτάνοντας και στο υψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει ένας μη Γερμανός πολίτης. Ήταν λοιπόν μία σκληρή μεταγραφή για την BMW Motorrad και το αποτέλεσμα δικαιώνει τους Αμερικανούς που διέκριναν την μοναδική αξία του σπουδαίου αυτού Έλληνα, που έχει φτάσει ψηλότερα από κάθε άλλο στέλεχος μοτοσυκλέτας.

Harley-Davidson ο κος Ράπτης με τον κο Στυλιανίδη

Επιστρέφοντας πίσω στην παγκόσμια εικόνα της H-D, η μακρά τους ιστορία τους έχει γαλουχήσει με αντοχές για μεγαλύτερα προβλήματα από την σταδιακή μείωση και μάλιστα με σταθερό ρυθμό, χωρίς δηλαδή επιταχυνόμενη κατρακύλα.

Η ιστορική φράση Boys, today we quit” που ήταν το τελευταίο πράγμα που ακούστηκε στο εργοστάσιο της Excelsior στο Σικάγο κατά το Αμερικάνικο κράχ, δείχνει πως η H-D έχει περάσει πολύ χειρότερα με πάσα επιτυχία. Τότε καταστράφηκαν οι δύο από τις τέσσερις μεγάλες αμερικάνικες εταιρείες, με την Indian να κλυδωνίζεται πολύ περισσότερο από την H-D. Για την ιστορία η Excelsior-Henderson (πλέον) επέστρεψε την δεκαετία του ΄90 αλλά επίσης δεν τα κατάφερε ενώ πρόσφατα τα πνευματικά δικαιώματα πέρασαν στην Bajaj. Είναι βέβαια 5ο χρόνο στην κατοχή της, οπότε ας μην περιμένει κανείς κάποια αναβίωση, ενώ έτσι και αλλιώς αυτό το όνομα έχει πλήρως σβήσει στην συνείδηση της πλειοψηφίας και η προσπάθεια για την αναβίωσή του έχει ακριβώς το ίδιο κόστος με το χτίσιμο ενός καινούριου ονόματος από την αρχή.

Το πιθανότερο για την H-D είναι να πλησιάζουμε σε ένα νέο πλατύσκαλο πωλήσεων από το οποίο δεν θα υπάρχει περαιτέρω μείωση, ώστε να αρχίσουμε μάλιστα να βλέπουμε και μία οριακή άνοδο μετά την σταθεροποίηση. Οι συνολικές πωλήσεις στο τέλος του έτους θα δείξουν αν βρισκόμαστε σε αυτό το επίπεδο, ωστόσο το πρώτο τετράμηνο δείχνει πως δεν θα είναι αυτή η χρονιά. Σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Jochen Zeitz στο REUTERS η οικονομική κατάσταση στις ΗΠΑ δεν επιτρέπει αισιοδοξία και η εταιρεία είναι προετοιμασμένη για ακόμη μεγαλύτερη μείωση μέσα στο 2024. Ήδη το πρώτο τετράμηνο τα έσοδα έφτασαν στα 792 εκατομμύρια δολάρια, κάτω από τα 880,2 εκατ. δολάρια που είχαν προβλέψει οι αναλυτές.

Γιατί το BMW R1200GS Adventure είναι Best Seller

Αυτοί είναι οι λόγοι που δεν έχει αντίπαλο στις πωλήσεις
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

16/1/2018

Χθες παραλάβαμε για τεστ την τελευταία αναβαθμισμένη έκδοση του R 1200 GS Adventure με το σύστημα Connected που (φυσικά… ) είναι έξτρα εξοπλισμός. Από τις σελίδες του περιοδικού σας έχουμε πει δεκάδες φορές ότι το απλό R1200GS είναι πολύ καλύτερη μοτοσυκλέτα από την έκδοση Adventure, διότι η μόνη τους ουσιαστική διαφορά είναι τα 20 κιλά βάρους και η πιο κοντή σχέση τελικής μετάδοσης. Δηλαδή το Adventure είναι πολύ πιο βαρύ (και το βάρος είναι κακό πράγματα για μια μοτοσυκλέτα) και πιο κοντό σε μετάδοση, με αποτέλεσμα να καίει περισσότερο. Η μεγαλύτερη χωρητικότητα του ρεζερβουάρ βενζίνης δεν έχει κανένα πρακτικό πλεονέκτημα, από τη στιγμή που και το απλό R1200GS έχει πολύ μεγάλη αυτονομία. Οπότε το ερώτημα είναι γιατί η έκδοση Adventure πούλησε περισσότερο από την βασική έκδοση του R1200GS; Επίσης, γιατί τα R1200GS πουλάνε περισσότερο από όλους τους ανταγωνιστές τους μαζί; Όποιος απαντήσει ότι η επιτυχία οφείλεται στο κύρος του ονόματος της BMW και στον τεράστιο όγκο του Adventure, απλά δεν έχει ζήσει μία ημέρα με ένα από τα δύο R1200GS. Δεν διαφωνούμε ότι για πολλούς το όνομα BMW έχει περισσότερο κύρος, ούτε λέμε ότι ο επιβλητικός όγκος του Adventure δεν προσελκύει ανθρώπους που θέλουν να επιδεικνύουν ότι η δική τους (μοτοσυκλέτα…) είναι μεγαλύτερη από των υπόλοιπων. Αυτό που θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε εδώ, είναι γιατί αν αγοράσεις και ζήσεις με ένα R1200GS ή Adventure, δεν ξανακοιτάς άλλο mega On-Off.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας, ότι υπερβολικό όγκο, υπερβολικό βάρος, κάγκελα, προβολάκια και έγχρωμες οθόνες TFT έχουν όλες οι μοτοσυκλέτες αυτής της κατηγορίας.

Επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι τα R1200GS δεν είναι ούτε τα δυνατότερα, ούτε φυσικά τα γρηγορότερα στην κατηγορία.  Τότε τι στο διάολο έχουν και πουλάνε σαν τρελά;

 

Έχεις τη θέση οδήγησης που σου ταιριάζει

 

Στα R1200GS δεν ρυθμίζεις απλώς το ύψος της σέλας, αλλά μπορείς να τα αγοράζεις με την σέλα που εσύ θέλεις. Ακόμα και η έκδοση Adventure είναι διαθέσιμη με ύψος σέλας από μόλις 790mm! Πιο χαμηλό κι από το V-Strom 250 που είναι το χαμηλότερο στην κατηγορία του. Αναβάτες με ύψος 1,65-1,70μ μπορούν να πατάνε γερά με τα δύο πόδια σε ένα Adventure, κάτι που είναι απαγορευμένο στις υπόλοιπες μοτοσυκλέτες της κατηγορίας.

Φυσικά μπορείς να το αγοράσεις με την βασική σέλα που είναι κατάλληλη για αναβάτες 175-180μ και την ίσια/μονοκόμματη που πρέπει να είσαι πάνω από 1,85μ για να πατάς (με το ένα πόδι…) στο έδαφος.

Έχεις εξοπλισμό άνεσης που… δουλεύει!

 

 Όλοι οι ανταγωνιστές των R1200GS προσφέρουν πλούσιο εξοπλισμό άνεσης, αλλά κανένας τους δεν έχει τόσο ολοκληρωμένο σχεδιασμό και απόδοση. Τα θερμαινόμενα γκριπ και οι θερμαινόμενες σέλες των GS, έχουν ρυθμιζόμενη ένταση, ξεχωριστή ρύθμιση για αναβάτη και συνεπιβάτη και δικό τους κουμπί ενσωματωμένο στους διακόπτες. Το αποτέλεσμα είναι να μην σου καίνε τα χέρια όταν δεν κάνει πολύ κρύο και να μην ψάχνεις δέκα ώρες μέσα σε μενού και υπομενού για να τα ενεργοποιήσεις.

Τα φώτα έχουν αισθητήρα και ανάβουν και σβήνουν μόνα τους. Επίσης έχουν χρονοκαθυστέρηση για να σου φωτίζουν το δρόμο ή το γκαράζ μέχρι να πας στην πόρτα του σπιτιού σου.

Οι σχάρες για φόρτωμα είναι μεγάλες και γεμάτες γατζάκια για να δένεις οτιδήποτε πάνω τους, ακόμα και με ένα κορδόνι παπουτσιού. Καμία σχέση δηλαδή με μικροσκοπικά, γυαλιστερά κομματάκια πλαστικού, που αποκαλούν σχάρα οι υπόλοιποι. Αν έχουν κι αυτό δηλαδή…

 

Τα όργανα έχουν χρήσιμες ενδείξεις για το ταξίδι σου και δεν είναι ένα συνονθύλευμα από χιλιάδες άχρηστες πληροφορίες.  Ξέρεις πάντα πόσα χιλιόμετρα μπορείς να κάνεις με την βενζίνη που έχει εκείνη τη στιγμή το ρεζερβουάρ σου, τη θερμοκρασία περιβάλλοντος και ποιες ρυθμίσεις έχεις κάνει στις αναρτήσεις και στα θερμαινόμενα γκριπ/σέλα. Αυτά που χρειάζεσαι είναι μόνιμα πάνω στην οθόνη.

Έχει ένα ξεχωριστό κουμπί για κάθε δουλειά. Εδώ η BMW έχει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα και οι διακόπτες στο τιμόνι αποτελούν από μόνοι τους σοβαρή αιτία για να την αγοράσεις. Μέχρι το 2010 η BMW είχε τους πιο ηλίθιους, αντιεργονομικούς και παρανοϊκούς διακόπτες. Τεράστιοι, με μεγάλες αποστάσεις που έπρεπε να αφήσεις το τιμόνι για να τους πατήσεις και φυσικά οι μισοί από αυτούς δεν χρειάζονταν… θυμίζουμε ότι είχαν… Τρία ξεχωριστά κουμπιά για τα φλας! Τρία! Όχι ένα, όχι δύο, αλλά ΤΡΙΑ!

Επέμεναν μάλιστα ότι ήταν καλύτερα από το μόνο μοχλοδιακόπτη που είχαν όλοι οι υπόλοιποι κατασκευαστές (πλην της Harley βέβαια που εξακολουθεί να έχει δύο).

Όμως το 2010 παραδέχτηκαν ότι οι διακόπτες τους ήταν για τα πανηγύρια και έκατσαν και σχεδίασαν νέους. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να έχουν τους καλύτερους διακόπτες για να ελέγχεις άμεσα και χωρίς να ψάχνεις όλα τα αυτά τα σύγχρονα παιχνίδια, όπως τα riding modes του κινητήρα, των αναρτήσεων, το cruise control, το traction contol, το trip master, τα θερμαινόμενα γκριπ/σέλα, το cornering ABS, το Navi και πλέον το σύστημα Connected.

Για να ρυθμίσεις όλα αυτά στους ανταγωνιστές της, θα πρέπει να έχεις βγάλει το MIT ή να σταματήσεις για δύο-τρεις ώρες στην άκρη του δρόμου ψάχνοντας μέσα στα menu.

 

Έχει Quick Shifter Up/Down που δουλεύει μέσα στην κίνηση της πόλης και μετατρέπει ουσιαστικά το κιβώτιο σε αυτόματο και κάνει φανταστικά σκασίματα από την εξάτμιση σε κάθε αλλαγή ταχύτητας. Δεν είναι σοβαρός λόγος για να αγοράσεις BMW, αλλά σου λείπει όταν καβαλάς άλλες μοτοσυκλέτες!

Έχει ιδιαίτερο ήχο ο boxer κινητήρας και το Telelever κάνει πιο γρήγορους τους αργούς αναβάτες. Το θέμα του ήχου είναι σαφώς υποκειμενικό, αλλά μια μοτοσυκλέτα που ακούγεται σαν βομβαρδιστικό του Β’ παγκοσμίου πολέμου έχει γοητεία. Όμως η περίπτωση του Telelever δεν είναι καθόλου υποκειμενική υπόθεση. Αυτή η μπροστινή ανάρτηση είναι εντελώς ακατάλληλη για οδήγηση στην πίστα και το βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι δεν μεταφέρει καμία πληροφορία για την πρόσφυση του εμπρός τροχού στο τιμόνι και τα χέρια του αναβάτη. Δηλαδή έχει ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά από αυτά που χρειάζεσαι για να πας γρήγορα. Σωστά, μόνο που εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ΑΛΛΑ.

Οι πληροφορίες είναι καλές όταν ξέρεις τι να τις κάνεις και κυρίως όταν έρχονται στο μέγεθος και την ποσότητα που μπορείς να τις διαχειριστείς. Όταν νοιώθεις κάθε γλίστρημα, κάθε λακκούβα, κάθε εξόγκωμα του δρόμου, αρχίζεις και μειώνεις τον ρυθμό σου. Το Telelever σου αφαιρεί το μεγαλύτερο μέρος αυτών των πληροφοριών, με αποτέλεσμα να οδηγάς με σημείο αναφοράς μόνο την ταχύτητα που κινείσαι και όχι τις συνθήκες του δρόμου. Σημασία δεν έχει αν είναι σωστό ή λάθος να μην νοιώθεις ακριβώς τι κάνουν οι τροχοί, αλλά το γεγονός ότι ο μέσης εμπειρίας αναβάτης οδηγάει σε υψηλότερο ρυθμό ένα GS στους Ελληνικούς δρόμους.

Όλα αυτά δεν τα γράψαμε για να πάτε να αγοράσετε R1200GS. Το Ducati Multistrada 1200 είναι αντίστοιχα εξοπλισμένο, το Triumph Tiger 1200 εξίσου εντυπωσιακό, το Honda Crosstourer 1200 θα αντέξει 100 χρόνια παραπάνω, το Suzuki V-Strom 1000 αξίζει κάθε ευρώ και με το KTM 1290 σε κυνηγάνε τα Hayabusa στην εθνική και δεν μπορούν να σε φτάσουν.  Είναι όλες τους φανταστικές μοτοσυκλέτες, χωρίς καμία αμφιβολία.

Το άρθρο αυτό το γράψαμε για να εξηγήσουμε στους καλοπροαίρετους τους λόγους που τα GS πουλάνε. Κυρίως όμως για να καταλάβουν οι κακοπροαίρετοι ότι όσο κι αν πιπιλάνε την καραμέλα του “καλού μάρκετινγκ”, όσο κι αν σκούζουν σαν την Λουκά “Ποτέ γερμανικά, είναι του Σατανά, 666”, τόσο περισσότερος κόσμος θα τα αγοράζει, γιατί η BMW έχει καταλάβει καλύτερα από τους υπόλοιπους τι θέλει ο πελάτης αυτής της κατηγορίας. Όγκο, βάρος, λαμπάκια και κάγκελα έχουν όλοι…

Επίσης, ως συντάκτες του ΜΟΤΟ και κυρίως ως μοτοσυκλετιστές, ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ όλες οι μοτοσυκλέτες να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ όλοι οι μοτοσυκλετιστές να αγοράζουν την ίδια μοτοσυκλέτα. Για εμάς είναι κακό για τον κόσμο της μοτοσυκλέτας που κυριαρχούν μόνο τα GS αυτή τη στιγμή, όπως ήταν κακό που κυριαρχούσαν τα V-Strom τα προηγούμενα χρόνια. Η ποικιλομορφία και ο διαφορετικός χαρακτήρας κάθε εταιρείας και κάθε μοτοσυκλέτας είναι το πιο όμορφο πράγμα. Αν χαθεί το Ready to Race των KTM, η ομοιογένεια των Honda, το γκάζι των Kawasaki, ο νεοτερισμός της Yamaha, το Value for Money της Suzuki, ο ήχος των V2 της Ducati και το κάθε ιδιαίτερο χαρακτηριστικών των εταιρειών, τότε θα χαθεί μαζί τους και η μαγεία του μοτοσυκλετισμού.