Isle of Man TT 2022: Σκοτώθηκε ο Mark Purshlow στα δοκιμαστικά
Ένας νεκρός και ένας τραυματίας ο χθεσινός απολογισμός
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
2/6/2022
Ο 29ος Βρετανός Mark Purshlow από το Llanon της Ουαλίας σκοτώθηκε στην στροφή Ballagarey μεταξύ τρίτου και τέταρτου μιλίου της διαδρομής κατά την διάρκεια των δοκιμών κατάταξης.
Το πρώτο θύμα του Isle of Man μετά από δύο χρόνια που αγώνας δεν διεξαγόταν εξαιτίας της πανδημίας. Πρόκειται για μία από τις πιο γρήγορες στροφές όταν στις 20:00 τοπική ώρα βγήκε η κόκκινη σημαία και ο αγώνας διακόπηκε με την επίσημη ανακοίνωση για το θλιβερό συμβάν να έρχεται στις 22:30.
Ήταν ο τρίτος γύρος για τον άτυχο Mark εχθές που ξεκίνησε με τους αγώνες TT από το 2015 και για πρώτη φορά συμμετείχε στο Isle of Man TT το 2017 σε δύο διαφορετικές κατηγορίες.
Πριν σκοτωθεί, ο Mark είχε κάνει τον ταχύτερο προσωπικό χρόνο στο Isle of Man me 120,86mph, η πρώτη φορά που έσπαγε το όριο των 120mph.
Την Τρίτη ένας άλλος αναβάτης, ο Dave Moffitt, διακομίστηκε αεροπορικώς στο νοσοκομείο του Liverpool όπου παραμένει σε κωματώδη κατάσταση.
Michael Dunlop: Πεθαίνει το Road Racing όσο ανεβαίνουν Isle of Man TT και North West 200!
Έρχονται οι αναβάτες BSB και αλλοιώνουν την οικογένεια του Road Racing
Από τον
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
30/10/2024
Την ανησυχία του για την εξέλιξη που υπάρχει στους αγώνες Road Racing εξέφρασε ο κυρίαρχος του Isle of Man TT σε συνέντευξή του, τονίζοντας πως έχει χαθεί η φυσική ροή του πρωταθλήματος Road Racing που κάποτε τροφοδοτούσε τους διεθνής αγώνες με πρωτοκλασάτους αναβάτες που είχαν εξελιχθεί μέσα από αυτό.
Τώρα έρχονται 20 αναβάτες από το BSB για να τρέξουν στο Isle of Man TT και στον North West 200, έτοιμοι και εξελιγμένοι ως προς την οδήγησή τους και χωρίς να ακολουθούν όλο το πρωτάθλημα Road Racing.
Πλέον δεν τροφοδοτούν αυτοί οι αγώνες με νέους αναβάτες το BSB, αλλά αντιθέτως δέχονται ένα κύμα Superbike αγωνιζομένων τόσο το Isle of Man TT όσο και ο North West 200.
Στο μέλλον, τόνισε ο Dunlop, το Isle of Man TT και ο North West 200 θα γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλής αγώνες, την ίδια ώρα που το Road Racing θα σβήνει.
«Απλά αυτή είναι η κατάσταση» είπε με τον χαρακτηριστικό του, απόμακρο τρόπο, ο Dunlop κλείνοντας την δήλωσή του στο BBC Sport.
Ο κίνδυνος που θέλει να περιγράψει ο Michael Dunlop είναι εκείνος που συζητήσαμε μαζί τον περασμένο Ιανουάριο, όταν τον συνάντησα στο πλαίσιο της επίσκεψης στις εγκαταστάσεις της D3O. Δεν τον νοιάζει ούτε ο αυξημένος ανταγωνισμός, ούτε και αν θα συνεχίσει να έχει χορηγούς. Έτσι και αλλιώς το 40% των εξόδων της ομάδας του το καλύπτει ο ίδιος με τα έσοδα που έχει από την κατασκευαστική του εταιρεία την οποία και δεν διαφημίζει μέσα από τους αγώνες. Όλη η ομάδα είναι δικοί του άνθρωποι που εργάζονται σε διαφορετικά επαγγέλματα και όταν είναι να τρέξουν στο Isle of Man TT, μαζεύονται για να νικήσουν τους «εργοστασιακούς». Υπό αυτή την έννοια, ο Dunlop, ο μοναδικός που έμεινε πλέον με το όνομα έχοντας χάσει σε αυτούς τους αγώνες πατέρα, αδερφό και θείο, δεν αγχώνεται για τον ανταγωνισμό αλλά για τις μελλοντικές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρχουν στους κανονισμούς του αγώνα.
Αυτή την στιγμή δεν πιέζει κανείς για αλλαγές με στόχο την αυξημένη ασφάλεια, η οποία δεν υπάρχει τρόπος να αυξηθεί αν δεν αλλοιωθεί πλήρως η ταυτότητα του Isle of Man TT. Μία μίξη όμως περισσότερων αναβατών από το BSB μπορεί να οδηγήσει σε δυνατότερη κραυγή ενάντια στους θανάτους και τα δυστυχήματα του Isle of Man TT που θα βρει ανοιχτά αυτιά, σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει τώρα.
Εύλογο να υπάρχουν σχόλια που απορούν με το γεγονός πως αγώνες όπως ο Isle of Man TT συνεχίζει να υπάρχει, και ακόμη πιο κατανοητό να συμβαίνει αυτό στη χώρα μας που χάνει πολύ κόσμο στους δρόμους. Η απορία είναι μεγαλύτερη μάλιστα για εμάς εδώ καθώς εκεί υπάρχουν μπόλικες πίστες και δεν χρειάζεται να κλείνει κανείς τους δρόμους ενός νησιού για να τρέξει.
φωτό από πρόσφατη συνέντευξή μας
Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω την απορία που έχει και ο ίδιος το Michael Dunlop, οι Ιρλανδοί της ομάδας του και αρκετοί από τους Άγγλους αγωνιζόμενους που ξέρουν που πέφτει η Ελλάδα και την έχουν επισκεφτεί, ότι πώς μπορεί να μιλά κανείς για ασφάλεια ενός αγωνιζόμενου όταν δεν έχει μάθει να φορά ακόμη το κράνος του καθημερινά, εκεί που συμβαίνουν όλα τα ατυχήματα. Σε αυτό το στάδιο θα θυμίσω ένα παλαιότερο άρθρο σχετικά με το αν θα έπρεπε να συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι αγώνες:
