Dakar 2019: Η τραγική πορεία του 53χρονου αναβάτη!

Κυνηγώντας τ' όνειρό του
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

17/1/2019

Ο Richard Main έχοντας χρόνια εμπειρίας στους χωμάτινους αγώνες, μέσα απ’ τους τίτλους που κατέκτησε τόσο στο αγγλικά όσο και στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα motocross στα νιάτα του καθώς και απ’ την συμμετοχή του στο Red Bull Romaniacs, αποφάσισε φέτος να λάβει μέρος για πρώτη φορά στο Rally Dakar. Ο 53χρονος αναβάτης μπορεί να μην ιδιαίτερα γνωστός στο Rally με τις επιδόσεις του, καθώς ο στόχος του ήταν κυρίως ο τερματισμός του αγώνα και όχι το να βρεθεί ψηλά στην κατάταξη. Παρ’ όλα αυτά οι κίνδυνοι όσο μετριασμένοι κι αν είναι απ’ τους πιο ήπιους ρυθμούς δεν παύουν να καραδοκούν με αποτέλεσμα ακόμη κι έμπειροι αναβάτες όπως αυτός να ρισκάρουν πολλές φορές τη ζωή τους με διάφορους τρόπους.
Τα πρώτα προβλήματα στην πορεία του εμφανίστηκαν απ’ το 5ο κιόλας σκέλος του αγώνα, που εκτός απ’ τις δυσκολίες που αντιμετώπισε ενάντια στο αφιλόξενο περιβάλλον του Περού με τους αμμόλοφους αλλά και την ομίχλη, ήρθε αντιμέτωπος και με ένα σοβαρότερο. Κατά τη διάρκεια της ειδικής διαδρομής αφυδατώθηκε με αποτέλεσμα να χάσει την συγκέντρωσή του και να αποπροσανατολιστεί –λόγω της διαταραχής της ισορροπίας των ηλεκτρολυτών- καθιστώντας πιο δύσκολο τον τερματισμό του, ενώ παρέλειψε κι ένα WP με αποτέλεσμα να του τεθεί και η ανάλογη ποινή. Η μοτοσυκλέτα του (KTM 450RR) απ’ την πλευρά της είχε πρόβλημα με τον άξονα του μπροστινού τροχού το οποίο αποκαταστάθηκε όπως και η ισορροπία των ηλεκτρολυτών έτσι και οι δύο τους ήταν έτοιμοι να αγωνιστούν την επόμενη μέρα.

Οι δυσκολίες συνεχίστηκαν στο 6ο σκέλος καθώς στο τελευταίο κομμάτι της ειδικής που ήταν γεμάτο αμμόλοφους και κατά το σούρουπο ο Βρετανός αναβάτης σημείωσε την πρώτη μεγάλη του πτώση. Προς καλή του τύχη ο Main βγήκε “ατσαλάκωτος”  χάρη στον εξοπλισμό και κυρίως το κράνος που απόσβεσε αποτελεσματικά την κρούση απ’ την πέτρα. Ένα χτύπημα τόσο δυνατό που είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το κράνος. Τερματίζοντας επιτυχώς το 6ο σκέλος επισκέφτηκε τον γιατρό αφού βεβαιώθηκε πως είναι καλά αποφάσισε να προχωρήσει στην ολοκλήρωση του στόχο του με τη φλόγα να καίει δυνατά μέσα του.

Οι ατυχίες όμως δεν έμελλαν να σταματήσουν και στο 7ο σκέλος τα προβλήματα με την άμμο που εισχωρούσε στην μοτοσυκλέτα του, τον ανάγκασαν να σταματήσει –εκτός της διαδρομής- ώστε να την καθαρίσει. Η μοίρα, του επιφύλασσε άλλο ένα σκληρό παιχνίδι –όμως δεν ήταν το τελευταίο της-, καθώς με το που ξεκίνησε για να ξαναμπεί μέσα στην διαδρομή τον χτύπησε ένα φορτηγό πετώντας τον στον αέρα. Ο ατσάλινος αναβάτης κατάφερε να βγει αλώβητος για άλλη μια φορά –καθώς το χτύπημα δεν έγινε με μεγάλη ταχύτητα- όμως η μοτοσυκλέτα του είχε υποστεί ζημιά, με τους λαιμούς των εξατμίσεων να έχουν στραβώσει κι ως εκ τούτου άργησε να ολοκληρώσει το σκέλος. Παρά το ατυχές γεγονός, η θέλησή του για την ολοκλήρωση –ίσως- του πιο δύσκολου Rally παρέμεινε ακλόνητη.
Το τελειωτικό χτύπημα της μοίρας ήρθε στο 8ο σκέλος του αγώνα και ήταν αρκετά βαρύγδουπο καθώς εκτός ότι αποσύρθηκε απ’ τον αγώνα –όντας 74ος στη γενική κατάταξη- η ζωή του τέθηκε σε κίνδυνο. Σημείωσε μία άσχημη πτώση κατά την οποία έσπασε την λεκάνη και τραυματίστηκε στο πρόσωπο, ενώ είχε και εσωτερική αιμορραγία. Ευτυχώς η έγκαιρη διακομιδή του και το άμεσο χειρουργείο, που στέφθηκε με επιτυχία σταμάτησε την εσωτερική αιμορραγία. Στο πρόσωπο χρειάστηκε να κάνει 18 ράμματα, ενώ πλέον η κατάστασή του παρακολουθείται απ’ τους γιατρούς κάθε ώρα.

Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν τι είναι αυτό που μας ωθεί να φτάνουμε στα άκρα και να παίζουμε κορόνα γράμματα τη ζωή μας. Για κάποιους μπορεί να είναι η άσβεστη δίψα για αδρεναλίνη, για άλλους μπορεί να είναι η επιθυμία το όνομά τους να γραφτεί στην ιστορία. Στην περίπτωση του Main ήταν να γευτεί την εμπειρία του Dakar και να το ολοκληρώσει, έχοντας παράλληλα την πλήρη υποστήριξη απ’ την οικογένεια του παρά τις όσες διαφωνίες. Μπορεί να του στοίχησε κυρίως μακροπρόθεσμα -καθώς η αποκατάσταση του κατάγματος ποτέ δεν είναι πλήρης- όμως δεν παύει να είναι άξιος θαυμασμού που κυνήγησε τ' όνειρό του αψηφώντας τους κίνδυνους.

Ευχόμαστε στον Richard Main ταχεία ανάρρωση και καλή αποκατάσταση.

Ετικέτες

Takahiro “Tiger” Sohwa - Σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό κτήριο

Αγωνιζόμενος με βάθρα στο AMA Superbike τη δεκαετία του 1990 - Τα στοιχεία δείχνουν αυτοκτονία
Takahiro Sohwa
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

11/10/2024

Ο 59χρονος Takahiro Sohwa είχε το παρατσούκλι "Tiger" και ήταν πρώην αναβάτης αγώνων ταχύτητας, αφήνοντας το στίγμα του στο πρωτάθλημα AMA Superbike κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990, ενώ πριν τον θάνατό του ήταν Team Manager σε ομάδα του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος Superbike.

Ο Sohwa έγινε γνωστός αρχικά από τους αγώνες μοτοσυκλέτας του Ιαπωνικού Πρωταθλήματος στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όπου καθιερώθηκε ως ένας από τους ταχύτερους αναβάτες της χώρας μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Το 1991 πήρε την τρίτη θέση στο Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Superbike, κάτι που του άνοιξε τον δρόμο για να αγωνιστεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στο πρωτάθλημα AMA Superbike ο Takahiro Sohwa συμμετείχε για τρεις σεζόν, όπου στις πρώτες δύο ήταν αναβάτης της Muzzy Kawasaki. Το 1993 τερμάτισε 5ος, με Πρωταθλητή τον Doug Polen, ενώ το 1994 τερμάτισε 3ος γενικής, με Πρωταθλητή τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Το 1995, όπου το Πρωτάθλημα πήγε στον Miguel DuHamel, ο “Tiger” μεταπήδησε στην ομάδα Ducati Fast by Ferraci, τερματίζοντας πολύ πίσω, μόλις στην 22η θέση, κάτι που σήμανε και το τέλος της καριέρας του στο AMA Superbike. Ο Ιάπωνας είχε καταφέρει να ανέβει στο βάθρο αρκετές φορές, με καλύτερο αποτέλεσμα τη δεύτερη θέση στον αγώνα της Pomona το 1994, πίσω από τον Troy Corser.

Takahiro Sohwa

Στη συνέχεια ο Sohwa επέστρεψε στην Ιαπωνία όπου συνέχισε να ασχολείται με τους αγώνες, αρχικά ως αγωνιζόμενος και κατόπιν από τη θέση του Team Manager αγωνιστικών ομάδων.

Takahiro Sohwa

Ο Τίγρης ήταν ευχάριστος χαρακτήρας, αλλά μιλούσε πολύ λίγα αγγλικά, οπότε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι συχνά δεν έκαναν τον κόπο να του πάρουν συνέντευξη, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ την αναγνώριση και τη δημοσιότητα που του άξιζε. Μια χιουμοριστική ιστορία για τον Tiger έχει να κάνει με μια ερώτηση δημοσιογράφου στην Daytona. Ο Sohwa είχε μόλις υποστεί ένα ατύχημα και ο δημοσιογράφος τον ρώτησε αν αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει την απόδοσή του στον αγώνα. Κι εκείνος απάντησε: “πέφτω συχνά και παρόλα αυτά συνεχίζω να είμαι γρήγορος.” End of story.

Takahiro Sohwa

Οι πληροφορίες για τον θάνατό του δείχνουν ότι αυτοκτόνησε πηδώντας από ένα κτήριο στην Kamakura της Ιαπωνίας στις 6 Οκτωβρίου, γύρω στις 10:00 μ.μ.

Εκεί, ένας παρευρισκόμενος είδε τον Sohwa να πέφτει στο έδαφος από ψηλά, και ειδοποίησε την αστυνομία. Παρά τις προσπάθειες όσων έσπευσαν να βοηθήσουν, ο Sohwa πέθανε 40 λεπτά αργότερα. Οι αστυνομικοί αναφέρουν πως πριν πηδήξει στο κενό ο Sohwa είχε αφήσει στην οροφή του κτηρίου το κινητό, το πορτοφόλι και το μπουφάν του.

Σε δηλώσεις τους, φίλοι και συγγενείς του Sohwa εξέφρασαν αντιρρήσεις για τον χαρακτηρισμό του θανάτου του Ιάπωνα ως αυτοκτονία, καθώς ήταν επιτυχημένος στη δουλειά του και δεν έδειχνε να τον απασχολεί κάτι.

Όμως όπως έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, η κατάθλιψη πολλές φορές δεν ανιχνεύεται από τον περίγυρο του ατόμου, με την αντρική ψυχική υγεία να παραμένει, σε μεγάλο βαθμό, στο περιθώριο μέχρι και σήμερα.

Ετικέτες