Dakar 2023 – Kove: Η πιο σοβαρή έως τώρα εργοστασιακή κινέζικη ομάδα στο Rally Dakar

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Αφιερώματα

Dakar 2023 – Kove: Η πιο σοβαρή έως τώρα εργοστασιακή κινέζικη ομάδα στο Rally Dakar

Κινέζοι αναβάτες με κινέζικη μοτοσυκλέτα - Έχει ξανά γίνει, τώρα πιο σοβαρά

Κινέζοι αναβάτες με κινέζικη μοτοσυκλέτα - Έχει ξανά γίνει, τώρα πιο σοβαρά

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/1/2023

Στο φετινό Dakar αγωνίζεται η Kove με μία κανονική εργοστασιακή ομάδα και με Κινέζους αναβάτες. Κινέζοι αναβάτες έχουν υπάρξει πολλοί εδώ και χρόνια στο Dakar, επίσης έχει ξανά υπάρξει κινέζικη εργοστασιακή ομάδα, ήταν το 2017 με την Zongshen και θα δούμε στο τέλος του άρθρου τι έγινε τότε, καθώς υπάρχει μία μικρή σύνδεση και με την Kove στο σήμερα.

Η Kove είναι η μία σχετικά καινούρια κινέζικη εταιρεία που ξεκίνησε συναρμολογώντας εξαρτήματα από διαφορετικούς προμηθευτές, κατασκευάζοντας έτσι μία σειρά πετυχημένων μοντέλων, ανάμεσά τους και η πεντακοσίων κυβικών Adventure μοτοσυκλέτα που την ξέρουμε ως Maverick και που έχουμε δοκιμάσει και αναλύσει στο MOTO.

Είναι επίσης η εταιρεία που σας παρουσιάσαμε ζωντανά από την EICMA όπου ξεχώρισε με το μοντέλο motocross όπως και με το Rally της, γιατί υποσχόταν να φέρει κάτι οικονομικά προσιτό σε κατηγορίες που το «απλό» είναι πλέον απλησίαστο. Βέβαια τα off-road μοντέλα δεν έχουν φτάσει εκεί μόνα τους, ούτε επειδή ποντάρουν πως για το χόμπι του ξοδεύει κανείς περισσότερα από ό,τι για την καθημερινή του μοτοσυκλέτα. Οι Motocross και οι Rally επιλογές που έχεις, είναι απόλυτα εξιδεικευμένες και έτοιμες ή σχεδόν έτοιμες για να αγωνιστείς στα εθνικά και όχι μόνο πρωταθλήματα γιατί η αγορά πήγαινε συνέχεια σε εκείνο που αποδεικνυόταν καλύτερο. Η εξέλιξή τους αντικατοπτρίζεται σε κάθε γραμμάριο βάρους που εξοικονομείται, και έπειτα από αυτό στις επιδόσεις τους και στον τρόπου σου επιτρέπουν να οδηγήσεις. Στην απόλυτη αυτή εξειδίκευση φτάσαμε επειδή και το κοινό έχει αλλάξει και επενδύει περισσότερο χρόνο στο χόμπι του, όπως αντίστοιχα συμβαίνει και στα superbike. Κανείς λοιπόν δεν λέει πως κακώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο, η εξελικτική πορεία δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική αλλά δυστυχώς αντίστοιχα δεν εξελίχθηκε και το πορτοφόλι της πλειοψηφίας ώστε να μην ενοχλεί που μία Rally μοτοσυκλέτα έτοιμη για αγωνιστική χρήση, κοστίζει όσο δύο Adventure. Η Kove, ευτυχώς, δεν λέει πως με κόστος μισής Adventure θα μπορείς να κάνει ό,τι και με την άλλη που κοστίζει επί τέσσερα. Κι ευτυχώς γιατί αυτό θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα που θα σηματοδοτούσε πως δεν πρέπει να ασχοληθεί κανείς περισσότερο μαζί τους. Αντιθέτως απευθύνονται στον κόσμο που θα ήθελε να ασχοληθεί με το άθλημα αλλά δεν θα το έκανε ποτέ γιατί δεν μπορεί να ξοδέψει το κόστος μίας μικρής γκαρσονιέρας για μία μοτοσυκλέτα που θα πετά στο χώμα, δεξιά και αριστερά. Λύσεις οικονομικές υπήρχαν και πριν από την Kove, αυτή απλά είναι μία διαφορετική προσέγγιση ενός έτσι κι αλλιώς χρόνιου προβλήματος.

Και είναι πρόβλημα γιατί συρρικνώνεται η αγορά αυτή που συνήθως τροφοδοτείται από πολέμαρχους των motocross – enduro ή από τους λίγους που ανεβαίνουν σκαλί μετά τις Adventure. Οι προσιτές κινέζικες Rally δύσκολα θα αποτρέψουν κάποιον που μπορεί να διαθέσει ένα σεβαστό ποσό για το καλύτερο. Αντιθέτως όμως μπορούν να επιτρέψουν την πίτα αυτής της αγοράς να μεγαλώσει, προσελκύοντας ένα κοινό που έως τώρα οι παραδοσιακοί παίκτες έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαν να απευθυνθούν. Και μαζί να μεγαλώσει και το κοινό των αξεσουάρ, του εξοπλισμού αναβάτη, των ελαστικών της κατηγορίας κτλ. Αν θεωρεί λοιπόν κανείς πως υπάρχει άμεσος ανταγωνισμός ας το ξανά σκεφτεί. Ανταγωνισμός σε βάθος (μεγάλο) χρόνου θα μπορούσε να υπάρξει, αλλά μόνο αν μείνει η άλλη πλευρά στάσιμη.

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ή αν αύριο σπάσουν οι κινητήρες όλων των Kove, συμβαίνει με τους καλύτερους βλέπε Honda – Yamaha όταν λίγα χρόνια πριν ξανά μπήκαν στο Dakar για να ανακόψουν το τρελό σερί της KTM, με την Honda τελικά να το καταφέρνει. Τον πρώτο καιρό βέβαια γράφαμε τίτλους όπως «Έσπασε ο κινητήρας της Honda του Brabec κτλ…», αντίστοιχα και της Yamaha διότι πολύ απλά αυτή ήταν η πραγματικότητα. Που επίσης ουδεμία σχέση έχει με την αξιοπιστία γενικά των εταιρειών. Αντικατοπτρίζει μονάχα με τη γνώση του πώς να κρατήσεις την σκόνη μακριά ή πώς να φτιάξεις έναν κινητήρα με ανοχή στην σκόνη. Δηλαδή θέμα εμπειρίας και μόνο. Ακόμη και αν σήμερα κιόλας ή τις επόμενες μέρες είναι η σειρά της Kove για έναν τέτοιο τίτλο, το γεγονός δεν αλλάζει πως αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας Κινέζος κατασκευαστής αντιμετωπίζει το θέμα «παγκόσμιοι αγώνες» και το Dakar, πιο σοβαρά από πριν.

Η Kove έχει μία εργοστασιακή ομάδα με δυνατό χαρτί τον DENG LIANSONG, τον τριαντάχρονο αναβάτη που έχει αγωνιστεί και στο παγκόσμιο Motocross και έχει τεράστια εμπειρία στο χώμα, όχι τόσο και στα Rally όμως. Έπειτα είναι ο νεότερος από τους τρεις, ο SUNIER SUNIER, ο οποίος όμως είναι μέχρι στιγμής και ο ταχύτερος της ομάδας ενώ έχει επίσης μεγάλη εμπειρία στην οδήγηση. Τρίτος ο FANG MINGJI ένας πρώην αστυνομικός που είναι όμως πολυπρωταθλητής στην Κίνα καθώς αγωνίζεται σε όλους τους χωμάτινους αγώνες περίπου δεκατέσσερα χρόνια στην σειρά, ενώ είναι νικητής και στο Taklimakan Rally.

Για να καταφέρει να ανταπεξέλθει στην πρόκληση, η Kove έδωσε τις μοτοσυκλέτες στους τρεις αναβάτες για προπόνηση εντός των συνόρων της, που λόγο συγκυρίας με την πανδημία δεν ήταν εύκολη υπόθεση και έπειτα τους έστειλε στο Dubai για να προπονηθούν με τους πατέρα και γιο, Dabrowski, τα καμάρια της Πολωνίας που έχουν μεγάλη εμπειρία στο Dakar και τώρα θα αγωνίζονται για 16^η φορά.

Οι Dabrowski αποκάλυψαν διάφορα μυστικά της αγωνιστικής οδήγησης στο χώμα και στους αμμόλοφους στους τρεις Κινέζους αναβάτες και τους προετοίμασαν για τις διαφορές του εδάφους στην Σαουδική Αραβία. Ουσιαστικά η Kove, όπως και η Ινδική Hero που έχει δεκάδες φορές μεγαλύτερο όγκο πωλήσεων από εκείνη, έκανε το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνει κάποιος νέος κατασκευαστής. Μην το θεωρήσετε ως κάποια υπερ-προσπάθεια. Διαφέρει όμως έτη φωτός από εκείνο που είχε κάνει η Zongshen, η οποία «σύρθηκε» στο Dakar. Υπεύθυνοι για αυτό ο Willy Jobard και ο Thierry Béthys, δύο Γάλλοι ημίθεοι στη χώρα τους, για το Enduro και το Dakar, που το 2016 είχαν ήδη μία δεκαετία συμμετοχών στο δυσκολότερο Rally και έψαχναν τρόπο να συνεχίσουν να το κάνουν άλλη μία φορά χωρίς να βάζουν το χέρι -πιο βαθιά- στην δική τους τσέπη. Μέσα από την μεγάλη Γαλλική αγορά που οι Κινέζοι πάντα ακούν πρώτη (ακολουθεί η Ιταλική, η Γερμανική και η Ισπανική) βρήκαν τον σύνδεσμο που έπρεπε και κατέληξαν στην Zongshen που είχε την ρευστότητα να κάνει ένα Dakar μόνη της, πληρώνοντας η ίδια τα πάντα αν το ήθελε. Αδυνατούσαν όμως να δουν την πρακτική πλευρά μίας τέτοιας επένδυσης και το αντιμετώπισαν μονάχα ως μάρκετινγκ. Για αυτό και απαίτησαν από τους δύο Γάλλους να πάρουν μαζί τους και τρεις Κινέζους φτιάχνοντας μία ομάδα πέντε ατόμων. Από πλευράς αριθμού θα νόμιζε κανείς πως η Zongshen το είχε πάρει πιο σοβαρά και από την Hero, αλλά δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Για παράδειγμα ένας από αυτούς ήταν ο Ταϊβανέζος Richie Jen τραγουδιστής και ηθοποιός, σηματοδοτώντας και την πιο αγνή εποχή του 2017 μιας και οι σχέσεις Κίνας - Ταϊβάν δεν είχαν φτάσει στο σημερινό επίπεδο. Οι άλλοι δύο, ο Zhao Hongyi και ο Zhangmin ήταν πολύ πιο έμπειροι και ικανοί αναβάτες. Το μοτέρ του Hongyi έσπασε βέβαια από το πρώτο σκέλος ενώ γενικά η όλη εμφάνιση της Zongshen ήταν να απλά για να γραφτεί ως η πρώτη εργοστασιακή κινέζικη παρουσία, ένα πυροτέχνημα που έσβησε γρήγορα. Η προσπάθεια της Kove λοιπόν με στόχο να πάρουν μία γεύση φέτος και να επιστρέφουν κάθε χρόνο με καλύτερες βλέψεις, χρησιμοποιώντας το Dakar ως στάδιο εξέλιξης και βελτίωσης, δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Zongshen.

Σε αυτή την φωτογραφία οι δύο αυτές προσπάθειες ενώνονται καθώς οι αναβάτες της Kove φωτογραφίζονται με τους υπόλοιπους Κινέζους της Wu Pu Da Hai Dao Rally Team (αγωνίζονται με KTM). Οι δύο από δεξιά είναι οι αναβάτες της Zongshen…

Η άλλη βασική διαφορά που έχει η Kove με ακόμη πιο σοβαρές προσπάθειες των outsiders, όπως είναι η Hero, είναι πως ξυπνά τα ένστικτα ανταγωνισμού της αγοράς μοτοσυκλέτας. Γιατί έχει ξεκάθαρα δηλώσει πως έρχεται στην Ευρώπη, όπως άλλωστε έχουμε γράψει εδώ, πως την περιμένουμε και στην Ελλάδα. Η Hero μπορεί να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής μετά την Bajaj, που σημαίνει πως έχει την ρευστότητα να υποστηρίξει μία ευρωπαϊκή επέκταση αλλά προς το παρόν δεν έχει τέτοιο στόχο, άρα δεν «ενοχλεί» και κανένα. Περισσότερος κόσμος που γίνονται μοτοσυκλετιστές και περισσότεροι στην αγωνιστική μοτοσυκλέτα πρέπει να είναι το ζητούμενο, για να μην καταλήγουμε κάθε χρόνο λιγότεροι.

Ετικέτες

dakar

https://bit.ly/badilikia25

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Ο Niccolò Canepa αποσύρεται από την ενεργό δράση μετά το Bol d'Or και όσο είναι στην κορυφή!

Έτοιμος να γιορτάσει δεύτερο τίτλο στη σειρά φεύγοντας με πυροτέχνημα

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

4/9/2024

Ο κορυφαίος αναβάτης αυτή τη στιγμή στο EWC (Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής) με την ομάδα Yamalube YART Yamaha, Niccolò Canepa, ανακοίνωσε πως θα αποσυρθεί από την αγωνιστική δράση στο τέλος της φετινής σεζόν, που ολοκληρώνεται το επόμενο Σαββατοκύριακο 12-15 Σεπτεμβρίου, με τον Ιταλό να θέλει να ολοκληρώσει την καριέρα του ως αγωνιζόμενος με τον φετινό τίτλο, έχοντας ήδη ένα μικρό προβάδισμα από την Yoshimura Suzuki.

Ο Canepa είναι 36 ετών και καθοδόν να εξασφαλίσει back-to-back τίτλους στο EWC, με αγωνιστική δράση που απλώνεται πάνω από δύο δεκαετίες, έχοντας περάσει από όλα τα κορυφαία πρωταθλήματα: MotoGP, WorldSBK, Moto2, WorldSSP και MotoE πριν γίνει ο πιο επιτυχημένος Ιταλός αναβάτης του EWC στην ιστορία του πρωταθλήματος, όπου και βρήκε εκείνο που του ταίριαζε περισσότερο.

Ο Canepa με καταγωγή από τη Γένοβα, ξεκίνησε την καριέρα του στο ιταλικό εθνικό πρωτάθλημα πριν κάνει το ντεμπούτο του στο WorldSSP το 2005. Αφού τερμάτισε δεύτερος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Superstock 600 το 2006, πήρε το Κύπελλο FIM Superstock 1000 το 2007.

Μετά από αυτή την επιτυχία, ανέβηκε στο WorldSBK την επόμενη σεζόν με μερικές wildcard συμμετοχές και ταυτόχρονα έγινε αναβάτης δοκιμών για MotoGP μοτοσυκλέτες πριν περάσει και ο ίδιος στην αγωνιστική δράση, στην κορυφαία κατηγορία το 2009. Τερμάτισε στην 16η θέση της γενικής κατά την πρώτη του σεζόν στα MotoGP και έκανε το αντίστροφο βήμα κατεβαίνοντας στην Moto2 το 2010 όπου έτρεξε 11 αγώνες πριν πραγματοποιήσει άλλη μία γρήγορη αλλαγή στην αγωνιστική του καριέρα, επιστρέφοντας στο FIM Superstock 1000 Cup το 2011. Ακολούθησε μια πλήρης σεζόν στο WorldSBK το 2012 και στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος στο FIM Superstock 1000 Cup το 2013.

Επέστρεψε στο WorldSBK για τις σεζόν 2014 και 2015 πριν ξεκινήσει τη μακρά συνεργασία του με τη Yamaha, όταν εντάχθηκε στην ομάδα GMT94 Yamaha EWC το 2016, τερματίζοντας δεύτερος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής εκείνη τη χρονιά, ενώ παράλληλα έγινε επίσης ο επίσημος δοκιμαστής της Yamaha Motor Europe για τις μοτοσυκλέτες του WSBK.

Το 2016 επιλέχθηκε να αντικαταστήσει τον τραυματισμένο Sylvain Guintoli για τέσσερις αγώνες στο WSBK, τερματίζοντας και τις τέσσερις θέσεις εντός δεκάδας. Αντικατέστησε επίσης τον Florian Marino σε δύο αγώνες εκείνης της χρονιάς στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα STK1000, με μία τρίτη θέση στο Donington Park.

Μόλις τη δεύτερη χρονιά του με την GMT94 Yamaha Team, έγινε ο πρώτος Ιταλός που κέρδισε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIM Endurance, και στην πορεία έγινε επίσης ο πρώτος Ιταλός που διεκδίκησε τη νίκη στο Bol d'Or, ενώ στη συνέχεια τερμάτισε δεύτερος την επόμενη σεζόν.

Ο Canepa συνέχισε να κάνει wildcard συμμετοχές στο WSBK για την ομάδα Pata Yamaha το 2018, συμμετέχοντας στο Donington Park και στη συνέχεια στο Misano, τερματίζοντας εντός βαθμών. Στη συνέχεια εντάχθηκε στην επίσημη ομάδα YART Yamaha EWC για τη σεζόν 2018/2019 του EWC, όπου είχε άμεση επιτυχία κερδίζοντας τον 8ωρο αγώνα Slovakia Ring, ενώ ολοκλήρωσε την σεζόν στην τέταρτη θέση.

Το 2019, έκανε επίσης το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE, τερματίζοντας στην ένατη θέση της γενικής κατάταξης, ένα αποτέλεσμα που θα επαναλάμβανε την επόμενη χρονιά, επιδεικνύοντας την ικανότητά του να είναι γρήγορος και με ηλεκτρική μοτοσυκλέτα. Στη δεύτερη σεζόν του με την ομάδα YART, οι νίκες στο Estoril και τη Sepang του εξασφάλισαν τη δεύτερη θέση στη γενική κατάταξη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Αντοχής FIM 2019/202

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε επίσης προπονητής αναβατών της Yamama για το WSBK, αναλαμβάνοντας ακόμα πιο ενεργό ρόλο στο paddock παράλληλα με τα καθήκοντα του στις δοκιμές, κάτι που απέδωσε καρπούς το 2021, όταν η Yamaha κατέκτησε το πρωτάθλημα WSBK. Επέστρεψε στο Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE το 2022, εξασφαλίζοντας το πρώτο του βάθρο στην κατηγορία, και τελικά κατάφερε να τερματίσει τη σεζόν στην έβδομη θέση, ενώ αγωνίστηκε επίσης στο Ιταλικό Πρωτάθλημα CIV Superbike.

Ο Canepa πρόσθεσε άλλον έναν τίτλο στο EWC το 2023 μετά από μια εκπληκτική σεζόν που είδε τη YART να κερδίζει το 24H SPA EWC Motos και να εξασφαλίζει τη δεύτερη θέση στο 24 Heures Motos στο Le Mans, πριν τερματίσει τέταρτος στο Bol d'Or και να στεφθεί πρωταθλητής για άλλη μια φορά.

Αν πάνε όλα καλά στον τελευταίο αγώνα, ο Canepa θα τερματίσει πλέον την καριέρα ως ο καλύτερος Ιταλός αναβάτης στην ιστορία του Πρωταθλήματος Αντοχής με την ομάδα YART να προηγείται πριν το Bol d'Or με έξι βαθμούς διαφορά. Ο Canepa φέτος τερμάτισε δεύτερος στον 24ωρο αγώνα του Le Mans και τον 8ωρο της Suzuka και κέρδισε τον 8ωρο του Spa.

Αν και η κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου πρωταθλήματος θα ήταν το καλύτεροο τέλος σε μια απίστευτη καριέρα, ό,τι και αν συμβεί στο Bol d'Or, ο Canepa θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες του EWC όλων των εποχών και είναι μέλος ενός ελίτ κλαμπ ανθρώπων που έχουν κερδίσει και τους τρεις μεγάλους 24ωρους αγώνες (Spa, Le Mans και Bol d'Or).

Ο Niccolò Canepa, Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:

«Ήταν ένα φανταστικό ταξίδι! Ξεκίνησα να αγωνίζομαι με μίνι μοτοσικλέτες όταν ήμουν μόλις εννέα ετών και στα 19 μου χρόνια οδηγούσα ήδη μια μοτοσικλέτα MotoGP. Ήμουν τυχερός που απόλαυσα μια απίστευτη καριέρα- φυσικά, υπήρξαν και κάποιες δύσκολες στιγμές, αλλά ως παιδί, δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα είχα τόσο μεγάλη επιτυχία και θα απολάμβανα τόσο πολύ αυτό το άθλημα. Έδωσα τα πάντα στους αγώνες, αλλά πήρα πίσω πολύ περισσότερα από όσα περίμενα, και έχω κερδίσει δύο τίτλους EWC και έναν στο Superstock. Ελπίζω ότι μετά το Bol d'Or θα μπορέσουμε να κάνουμε τρεις στο EWC. Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ σε πολλά πρωταθλήματα, όπως MotoGP, WorldSBK, EWC, WorldSSP, Moto2 και MotoE. Είμαι ευχαριστημένος με όσα έχω πετύχει. Ως αναβάτης, ξέρεις πότε είναι η ώρα να σταματήσεις, και νιώθω ότι είναι η τέλεια στιγμή να αποσυρθώ μετά το Bol d'Or. Σκέφτομαι ήδη νέες προκλήσεις και ξεκινάω ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή μου. Φυσικά, θα μου λείψουν οι αγώνες, οι συναθλητές μου και η R1 μου, αλλά νομίζω ότι τώρα είναι η κατάλληλη ώρα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους με στήριξαν σε όλη μου την καριέρα, ιδιαίτερα την οικογένεια και την κοπέλα μου και όσους διασταυρώθηκαν μαζί μου και με βοήθησαν ή μου δίδαξαν κάτι. Ήταν χαρά μου να γνωρίσω τόσους πολλούς ανθρώπους στην πορεία και είμαι ενθουσιασμένος για την επόμενη περιπέτεια, που θα με δει να συνεχίζω να φοράω τα μπλε της Yamaha!»

Ο Mandy Kainz - Διευθυντής ομάδας Yamalube YART Yamaha EWC δήλωσε:

«Ήταν πραγματική ευχαρίστηση να συνεργάζομαι με τον Niccolò. Δεν είναι μόνο ένας απίστευτος αναβάτης, αλλά και ένας σπουδαίος τύπος. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας της YART από τότε που μπήκε στην ομάδα, και η συμπεριφορά, η ικανότητα και η ομαδική του εργασία ξεχωρίζουν έναντι όλων των άλλων. Είμαστε μια μεγάλη οικογένεια στη YART και ο Niccolò είναι ένα τεράστιο κομμάτι αυτής της οικογένειας από τότε που ήρθε. Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος για όσα έχουμε πετύχει μαζί και θα μας λείψει πολύ. Θέλω να τον ευχαριστήσω για όλα όσα έχει προσφέρει στην ομάδα. Αισθάνομαι ότι αποχωρεί μετά από μια τόσο απίστευτη σεζόν και ξέρω ότι το βάθρο στη Σουζούκα ήταν ένα μακρόχρονο όνειρο γι' αυτόν, όπως και για μένα και την υπόλοιπη ομάδα. Θα μείνει ήδη στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες EWC όλων των εποχών, αλλά έχει την ευκαιρία να γράψει το όνομά του στο βιβλίο των ρεκόρ για άλλη μια φορά στο Bol d'Or, εξασφαλίζοντας έναν τρίτο τίτλο για τον ίδιο και back-to-back τίτλους με την YART. Θέλουμε να τελειώσουμε ψηλά και να δημιουργήσουμε ακόμα περισσότερη ιστορία μαζί, ώστε να κλείσει την ένδοξη καριέρα του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο».

Ο Andrea Dosoli Διευθυντής αγωνιστικού τμήματος και R&D της Yamaha Motor Europe δήλωσε:

«Ο Niccolò έχει διανύσει μια απίστευτη καριέρα και είναι μέλος της οικογένειας της Yamaha για σχεδόν δέκα χρόνια. Έχει αγωνιστεί και έχει γνωρίσει την επιτυχία σε κάθε σημαντικό πρωτάθλημα, αναδεικνύοντας τις φανταστικές ικανότητές του στην οδήγηση, ανεξάρτητα μοτοσυκλέτας. Όταν ήρθε στην GMT94 το 2016, ταίριαξε αμέσως με την R1 και προκάλεσε άμεση εντύπωση, τερματίζοντας δεύτερος στην πρώτη του σεζόν στο EWC, πριν κερδίσει τον τίτλο στη δεύτερη σεζόν του. Έπαιξε επίσης τεράστιο ρόλο στην επιτυχία μας στο WSBK, όχι μόνο ως επίσημος αναβάτης δοκιμών, αλλά και ως προπονητής αναβατών και μέντορας. Είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς πόσο σημαντικό αντίκτυπο είχε στη Yamaha, με την πλούσια εμπειρία του, το μηχανολογικό του υπόβαθρο και την εκπληκτική του στάση απέναντι στην ομαδική εργασία, που όλα συνέβαλαν στην επιτυχία του, και μπορεί να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Με την πάροδο των χρόνων, δεν έχασε τίποτα από τον ρυθμό και την ανταγωνιστικότητά του, η οποία αναδείχθηκε με τη συγκλονιστική κατάκτηση του τίτλου της YART στο EWC το 2023, και θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους πιο επιτυχημένους αναβάτες αντοχής όλων των εποχών. Θα ήταν ο τέλειος τρόπος για να κλείσει μια τόσο λαμπρή καριέρα με την εξασφάλιση του τρίτου του τίτλου EWC στο Bol d'Or, αλλά ό,τι και να συμβεί, ο Niccolò μπορεί να κρατήσει ψηλά το κεφάλι του και να είναι πολύ περήφανος για όσα έχει πετύχει. Ενώ η καριέρα του ως αναβάτης μπορεί να τελειώνει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψει την οικογένεια της Yamaha και ήδη ανυπομονούμε να συνεργαστούμε μαζί του σε μερικά συναρπαστικά νέα έργα στο μέλλον».

https://bit.ly/badilikia25