QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΑ’ - Καζακστάν

Ταξιδεύοντας στην Επίπεδη Γη
Qjmotor Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

20/8/2024

Από τις πλούσιες σε ιστορία πόλεις του Ουζμπεκιστάν, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X μπαίνουν στα επίπεδα και έρημα από ζωή εδάφη του Καζακστάν, με στόχο να “καταπιούν” 2.250 χιλιόμετρα προς τη Σιβηρία, αφήνοντας πίσω τους την Κεντρική Ασία.

“Το Καζακστάν θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως ο οδικός “διάδρομος” για να μεταβώ από τη γεωγραφική περιοχή της Κεντρικής Ασίας στη Σιβηρία. Σε αυτήν την τεράστια, περίκλειστη κεντροασιατική χώρα, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 είχε να διατρέξει περίπου 2.250 χλμ., περνώντας από τις πόλεις Shymkent, Karagandi, Astana και Petropavlovsk. Μετά από μια ώρα συνοριακής ταλαιπωρίας, με τη σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριο και την έκδοση ασφαλιστικής κάλυψης της QJMOTOR SRT 800X, ξεκινάμε…

Qjmotor Trans Asia

Η πορεία μέσα στο απόλυτο τίποτα θα μπορούσε να περιγράψει τη συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων που διήνυσα τις αμέσως επόμενες μέρες, ενώ ένα εκνευριστικά επίπεδο τοπίο ερήμου, με ελάχιστα αστικά σημεία αναφοράς, "στοίχειωνε" τον αμφιβληστροειδή μου καθοδόν.

Qjmotor Trans Asia

Ευτυχώς, επέλεξα να επισκεφθώ τη μοντέρνα πρωτεύουσα Astana και κατάφερα να συλλέξω κάποιες ενδιαφέρουσες εμπειρίες και αναμνήσεις από την παραμονή μου στο αχανές Καζακστάν...

Qjmotor Trans Asia

Ωστόσο, ό,τι καλό είχα "κτίσει" μέσα μου για αυτήν τη χώρα, φρόντισαν να το γκρεμίσουν με τον πιο απαίσιο τρόπο δύο αστυνομικοί. Με την πρόφαση μιας υποτιθέμενης παράβασης (το γνωστό κόλπο), μού απέσπασαν 50 δολάρια προκειμένου να μου επιστρέψουν πίσω το διαβατήριο και το δίπλωμα οδήγησης! Και το καλύτερο; Ο ένας ήθελε σώνει και καλά να μου πάρει την action camera, γιατί νόμιζε ότι τον είχα βιντεοσκοπήσει τη στιγμή της δωροδοκίας. Πάλεψα πολύ για να την σώσω και τελικά τα κατάφερα. Αι σιχτίρ Καζακστάν...”

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο-Μαυριτανία (Β' Ανταπόκριση)

Με αμμοθύελλες, στους 43 βαθμούς Κελσίου
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

4/7/2022
Με την πρωτεύουσα Rabat να χάνεται από τους καθρέπτες της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500, είχε ουσιαστικά ξεκινήσει το ταξίδι προς τον μακρινό νότο του Μαρόκου, με προορισμό τα σύνορα της Μαυριτανίας (2.000 χλμ.). 
Παραπέμποντας για την επιστροφή την γνωριμία με την Casablanca και το Marrakech, οι πόλεις που επιλέχθηκαν να φιλοξενήσουν την μαροκινή διαδρομή μου ήταν η Agadir και η Laayoune, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων θα ακολουθούσαν την ακτογραμμή του Ατλαντικού Ωκεανού.
Για τις τέσσερεις επόμενες μέρες, τα στοιχεία που χαρακτήρισαν το καθημερινό ταξίδι των αισθήσεων ήταν η μοναξιά του δρόμου, οι ελάχιστοι οικισμοί καθοδόν και η ερημοποίηση του τοπίου, ενώ ειδυλλιακή ήταν η εικόνα του γαλάζιου ωκεανού που πρωταγωνιστούσε στα δεξιά του οδικού άξονα.
 
Η πόλη Laayoune θεωρείται η άτυπη πρωτεύουσα της Δυτικής Σαχάρας, μια τεράστια σε έκταση περιοχή που διεκδικεί από το 1976 –μέσω των ανταρτών του μετώπου Πολισάριο– την αυτονομία της από το Μαρόκο. Μέχρι τότε ήταν ισπανική αποικία, την οποία όμως εγκατέλειψαν οι Ισπανοί.
Ταξιδεύοντας από την Laayoune ως τα σύνορα της Μαυριτανίας (850 χλμ.), το πέρασμά μου από την νοητή γραμμή του Τροπικού του Καρκίνου ήταν το σημαντικότερο γεγονός της διαδρομής. 
 
Όμως, η έρημος που είχε τις δικές της αντιρρήσεις για την επέλαση του Έλληνα αναβάτη, προσπάθησε για δυο μέρες με αμμοθύελλες και ισχυρούς πλευρικούς ανέμους να διακόψει την πορεία μου. Αρκετά δυναμική η προσπάθεια της τοπικής φύσης, αλλά το πείσμα μου αποδείχθηκε ισχυρότερο. Τελικά κατάφερα να μείνω όρθιος και να συνεχίσω!
 
Στα σύνορα Μαρόκου–Μαυριτανίας δεν ταλαιπωρήθηκα πολύ –μόλις 2 ώρες παρέμεινα στις τελωνειακές εγκαταστάσεις. Μετά πάτησα την μίζα της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 και ξεκίνησα. 
Η διαδρομή από τα σύνορα της Μαυριτανίας ως την πρωτεύουσα Nouakchott (420 χλμ.) ήταν ένα περιπετειώδη ταξίδι στην αμμώδη γη της Μαυριτανίας, με καυτές καιρικές συνθήκες (43C), καλοδιατηρημένο οδικό άξονα, αφόρητη μοναξιά και με απέραντους σαγηνευτικούς αμμόλοφους.
Χρειάστηκαν 7 ώρες επίπονης οδήγησης για να αντικρίσω τα πρώτα σπίτια της Nouakchott, όπου παρέμεινα για τις δυο επόμενες μέρες. Πρωτίστως για να ξεκουραστώ και κατά δεύτερο να γνωρίσω την μαυριτανική πρωτεύουσα, η οποία ωστόσο δεν με ξετρέλανε! Λίγα τα αξιοθέατά της (Τζαμί Mosque Saudi Arabia, Πάρκο Parc de la leberte), ενώ σκόνη, άμμο και σκουπίδια υπήρχαν σ’ όλη την έκταση της πόλης.
 
Ωστόσο, με την παρουσία μου στην Nouakchott είχα πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής από το Dakar – μόλις 560 χλμ. με χώριζαν από τον θρυλικό προορισμό μου. Σύντομα θα ξεκινούσα το τελευταίο ετάπ στο δικό μου ταξιδιωτικό rally Dakar…