QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΑ’ - Καζακστάν

Ταξιδεύοντας στην Επίπεδη Γη
Qjmotor Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

20/8/2024

Από τις πλούσιες σε ιστορία πόλεις του Ουζμπεκιστάν, ο Κωνσταντίνος Μητσάκης και η QJMOTOR SRT 800 X μπαίνουν στα επίπεδα και έρημα από ζωή εδάφη του Καζακστάν, με στόχο να “καταπιούν” 2.250 χιλιόμετρα προς τη Σιβηρία, αφήνοντας πίσω τους την Κεντρική Ασία.

“Το Καζακστάν θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως ο οδικός “διάδρομος” για να μεταβώ από τη γεωγραφική περιοχή της Κεντρικής Ασίας στη Σιβηρία. Σε αυτήν την τεράστια, περίκλειστη κεντροασιατική χώρα, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 είχε να διατρέξει περίπου 2.250 χλμ., περνώντας από τις πόλεις Shymkent, Karagandi, Astana και Petropavlovsk. Μετά από μια ώρα συνοριακής ταλαιπωρίας, με τη σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριο και την έκδοση ασφαλιστικής κάλυψης της QJMOTOR SRT 800X, ξεκινάμε…

Qjmotor Trans Asia

Η πορεία μέσα στο απόλυτο τίποτα θα μπορούσε να περιγράψει τη συντριπτική πλειοψηφία των χιλιομέτρων που διήνυσα τις αμέσως επόμενες μέρες, ενώ ένα εκνευριστικά επίπεδο τοπίο ερήμου, με ελάχιστα αστικά σημεία αναφοράς, "στοίχειωνε" τον αμφιβληστροειδή μου καθοδόν.

Qjmotor Trans Asia

Ευτυχώς, επέλεξα να επισκεφθώ τη μοντέρνα πρωτεύουσα Astana και κατάφερα να συλλέξω κάποιες ενδιαφέρουσες εμπειρίες και αναμνήσεις από την παραμονή μου στο αχανές Καζακστάν...

Qjmotor Trans Asia

Ωστόσο, ό,τι καλό είχα "κτίσει" μέσα μου για αυτήν τη χώρα, φρόντισαν να το γκρεμίσουν με τον πιο απαίσιο τρόπο δύο αστυνομικοί. Με την πρόφαση μιας υποτιθέμενης παράβασης (το γνωστό κόλπο), μού απέσπασαν 50 δολάρια προκειμένου να μου επιστρέψουν πίσω το διαβατήριο και το δίπλωμα οδήγησης! Και το καλύτερο; Ο ένας ήθελε σώνει και καλά να μου πάρει την action camera, γιατί νόμιζε ότι τον είχα βιντεοσκοπήσει τη στιγμή της δωροδοκίας. Πάλεψα πολύ για να την σώσω και τελικά τα κατάφερα. Αι σιχτίρ Καζακστάν...”

"Trans – Asian 2017", Myanmar

Σε μέρη εξωτικά
24/7/2017

Μετά την Ινδία, το "Trans – Asian 2017" συνεχίστηκε στην Myanmar (πρώην Βιρμανία). Εδώ όμως η κατάσταση ήταν λίγο ιδιαίτερη, όσον αφορά το ταξίδι μου σ’ αυτήν την χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι ταξιδιώτες που επισκέπτονται την Myanmar με το δικό τους μεταφορικό μέσον είναι υποχρεωμένοι -για όλο το χρονικό διάστημα της παρουσίας τους στην Myanmar- να έχουν μαζί τους την συνοδεία ενός αυτοκινήτου, με δυο κρατικούς υπαλλήλους του Υπουργείου Τουρισμού. Μιλάμε δηλαδή για έναν αυστηρά εποπτευόμενο-ελεγχόμενο τρόπο ταξιδιού…

Ούτε κι εγώ κατάφερα να ξεφύγω από το μάτι της κυβέρνησης των στρατιωτικών, που κυβερνούν με σιδερένια πυγμή την Μιανμάρ από το 1962. Από τα σύνορα της Ινδίας μέχρι τα σύνορα της Ταϊλάνδης –για 9 μέρες και για 2.000 χιλιόμετρα– μαζί μου είχα δυο κρατικούς λειτουργούς της Myanmar, οι οποίοι με ακολουθούσαν παντού με το αυτοκίνητό τους και φρόντιζαν να μου κάνουν την ζωή εύκολη –αλλά και ελεγχόμενη.

Αυτό φυσικά δεν με εμπόδισε καθόλου να εξερευνήσω –έστω και με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο– την Βιρμανία των σχολικών μου βιβλίων (η χώρα άλλαξε όνομα το 1989). Ταξιδεύοντας με την λευκή Africa Twin 1000 στους υποβαθμισμένους δρόμους της Myanmar, παντού σκόνταφτα πάνω σε καλοσύνη και ευγένεια, ενώ με έκπληξη αντίκριζα μια χώρα που φωτίζεται από τον βουδισμό και τα χαμογελαστά πρόσωπα των φιλόξενων κατοίκων της. Κι όσον αφορά τα τουριστικά θέλγητρα της Myanmar, η κοιλάδα Bagan με τις 5.000 παγόδες, το βουδιστικό μοναστήρι στην κορυφή του όρους Mt. Popa, οι βουδιστικές παγόδες της πόλης Mandaley και η πρωτεύουσα Yangon μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου.

Τις δυο τελευταίες μέρες στην Myanmar πνίγηκα στην βροχή (εποχή μουσώνων γαρ). Η πιο δύσκολη στιγμή που πέρασα ήταν καθοδόν για τα σύνορα της Ταϊλάνδης. Για 50 χιλιόμετρα πορείας, χρειάστηκα περίπου 8 ώρες, μιας και είχαν ξεχειλίσει τρία ποτάμια πάνω στην διαδρομή και περιμέναμε να πέσει η στάθμη του νερού νερό για να περάσουμε. Ποιές γέφυρες, ποιός δρόμος!

Φτάνοντας στα ταϊλανδέζικα σύνορα, δεν στενοχωρήθηκα ιδιαίτερα που αποχωρίστηκα τους δυο “φύλακές” μου. Στενοχωρήθηκα όμως που δεν μπόρεσα να ταξιδέψω όπως εγώ ήθελα στην Myanmar, αλλά και χάρηκα που έβαζα πλέον ρόδα στην ξελογιάστρα Ταϊλάνδη…

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες