Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού
motomag Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

10/5/2024

Από την Qom και την Esfahan, το ταξίδι του Κωνσταντίνου Μητσάκη πάνω στη σέλα της KOVE 800X Pro συνεχίζεται στις τεράστιες εκτάσεις γης του Ιράν, φτάνοντας στην πολύχρωμη πόλη της Yazd, με ιστορία άνω των 4.000 χρόνων χαραγμένη σε κάθε της σημείο.

Σχεδόν 3.500 χιλιόμετρα έχουν συμπληρωθεί έως τώρα πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης μας μεταφέρει ζωντανά τις εικόνες που αντίκρισε σε αυτό το σταυροδρόμι των αρχαίων πολιτισμών που συνεχίζει να γράφει ιστορία.

“Αφού βίωσα μ’ όλες μου τις αισθήσεις το γαλάζιο όνειρο της Esfahan, η πυξίδα του KOVE SILK ROAD σημάδεψε την πόλη Yazd, που με καρτερούσε 323 χιλιόμετρα μακριά, μέσα στην απόλυτη μοναξιά της ερήμου. Παρεμπιπτόντως, βάζοντας ρόδα στην Yazd, η μαύρη KOVE 800X RPO είχε καταγράψει συνολικά 3.500 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα, κάτω από ιδιαίτερα απαιτητικές συνθήκες ταξιδιού.

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Στη Yazd δεν πρόλαβα να καταλύσω σ΄ ένα ξενοδοχείο, αφού ο Αλί που με εντόπισε στο κέντρο της πόλης με κουβάλησε άρον άρον σπίτι του! Ήταν αδιανόητο για τον Αλί να μην φιλοξενήσει (για 2 μέρες παρακαλώ) τον πρώτο Έλληνα που έβλεπε στη ζωή του. Με ξεναγό τον νεαρό Ιρανό γνώρισα τη Yazd του μεταξένιου δρόμου, που υπήρξε το κέντρο του Ζωροαστρικού πολιτισμού. Η Yazd λογίζεται σήμερα ως η πιο αυθεντική ιστορική περιοχή του Ιράν και είναι διάσημη για την αρχαία παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κατοικιών της (είναι κτισμένες με λάσπη και τούβλα και διαθέτουν ημισφαιρικές οροφές και μικρούς ανεμόπυργους).

Πραγματικά λάτρεψα την Yazd! Ο Ζωροαστρικός ναός της φωτιάς, το Ζωροαστρικό νεκροταφείο (Πύργοι της Σιωπής), το ατμοσφαιρικό ιστορικό κέντρο με τα σοκάκια της, το τζαμί Jameh, το παραδοσιακό κτίσμα Amir Chaghmagh, η φυλακή του Αλέξανδρου, το Μουσείο Νερού. Καλέ μου φίλε Αλί, σ’ ευγνωμονώ που μου άνοιξες διάπλατα το σπίτι και την καρδιά σου".

Κωνσταντίνος Μητσάκης, KOVE 800X PRO, Silk Road, Γ’ Ανταπόκριση - Ιράν (YAZD)

Trans – Asian 2017

Στη γη του Πακιστάν
7/7/2017

Δεκαπέντε μέρες αφότου είχα αποχαιρετήσει τα πάτρια εδάφη, και με καταγεγραμμένα 4.350 χιλιόμετρα στο κοντέρ της λευκής Honda, περνούσα –φανερά αγχωμένος– τα σύνορα του Πακιστάν. Ήταν η δεύτερη φορά μέσα στα τελευταία τρία χρόνια που επισκεπτόμουν με μοτοσυκλέτα την "Χώρα των Αγνών". Η τελευταία φορά που πέρασα τα ίδια ιρανο-πακιστανικά σύνορα (Taftan) ήταν το 2014, όταν οδηγούσα ένα παπί Yamaha Crypton 135, με προορισμό την Ινδία.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, οι Πακιστανοί φρόντισαν να μου παραχωρήσουν ένοπλη στρατιωτική συνοδεία για όλη την διάρκεια του ταξιδιού μου στην χώρα τους. Ήταν ένα μέτρο προστασίας των ξένων ταξιδιωτών από τυχόν επιθέσεις των Ταλιμπάν ή του ISIS, τ’ οποίο φυσικά αποδέχτηκα με ανακούφιση. Με τίποτα δεν ήθελα να βρεθώ αιχμάλωτος σε καμιά σπηλιά του Νοτίου Αφγανιστάν περιμένοντας πότε θα με ανταλλάξουν ή θα με αποκεφαλίσουν.

Το δρομολόγιο μέσα στο Πακιστάν άγγιζε τα 1.800 χλμ., με το πιο δύσκολο κομμάτι να είναι το πρώτο -από τα σύνορα ως την πόλη Quetta (640 χιλιόμετρα)- λόγω της καυτής παρουσίας της ερήμου Βελουχιστάν. Δυο πτώσεις (ευτυχώς ανώδυνες) σε χωμάτινα κομμάτια της διαδρομής, αμμοθύελλες, βενζίνη από βαρέλια, στρατιωτική συνοδεία και ένα σκασμένο λάστιχο αποτέλεσαν τα στοιχεία της οδικής περιπέτειας των δυο πρώτων ημερών μέχρι την πόλη Quetta, την πρωτεύουσα της επαρχίας Βελουχιστάν….

Στην Quetta, αφού κατέλυσα σ’ ένα κεντρικό ξενοδοχείο (ήταν επιλογή της αστυνομίας), βγήκα κατόπιν στην πόλη με την συνοδεία τριών στρατιωτών για να επισκευάσω το πίσω λάστιχο, που έσκασε μόλις έφτασα στο ξενοδοχείο –ήμουν τυχερός μέσα στην ατυχία. Έτσι, με καινούρια πίσω σαμπρέλα και ήρεμη πλέον διάθεση, μετά από δυο μέρες συνέχισα το ταξίδι μου για την πόλη Sukkur (410 χλμ. ανατολικά), στις όχθες του Ινδού ποταμού…

Στην διάρκεια της υπόλοιπης διαδρομής του “ Trans – Asian 2017” μέσα στο Πακιστάν (Sukkur-Multan-Lahore), οι τροχοί της Africa Twin ταξίδεψαν πάνω στην κορεσμένο εθνική οδό Ν5. Για τρεις μέρες, μέχρι τα σύνορα της Ινδίας, τα είδα όλα. Εκρηκτικό το "κοκτέιλ του δρόμου": επικίνδυνα φορτηγά, τρομερή σκόνη και καυσαέριο, οδήγηση κατά τα βρετανικά πρότυπα, σχιζοφρενείς οδηγοί, δυσβάστακτη υγρασία και μια αφόρητη ζέστη που άγγιζε τους 42 βαθμούς Κελσίου. Ήταν, ωστόσο, μια μικρή πρόγευση για τα οδικά δεινά που με περίμεναν στους δρόμους της γειτονικής Ινδίας, της επόμενης χώρας του “ Trans – Asian 2017”.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

Ετικέτες