Μετά από ένα -κάθε άλλο παρά αναπαυτικό- 16ωρο ταξίδι στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, η μαύρη Daytona Maverick έβαλε ρόδα στη Μέση Ανατολή, και συγκεκριμένα στην Τρίπολη του Λιβάνου. Μετά την αποβίβαση από το πλοίο, ακολούθησε η γνωστή αραβική γραφειοκρατική ταλαιπωρία που διήρκησε περίπου μια ώρα και με έκανε φτωχότερο κατά $200 (λιμενικά – εκτελωνιστικά τέλη, βίζα, ασφάλεια μοτοσυκλέτας).

Την τελευταία φορά που ταξίδεψα με μοτοσυκλέτα στον Λίβανο ήταν πριν από περίπου 20 χρόνια. Τότε δεν είχα επισκεφθεί την Τρίπολη και μοιραία μού είχε μείνει απωθημένο. Να λοιπόν που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να περιηγηθώ στη μεγαλύτερη πόλη του Βορείου Λιβάνου –και την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, που αριθμεί περίπου 530.000 κατοίκους.

Προκειμένου να επισκεφθώ το πετρόκτιστο κάστρο και το παραδοσιακό παζάρι της πόλης, κινήθηκα με την μοτοσυκλέτα στους δρόμους της Τρίπολης και μοιραία πήρα το βάπτισμα του πυρός, σ’ ότι αφορά την οδηγική κουλτούρα των απρόβλεπτων Αράβων. Σκέτη τρέλα η κατάσταση, ήταν θέμα επιβίωσης να φτάσω όρθιος στον προορισμός μου! Αναγκαστικά υιοθέτησα τον δικό τους τρόπο οδήγησης και έτσι κινδύνευα λιγότερο πλέον!

Την πιο συναρπαστική ανάμνηση από την Τρίπολη μού την χάρισε το σκεπαστό παζάρι της, εκεί όπου απλωνόταν ένα μεγάλο δίκτυο από στοές (σουκς) γεμάτες βαρυφορτωμένα μαγαζιά. Κομψοτεχνήματα από ασήμι και χαλκό, αρώματα, ποικιλόχρωμα υφάσματα, είδη λαϊκής τέχνης, είδη υπόδησης και ένδυσης, τρόφιμα, γλυκά, φρούτα, και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους σας, πωλούνταν στην σκεπαστή αγορά του πολύβουου παζαριού Al Khayyateen Caravanserai.

Ένας παραλιακός αυτοκινητόδρομος που "έτρεχε" ανάμεσα στην Μεσόγειο και την οροσειρά του Λιβάνου, ανέλαβε κατόπιν να με οδηγήσει στην πρωτεύουσα Βηρυτό (80 χλμ. νότια). Πριν από 16 μήνες, η λιβανέζικη πρωτεύουσα ήταν για αρκετές μέρες πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων όλου του κόσμου, εξαιτίας της καταστροφικής έκρηξης που σημειώθηκε στο λιμάνι της (Αύγουστος 2020). Ο τραγικός απολογισμός ήταν 200 νεκροί και υλικές ζημιές $1.7 δις. Αξέχαστη μού έμεινε η εικόνα των δεκάδων μισοκατεστρεμμένων κτιρίων που αντίκρισα στην περιοχή του λιμανιού. Ήταν εικόνες σοκαριστικές, που μαρτυρούσαν την καταστροφή που είχε γίνει.

Η εξαθλιωμένη οικονομία, η κρατική διαφθορά και η πανδημία ευθύνονται για τις συχνές ένοπλες κοινωνικές εξεγέρσεις, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, την ακρίβεια και την εγκληματικότητα που μαστίζουν πλέον τη Βηρυτό. Στην γνωριμία με την λιβανέζικη πρωτεύουσα, η μαύρη Daytona Maverick 500 σταμάτησε στους θαλάσσιους βράχους Pigeons’ Rock, στην μαρίνα Zaytouna Bay, στο τζαμί Muhammad al-Amin και στην πλατεία Place des Martyrs. Δυστυχώς, με θλίψη διαπίστωσα πως το πάλαι ποτέ "Παρίσι της Μέσης Ανατολής" ήταν μια αλλοτινή ανάμνηση…

Κωνσταντίνος Μητσάκης