Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

Αρχειοθέτηση αναμνήσεων
21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το Daytona Eastάγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

 

Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΖ’ - Ρωσία - Λετονία

Η επιστροφή στην Ελλάδα ξεκινά
Trans Asia
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/9/2024

Με την πυξίδα να δείχνει πλέον Ελλάδα, η QJMOTOR SRT 800X επέστρεψε σε ευρωπαϊκό έδαφος, έχοντας μπροστά της 4.000 χιλιόμετρα για να αποδράσει από την παγωμένη Ρωσία και να φτάσει στη ζεστή αγκαλιά της Μεσογείου.

"Στο Vladivostok παρέμεινα συνολικά 9 ημέρες για να παραλάβω την QJMOTOR SRT 800X από το Magadan και να τη στείλω κατόπιν με τρένο στη Μόσχα. Στη ρωσική πρωτεύουσα θα έφτανε σε περίπου 11 ημέρες, ενώ εγώ θα πήγαινα στη Μόσχα αεροπορικώς! Μετά, αναβάτης και μοτοσυκλέτα θα ταξιδεύαμε οδικώς για Ελλάδα, διανύοντας άλλα 4.000 χλμ. για την ουσιαστική ολοκλήρωση του QJMOTOR TRANS ASIA 2024. Μια ολόκληρη επιχείρηση είχε στηθεί για να δρομολογηθεί η επιστροφή στην Ελλάδα.

Trans Asia

Έτσι, μ’ ένα αεροπορικό εισιτήριο στο χέρι, αποχαιρέτησα το Vladivostok και πέταξα για Μόσχα, εκεί όπου θα περίμενα τη σιδηροδρομική άφιξη της QJMOTOR SRT 800X. Κι όταν επιτέλους αντίκρισα το ξύλινο κουτί με την QJMOTOR SRT 800X να με περιμένει σε μια αποθήκη στα βορειοανατολικά προάστια της Μόσχας, η χαρά μου ήταν ανείπωτη! Γρήγορο unboxing, σύνδεση της μπαταρίας, μίζα και έτοιμος για αναχώρηση.

Trans Asia

Με αφετηρία τη Μόσχα, η QJMOTOR SRT 800X ξεκίνησε την επιστροφή μας στην Ελλάδα. Αν και με χώριζαν περίπου 4.000 χλμ. από τα πάτρια εδάφη, παραδόξως δεν είχα καταλήξει σ’ ένα οριστικό ταξιδιωτικό πλάνο -στο μυαλό μου 'πάλευαν' πολλές επιθυμίες και σχέδια. Ωστόσο, αυτό που προείχε ήταν η έξοδός μου από τη Ρωσία. Έτσι, μετά από 620 ανιαρά χιλιόμετρα στις δασοσκέπαστες πεδιάδες της Δυτικής Ρωσίας, σφράγισα το διαβατήριό μου, είπα 'Bye Bye Russia' και πέρασα στη Λετονία."