Ταξίδι "Daytona East": Λίβανος-Τουρκία (ΣΤ' Ανταπόκριση)

21/1/2022

Περνώντας την συνοριακή γέφυρα του Έβρου, το “Daytona East” άγγιξε την ολοκλήρωσή του. Έλεγχος διαβατηρίου, επίδειξη αρνητικού PCR, συμπλήρωση PLF εισόδου και… καλωσορίσατε στην Ελλάδα. Η επιστροφή στο κλεινόν άστυ της Αθήνας ήταν πλέον θέμα ωρών, ενώ καθοδόν στο μυαλό μου είχε ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της επανεκτίμησης και της αρχειοθέτησης των πιο δυνατών ταξιδιωτικών στιγμών του “Daytona East”.

Επέστρεφα από τόπους "ζυμωμένους" με μύθους και θρύλους, που μόλις πάτησα το πόδι μου εκεί αισθάνθηκα το άρωμα της Ιστορίας να αναδύεται ασυγκράτητο και να με τυλίγει από το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Στην Τουρκία και στον Λίβανο, που στο διάβα των αιώνων διατέλεσαν μια πολιτισμική πλατφόρμα παγκόσμιας ακτινοβολίας, ευτύχισα να πραγματοποιήσω με την μαύρη Daytona Maverick 500 ένα δίτροχο σεργιάνι στα μονοπάτια του χρόνου και της τοπικής Ιστορίας…

Daytona Maverick 500

Μια ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα

Ταξιδεύοντας για 22 ημέρες στους δρόμους της Τουρκίας και του Λιβάνου, το κοντέρ της κατέγραψε περί τα 7.000 χλμ. Ο λόγος για την πρωταγωνίστρια του "Daytona East", την Daytona Maverick 500, το μεσαίο on-off μοντέλο της Daytona.

Με σημείο αναφοράς τον δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 46 ΗΡ, η Daytona Maverick 500 με κέρδισε με την άνεση, την αξιοπιστία και την ποιοτική κατασκευή της. Η άριστη εργονομία και η άνετη θέση οδήγησης με ξεκούρασαν στις πολύωρες διαδρομές του ταξιδιού, ενώ απόλυτα ευχαριστημένος έμεινα από την συνεργασία του πλαισίου και των ρυθμιζόμενων αναρτήσεων. Το χαμηλό κέντρο βάρους, η ικανοποιητική προστασία που πρόσφεραν οι χούφτες και η ρυθμιζόμενη ζελατίνα, η αναπαυτική σέλα, τα εξαιρετικά φρένα και η ευκολία στην αλλαγή κατεύθυνσης ήταν τα δυνατά στοιχεία της μοτοσυκλέτας που ξεχώρισα.

Η Daytona Maverick 500 ταξίδευε σταθερά και απροβλημάτιστα στον αυτοκινητόδρομο με ταχύτητες 120–130 km/h, ενώ η οδήγηση στο επαρχιακό δίκτυο ήταν μια διασκεδαστική απόλαυση χάρη στην ευελιξία της μοτοσυκλέτας. Κι όσον αφορά την κατανάλωση, αυτή κυμάνθηκε σε αρκετά οικονομικά επίπεδα (3,4 – 4,8 lt/100 km), αναλόγως της διάθεσης του δεξιού μου χεριού και της κατηγορίας του οδικού δικτύου.

Κωνσταντίνος Μητσάκης

ΧΟΡΗΓΟΙ & ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ

Θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς και υποστηρικτές που συμμετείχαν στο ταξιδιωτικό εγχείρημα "Daytona East":

1) DAYTONA MOTORS / ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε (παραχώρηση της DAYTONA MAVERICK 500)

2) IPONE – Λιπαντικά μοτοσυκλετών

3) MOTO MARKET (tank bag GIVI / σαμάρια GIVI)

4) KASSIMIS RACING (βάσεις στήριξης σαμαριών)

5) DAINSE S.A (ένδυση - υπόδηση)

6) AGV (Κράνος)

7) "PHOTOAGORA. GR" - Κατάστημα φωτογραφικών ειδών

8) Περιοδικό μοτοσυκλέτας "ΜΟΤΟ" & www.motomag.gr

9) Καθημερινό περιοδικό μοτοσυκλέτας www.bikeit.gr

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΣΤ’ - Ανατολική Σιβηρία (Γιακούτσκ–Μαγκαντάν)

Φινάλε στις ακτές του Ειρηνικού

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

9/9/2024

Με θερμοκρασίες που αγγίζουν τους -60°C τον χειμώνα, τα τελευταία χιλιόμετρα του Υπερσιβηρικού προς τον Ειρηνικό Ωκεανό έχουν διατηρήσει τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα της διαδρομής αναλλοίωτο στο πέρασμα των χρόνων. Η QJMOTOR SRT 800X καλείται συνεχώς να καλύψει μεγάλες αποστάσεις μέσα από χωματόδρομους και ταλαιπωρημένη άσφαλτο. Ένας δρόμος φτιαγμένος από κόκαλα (!), ένα μουσείο για μαμούθ και μεγάλα κοιτάσματα διαμαντιών είναι οι τελευταίες αναμνήσεις πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.

“Οδηγώντας στον Lena Hwy (Never–Yakutsk), έναν νεότευκτο ασφαλτόδρομο μήκους 1.157 χλμ., και με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση στην κωμόπολη Aldin, προσέγγισα την πόλη Yakutsk, που απλώνεται στις δυτικές όχθες του ποταμού Lena -χρειάστηκε να διαπλεύσω τον Lena με πλοιάριο.

Μπορεί τον χειμώνα ο υδράργυρος στην Yakutsk να κατρακυλά στους -60°C, αλλά ένας ζωογόνος ήλιος (24°C) με ξενάγησε στα λίγα αξιοθέατα (Kingdom of Permafrost, Μουσείο Μαμούθ) της πόλης, η οποία χρωστά την ύπαρξή της στα τεράστια κοιτάσματα διαμαντιών της περιοχής.

Το τελευταίο ετάπ του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 ήταν η διαδρομή Yakutsk–Magadan (1.850 χλμ.). Στις ακτές του Ειρηνικού θα με οδηγούσε ο οδικός άξονας Kolyma Hwy (Road of Bones), ο οποίος περιλάμβανε ασφάλτινα (360 χλμ.) και βατά χωμάτινα (1.490 χλμ.) κομμάτια -τα τελευταία χρόνια η κατάσταση του δρόμου βελτιώνεται συνεχώς.

Η τύχη ήταν με το μέρος μου και δεν έβρεξε τις 4 ημέρες που ταξίδεψα στον Kolyma Hwy. Δύσκολες στιγμές αποτέλεσαν οι δύο πτώσεις που είχα και η πολύωρη αναμονή για την αποκατάσταση μιας γέφυρας, ενώ δεν αντιμετώπισα πρόβλημα με τον ανεφοδιασμό καυσίμων και τις διανυκτερεύσεις -έβρισκα κάθε 200–300 χλμ.

Φτάνοντας στη Magadan, το κοντέρ έδειξε συνολικά 18.760 χλμ. -μετά από 64 ημέρες ταξιδιού, ο δίτροχος διηπειρωτικός μαραθώνιος είχε ολοκληρωθεί. Το ίδιο βράδυ της άφιξής μου, μόλις πρόλαβα να πακετάρω και να φορτώσω την QJMOTOR SRT 800X στο εβδομαδιαίο εμπορικό πλοίο για Vladivostok, ενώ το επόμενο απόγευμα αναχώρησα αεροπορικώς για Vladivostok, προκειμένου να την παραλάβω -σε 8 ημέρες- και να δρομολογήσω την επιστροφή για Ελλάδα.”