QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΓ’ - Ρωσία / Σιβηρία (OMSK – NOVOSIBIRSK)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

28/8/2024

H QJMOTOR SRT 800X και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης εισέρχονται στην πάντα “δροσερή” Σιβηρία, που όχι τυχαία αποτελούσε τόπο εξορίας λόγω των σκληρών καιρικών συνθηκών του χειμώνα. Ωστόσο, για τους ταξιδευτές μας, η Σιβηρία μοιάζει με όαση μετά από πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα στην καυτή έρημο και τους ξηρούς, βραχώδεις χωματόδρομους

“Με την είσοδό μου στη Σιβηρία, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 μπήκε στην τελική του ευθεία. Και τι ευθεία! Περίπου 7.000 χλμ. με χώριζαν από τις ακτές του Ειρηνικού ωκεανού, ενώ οι τροχοί της QJ SRT 800X θα κυλούσαν πλέον πάνω στην τροχιά του θρυλικού Υπερσιβηρικού…

Πρώτη στάση στην πόλη Omsk, που σε αλλοτινές εποχές υπήρξε τόπος εξορίας για χιλιάδες αντικαθεστωτικούς -συμπεριλαμβανομένου και του Ρώσου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι.

Αρχική μου μέριμνα στην ατμοσφαιρική Omsk του ποταμού Irtis ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από τράπεζα, αφού οι πιστωτικές κάρτες δεν δούλευαν λόγω των δυτικών κυρώσεων.

Και μετά την Omsk, η ευθεία ρότα του Υπερσιβηρικού με οδήγησε στην πόλη Novosibirsk (640 χλμ.). Εδώ, ο τοπικός αντιπρόσωπος της QJMOTOR RUSSIA φρόντισε για το σέρβις της μοτοσυκλέτας, η οποία είχε συμπληρώσει 11.200 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα από την Ελλάδα! Το συγκεκριμένο σέρβις έγινε κατόπιν συνεννόησης της QJMOTOR GREECE με την κεντρική διεύθυνση της QJMOTOR στην Κίνα, η οποία είχε υπό την επίβλεψή της το project “ QJMOTOR TRANS ASIA 2024”.

Στο εξονυχιστικό σέρβις που πραγματοποιήθηκε από τους έμπειρους μηχανικούς της QJMOTOR, αλλάχτηκαν λάδια, φίλτρο λαδιού, φίλτρο αέρος, μπουζί, τακάκια πίσω φρένου, αλυσίδα (είχε συμπληρώσει συνολικά 26.000 χλμ.) και ελαστικά. Και αφού γιορτάσαμε με άφθονη βότκα την ολοκλήρωση του σέρβις, οι άνθρωποι της QJMOTOR RUSSIA με αποχαιρέτησαν, ευχόμενοι ολόθερμα καλό ταξίδι στη Mother Russia.”

Ετικέτες

Trans Asia

μητσάκης

ταξίδι

ταξιδιωτικό

QJMotor

https://bit.ly/MOTO_658

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

29/8/2022

Μπορεί άραγε ένας ποταμός να αποτελέσει την αφορμή για την πραγματοποίηση ενός δίτροχου εναλλακτικού ταξιδιού; Κατηγορηματικά ναι!

Η αρχή έγινε το 2019, όταν –με συνεπιβάτη τον γιό μου Γιώργο– ταξίδεψα κατά μήκος του Δούναβη, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού της Ευρώπης (2.872 χλμ.). Το γεγονός ότι ο Δούναβης είναι ο μοναδικός ποταμός στον κόσμο που διασχίζει τέσσερεις πρωτεύουσες κρατών (Βιέννη, Μπρατισλάβα, Βουδαπέστη και Βελιγράδι) αποτέλεσε το βασικό στοιχείο που ενέπνευσε το συγκεκριμένο ταξίδι.

Τρία χρόνια μετά, σειρά είχε ο Βόλγας, ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Ευρώπης (3.530 χλμ.), να μου χαρίσει την εμπειρία ενός ανατρεπτικού οδοιπορικού στη γεωγραφική καρδιά της Ρωσίας. Κρατώντας στιβαρά το τιμόνι μιας πράσινης BMW F 850 GS αποφάσισα να ακολουθήσω όλη την υδάτινη πορεία του Βόλγα, από τις εκβολές του (στην Κασπία Θάλασσα) ως τις πηγές του (περιοχή Valdai Hills της Δυτικής Ρωσίας), παραβλέποντας τους κινδύνους και τις επιπτώσεις του μαινόμενου ρωσο-ουκρανικού πολέμου.

Με αφετηρία τη ρωσική πόλη Astrakhan (στο Δέλτα του Βόλγα), επτά παραποτάμιες πόλεις (Αστραχάν, Βόλγογκραντ, Σαράτοφ, Σαμάρα, Καζάν, Νίζνι Νόβγκοροντ, Γιάροσλαβλ) θα φιλοξενούσαν την πορεία του παραποτάμιου οδοιπορικού “Volga Route” προς τις πηγές του Βόλγα. Και φυσικά, για να προσεγγίσω την πόλη–αφετηρία του μεγαλύτερου ευρωπαικού ποταμού, θα έπρεπε πρωτίστως να διασχίσω την Τουρκία και τη Γεωργία.

Με την αποβίβασή μου στην Τουρκία (μέσω των δύο ακτοπλοικών συνδέσεων Πειραιάς–Χίο & Χίος–Τσεσμέ), το “Volga Route”ξεκίνησε. Με την πυξίδα στραμμένη ανατολικά, η διήμερη οδική αποστολή της πράσινης BMW F 850 GS στην τουρκική επικράτεια περιελάμβανε ένα γρήγορο πέρασμα από τις πόλεις Cesme, Ankara, Samsun, Trabzon και Hope.

Με μόλις δυο αστικές διανυκτερεύσεις (Ankara, Samsun) και περίπου 1.600 χλμ. καταγεγραμμένα στο κοντέρ της μοτοσυκλέτας, αποχαιρέτησα την Τουρκία του Εύξεινου Πόντου και πέρασα κατόπιν τα παραθαλάσσια σύνορα της ελκυστικής Γεωργίας.

Για δυο τροχαίες παραβάσεις που είχα πραγματοποιήσει στην Γεωργία το 2019, υποχρεώθηκα στα γεωργιανά σύνορα να πληρώσω 90 ευρώ -αλλιώς, σφραγίδα εισόδου στο διαβατήριό μου δεν έμπαινε! Αυτό κι αν ήταν καλωσόρισμα!

Στη διαδρομή Batumi-Tbilisi (406 χλμ.) ταλαιπωρήθηκα αρκετά, τόσο από τα πάμπολλά έργα κατασκευής του οδικού άξονα, όσο κι από την άκρως επικίνδυνη συμπεριφορά των Γεωργιανών οδηγών. Τελικά κατάφερα να αντικρίσω την πρωτεύουσα Τιφλίδα μετά από 7 ώρες εξοντωτικής οδήγησης.

Κτισμένη στη στενή κοιλάδα του ποταμού Mtkvari (Κύρος), κυριολεκτικά στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με την Ασία, η Τιφλίδα (Tbilisi) είναι η πρωτεύουσα –και το μεγαλύτερο αστικό κέντρο– της Γεωργίας, μιας χώρας που πολιτισμικά ανήκει στον ευρωπαϊκό χώρο. Χάρη στην όμορφη ευρω-ασιατική αρχιτεκτονική της, τις παραδοσιακές ανατολίτικες αγορές της, τις πάμπολλες γεωργιανού ρυθμού εκκλησίες της, τις μοντέρνες γέφυρες και τα ατμοσφαιρικά cafe της, η κομψότατη Τιφλίδα δεν δυσκολεύτηκε διόλου να με γοητεύσει.

Μόλις 160 χλμ. χώριζαν την Τιφλίδα από τα ρώσικα σύνορα. Για να προσεγγίσω την χώρα του ποταμού Βόλγα, θα έπρεπε να οδηγήσω την πράσινη BMW F 850 GS στον φημισμένο οδικό άξονα «Military Road», ο οποίος σκαρφαλώνει πάνω στη τραχιά οροσειρά του καταπράσινου Καυκάσου. Πάμε λοιπόν Ρωσία…