QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΓ’ - Ρωσία / Σιβηρία (OMSK – NOVOSIBIRSK)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

28/8/2024

H QJMOTOR SRT 800X και ο Κωνσταντίνος Μητσάκης εισέρχονται στην πάντα “δροσερή” Σιβηρία, που όχι τυχαία αποτελούσε τόπο εξορίας λόγω των σκληρών καιρικών συνθηκών του χειμώνα. Ωστόσο, για τους ταξιδευτές μας, η Σιβηρία μοιάζει με όαση μετά από πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα στην καυτή έρημο και τους ξηρούς, βραχώδεις χωματόδρομους

“Με την είσοδό μου στη Σιβηρία, το QJMOTOR TRANS ASIA 2024 μπήκε στην τελική του ευθεία. Και τι ευθεία! Περίπου 7.000 χλμ. με χώριζαν από τις ακτές του Ειρηνικού ωκεανού, ενώ οι τροχοί της QJ SRT 800X θα κυλούσαν πλέον πάνω στην τροχιά του θρυλικού Υπερσιβηρικού…

Πρώτη στάση στην πόλη Omsk, που σε αλλοτινές εποχές υπήρξε τόπος εξορίας για χιλιάδες αντικαθεστωτικούς -συμπεριλαμβανομένου και του Ρώσου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι.

Αρχική μου μέριμνα στην ατμοσφαιρική Omsk του ποταμού Irtis ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από τράπεζα, αφού οι πιστωτικές κάρτες δεν δούλευαν λόγω των δυτικών κυρώσεων.

Και μετά την Omsk, η ευθεία ρότα του Υπερσιβηρικού με οδήγησε στην πόλη Novosibirsk (640 χλμ.). Εδώ, ο τοπικός αντιπρόσωπος της QJMOTOR RUSSIA φρόντισε για το σέρβις της μοτοσυκλέτας, η οποία είχε συμπληρώσει 11.200 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα από την Ελλάδα! Το συγκεκριμένο σέρβις έγινε κατόπιν συνεννόησης της QJMOTOR GREECE με την κεντρική διεύθυνση της QJMOTOR στην Κίνα, η οποία είχε υπό την επίβλεψή της το project “ QJMOTOR TRANS ASIA 2024”.

Στο εξονυχιστικό σέρβις που πραγματοποιήθηκε από τους έμπειρους μηχανικούς της QJMOTOR, αλλάχτηκαν λάδια, φίλτρο λαδιού, φίλτρο αέρος, μπουζί, τακάκια πίσω φρένου, αλυσίδα (είχε συμπληρώσει συνολικά 26.000 χλμ.) και ελαστικά. Και αφού γιορτάσαμε με άφθονη βότκα την ολοκλήρωση του σέρβις, οι άνθρωποι της QJMOTOR RUSSIA με αποχαιρέτησαν, ευχόμενοι ολόθερμα καλό ταξίδι στη Mother Russia.”

Ετικέτες

Trans Asia

μητσάκης

ταξίδι

ταξιδιωτικό

QJMotor

https://bit.ly/MOTO_658

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/9/2022

Τα ρώσικα σύνορα απείχαν περίπου 160 χλμ. βόρεια της Τιφλίδας. Την μετάβασή μου στην χώρα του Βόλγα ανέλαβε ο φημισμένος «Military Road», ένας ορεινός οδικός άξονας που ανηφορίζει στην επιβλητική οροσειρά του Καυκάσου, σε υψόμετρο 2.379 μ. (πέρασμα Jvari Pass).

Το φυσικό σκηνικό της διαδρομής ήταν εκπληκτικό και δικαιολογημένα μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου. Μέχρι που έφτασα στα ρωσο-γεωργιανά σύνορα και αντίκρισα πανικόβλητος μια ατελείωτη ουρά οχημάτων η οποία ξεπερνούσε τα 3 χλμ. - ο χρόνος αναμονής για την ολοκλήρωση των συνοριακών διαδικασιών έφτανε τις 7 ώρες. Ευτυχώς όμως, εξαιτίας ενός τρακαρίσματος που έγινε η αιτία να ακινητοποιηθούν όλοι, κατάφερα να ξεγλιστρίσω και να προσπεράσω την ουρά των οχημάτων για να φτάσω μόνος μου στα ρώσικα τελωνεία. Χρόνος ολοκλήρωσης των συνοριακών διαδικασιών; Μόλις μια ώρα! Αν έχεις τύχη διάβαινε.

Η πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny (140 χλμ. βορειοανατολικά των συνόρων), προσφέρθηκε για την πρώτη διανυκτέρευσή μου επί ρώσικου εδάφους. Αν και μεγάλο τμήμα της Grozny είχε καταστραφεί από τις πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Ρώσων και Τσετσένων αυτονομιστών (1990-2000), τριγυρνώντας στους δρόμους της τσετσένικης πρωτεύουσας με την πράσινη BMW F 850 GS αντίκρισα μια σύγχρονη, νεότευκτη πόλη, στην οποία κυριαρχούσε το ισλαμικό στοιχείο.

Πρωταρχική μέριμνα μου στην Grozny ήταν η αγορά συναλλάγματος (ρούβλια) από την επίσημη κρατική τράπεζα, αφού οι πιστωτικές–χρεωστικές κάρτες μου ήταν εκτός λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεις των Δυτικών χωρών στη Ρωσία.

Κι από την λαμπερή Grozny, πορεία κατόπιν προς την πόλη Astrakhan (480 χλμ.), διασχίζοντας ένα επίπεδο τοπίο ερήμου. Κτισμένη στο Δέλτα του Βόλγα, στο γεωγραφικό σημείο όπου ο μεγαλύτερος ποταμός της Ευρώπης χύνεται στην Κασπία Θάλασσα μετά από μια πορεία 3.650 χλμ., η Astrakhan σηματοδότησε και επίσημα την απαρχή του υδάτινου οδοιπορικού «VOLGA ROUTE».

Εδώ στην Astrakhan, ο Τιμούρ και η Νατάσα, ένα ζευγάρι ντοπιων μοτοσυκλετιστών, έγιναν οι οικοδεπότες και ξεναγοί μου στην πρώτη πόλη του Βόλγα. Ρώσικη μοτοσυκλετιστική αλληλεγγύη που μου έμεινε αξέχαστη!

Η πράσινη BMW F 850 GS, ακολουθώντας πιστά την κοίτη του Βόλγα (430 χλμ. βόρεια), με οδήγησε κατόπιν στην πόλη Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ), στην οποία διαδραματίστηκαν τραγικά πολεμικά γεγονότα στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Με τον Στάλιν να υπενθυμίζει στους ελεύθερους πολιορκημένους της πόλης πως «ο Βόλγας έχει μόνο μια όχθη», οι ηρωικοί υπερασπιστές του Σταλινγκράντ απέτρεψαν, μετά από 142 μέρες πολιορκίας, την άλωση της πόλης από τους Γερμανούς. Και μπορεί το Σταλινγκράντ να παρέμεινε τελικά σε ρωσικά χέρια, το τίμημα ωστόσο υπήρξε μεγάλο, καθώς 1.000.000 ανθρώπινες ζωές θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της πόλης.

Έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που θυσιάστηκαν στην προάσπιση του Σταλινγκράντ αντιπροσωπεύει το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” που δέσποζε στην κορυφή του λόφου Mamayev, όπως και ένα παρακείμενο κυκλικό μνημείο, όπου έκαιγε η άσβεστη φλόγα των ηρώων.

Επιπλέον, ιστορικά «αποτυπώματα» της ηρωικής εποποιίας αντίκρισα στο Πολεμικό Μουσείο της μάχης του Στάλινγκραντ και στην παρακείμενη μισογκρεμισμένη κατοικία του Λοχαγού Pavlova – το μοναδικό κτίσμα της πόλης που απέμεινε όρθιο. Εδώ στο Σταλινγκραντ, δίπλα στις όχθες του Βόλγα, βουβός και συγκλονισμένος βρέθηκα αντιμέτωπος με την Ιστορία και τα απομεινάρια της.