Riding tips για τον χειμώνα

Βασικές οδηγίες για τις πιο κρύες μέρες
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

18/11/2016

Τα πρώτα κρύα έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες νιφάδες στόλισαν –έστω και για λίγο- τις κορφές των ψηλότερων βουνών της χώρας. Είναι ο καιρός που γυρίζουμε τους διακόπτες μας και μπαίνουμε σε… winter mode, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τον εξοπλισμό μας αλλά και στο στιλ της οδήγησής μας, καθώς οι συνθήκες και οι παράμετροι αλλάζουν και πολλές φορές καλούμαστε να κάνουμε την προσαρμογή στα νέα δεδομένα πολύ απότομα και άμεσα. Καλό θα είναι λοιπόν να είμαστε προετοιμασμένοι, σωματικά και πνευματικά, για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της οδήγησης το χειμώνα. Ας δούμε αναλυτικά τι πρέπει να περιμένουμε, τι πρέπει να προσέξουμε και –κυρίως- τι πρέπει να κάνουμε για να απολαμβάνουμε την μοτοσυκλέτα μας ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

 

 

Αποστάσεις

Όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι οι δρόμοι στην Ελλάδα ελάχιστα διαφέρουν από τους δρόμους της βομβαρδισμένης Βαγδάτης, πράγμα που σημαίνει ότι οι εργολάβοι έχουν φροντίσει να μας κρατούν σε επαγρύπνηση με "μικρές" εκπλήξεις σε απίθανα σημεία. Τον χειμώνα τα πράγματα γίνονται πιο σκούρα, αφού μια λακκούβα γεμάτη με νερό που κρύβει επιμελώς το βάθος της, ή ένα σαμαράκι που έχει δημιουργηθεί από τη συχνή κυκλοφορία φορτηγών και λεωφορείων με γλίτσα από πρωτοβρόχια πάνω του, μπορούν να… πεταχτούν μπροστά σας από το πουθενά. Για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεως τελευταία στιγμή, κρατείστε αποστάσεις από το προπορευόμενο όχημα ειδικά αν είναι κάποιο με μεγάλο όγκο. Τα φρένα πανικού πάνω στο βρεγμένο δεν κάνουν καλό ούτε στην ψυχική, ούτε στην σωματική σας υγεία. Έτσι, θα αποφύγετε και το σπρέι νερού που αφήνουν τα προπορευόμενα φορτηγά και αυτοκίνητα, που ανεβάζει τον συντελεστή επικινδυνότητας κατακόρυφα!

 

Φρενάρισμα

Και μιας και κάναμε λόγο για την επιβράδυνση, θα πρέπει να επαναπρογραμματίσετε την ECU του εγκεφάλου σας σε ό,τι αφορά τη συγκεκριμένη διαδικασία γενικότερα. Υπολογίστε ότι θα χρειαστείτε μεγαλύτερες αποστάσεις, όχι μόνο στο βρεγμένο αλλά και στο στεγνό, διότι οι χαμηλότερες θερμοκρασίες της ασφάλτου έχουν αντίκτυπο και στην θερμοκρασία λειτουργίας των ελαστικών σας, με αποτέλεσμα το μπλοκάρισμα να έρχεται νωρίτερα απ' ό,τι το περιμένετε. Η πίεση στην μανέτα και το λεβιέ πρέπει να ασκείται πολύ πιο προοδευτικά απ' ό,τι στο στεγνό, έχοντας πάντα στο νου ότι οι βρεγμένοι δίσκοι και τα τακάκια δεν αποδίδουν το ίδιο απ' ό,τι όταν είναι στεγνοί.

 

Γραμμές

Στο βρεγμένο, οι γραμμές που επιλέγουμε –και δεν αναφερόμαστε στις ιδανικές γραμμές μιας πίστας, αλλά στις πραγματικές συνθήκες στο δρόμο- είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές στη στεγνή άσφαλτο. Αν θέλετε καλύτερα, ο τρόπο που στρίβουμε είναι εντελώς διαφορετικός, καθώς το ζητούμενο είναι η μοτοσυκλέτα να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο όρθια και λιγότερο πλαγιασμένη, ώστε να έχουμε για πιο μεγάλο διάστημα την μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής του ελαστικού με το δρόμο. Αυτό σημαίνει ότι οδηγούμε με "γωνίες" και λιγότερο με καμπές σε συνδυασμό με μικρότερες ταχύτητες. Η είσοδος δηλαδή σε μια στροφή γίνεται πιο "βαθιά" με όσο το δυνατόν λιγότερο διάστημα υπό κλίση ώστε στην έξοδο η μοτοσυκλέτα να ανασηκωθεί ταχύτερα. Προσοχή, αυτό δεν μεταφράζεται σε απότομες αντιδράσεις και άμεσο πλάγιασμα, γιατί λόγω του μειωμένου συντελεστή τριβής οι δυνάμεις αποκτούν διαφορετική ισορροπία και η τούμπα παραμονεύει. Γι' αυτό ξαναλέμε ότι όλα γίνονται με χαμηλότερες ταχύτητες και με ήρεμες κινήσεις.

 

Να είσαι ορατός


Όπως είχαμε γράψει και στο άρθρο για τους urban legends της Μοτοσυκλέτας, το ζητούμενο δεν είναι να σε ακούσουν αλλά να σε δουν. Ειδικά το χειμώνα που οι συνθήκες έχουν μειωμένη ορατότητα, αυτό είναι ακόμη πιο επιτακτικό. Αν η μοτοσυκλέτα σας είναι παλαιότερων προδιαγραφών και δεν έχει μόνιμη τη μεσαία σκάλα ανοιχτή, φροντίστε να το κάνετε εσείς. Φοράτε ρούχα και κράνος με έντονα χρώματα και ανακλαστικά και φυσικά μην παίρνετε ποτέ σαν δεδομένα ότι ο οδηγός του αυτοκινήτου με ο καλοριφέρ στο φουλ και τα θολωμένα τζάμια σας έχει δει…

 

Μείνε ζεστός


Φροντίστε όταν οδηγείτε τον χειμώνα να είστε ντυμένοι σωστά και όχι υπερβολικά. Για παράδειγμα, αν φορέσετε τρεις στρώσεις από ρούχα μπορεί να έχετε χειρότερο αποτέλεσμα από τα αν φορούσατε ένα ζευγάρι ισοθερμικά εσώρουχα και ένα χειμωνιάτικο μπουφάν. Η θερμοκρασία του σώματος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο και στην αποτελεσματικότητα των αντανακλαστικών μας και γι' αυτό φροντίζουμε να την διατηρούμε πάντα σε ένα επίπεδο που μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα. Η υπερβολή (είτε στο κρύο, είτε στο ζεστό) φέρνει αντίθετα αποτελέσματα. Ένα χρήσιμο tip για τα χέρια, που είναι ένα νευραλγικό σημείο καθώς τα άκρα είναι τα πρώτα που κρυώνουν λόγω του ότι η καρδιά φροντίζει να στείλει το αίμα πρώτα στον κορμό σε περίπτωση ψύχους, είναι να έχετε τα δάχτυλα ενωμένα πάνω στα γκριπ. Η σωστή τεχνική οδήγησης λέει ότι πάντα δύο δάχτυλα πρέπει να είναι πάνω στις μανέτες μεν, αλλά στις ειδικές συνθήκες με κρύο προτεραιότητα έχει το να παραμείνουμε ζεστοί και με αυτόν τον τρόπο η θερμοκρασία των δαχτύλων παραμένει σε υψηλότερα επίπεδα.

 

Προσοχή στις "παγίδες"


Οι δρόμοι με την βροχή μεταμορφώνονται σε κάτι εντελώς διαφορετικό σε σχέση με το όταν είναι στεγνοί. Πράγματα στα οποία δεν θα δίναμε ιδιαίτερη προσοχή σε κανονικές συνθήκες το χειμώνα μεταμορφώνονται σε gremlins που θέλουν να μας φάνε. Οι άσπρες λωρίδες στις διαχωριστικές γραμμές και τις διαβάσεις με το που θα βραχούν μεταλλάσσονται σε πίστες καλλιτεχνικού πατινάζ. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή ακόμη κι αν είστε σταματημένοι και πατήσετε πάνω τους, ενώ ακόμη και τα πενηντάρια μπορούν να νιώσουν την συγκίνηση του ντριφταρίσματος στην εκκίνηση.

Δεν είναι όμως μόνο οι άσπρες γραμμές που ανεβάζουν τον συντελεστή επικινδυνότητας, καθώς και τα βρεγμένα φύλλα που έχουν πέσει στο δρόμο ή τα πεταμένα σκουπίδια, μετατρέπονται σε μια γλίτσα που σε 'στέλνει αδιάβαστο". Προσοχή λοιπόν, ειδικά στις άκρες του δρόμου και κοντά στα πεζοδρόμια, για παρόμοιες γλιστερές παγίδες.
Μια άλλη μορφή κρυμμένης φάκας είναι τα χυμένα λάδια που στη βρεγμένη άσφαλτο βρίσκουν το καλύτερο καμουφλάζ για να παρασύρουν τα θύματά τους. Ένας τρόπος για να τα αναγνωρίσετε είναι ότι σε εκείνο το σημείο το νερό παίρνει μια ιριδίζουσα απόχρωση, οπότε το αποφεύγουμε όπως ο διάολος το λιβάνι. Αν τώρα τα δείτε πολύ αργά για να τα αποφύγετε, ΜΗΝ περάστε από πάνω τους προσπαθώντας να κάνετε ελιγμό. Κρατήστε την μοτοσυκλέτα όρθια και το γκάζι σταθερό, ενώ μια πρόχειρη προσευχή δεν θα έβλαπτε…


Τέλος, μεγάλη προσοχή στις λακκούβες με νερό γιατί η υδρολίσθηση παραμονεύει. Πρόκειται για το φαινόμενο όπου τα αυλάκια της χάραξης του ελαστικού δεν μπορούν να απομακρύνουν αποτελεσματικά την υπερβολική ποσότητα νερού, με αποτέλεσμα το νερό να σχηματίζει ένα λεπτό φιλμ μεταξύ της επιφάνειας του ελαστικού και του οδοστρώματος μειώνοντας δραματικά την πρόσφυση. Σε μια τέτοια περίπτωση η απώλεια ελέγχου είναι δεδομένη και η μόνη επιλογή είναι να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και την μοτοσυκλέτα όρθια, και σε καμία περίπτωση να μην κλείσετε απότομα το γκάζι.

Αποκλειστικά στην Κροατία: Original Flat Track μαθήματα με H-D!

Με δάσκαλο τον Ruben Xaus!
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/5/2018

Μια μοναδική εμπειρία μας είχε ετοιμάσει η Harley Davidson στην Κροατία, όπου έγινε η παρουσίαση των Road Glie, Street Glide, Iron 1200 και Forty Eight Special. Η τελευταία ημέρα από τις συνολικά τρεις της χορταστικής παρουσίασης, ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στην οδήγηση Flat-Track που πλήρως θα καλύψουμε εδώ: Οι άνθρωποι της Harley είχαν ετοιμάσει κατάλληλα μια οβάλ πίστα με κόκκινο χρώμα και είχαν διαμορφώσει τέσσερα Street Rod 750,που θα τα χρησιμοποιούσαμε για να μάθουμε, αλλά και για να τρέξουμε αγώνες!

Δάσκαλός μας θα ήταν ο Ruben Xaus, που κάποιοι από εσάς θα τον γνωρίζετε ως εργοστασιακό αναβάτη της Ducati στο παγκόσμιο πρωτάθλημα SBK και κάποιοι άλλοι από την εντυπωσιακή φωτογραφία που τον δείχνει να κάνει full-lock drift με το γόνατο στην άσφαλτο και το ένα χέρι στο τιμόνι, πάνω στη σέλα ενός Hypermotard.

Καθώς είχα βρεθεί στο σεμινάριο του Aaron Colton, που είχε φέρει στη χώρα μας η Red Bull, αλλά και στην εκδήλωση Flat-Track που είχε διοργανώσει η Harley Davidson Athena, νόμιζα ότι ήξερα σε θεωρητικό επίπεδο τι χρειάζεται να κάνεις. Μόνο που ακούγοντας τον Ruben Xaus να μας εξηγεί βήμα-βήμα την τεχνική οδήγησης του flat Track, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ξεχάσω όλα όσα είχα μάθει έως τότε! Εδώ θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε με όσο πιο απλό και κατανοητό τρόπο γίνεται τις βασικές αρχές του Flat-Track, με τις οποίες καταφέραμε μέσα σε μόλις μία ημέρα να ντριφτάρουμε στο χώμα σαν “πρωταθλητές” μια μεγάλη δικύλινδρη Harley.

 

Η μοτοσυκλέτα

Στο πρωτάθλημα Flat-Track επιτρέπεται να συμμετέχουν δικύλινδρες μοτοσυκλέτες από 750 κυβικά και πάνω. Στην δική μας περίπτωση, η Harley Davidson είχε φτιάξει τέσσερα Street Rod 750 που θα χρησιμοποιούσαμε για τα μαθήματα. Οι αλλαγές που είχε κάνει ήταν περιορισμένες σε σχέση με το μοντέλο που πουλάει στα καταστήματα και εξαντλούνταν στο μικρότερο ρεζερβουάρ, το πιο ψηλό τιμόνι, τα πιο μεγάλου μήκους πίσω αμορτισέρ, την αφαίρεση του εμπρός φρένου και την αντικατάσταση της σέλας.

Με αυτές τις αλλαγές, το βάρος μειώθηκε στα 220 κιλά από τα 240 και μετατοπίστηκε ελαφρός πιο μπροστά. Αυτή τη στιγμή, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα προηγείται στη βαθμολογία μια Harley Street Rod 750, η οποία ανήκει στον G. Martin που οι μόνες επιπλέον διαφορές που είχε σχέση με τις μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε εμείς, ήταν στην θέση οδήγησης και στους τροχούς των 19 ιντσών.

 

Η πίστα

Η οβάλ πίστα του Flat –Track είναι η πιο εύκολη στην κατασκευή και φυσικά η πιο φτηνή πίστα που μπορεί να φτιάξει κάποιος. Η “δική μας” είχε συνολικό μήκος περίπου 80 μέτρα και οι δύο ευθείες ανάμεσα στις στροφές ήταν περίπου 60 μέτρα. Με το Street Rod προλάβαινες να βάλεις  2α και κατέβαζες σε 1η για να στρίψεις. Από οδηγικής άποψης, το μήκος της ευθείας δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αντίθετα, το πλάτος της πίστας αλλάζει την καμπυλότητα των στροφών και ως εκ τούτου αλλάζει και τον χρόνο που έχεις για τις τέσσερεις φάσεις: φρενάρισμα, είσοδος, ρύθμιση πορείας και έξοδος.

 

Εξοπλισμός

Ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα Flat-Track είναι πολύ απλός. Ο Ruben Xaus φορούσε δερμάτινη φόρμα και μπότες για άσφαλτο, όμως μετά την τούμπα που έφαγα, όπου η άκρη του τιμονιού με χτύπησε στο στήθος, θεωρώ ότι ο θώρακας off-road είναι πολύ καλή ιδέα.

Αυτό που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για οδήγηση Flat Track είναι η ατσάλινη σόλα στο αριστερό πόδι. Χωρίς αυτή ΔΕΝ ΟΔΗΓΑΣ Flat-Track αλλά κάτι άλλο, πιθανότατα enduro ή motocross. Στο Flat-Track το αριστερό σου πόδι είναι ΕΝΕΡΓΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και η ατσάλινη σόλα είναι αυτό που σου επιτρέπει να το κάνεις.

 

Εκκίνηση

Oι μοτοσυκλέτες του Flat-Track έχουν μεγάλους δικύλινδρους κινητήρες και είναι αρκετά πιο βαριές από τις enduro. Το βάρος προσφέρει μεν επιπλέον πρόσφυση και αποτρέπει τις σούζες, όμως τα Flat-Track ελαστικά δεν έχουν μεγάλα τακούνια. Έτσι στην εκκίνηση είναι καλύτερα να έχεις 2η σχέση, παρά να ξεκινάς με 1η που θα κάνει τον πίσω τροχό να σπινάρει ευκολότερα.

Ευθεία

Στην ευθεία τα πράγματα είναι εύκολα, αφού η μοτοσυκλέτα είναι όρθια, οπότε όλη η δύναμη του κινητήρα περνάει στον πίσω τροχό χωρίς μεγάλες απώλειες. Φυσικά, αναλόγως το μήκος της ευθείας που έχει η πίστα ανεβάζεις ταχύτητες. Στο αμερικάνικο πρωτάθλημα οι μοτοσυκλέτες αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα 200km/h. Να θυμίσουμε ότι δεν έχουν εμπρός φρένα…

 

Φρενάρισμα-είσοδος

Στο Flat-Track η έννοια του φρεναρίσματος είναι κάπως διαφορετική από τα υπόλοιπα είδη οδήγησης. Ένα μεγάλο πίσω δισκόφρενο έχει τον απλό ρόλο του “επιβραδυντή” και όχι τον περίπλοκο ρόλο που έχουν τα φρέμα εμπρός-πίσω στις μοτοσυκλέτες street και off-road. Σε αντίθεση με το enduro και το motocross που με το πίσω φρένο ελέγχεις ή προκαλείς το drift, στο Flat-Track απλώς το χρησιμοποιείς για να μειώσεις ταχύτητα όσο η μοτοσυκλέτα είναι όρθια ΠΡΙΝ τη στροφή, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού.

Ταυτόχρονα με το φρενάρισμα κατεβάζουμε ταχύτητες και αμέσως ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ το αριστερό μας πόδι στο χώμα. Η μοτοσυκλέτα είναι ακόμα όρθια και παραμένει όρθια μέχρι το σημείο εισόδου. Στο σημείο εισόδου για την στροφή ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ τον συμπλέκτη, ΑΚΡΙΒΩΣ την στιγμή που αρχίζουμε να πλαγιάζουμε τη μοτοσυκλέτα και έχουμε ΕΝΤΕΛΩΣ κλειστό το γκάζι. Ο πίσω τροχός θα αρχίσει την πλαγιολίσθηση. Το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού μας βάρους στηρίζεται στο αριστερό μας πόδι, που γλιστράει σαν σκι πάνω στο χώμα χάρη στη μεταλλική σόλα. Ρυθμίζοντας την πίεση που βάζουμε στο αριστερό πόδι, ρυθμίζουμε και την κλίση της μοτοσυκλέτας. Μειώνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα ξαπλώνει περισσότερο και αυξάνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα σηκώνεται. Η ρύθμιση του πλαγιάσματος, ρυθμίζει ταυτόχρονα και το μέγεθος της πλαγιολίσθησης. Όσο πιο πολύ πλαγιάζουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο πιο πολύ ανοίγει την γραμμή του ο πίσω τροχός. Όσο σηκώνουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο μειώνεται και το ντριφτάρισμα. Επίσης, ρυθμίζοντας το ντριφτάρισμα, ρυθμίζουμε και την επιβράδυνση της μοτοσυκλέτας. Περισσότερο πλάγιασμα, περισσότερο ντριφτάρισμα και περισσότερη επιβάδυνση. Στόχος μας είναι στην κορυφή της στροφής η μοτοσυκλέτα να κοιτάει προς την έξοδο της στροφής. Μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ ανοίγουμε το γκάζι.  

 

Έξοδος-επιτάχυνση

Αυτό το σημείο είναι το πιο δύσκολο και απαιτητικό σημείο στο Flat-Track και όχι η είσοδος με τις πάντες, που αν το κάνεις μια φορά μετά το επαναλαμβάνεις εύκολα. Το παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού θα μεταφέρει βάρος στον πίσω τροχό και θα αποφορτίσει τον εμπρός.

Άρα δεν μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση από την στιγμή που θα ανοίξεις το γκάζι και η μοτοσυκλέτα θα ανοίξει τη γραμμή της και θα σηκωθεί. Αν το παρακάνεις με το γκάζι και γλιστρήσει πίσω, τότε το high-siding είναι πολύ κοντά. Θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να είναι αρκετά όρθια για να αρχίσεις να ανοίγεις το γκάζι. Ειδικά αν θέλεις να κάνεις και γρήγορους χρόνους και όχι μόνο να διασκεδάσεις. Ξαναλέμε ότι τα ελαστικά αυτά δεν έχουν μεγάλα τακούνια, άρα η πρόσφυση του πίσω τροχού είναι ανάλογη με το πόσο βάρος τα πιέζει. Οπότε με όρθια τη μοτοσυκλέτα έχεις την μέγιστη δυνατή πρόσφυση. Ένα ακόμα μυστικό για γρήγορους χρόνους είναι να ανεβάσεις ταχύτητα νωρίς στην έξοδο της στροφής, αρκετά πριν πιάσεις κόφτη με την προηγούμενη σχέση.

 

Hot Tip

Ακούγεται δύσκολο για να το κάνεις από την αρχή, όμως το Flat-Track θέλει ΦΟΡΑ στην είσοδο της στροφής. Όσο περισσότερη φόρα έχεις, τόσο πιο εύκολο είναι να ελέγξεις την πορεία της μοτοσυκλέτας και τόσο πιο ήρεμα συμπεριφέρεται.

      

Σε επόμενο τεύχος του MOTO θα επεκταθούμε περισσότερο στην τεχνική της πλαγιολίσθησης! Όπως όμως βλέπετε και στις φωτογραφίες, με τις σωστές οδηγίες μπορείτε εύκολα να οδήγησετε εντυπωσιακά, διασκεδάζοντας!

Ετικέτες