Οι συνηθισμένες χειμερινές βλάβες μιας μοτοσυκλέτας

Για να μην σπρώχνεις μέσα στο κρύο και την βροχή

Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/11/2018

Ο χειμώνας, το κρύο και οι βροχές έρχονται σιγά-σιγά και μαζί ήρθε η ώρα να ρίξετε μια ματιά στη μοτοσυκλέτα σας, που σας κουβαλάει καθημερινά στην πλάτη της.

Αποτελεί παράδοση και βαρετό κλισέ να διαβάζετε τέτοια εποχή άρθρα σχετικά με τον χειμερινό προληπτικό έλεγχο της μοτοσυκλέτας ή του scooter σας, όμως η αλήθεια είναι πως όσες φορές κι αν ειπωθεί και γραφτεί γιατί είναι απαραίτητος αυτός ο έλεγχος, πάντα θα βλέπουμε κάποιους να ταλαιπωρούνται από βλάβες που θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει, με ελάχιστο ή πολύ μικρότερο κόστος από αυτό που πλήρωσαν μετά την βλάβη. Πάμε λοιπόν γιατί έχουμε ξεκινήσει ήδη να τα βλέπουμε στους δρόμους:

Ο προληπτικός έλεγχος είναι πιο φτηνός

Η λογική που ακολουθούν κάποιοι είναι: “Όσο δουλεύει, μην το πειράζεις”. Δυστυχώς όμως αν πάρεις μολύβι και χαρτί και κάνεις την πρόσθεση πόσο σου κόστισε πραγματικά μια ζημιά, θα δεις πως θα ήταν πολύ πιο φτηνό αν την είχες προλάβει με την έγκαιρη συντήρηση ή αντικατάσταση ενός ανταλλακτικού.

Γιατί όμως μιλάμε για χειμερινή και καλοκαιρινή προετοιμασία της μοτοσυκλέτας μας; Μήπως το κάνουμε για να στείλουμε τους μοτοσυκλετιστές στα συνεργεία και να αυξήσουμε τις δουλειές των εμπόρων; Ο βλάκας είναι αήττητος, όποτε δεν θα μπούμε καν σε αυτή την κουβέντα. Άλλωστε όσα γράφουμε εδώ, μπορείς να τα κάνεις εντελώς μόνο σου, εντελώς τσάμπα, χωρίς μηχανολογικές γνώσεις.

Θα πρέπει να καταλάβουμε για ποιους λόγους οι καιρικές συνθήκες απαιτούν να δώσουμε λίγη παραπάνω σημασία σε κάποια συγκεκριμένα σημεία της μοτοσυκλέτας μας. Ο χειμώνας έχει πολλές κρύες και βροχερές ημέρες, επιβαρύνοντας σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό το ηλεκτρικό σύστημα της μοτοσυκλέτας μας. Αντιθέτως, το καλοκαίρι έχουμε υψηλές θερμοκρασίες και ξηρασία, που επιβαρύνουν υπέρμετρα τα μηχανικά μέρη της μοτοσυκλέτας μας. Οπότε τώρα που ξεκίνησαν τα κρύα και οι βροχές, καλό είναι να κάνουμε τους ακόλουθους ελέγχους για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων.

Ξεκίνα από την μπαταρία

Η μπαταρία είναι το πιο παραμελημένο αναλώσιμο ανταλλακτικό, που μπορεί να μας προκαλέσει δεκάδες προβλήματα κατά την διάρκεια του χειμώνα. Το κρύο δυσκολεύει το έργο της και μειώνει της απόδοσή της. Μια γερασμένη μπαταρία ίσως δουλεύει μια χαρά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, όμως μόλις η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 10⁰C, να μην έχει πλέον την δύναμη να εκκινήσει τον κινητήρα. Για τον έλεγχο της κατάστασης της μπαταρίας μας δεν αρκεί να δούμε απλώς να έχει πάνω από 12,6 Volt, αλλά θα πρέπει να της κάνουμε και το ειδικό “τεστ κοπώσεως”, δηλαδή να δούμε πόσο χαμηλά πέφτει όταν επιβαρύνεται με φορτίο. Έχει αποδειχτεί πολλές φορές, μια μπαταρία να δείχνει πλήρως φορτισμένη, αλλά όταν πατάς το κουμπί της μίζας να μην έχει την δύναμη να αντέξει το φορτίο. Το φαινόμενο αυτό είναι συνηθισμένο σε μπαταρίες με ηλικία άνω των δύο ετών. Μιλάμε από την ημέρα αγοράς και για τις κοινές μπαταρίες.

Πολύ σημαντικός είναι και ο έλεγχος των πόλων της μπαταρίας μας και των καλωδίων που βιδώνουν πάνω τους. Η υγρασία οξειδώνει τους πόλους και σιγά-σιγά τα καλώδια χάνουν την επαφή τους. Ως αποτέλεσμα είναι να μην φορτίζεται σωστά η μπαταρία, αλλά και να μην τροφοδοτεί σωστά το ηλεκτρικό σύστημα της μοτοσυκλέτας μας. Ο καθαρισμός των πόλων και των καλωδίων από την οξείδωση, καθώς και η προστασία τους με ειδικά σπρέι είναι κάτι που πρέπει να κάνετε κάθε φθινόπωρο και άνοιξη.

Στη μακαρονάδα της καλωδίωσης

Εξίσου σημαντικός είναι και ο έλεγχος των καλωδίων. Ειδικά στις μοτοσυκλέτες που έχουν ηλικία άνω των πέντε ετών, παρατηρείται πολύ συχνά το πλαστικό περίβλημα των καλωδίων να σκληραίνει λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν το καλοκαίρι στη χώρα μας και να χάνουν την ελαστικότητά τους. Έτσι όταν έρθει ο χειμώνας και το κρύο, το πλαστικό περίβλημα ραγίζει και σπάει σε μικρά κομματάκια, αφήνοντας γυμνό το καλώδιο. Η επαφή ενός γυμνού καλωδίου με το πλαίσιο, το υποπλαίσιο ή άλλο μεταλλικό τμήμα της μοτοσυκλέτας, μπορεί να προκαλέσει το σβήσιμο του κινητήρα οποιαδήποτε στιγμή. Το ίδιο σημαντικό είναι και το καλώδιο της γείωσης, το οποίο πρέπει να είναι καλά βιδωμένο και καθαρό, διότι σε πολλές περιπτώσεις έχει προκαλέσει την καταστροφή της κεντρικής ηλεκτρονικής μονάδας.

Εξίσου σημαντικό είναι να κοιτάξετε τις φίσες και να ελέγξετε αν αυτές είναι σταθερά τοποθετημένες. Ειδικά αυτές που βρίσκονται πίσω από τα φώτα θέλουν ιδιαίτερη προσοχή.

Συνήθως στις μοτοσυκλέτες άνω των πέντε ετών που έχει τύχει να αλλάξουν λάμπες δύο-τρεις φορές, θα βρεις σπασμένα κλιπ, κομμένα ή σκισμένα τσιμουχάκια στεγανοποίησης.

Άνοιξε το κουτάκι

Πότε ήταν η τελευταία φορά που άνοιξες την ασφαλειοθήκη της μοτοσυκλέτας σου; Ναι, για εκείνο το μαύρο κουτάκι που έχει ένα αυτοκόλλητο με “καραγκιοζιλίκια” πάνω του ή μέσα στο καπάκι. Αν έχουν περάσει πάνω από έξι μήνες, καλό είναι να ρίξεις πάλι μια ματιά. Όπως και με τους πόλους της μπαταρίας, οι επαφές και η ίδιες οι ασφάλειες μπορεί να εμφανίσουν οξείδωση λόγω της υγρασίας και να χάσουν την επαφή τους. Αλλάξτε όποια ασφάλεια σας φαίνεται ύποπτη και καθαρίστε τις επαφές αν χρειαστεί. Φυσικά ελέγξτε το κουτί για τυχόν ρωγμές και τοποθετήστε σωστά το καπάκι, ώστε να μην γεμίσει με νερά στην πρώτη βροχή ή μετά από ένα πλύσιμο.

Τσέκαρε το ψυγείο

Αν η μοτοσυκλέτα σου έχει υγρόψυκτο κινητήρα, ο έλεγχος του ψυκτικού υγρού και του θερμοστάτη, είναι εξίσου σημαντικός τον χειμώνα. Ο κινητήρας μας πρέπει να έρχεται γρήγορα και ομοιόμορφα σε θερμοκρασία λειτουργίας. Αν ο θερμοστάτης έχει “κολλήσει” και δεν κλείνει, ο κινητήρας μας θα δουλεύει “κρύος” για μεγάλα χρονικά διαστήματα κάτι που είναι πολύ κακό για την υγεία του και για την ποιότητα της καύσης.

Ρίξτε επίσης μία ματιά στα ελαστικά, κάτι το οποίο πρέπει να κάνετε έτσι κι αλλιώς τακτικά, καθώς με την αλλαγή θερμοκρασίας σίγουρα θα χρειάζονται αέρα και φυσικά, ό,τι κι αν γίνει μην κουκουλώσετε -για μήνες- την μοτοσυκλέτα σας, αλλά χρησιμοποιήστε την όλο το χρόνο! Με σωστό εξοπλισμό αναβάτη τίποτα δεν πρέπει να σας περιορίσει, εκτός από το χιόνι φυσικά, κι αυτός είναι ο γενικός κανόνας, καθώς ειδικότερα υπάρχουν αρκετοί Έλληνες μοτοσυκλετιστές που ακόμη κι όταν πέσουν τα πρώτα χιόνια συνεχίζουν να οδηγούν ακάθεκτοι.

Μόλις λοιπόν τα πράγματα με το κρύο γίνουν λίγο πιο χειμωνιάτικα, μην ξεχάσετε τις παρακάτω συμβουλές για την εκκίνηση ενός κρύου κινητήρα:

Χειμερινά Tips: Ζέσταμα κινητήρα

Πώς πρέπει να εκκινείς την μοτοσυκλέτα και γιατί!

https://bit.ly/MOTO_660

Riding Tips

Αποστολή

Αποκλειστικά στην Κροατία: Original Flat Track μαθήματα με H-D!

Με δάσκαλο τον Ruben Xaus!

Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/5/2018

Μια μοναδική εμπειρία μας είχε ετοιμάσει η Harley Davidson στην Κροατία, όπου έγινε η παρουσίαση των Road Glie, Street Glide, Iron 1200 και Forty Eight Special. Η τελευταία ημέρα από τις συνολικά τρεις της χορταστικής παρουσίασης, ήταν εξολοκλήρου αφιερωμένη στην οδήγηση Flat-Track που πλήρως θα καλύψουμε εδώ: Οι άνθρωποι της Harley είχαν ετοιμάσει κατάλληλα μια οβάλ πίστα με κόκκινο χρώμα και είχαν διαμορφώσει τέσσερα Street Rod 750,που θα τα χρησιμοποιούσαμε για να μάθουμε, αλλά και για να τρέξουμε αγώνες!

Δάσκαλός μας θα ήταν ο Ruben Xaus, που κάποιοι από εσάς θα τον γνωρίζετε ως εργοστασιακό αναβάτη της Ducati στο παγκόσμιο πρωτάθλημα SBK και κάποιοι άλλοι από την εντυπωσιακή φωτογραφία που τον δείχνει να κάνει full-lock drift με το γόνατο στην άσφαλτο και το ένα χέρι στο τιμόνι, πάνω στη σέλα ενός Hypermotard.

Καθώς είχα βρεθεί στο σεμινάριο του Aaron Colton, που είχε φέρει στη χώρα μας η Red Bull, αλλά και στην εκδήλωση Flat-Track που είχε διοργανώσει η Harley Davidson Athena, νόμιζα ότι ήξερα σε θεωρητικό επίπεδο τι χρειάζεται να κάνεις. Μόνο που ακούγοντας τον Ruben Xaus να μας εξηγεί βήμα-βήμα την τεχνική οδήγησης του flat Track, κατάλαβα ότι θα έπρεπε να ξεχάσω όλα όσα είχα μάθει έως τότε! Εδώ θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε με όσο πιο απλό και κατανοητό τρόπο γίνεται τις βασικές αρχές του Flat-Track, με τις οποίες καταφέραμε μέσα σε μόλις μία ημέρα να ντριφτάρουμε στο χώμα σαν “πρωταθλητές” μια μεγάλη δικύλινδρη Harley.

Η μοτοσυκλέτα

Στο πρωτάθλημα Flat-Track επιτρέπεται να συμμετέχουν δικύλινδρες μοτοσυκλέτες από 750 κυβικά και πάνω. Στην δική μας περίπτωση, η Harley Davidson είχε φτιάξει τέσσερα Street Rod 750 που θα χρησιμοποιούσαμε για τα μαθήματα. Οι αλλαγές που είχε κάνει ήταν περιορισμένες σε σχέση με το μοντέλο που πουλάει στα καταστήματα και εξαντλούνταν στο μικρότερο ρεζερβουάρ, το πιο ψηλό τιμόνι, τα πιο μεγάλου μήκους πίσω αμορτισέρ, την αφαίρεση του εμπρός φρένου και την αντικατάσταση της σέλας.

Με αυτές τις αλλαγές, το βάρος μειώθηκε στα 220 κιλά από τα 240 και μετατοπίστηκε ελαφρός πιο μπροστά. Αυτή τη στιγμή, στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα προηγείται στη βαθμολογία μια Harley Street Rod 750, η οποία ανήκει στον G. Martin που οι μόνες επιπλέον διαφορές που είχε σχέση με τις μοτοσυκλέτες που οδηγήσαμε εμείς, ήταν στην θέση οδήγησης και στους τροχούς των 19 ιντσών.

Η πίστα

Η οβάλ πίστα του Flat –Track είναι η πιο εύκολη στην κατασκευή και φυσικά η πιο φτηνή πίστα που μπορεί να φτιάξει κάποιος. Η “δική μας” είχε συνολικό μήκος περίπου 80 μέτρα και οι δύο ευθείες ανάμεσα στις στροφές ήταν περίπου 60 μέτρα. Με το Street Rod προλάβαινες να βάλεις 2^α και κατέβαζες σε 1^η για να στρίψεις. Από οδηγικής άποψης, το μήκος της ευθείας δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Αντίθετα, το πλάτος της πίστας αλλάζει την καμπυλότητα των στροφών και ως εκ τούτου αλλάζει και τον χρόνο που έχεις για τις τέσσερεις φάσεις: φρενάρισμα, είσοδος, ρύθμιση πορείας και έξοδος.

Εξοπλισμός

Ο εξοπλισμός που χρειάζεται για να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα Flat-Track είναι πολύ απλός. Ο Ruben Xaus φορούσε δερμάτινη φόρμα και μπότες για άσφαλτο, όμως μετά την τούμπα που έφαγα, όπου η άκρη του τιμονιού με χτύπησε στο στήθος, θεωρώ ότι ο θώρακας off-road είναι πολύ καλή ιδέα.

Αυτό που είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για οδήγηση Flat Track είναι η ατσάλινη σόλα στο αριστερό πόδι. Χωρίς αυτή ΔΕΝ ΟΔΗΓΑΣ Flat-Track αλλά κάτι άλλο, πιθανότατα enduro ή motocross. Στο Flat-Track το αριστερό σου πόδι είναι ΕΝΕΡΓΟ ΣΗΜΕΙΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ και η ατσάλινη σόλα είναι αυτό που σου επιτρέπει να το κάνεις.

Εκκίνηση

Oι μοτοσυκλέτες του Flat-Track έχουν μεγάλους δικύλινδρους κινητήρες και είναι αρκετά πιο βαριές από τις enduro. Το βάρος προσφέρει μεν επιπλέον πρόσφυση και αποτρέπει τις σούζες, όμως τα Flat-Track ελαστικά δεν έχουν μεγάλα τακούνια. Έτσι στην εκκίνηση είναι καλύτερα να έχεις 2^η σχέση, παρά να ξεκινάς με 1^η που θα κάνει τον πίσω τροχό να σπινάρει ευκολότερα.

Ευθεία

Στην ευθεία τα πράγματα είναι εύκολα, αφού η μοτοσυκλέτα είναι όρθια, οπότε όλη η δύναμη του κινητήρα περνάει στον πίσω τροχό χωρίς μεγάλες απώλειες. Φυσικά, αναλόγως το μήκος της ευθείας που έχει η πίστα ανεβάζεις ταχύτητες. Στο αμερικάνικο πρωτάθλημα οι μοτοσυκλέτες αγγίζουν ή και ξεπερνούν τα 200km/h. Να θυμίσουμε ότι δεν έχουν εμπρός φρένα…

Φρενάρισμα-είσοδος

Στο Flat-Track η έννοια του φρεναρίσματος είναι κάπως διαφορετική από τα υπόλοιπα είδη οδήγησης. Ένα μεγάλο πίσω δισκόφρενο έχει τον απλό ρόλο του “επιβραδυντή” και όχι τον περίπλοκο ρόλο που έχουν τα φρέμα εμπρός-πίσω στις μοτοσυκλέτες street και off-road. Σε αντίθεση με το enduro και το motocross που με το πίσω φρένο ελέγχεις ή προκαλείς το drift, στο Flat-Track απλώς το χρησιμοποιείς για να μειώσεις ταχύτητα όσο η μοτοσυκλέτα είναι όρθια ΠΡΙΝ τη στροφή, ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΣ το μπλοκάρισμα του πίσω τροχού.

Ταυτόχρονα με το φρενάρισμα κατεβάζουμε ταχύτητες και αμέσως ΠΑΤΑΜΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ το αριστερό μας πόδι στο χώμα. Η μοτοσυκλέτα είναι ακόμα όρθια και παραμένει όρθια μέχρι το σημείο εισόδου. Στο σημείο εισόδου για την στροφή ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΝΤΕΛΩΣ τον συμπλέκτη, ΑΚΡΙΒΩΣ την στιγμή που αρχίζουμε να πλαγιάζουμε τη μοτοσυκλέτα και έχουμε ΕΝΤΕΛΩΣ κλειστό το γκάζι. Ο πίσω τροχός θα αρχίσει την πλαγιολίσθηση. Το μεγαλύτερο μέρος του σωματικού μας βάρους στηρίζεται στο αριστερό μας πόδι, που γλιστράει σαν σκι πάνω στο χώμα χάρη στη μεταλλική σόλα. Ρυθμίζοντας την πίεση που βάζουμε στο αριστερό πόδι, ρυθμίζουμε και την κλίση της μοτοσυκλέτας. Μειώνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα ξαπλώνει περισσότερο και αυξάνοντας την πίεση στο πόδι η μοτοσυκλέτα σηκώνεται. Η ρύθμιση του πλαγιάσματος, ρυθμίζει ταυτόχρονα και το μέγεθος της πλαγιολίσθησης. Όσο πιο πολύ πλαγιάζουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο πιο πολύ ανοίγει την γραμμή του ο πίσω τροχός. Όσο σηκώνουμε την μοτοσυκλέτα, τόσο μειώνεται και το ντριφτάρισμα. Επίσης, ρυθμίζοντας το ντριφτάρισμα, ρυθμίζουμε και την επιβράδυνση της μοτοσυκλέτας. Περισσότερο πλάγιασμα, περισσότερο ντριφτάρισμα και περισσότερη επιβάδυνση. Στόχος μας είναι στην κορυφή της στροφής η μοτοσυκλέτα να κοιτάει προς την έξοδο της στροφής. Μέχρι εκείνη την στιγμή ΔΕΝ ανοίγουμε το γκάζι.

Έξοδος-επιτάχυνση

Αυτό το σημείο είναι το πιο δύσκολο και απαιτητικό σημείο στο Flat-Track και όχι η είσοδος με τις πάντες, που αν το κάνεις μια φορά μετά το επαναλαμβάνεις εύκολα. Το παραμικρό άνοιγμα του γκαζιού θα μεταφέρει βάρος στον πίσω τροχό και θα αποφορτίσει τον εμπρός.

Άρα δεν μπορείς να αλλάξεις κατεύθυνση από την στιγμή που θα ανοίξεις το γκάζι και η μοτοσυκλέτα θα ανοίξει τη γραμμή της και θα σηκωθεί. Αν το παρακάνεις με το γκάζι και γλιστρήσει πίσω, τότε το high-siding είναι πολύ κοντά. Θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να είναι αρκετά όρθια για να αρχίσεις να ανοίγεις το γκάζι. Ειδικά αν θέλεις να κάνεις και γρήγορους χρόνους και όχι μόνο να διασκεδάσεις. Ξαναλέμε ότι τα ελαστικά αυτά δεν έχουν μεγάλα τακούνια, άρα η πρόσφυση του πίσω τροχού είναι ανάλογη με το πόσο βάρος τα πιέζει. Οπότε με όρθια τη μοτοσυκλέτα έχεις την μέγιστη δυνατή πρόσφυση. Ένα ακόμα μυστικό για γρήγορους χρόνους είναι να ανεβάσεις ταχύτητα νωρίς στην έξοδο της στροφής, αρκετά πριν πιάσεις κόφτη με την προηγούμενη σχέση.

Hot Tip

Ακούγεται δύσκολο για να το κάνεις από την αρχή, όμως το Flat-Track θέλει ΦΟΡΑ στην είσοδο της στροφής. Όσο περισσότερη φόρα έχεις, τόσο πιο εύκολο είναι να ελέγξεις την πορεία της μοτοσυκλέτας και τόσο πιο ήρεμα συμπεριφέρεται.

Σε επόμενο τεύχος του MOTO θα επεκταθούμε περισσότερο στην τεχνική της πλαγιολίσθησης! Όπως όμως βλέπετε και στις φωτογραφίες, με τις σωστές οδηγίες μπορείτε εύκολα να οδήγησετε εντυπωσιακά, διασκεδάζοντας!