MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις

Κέρδισε θέσεις από πτώσεις ο Bagnaia
MotoGP Ινδονησία: Απόλυτη κυριαρχία Martin σε αλάνθαστη ημέρα με πολλές πτώσεις
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

29/9/2024

Ένας δύσκολος αγώνας για σχεδόν όλους, πλην ελάχιστους αναβάτες στην Ινδονησία με τις δύσκολες συνθήκες και αλάνθαστος για τους δύο πρώτους και ιδιαίτερα για τον Martin που κυνηγώντας το πρωτάθλημα έπρεπε να αποφύγει το ρίσκο ενώ ταυτόχρονα ήταν ο ταχύτερος.

Και ήταν από την πρώτη στιγμή του αγώνα, κάνοντας μία φανταστική εκκίνηση ανοίγοντας την απόσταση. Ο Bagnaia αντιθέτως έκανε λάθος στην εκκίνηση και έχασε πολλές θέσεις και όπως είπε και ο ίδιος ήταν η 5η φορά στην σειρά που δεν τα καταφέρνουν στις εκκινήσεις. Ο Marc Marquez παραλίγο να καταφέρει το ίδιο με τον αγώνα Sprint, αλλά βρέθηκε στην εξωτερική αυτή τη φορά σε αντίθεση με το Σάββατο που είχε κρατήσει την εσωτερική στην πρώτη στροφή. Κέρδισε μόνο τέσσερις θέσεις στην εκκίνηση και μπήκε πίσω από ένα μπουλούκι αναβατών που όλοι μαζί κυνηγούσαν την τρίτη θέση. Κατά επέκταση και τις υπόλοιπες εκείνη την στιγμή, αλλά όσο ο Martin απομακρυνόταν το ίδιο έκανε και ο Acosta και το ενδεχόμενο αυτό απομακρυνόταν. Πριν από αυτό βέβαια έπρεπε να φύγει από την μέση ο Bastianini…

Ταυτόχρονα στην δεύτερη μόλις στροφή απομακρύνθηκε το ενδεχόμενο της συνέχισης του αγώνα και για 4 αναβάτες καθώς ο Miller έχασε πρόσφυση εμπρός και πήρε σβάρνα τον Alex Marquez, Aleix Espargaro και Luca Marini σε ένα περιστατικό που πολύ φυσιολογικά δεν επέφερε την τιμωρία του.

Ο Bastianini κράτησε για πολύ λίγο την δεύτερη θέση του αγώνα, φανερά μακριά από τον ρυθμό του Martin. Πολύ γρήγορα ο Acosta τον πέρασε ενώ πίεζε από την πρώτη στροφή. Πίσω τους είχαν σε μικρή απόσταση τον Morbidelli με τον Bezzecchi ακολουθούμενο από ένα πολύ ενδιαφέρον τρίο αναβατών, με πρώτο τον Bagnaia και πίσω τον Marquez και τον Di Giannantonio που είχαν μία πολύ θεματική μάχη αλλάζοντας συνεχώς θέσεις.

Εναλλάξ επιτέθηκαν και στον Bagnaia που έκανε αμυντική οδήγηση κλείνοντας την πόρτα και αφήνοντας τους δύο να παλέψουν χαρίζοντας θέαμα. Η μάχη έληξε με πτώση του Di Giannantonio αφήνοντας τον Marquez μόνο του, καθώς εκείνη την στιγμή φάνηκε πως δεν είχε τον ρυθμό να ξανά κάνει επίθεση στον Bagnaia. Πράγματι ο Bagnaia είχε ανεβάσει ρυθμό και φαινόταν πως ο Marc Marquez θα έκανε έναν μοναχικό αγώνα χωρίς να μπορεί να απειλήσει κανέναν, όταν ξαφνικά έσπασε ο κινητήρας του! Ήταν τόσο ξεκάθαρο για τον ίδιο τι συνέβη, που βγήκε αμέσως εκτός πίστας για να μην γεμίσει λάδια με την μοτοσυκλέτα ήδη να καίγεται κάτι που κατάλαβε μόλις κατέβηκε από τη σέλα, μπροστά στους κριτές που αμέσως άδειασαν δύο πυροσβεστήρες επάνω της.

Από το τελευταίο ένα τρίτο του αγώνα και μετά ο Acosta άρχισε να μειώνει την απόσταση από τον Martin η οποία είχε ξεπεράσει σε ένα σημείο το 1,5 δευτερόλεπτο και έφτασε στο μισό, πριν ο Martin αρχίσει να ξανά ανεβάζει την διαφορά κοντά στο ένα δευτερόλεπτο χωρίς ποτέ να αφήσει τον Acosta να νιώσει ότι μπορεί να κερδίσει τον αγώνα.

Στο μεταξύ ο Bastianini με τον Bezzecchi είχαν αρχίσει να συνωστίζονται πίσω από τον Morbidelli σε ένα σκηνικό που έμοιαζε αμυδρά με το τρίπτυχο Bagnaia, Marquez και Di Giannantonio γιατί είχε λιγότερες μάχες.

Τελικά ο Bastianini καταφέρνει να περάσει μπροστά και αμέσως κάνει ταχύτερο γύρο, έχοντας έναν ρυθμό με τον οποίο πλησίαζε τον Acosta και διεκδικούσε εκείνη την στιγμή την δεύτερη θέση. Αυτό δεν θα του έβγαινε σε καλό όμως, καθώς σημείωσε πτώση χάνοντας ένα σίγουρο, εκείνη την στιγμή, βάθρο.

Η πτώση της δεύτερης εργοστασιακής Ducati 7 γύρους πριν το τέλος του αγώνα, άνοιγε το παράθυρο για την άνοδο του Bagnaia πιο ψηλά στην βαθμολογία από την στιγμή που δεν είχε διαφορά από τους δύο εμπρός και ξεκάθαρα καλύτερο ρυθμό στους προηγούμενους γύρους.

Δεν χρειάστηκε να παλέψει καθόλου για την θέση του Bezzecchi καθώς έκανε το λάθος εκείνος ανοίγοντας γραμμή και αφήνοντας την πόρτα ανοικτή.

Ο Morbidelli ήταν λίγο πιο δύσκολη περίπτωση, ας μην ξεχνάμε πως ήταν ο ταχύτερος στα πρώτα ελεύθερα δοκιμαστικά και μακράν καλύτερος από τον ίδιο του τον εαυτό στους προηγούμενους αγώνες. Απέναντι στον Bagnaia βέβαια δεν είχε πολλές ελπίδες και η προσπέρασή του ήταν πολύ καθαρή και χωρίς δυνατή μάχη που θα μεγάλωνε το ρίσκο.

Χωρίς άλλα λάθη από τους μπροστά, που θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν καθώς όπως είπε ο Martin χαρακτηριστικά πάλευε με την πτώση σε κάθε στροφή σχεδόν, ενώ ο Bagnaia δήλωνε πως ήταν εξαιρετικά δύσκολος αγώνας, το βάθρο ολοκλήρωσε τους δύο γύρους που έμεναν σε ένα σημαντικό για το πρωτάθλημα αποτέλεσμα καθώς ξεκαθάρισε αυτό που φαινόταν καιρό τώρα, ότι μόνο δύο διαγωνίζονται για τον φετινό τίτλο.

Ο Zarco ήταν η καλύτερη Honda για άλλη μία φορά, με άλλη μία πτώση του Mir και βρέθηκε εντός δεκάδας μόνο εξαιτίας των πολλών πτώσεων εμπρός, διαφορετικά θα ήταν στην φυσιολογική για την εποχή ντροπής της Honda, αρκετά μακριά από την δεκάδα.

Ακόμη περιμένουμε το αποτέλεσμα των εξετάσεων στο ελαστικό του Acosta καθώς αν τιμωρηθεί με χρονική ποινή 16 δευτερολέπτων θα φέρει τον Zarco μπροστά και τον Bagnaia στην δεύτερη θέση με μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών. Μένει να δούμε πώς θα εξελιχθεί η απόφαση αυτή.

O Martin σταμάτησε στην 16η στροφή μετά τον αγώνα να την αποχαιρετήσει γιατί θα μπορούσε εύκολα να είναι ο νικητής και στον Sprint αγώνα, ενώ στον τερματισμό έσπασε την ζελατίνα με μία γροθιά, έχοντας παλέψει στο 100% σε κάθε στροφή!

Ένας δύσκολος αγώνας με 9 αναβάτες να μην βλέπουν την γραμμή τερματισμού που ξεκαθαρίζει και ταυτόχρονα εντείνει την μάχη για το πρωτάθλημα.

UPDATE:

Κανένα πρόβλημα με τις πιέσεις ελαστικών του Acosta τελικά, παραμένει λοιπόν η αρχική βαθμολογία: 

Θέσεη

Βαθμοί

Αναβάτης

Ομάδα

Χρόνος / Διαφ.

1

25

89J. Martin

Prima Pramac Racing

41:04.389

2

20

31P. Acosta

Red Bull GASGAS Tech3

+1.404

3

16

1F. Bagnaia

Ducati Lenovo Team

+5.595

4

13

21F. Morbidelli

Prima Pramac Racing

+6.507

5

11

72M. Bezzecchi

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

+6.772

6

10

12M. Viñales

Aprilia Racing

+11.330

7

9

20F. Quartararo

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+13.203

8

8

33B. Binder

Red Bull KTM Factory Racing

+14.862

9

7

5J. Zarco

CASTROL Honda LCR

+15.151

10

6

25R. Fernandez

Trackhouse Racing

+21.079

11

5

30T. Nakagami

IDEMITSU Honda LCR

+27.696

12

4

42A. Rins

Monster Energy Yamaha MotoGP Team

+33.633

Πτώσεις – Εγκαταλείψεις

   

23E. Bastianini

Ducati Lenovo Team

20 laps

   

37A. Fernandez

Red Bull GASGAS Tech3

19 laps

   

36J. Mir

Repsol Honda Team

12 laps

   

93M. Marquez

Gresini Racing MotoGP

11 laps

   

49F. Di Giannantonio

Pertamina Enduro VR46 Racing Team

8 laps

Δεν έκαναν ένα γύρο

   

41A. Espargaro

Aprilia Racing

 
   

10L. Marini

Repsol Honda Team

 
   

43J. Miller

Red Bull KTM Factory Racing

 
   

73A. Marquez

Gresini Racing MotoGP

 

 

 

 

Ετικέτες

MotoGP – Ο Mike Trimby περνά στο πάνθεον των θρύλων

Ο πρώτος μη αναβάτης που το όνομά του θα γραφτεί στο Hall of Fame των MotoGP
motomagMotoGP – Ο Mike Trimby περνά στο πάνθεον των θρύλων
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

27/3/2024

Μέσω μίας συνέντευξης τύπου από την πίστα του Misano, έγινε γνωστό ότι ο Mike Trimby θα λάβει τον τίτλο του MotoGP Legend το 2024, ως φόρο τιμής στην συνεισφορά του στα GP, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να γίνει ο πρώτος που θα λάβει την συγκεκριμένη διάκριση στα 75 χρόνια ιστορίας του θεσμού, για την εκτός πίστας συνεισφορά του.

Αν και ξεκίνησε την πορεία του ως αναβάτης και μηχανικός την δεκαετία του ’60, μέχρι και τα τέλη του 1970, είχε συνδέσει το όνομά του με τα εκτός πίστας δρώμενα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος των GP. Κατάφερε έτσι να παίξει σημαντικό ρόλο στους αγώνες, με την συμμετοχή του να κρίνεται καθοριστική στην διαμόρφωση των MotoGP, όπως τα ξέρουμε σήμερα.

MotoGP – Ο Mike Trimby περνά στο πάνθεον των θρύλων

Από το 1982, ο Mike Trimby είχε οριστεί από τους αναβάτες ως εκπρόσωπό τους, για θέματα που τους αφορούσαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1986, η αντιπροσώπευση των αγωνιζόμενων πήρε επίσημη μορφή, με την ίδρυση της International Road Racing Teams Association (IRTA), με τον Trimby να βρίσκεται στο τιμόνι. Έκτοτε, η IRTA έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του αθλήματος όπως το ξέρουμε σήμερα, υποστηρίζοντας τόσο τους αναβάτες, όσο και τις ομάδες. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η τεράστια πρόοδος που έχει γνωρίσει η ασφάλεια των αναβατών στα MotoGP, οφείλει μεγάλο μέρος της στην IRTA και στο έργο του Mike Trimby, αλλά και της συζύγου του, Irene, η οποία συνεχίζει να συμβάλει στην βελτίωση του αθλήματος μετά τον θάνατό του, τον Σεπτέμβριο του 2023.

Το 1992 αποτελεί χρονιά ορόσημο για τα GP μοτοσυκλέτας, εγκαινιάζοντας μία νέα εποχή συνεργασίας μεταξύ της IRTA, της FIM, της MSMA και της Dorna, που προέκυψε μετά από μία πολυετή μάχη μεταξύ της FIM και της IRTA, από την ίδρυση της τελευταίας, το 1986. Μεγάλο κομμάτι για την επίτευξη της συνεργασίας αυτής πιστώνεται στα γερά θεμέλια που είχε στήσει εξ αρχής ο Mike και συνολικά η IRTA, με στόχο οι αναβάτες και οι ομάδες να έχουν ισοδύναμη ισχύ με τους φορείς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

MotoGP – Ο Mike Trimby περνά στο πάνθεον των θρύλων

Τον Μάρτιο του 2023, ο Trimby είχε βραβευτεί με το Torrens Trophy της Royal Automobile για την συνεισφορά του στον χώρο της μοτοσυκλέτας για το Ηνωμένο Βασίλειο. Λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ο Trimby άφησε την τελευταία του πνοή κατά την διάρκεια του γύρου του San Marino, σε ηλικία 74 ετών.

Η ανακοίνωση για την είσοδο του Mike Trimby στο Hall of Fame των MotoGP ήρθε στην συνέντευξη τύπου που διοργανώθηκε προς τιμήν του στην πίστα Misano World Circuit Marco Simoncelli, όπου παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων η σύζυγός του Irene Trimby, και ο CEO της Dorna, Carmelo Ezpeleta . Έτσι, το όνομά του θα βρίσκεται πλέον ανάμεσα στους Giacomo Agostini, Hugh Anderson, Hans-Georg Anscheidt, Kork Ballington, Max Biaggi, Alex Crivillé, Mick Doohan, Stefan Dörflinger, Andrea Dovizioso, Geoff Duke, Wayne Gardner, Mike Hailwood, Nicky Hayden, Jorge Lorenzo, Daijiro Kato, Eddie Lawson, Marco Lucchinelli, Randy Mamola, Anton Mang, Jorge ‘Aspar’ Martinez, Angel Nieto, Dani Pedrosa, Wayne Rainey, Phil Read, Jim Redman, Kenny Roberts, Kenny Roberts Jr, Valentino Rossi, Jarno Saarinen, Kevin Schwantz, Barry Sheene, Marco Simoncelli, Freddie Spencer, Casey Stoner, John Surtees, Luigi Taveri, Carlo Ubbiali και Franco Uncini που έχουν επίσης χριστεί ως MotoGP Legends, περνώντας στο πάνεθεον των αγώνων μοτοσυκλέτας.         

Ετικέτες