Μπαριέρες που σώζουν ζωές [video]

Με επιτυχία το project στην Ιταλία
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

27/12/2018

Η Anas, η δεύτερη μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρεία προστατευτικών στηθαίων στην Ιταλία, έχει τοποθετήσει μέχρι στιγμής ειδικά προστατευτικά πρόσθετα για τους μοτοσυκλετιστές (DR 46), σε μπαριέρες μήκους 250 χιλιομέτρων που βρίσκονται ως επί το πλείστον σε δευτερεύοντες δρόμους, αλλά και σε αυτοκινητόδρομους της Νότιας Ιταλίας. Πλέον, έχει επιτευχθεί το πλήρωμα του χρόνου για την εξαγωγή των πρώτων στατιστικών, τα οποία μιλούν για διπλασιασμό των τροχαίων με μοτοσυκλέτες –στα συγκεκριμένα τμήματα των δρόμων- με δραματική όμως μείωση των θανάτων και των τραυματισμών!

Τα αποτελέσματα αυτά ανακοινώθηκαν στο Palermo από τον Nicola Dinnella, επικεφαλής του τομέα προστατευτικών στηθαίων της Anas στην Ρώμη, κατά την διάρκεια σεμιναρίου που διοργανώθηκε από τον Σύλλογο Μηχανικών του Palermo. Τα στοιχεία που συγκέντρωσε η εταιρεία δείχνουν ότι στο πρώτο εξάμηνο το 2018, συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2017, τα ατυχήματα γενικότερα είχαν μια αύξηση της τάξης το 20%, με το ποσοστό αυτών που είχαν εμπλοκή μοτοσυκλέτας να διπλασιάζεται καθώς πλέον φτάνει από το 2% στο 4%. Το θετικό αποτέλεσμα όμως αντανακλάται σε ένα άλλο νούμερο, αυτό που δείχνει ότι ο αριθμός των θανατηφόρων ατυχημάτων με αυτοκίνητα παρέμεινε σταθερός, ενώ ο αντίστοιχος για τις μοτοσυκλέτες μειώθηκε κατά 18%! Η αιτία κρύβεται πίσω από τα πρόσθετα προστατευτικά που μπαίνουν κάτω από τις μπαριέρες και εμποδίζουν την πρόσκρουση του μοτοσυκλετιστή με τους ορθοστάτες, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι και για ένα μεγάλο ποσοστό ακρωτηριασμών… Η Anas ανακοίνωσε μάλιστα ότι μετά από αυτά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, θα αυξήσει το μήκος του δικτύου με τέτοια προστατευτικά στα 600 χιλιόμετρα μέχρι το 2021.
Δείτε στο video που ακολουθεί τα crash test και τον τρόπο λειτουργίας των ειδικών προστατευτικών  DR 46:


Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που υπάρχει μια έντονη ευαισθησία και βαθιά ριζωμένη μοτοσυκλετιστική κουλτούρα, όπου οι υπεύθυνοι δεν καλύπτονται πίσω από το μίνιμουμ που προστάζει ο νόμος, αλλά προχωρούν στην ουσία. Διότι αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα, είναι ότι υπάρχει μια αντίστοιχη ευρωπαϊκή οδηγία, η οποία έχει προχωρήσει στο να γίνει ευρωπαϊκός νόμος, αλλά ακόμη δεν είναι υποχρεωτική η εναρμόνισή του στις εθνικές νομοθεσίες της κάθε χώρας-μέλους της Ε.Ε. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο δεν υπάρχει και η αντίστοιχη πιστοποίηση για όλα αυτά τα προστατευτικά, καθώς αρκετά είδη τέτοιων προστατευτικών δεν έχουν περάσει τις ιδιαίτερα δύσκολες και αυστηρές δοκιμές που απαιτούνται. Μια πολύ σημαντική παράμετρος είναι, όχι μόνο η κάλυψη των επικίνδυνων ορθοστατών από τις μπαριέρες, αλλά και η δυνατότητα απορρόφησης της κρούσης με την μικρότερη δυνατή ζημιά που μπορεί να προκληθεί στον αυχένα του αναβάτη. Οι κατασκευάστριες εταιρείες στην Ελλάδα, όπως η Unisteel που έχει κατασκευάσει ένα μεγάλο μέρος στηθαίων και προστατευτικών στο μεγαλύτερο τμήμα των οδικών αξόνων της χώρας μας, διαθέτουν τέτοια ειδικά προστατευτικά τα οποία μάλιστα έχουν περάσει από τις δοκιμές και φέρουν την αντίστοιχη πιστοποίηση, όπως μας εξηγεί ο CEO της εταιρείας, κ. Κωνσταντίνος Πανάρετος με τον οποίο επικοινωνήσαμε για το ζήτημα.

Το θέμα είναι ότι επειδή ακριβώς δεν είναι υποχρεωτική η εναρμόνιση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία (τουλάχιστον προς το παρόν) το ελληνικό κράτος που αναθέτει το έργο δεν ζητά την τοποθέτησή τους. Αντίστοιχα, δεν είναι υποχρεωτικό ούτε στην Κύπρο, ούτε και στις σκανδιναβικές χώρες που δραστηριοποιείται η εταιρεία, αλλά και στις δύο αυτές περιπτώσεις έχουν τοποθετηθεί τα πρόσθετα προστατευτικά εδώ και πολλά χρόνια, καθώς φαίνεται ότι εκεί παίζει μεγαλύτερο ρόλο η ανθρώπινη ζωή από το να τηρείται το μίνιμουμ των προδιαγραφών και να διατηρείται το κόστος χαμηλά. Σύμφωνα όμως με τις τελευταίες πληροφορίες, υπάρχει μεγάλη πίεση από την FEMA (την ευρωπαϊκή ομοσπονδία μοτοσυκλετιστικών λεσχών) προς το αρμόδιο τμήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μέσα στην επόμενη χρονιά η εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών με την ευρωπαϊκή νομοθεσία πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα θα γίνει υποχρεωτική.
 

Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel

Δυο μοτοσικλέτες με σπέσιαλ χρώματα οδηγούνται από τον γιο του Knievel, Kelly και τον Robbie Maddison
Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

12/9/2024

Η Triumph τίμησε την 50η επέτειο του “Rocket Jump” του Evel Knievel με τη δημιουργία δύο μοντέλων σε ιδιαίτερους χρωματισμούς, στο Twins Falls του Idaho, την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου. Η εορταστική ημέρα ξεκίνησε με ζωντανή μουσική από την Krysten Knievel (κόρη του Robbie Knievel) και τους The Knievel Daredevil Band.

Στα χέρια του Kelly Knievel (γιος του Evel) βρέθηκε η Bonneville T120, ενώ ο Robbie Maddison οδήγησε μια Rocket 3, ως φόρο τιμής στο μοναδικό στο είδος του Skycycle X-2 Rocket που χρησιμοποιήθηκε στο αρχικό άλμα. Στους εορτασμούς της επετείου, συμμετείχε και ο έξι φορές πρωταθλητής των X-Games, Colby Raha, με μία Triumph Speed 400.

Η βαφή που πραγματοποιήθηκε στα επιμέρους σημεία, έμοιαζαν με το περίφημο “Colour Me Lucky” Bonneville T120-TT του Evel, όπως αυτό που είχε οδηγήσει για να εκτελέσει το άλμα των 43 μέτρων πάνω από τα σιντριβάνια του Παλατιού του Καίσαρα, στις 31 Δεκεμβρίου του 1967. Βέβαια, κατά την προσγείωση του έρχεται η συντριβή συνέπεια της οποίας κάταγμα λεκάνης για τον Evel, καθώς και στο μηριαίο οστό, στο ισχίο, τον καρπό και τους δύο αστραγάλους του. Δεν θα ήταν βέβαια η πρώτη φορά που τραυματιζόταν, ούτε ο πρώτος του τραυματισμός και ο Evel συνέχισε με πολλά ακροβατικά με μοτοσυκλέτες της Triumph κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, μπαίνοντας στις καρδιές των τότε θαυμαστών του μηχανοκίνητου αθλήματος.

Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievel

Το 1972 παρουσιάστηκε στον Δημοσιογραφικό Τύπο μια πρωτότυπη Bonneville T120, το οποίο ονομάστηκε ως πρότζεκτ “Skycycle”, πραγματοποιώντας με αυτήν ένα άλμα πάνω από το Grand Canyon, στην οποία είχαν τοποθετηθεί φτερά εντυπωσιάζοντας όλο το κοινό. Ο αεροναυπηγός μηχανικός Doug Malewicki, ασχολήθηκε τότε με το σχεδιασμό και την κατασκευή που στόχο είχε να πηδήξει το φαράγγι του ποταμού Snake. Το Skycycle X-1 βασίστηκε σε ένα βαριά τροποποιημένο πλαίσιο μοτοσυκλέτας και τροφοδοτήθηκε από έναν πύραυλο ατμού που κατασκευάστηκε από τον πρώην μηχανικό της NASA Robert Truax. Μετά από την πρώτη δοκιμή, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη συντριβή του X-1 στον ποταμό Snake River, πάρθηκε η απόφαση να αφαιρεθούν εντελώς οι τροχοί και αντ 'αυτού να απογειωθεί και να πετάξει περισσότερο σαν πύραυλος παρά ως μοτοσυκλέτα.

Skycycle X-1

Η τελική μορφή που πήρε η X-2 με τον Knievel μέσα, έκανε το άλμα στο Snake River Canyon στις 8 Σεπτεμβρίου 1974. Οι ισχυροί άνεμοι τη παρέσυραν προς το φαράγγι, προσγειώνοντας τη μόνο λίγα μέτρα μακριά από το νερό. Παρά την αποτυχημένη προσπάθεια του, ο Evel χαρακτηρίστηκε ως ο Βασιλιάς των Stuntmen και το εγχείρημα έμεινε στην ιστορία!

Ένα σχεδιάγραμα που δείχνει το αρχικό πλάνο του εγχειρήματος:

Skycycle X-1Η Triumph γιορτάζει τα 50 χρόνια του θρυλικού Rocket Jump του Evel Knievelhttps://www.motomag.gr/news/epikairotita/i-triumph-giortazei-ta-50-hronia-toy-thrylikoy-rocket-jump-toy-evel-knievel