Απεβίωσε o Ed Lojak, θρύλος των χωμάτινων αγώνων στις ΗΠΑ

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

9/7/2024

Με πολλές επιτυχίες και μεγάλη αγάπη για το enduro και τους χωμάτινους αγώνες cross country, ο Αμερικανός Ed Lojak απεβίωσε στις σε ηλικία 63 ετών.

Οι Αμερικανοί θρηνούν τον θάνατο του Ed Lojak, του θρύλου του Enduro στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, που θεωρείται από πολλούς ως ο πρώτος "χωμάτινος" GOAT (Greatest Of All Time) στις ΗΠΑ, πριν ακόμη o συγκεκριμένος όρος γίνει μόδα στον μηχανοκίνητο αθλητισμό.

Έπειτα και από ασθένεια που "δεν τον ταλαιπώρησε πολύ", σύμφωνα και με τη σχετική ανακοίνωση, ο Lojak πέθανε στον ύπνο του στις 8 Ιουλίου στο σπίτι του στο Tarentum της Pennsylvania, εκεί όπου έζησε όλη του τη ζωή.

Γεννημένος τη 18η Δεκεμβρίου του 1960, ο Edward W. Lojak στράφηκε από τα οχτώ του χρόνια στο enduro επηρεασμένος από τους θείους του, Ron και Joe, που έτρεχαν σε αγώνες cross country και στα 10 του ξεκίνησε τους αγώνες.

Στα 16 του χρόνια ο Lojak αγωνιζόταν ήδη με την εργοστασιακή ομάδα της Husqvarna -οι θείοι του ήταν έμποροι της εταιρείας και έπειτα αυτός "κληρονόμησε" την επιχείρησή τους- με την αγωνιστική σχέση μεταξύ των δύο πλευρών να κρατά από το 1976 έως και το 1988.

Ο Αμερικανός δεν άργησε να αποδείξει τις δυνατότητές του και σε ηλικία 22 είχε ήδη κερδίσει τέσσερεις συνολικά τίτλους σε εθνικό επίπεδο, ενώ είχε λάβει μέρος, με επιτυχία και στο International Six Days Enduro (ISDE).

Ο Lojak συμμετείχε στο ISDE μεταξύ 1979–83 και το 1985 με την ομάδα των ΗΠΑ και κατάφερε να αποσπάσει δύο χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια στις πρώτες του τέσσερεις σερί συμμετοχές.

Ο Αμερικανός ήταν εννέα φορές πρωταθλητής ΑΜΑ Grand National Cross Country (GNCC), στους αγώνες τύπου MX/Cross Country που έχουν διάρκεια έως και τρεις ώρες (όταν έτρεχε ο Lojak έως και έξι ώρες) και σιρκουί διαδρομή έως και 20 περίπου χιλιομέτρων.

Ήταν επίσης τρεις φορές πρωταθλητής AMA Hare Scrambles, με δύο νίκες στον γενικής στον φημισμένο για τη δυσκολία του αγώνα "Blackwater 100" και όταν αποσύρθηκε από τους αγώνες συνέχισε να στηρίζει το αγαπημένο του άθλημα υποστηρίζοντας νέους αναβάτες. Τα επιτεύγματά του αναγνωρίστηκαν με πάθε επισημότητα το 2017 όταν ο Lojak τιμήθηκε με την εισαγωγή του στο AMA Motorcycle Hall of Fame.

Ετικέτες

Ed Lojak

ΑΜΑ Grand National Cross Country

AMA Hare Scrambles

enduro

ΗΠΑ

https://bit.ly/MOTO_659

Από τον

Κώστα Γκαζή

3/10/2024

Με ένα ελαφρώς μπερδεμένο δελτίο τύπου, η Kawasaki μας πληροφορεί για ένα νέο μικρό γυμνό μοντέλο με κλασική εμφάνιση, που αν καταλαβαίνουμε καλά θα κυκλοφορήσει τόσο ως W230, όσο και ως Meguro S1 (η Meguro ήταν η εταιρεία που αγόρασε η Kawasaki για να επεκταθεί στη μοτοσυκλέτα μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο), με τις διαφορές να αφορούν μόνο στα γραφικά, στα χρώματα και στη ραφή της σέλας.

Θυμίζουμε πως στα τέλη του 2020 η Kawasaki είχε ανακοινώσει πως επαναφέρει το όνομα της Meguro στις κλασικές μοτοσυκλέτες της, παρουσιάζοντας το γνωστό μας W800 ως Meguro K3 για την Ιαπωνία. Έκτοτε κανένα προϊόν Meguro δεν έχει πατήσει τις ρόδες του στους ευρωπαϊκούς δρόμους, όμως αυτό πρόκειται να αλλάξει το 2025.

To 2024 η Meguro, μας λέει η Kawasaki, γιορτάζει τα 100 της χρόνια -αν και, να προσθέσουμε εμείς δεν υπάρχει πια, αφού απορροφήθηκε από την Kawasaki-, και τώρα το Akashi μας δίνει την πρώτη μοτοσυκλέτα με το λογότυπο της Meguro στο ρεζερβουάρ για την Ευρώπη, που θα ακούει στο όνομα S1.

Χρησιμοποιώντας έναν αερόψυκτο, μονοκύλινδρο κινητήρα, το Meguro S1 παραπέμπει στο δημοφιλές μοντέλο 250cc SG της δεκαετίας του 1960.

Για την ώρα η Kawasaki αναφέρει ελάχιστα τεχνικά χαρακτηριστικά για το S1 / W230, όπως τα 143 κιλά του βάρους του, τη χαμηλή του σέλα (δεν μας λέει όμως το ύψος της), τη διάμετρο των καλαμιών του συμβατικού πιρουνιού (37 mm), και την ύπαρξη προφόρτισης 5 θέσεων στα δυο πίσω αμορτισέρ.

Το κλασικό ύφος ολοκληρώνουν τα φιλέτα στο ρεζερβουάρ, η pea-shooter εξάτμιση, οι ακτινωτοί τροχοί, τα σιδερένια φτερά, τα δυο στρογγυλά όργανα ενδείξεων, κ.α.

Οι δύο εκδόσεις διαφέρουν ως προς το στιλ και το φινίρισμα, με το ρεζερβουάρ της W230 να είναι βαμμένο και να κοσμείται από ένα τρισδιάστατο σήμα W, ενώ η Meguro έχει χρωμιωμένο ρεζερβουάρ με βαμμένα πάνελ και το ιστορικό σήμα Meguro. Διαφορές τέλος έχουν στα όργανα -δεν διευκρινίζεται πού- και στη ραφή της σέλας.

Βρισκόμαστε εις αναμονή περισσότερων πληροφοριών για τις δυο μοτοσυκλέτες που φέρνουν ξανά το κλασικό ύφος στα μικρά μοντέλα της Kawasaki, κάτι που περιμέναμε από τις εποχές του Estrella.