Οδηγούμε το νέο SYM Maxsym TL: Δικύλινδρο mega scooter με τιμή μονοκύλινδρου!

Το οδηγήσαμε στην Πορτογαλία
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

21/10/2019

Η SYM έχει έως σήμερα πρωταγωνιστική παρουσία στις μικρές και μεσαίου κυβισμού κατηγορίες scooter στην Ελλάδα. Έως τα 300 κυβικά, τα μοντέλα της SYM φιγουράρουν συνεχώς στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων, χάρη στο ισχυρό value for money και στο οργανωμένο πανελλαδικά δίκτυο πωλήσεων και after sale service. Όμως για εκείνους που ζητούσαν κάτι παραπάνω από ένα πρακτικό και οικονομικό scooter, η SΥΜ δεν είχε κάτι να τους προσφέρει. Το Yamaha TMAX σχεδόν συμπλήρωσε δύο δεκαετίες χωρίς ιδιαίτερο ανταγωνισμό, τουλάχιστον έως την εμφάνιση του AK 550 της Kymco, πριν λίγα χρόνια.

Βλέποντας λοιπόν το νέο Maxsym TL και διαβάζοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά του, αυτομάτως το βαφτίζεις ως αντίπαλο του Yamaha TΜΑΧ. Μόνο που η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και η SYM έκανε κάτι πολύ πιο έξυπνο, όπως διαπιστώσαμε οδηγώντας το στην Πορτογαλία, στα πλαίσια της διεθνούς δημοσιογραφικής παρουσίασής του.  

Βασικά την αλήθεια την μάθαμε πριν καν ανέβουμε στη σέλα του, αφού με αυτό ξεκίνησε την τεχνική παρουσίαση ο Sérgio Inglês, υπεύθυνος marketing της πορτογαλικής αντιπροσωπείας της SYM, που είχε αναλάβει ολόκληρη τη διοργάνωση της δημοσιογραφικής παρουσίασης. Δυστυχώς οι Ταϊβανέζοι απέφευγαν με κάθε τρόπο να έρθουν σε άμεση επαφή με τους δημοσιογράφους, κρατώντας για τον εαυτό τους μόνο το ρόλο του παρατηρητή. Σύμφωνα με τον Sérgio Inglês, το νέο Maxsym TL έρχεται για να καλύψει το κενό ανάμεσα στα σπορ μονοκύλινδρα scooter των 300-400 κυβικών (Yamaha XMAX 300-400, Kymco X-citing 400, Honda Forza 300 κτλ) και τα ακριβά premium scooter των 500+ κυβικών. Πράγματι, μια δεύτερη πιο προσεκτική ματιά στους αριθμούς επιβεβαιώνουν την στρατηγική της SYM. Η τιμή των 6.995€, οι επιδόσεις των 41 ονομαστικών ίππων και ο εξοπλισμός, είναι αντίστοιχα των μονοκύλινδρων σπορ scooter, αλλά το Maxsym TL έχει την ανώτερη ποιότητα λειτουργίας του δικύλινδρου κινητήρα και την σαφώς ανώτερη συμπεριφορά της μοτοσυκλετιστικής αρχιτεκτονικής του πλαισίου, με την πίσω ανάρτηση μοχλισμού, την αλυσίδα στην τελική μετάδοση και φυσικά το στιβαρό upside down τηλεσκοπικό πιρούνι που δένει με δύο πλάκες στο πλαίσιο.

Κανένα συμβατικό scooter που έχει μονοκόμματο τον κινητήρα με το ψαλίδι, το οποίο μάλιστα συνδέεται με ελαστικά συνεμπλόκ στο πλαίσιο, δεν μπορεί να φτάσει σε συμπεριφορά τα scooter που έχουν κανονικά ψαλίδια. Αυτό άλλωστε ήταν το βασικό μυστικό της επιτυχίας του TΜΑΧ, που το διαφοροποιούσε από οποιοδήποτε άλλο scooter. Η διαφορά στις στροφές (αλλά και στην άνεση) είναι πραγματικά τεράστια. Έτσι το Maxsym TL είναι μακράν καλύτερο στις στροφές και πιο άνετο στις λακκούβες από τα sport-premium μονοκύλινδρα scooter των 300-400 κυβικών. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του Maxsym TL από μόνα τους αξίζουν κάθε ευρώ παραπάνω, σε σχέση με τα μονοκύλινδρα 300-400 και επιπλέον έχεις δύο ισχυρά εμπρός δισκόφρενα των 275mm με τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες και δικάναλο ABS της Continetal. Ο δικύλινδρος κινητήρας του Maxsym TL (το TL σημαίνει Twin cylinder Line) είναι ολοκαίνουριος, προδιαγραφών Euro4 και… έχει τρία έμβολα!

Ναι σωστά διαβάσατε. Αντί για αντικραδασμικό άξονα, η SYM έχει βάλει ένα τρίτο έμβολο χωρίς ελατήρια συμπίεσης, διαμετρικά αντίθετα τοποθετημένο από τα δύο έμβολα που ανεβοκατεβαίνουν ταυτόχρονα, με σκοπό να εξουδετερώνει τους κραδασμούς πρώτου και δεύτερου βαθμού. Η ιδέα αυτή δεν είναι καινούρια, καθώς κάτι αντίστοιχο είχε σκεφτεί η Ducati στο αγωνιστικό Supermoto με την “νεκρή μπιέλα”. Οδηγώντας το Maxsym TL διαπιστώσαμε πως η ιδέα αυτή δουλεύει ικανοποιητικά και εξουδετερώνει τους περισσότερους από τους κραδασμούς που θα μπορούσαν να φτάσουν στο σώμα και τα χέρια του αναβάτη. Η ποιότητα λειτουργίας είναι αυτή που περιμένεις να έχει ένα δικύλινδρο scooter, με εξαίρεση κάποιους υψηλής συχνότητας κραδασμούς που εμφανίζονται στις χαμηλο-μεσαίες στροφές, κυρίως όταν επιταχύνεις. Εν μέρη αυτό οφείλεται και στο γεγονός πως ο κινητήρας είναι ενεργό μέρος του πλαισίου, αφού η αρχιτεκτονική του ατσάλινου χωροδικτυώματος είναι pivotless όπως δηλαδή ήταν των Honda CBR Fireblade, VFR 800, VTR 1000F στις αρχές του 2000 έως και το 2008 ήταν των Ducati 900SS των 90ies. Έτσι λόγω τις απουσίας ελαστικών βάσεων μεταξύ κινητήρα και πλαισίου, κάποιοι κραδασμοί υψηλής συχνότητας φτάνουν έως την σέλα και το τιμόνι σε αυτό το περιορισμένο φάσμα στροφών.

Από την άλλη μεριά όμως, το πλεονέκτημα της pivotless αρχιτεκτονικής και της απουσίας ελαστικών βάσεων είναι στην επίτευξη ενός πιο κοντού μεταξονίου (1545mm) και στην στιβαρότητα-αμεσότητα του Maxsym TL στους δρόμους με στροφές. Πρέπει να τονίσουμε πως η κατανομή βάρους είναι 50/50, όπως στις καθαρόαιμες σπορ μοτοσυκλέτες.

Η σπορ εργονομία της θέσης οδήγησης δεν μεταβάλει αυτή την άψογη κατανομή βάρους όταν κάτσει ο αναβάτης πάνω στη σέλα. Η SYM μας είπε πως σχεδίασαν τη σέλα, το δάπεδο  και το τιμόνι με στόχο ο αναβάτης να μπορεί να διαλέγει ανάμεσα σε όρθια θέση οδήγησης με τα πόδια κάθετα στην ποδιά και σε πιο ξαπλωτή με τα πόδια να πατούν στο εμπρός τμήμα της ποδιάς. Δυστυχώς πέτυχαν μόνο τον ένα από του δύο στόχους, καθώς στο πίσω τμήμα του πατώματος υπάρχουν δύο εξογκώματα που δεν σου επιτρέπουν να βάλεις τις πατούσες σου πιο πίσω. Αν είσαι πάνω από 1,80m δεν θα έχεις πρόβλημα σε αυτό, αλλά αν είσαι πιο κοντός και πρέπει να βάλεις τα πόδια σου πιο πίσω, οι φτέρνες σου βρίσκουν σε αυτά τα δύο εξογκώματα. Κατά τα άλλα, η εργονομία είναι σχεδόν άριστη για όλα τα αναστήματα, αφού τα πόδια σου πατάνε με δύναμη στο έδαφος όταν σταματάς λόγω του σωστά σχεδιασμένου εμπρός τμήματος της σέλας.

Γενικά στις επιτόπιες μανούβρες είναι κορυφαίο σε ευελιξία και κυρίως σε ευκολία χειρισμών. Έχει πολύ πιο ελαφριά αίσθηση από τα υπόλοιπα δικύλινδρα και παίζει στα ίσια με τα μικρότερα μονοκύλινδρα σε αυτόν τον τομέα. Λόγω της αλυσίδας στην τελική μετάδοση, ο συμπλέκτης είναι μηχανικός και το CVT έχει πολύ πιο κοντό ιμάντα από τα κλασικά scooter. Το αποτέλεσμα θυμίζει αρκετά το TΜΑΧ 500 της πρώτης γενιάς, έχοντας μεγάλης διάρκειας πατινάρισμα έως και τα 130km/h. Από εκεί και πάνω ο συμπλέκτης σταματά το πατινάρισμα και το CVT αρχίζει να “απλώνει” τις σχέσεις ακλουθώντας την αύξηση των στροφών του κινητήρα. Αυτή η συμπεριφορά προσφέρει απόλυτα γραμμική επιτάχυνση, όμως κάνει τον κινητήρα να δείχνει πως δεν έχει πολύ ροπή χαμηλά. Γενικά ως αίσθηση, οι επιδόσεις εν κινήσει (ρεπρίζ) βρίσκονται πιο κοντά στην κατηγορία των μονοκύλινδρων 400, παρά στην πλευρά των Tmax και AK 550, κάτι που δεν αρνείται η SYM στο press kit, λέγοντας ξεκάθαρα πως το Maxsym TL προσφέρει κορυφαία απόδοση στην κατηγορία των 400cc.

Οδηγήσαμε κυρίως σε ορεινούς φιδίσιους δρόμους και κάναμε μόλις 3-4 χιλιόμετρα σε ανοιχτό δρόμο. Στη μοναδική ευκαιρία που είχαμε για να πιάσουμε υψηλές ταχύτητες, προλάβαμε και είδαμε 146km/h στο κοντέρ, όμως ο κινητήρας είχε μόλις 6.500 στροφές (μέγιστη ιπποδύναμη 41 ίππων στις 6.750) και φόρτωνε ακόμα χιλιόμετρα, μέχρι να φρενάρουμε δυνατά λίγο πριν την speed camera της πορτογαλικής τροχαίας που ήταν στην άκρη του δρόμου. Η σταθερότητα και η αεροδυναμική (η ζελατίνα ρυθμίζεται μόνιμα με βίδες σε δύο θέσεις ύψους) ήταν πραγματικά εξαιρετική, εμπνέοντας απόλυτη σιγουριά.

Εκεί όμως που το Maxsym TL παίζει στα ίσια με τα καλύτερα scooter του κόσμου είναι στις στροφές. Το στιβαρό πλαίσιο, η άριστη κατανομή του βάρους, οι μοτοσυκλετάδικες αναρτήσεις και τα ισχυρά φρένα, συνδυάζονται με την ευελιξία και την ελαφριά αίσθηση, προσφέροντας γνήσια σπορ συμπεριφορά. Τα σπορ ελαστικά S3 της Maxxis έχουν τη σωστή γεωμετρία κορώνας για να ταιριάξουν με την υπόλοιπη γεωμετρία του πλαισίου. Ως αποτέλεσμα, το Maxsym TL είναι πρόθυμο να πλαγιάσει, αλλά ταυτόχρονα είναι προοδευτικό και απόλυτα προβλέψιμο.

Στην ορεινή άσφαλτο της Πορτογαλίας τα ελαστικά αυτά είχαν υψηλό κράτημα και μπορούσες να διατηρήσεις αντίστοιχα υψηλές ταχύτητες μέσα στη στροφή. Τα περιθώρια κλήσης είναι υπέρ αρκετά, οπότε δεν βρίσκουν εύκολα κάτω τα σταντ, ούτε η εξάτμιση. Ειδικά στις καταβάσεις το Maxsym TL μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό σπορ μοτοσυκλετών, κάνοντάς σε να χαμογελάς μέσα στο κράνος σου. Το ABS της Continetal δεν είναι το πιο γρήγορο που υπάρχει σε αντιδράσεις, όμως στην καλής ποιότητας άσφαλτο που οδηγήσαμε επενέβαινε μόνο όταν χρειαζόταν στον εμπρός τροχό. Πίσω ήταν λίγο πιο ευαίσθητο, αλλά αυτή είναι μια πάγια τακτική που ακολουθούν στα scooter τους σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές.

Τα Maxsym TL που οδηγήσαμε εμείς σε αυτή την παρουσίαση ήταν όλα προπαραγωγής και στα έγχρωμα TFT όργανα είχε απενεργοποιηθεί η ένδειξη της κατανάλωσης. Οπότε θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το τεστ στην Ελλάδα για να έχουμε μια εικόνα πόσο καίει ο δικύλινδρος κινητήρας των 465 κυβικών σε σχέση με τους μονοκύλινδρους (άμεσους) ανταγωνιστές των 400 κυβικών.

Σε επίπεδο εξοπλισμού, τα πράγματα είναι λογικά αν σκεφτούμε την τιμή. Υπάρχει θύρα USB για να φορτίζεις το κινητό σου τηλέφωνο, αλλά η TFT οθόνη δεν έχει τη δυνατότητα άμεσης σύνδεσης με το smartphone. Το κλειδί είναι συμβατικό και όχι keyless, αλλά αν κρίνουμε από την εκνευριστική διαδικασία των keyless που έχουν τα scooter της Kymco, της Honda και τις Yamaha, δέκα φορές καλύτερα το συμβατικό κλειδί. Από ενδείξεις έχεις σχεδόν όλα όσα χρειάζεσαι και μπορείς να αλλάξεις τις απεικονίσεις στην κεντρική οθόνη TFT, που έχει μάλιστα αισθητήρα φωτός και ρυθμίζει αυτόματα την ένταση της φωτεινότητάς της. Δυστυχώς το γυαλιστερό διάφανο πλαστικό κάλυμμα των οργάνων δεν έχει επίστρωση anti-reflect και γεμίσει με αντανακλάσεις  σε κάποιες περιπτώσεις.

Φυσικά τα φώτα είναι full LED εμπρός και πίσω, ενώ ο χώρος κάτω από τη σέλα είναι αρκετός για ένα κανονικού μεγέθους full face κράνος και ένα τσαντάκι ή αδιάβροχό. Επίσης είναι φωτιζόμενος και συμπληρώνεται από δύο ντουλαπάκια στην ποδιά που δεν κλειδώνουν όμως. Ένα μεγάλο μπράβο στη SYM για το πλάγιο σταντ, που είναι συνδεδεμένο (με ντίζα) με το πίσω φρένο και όταν το κατεβάζεις αυτομάτως φρενάρει τον πίσω τροχό, επιτρέποντάς σου να παρκάρεις σε ανηφόρες και κατηφόρες χωρίς τον φόβο να βρεθεί ξάπλα στην άσφαλτο ή να πρέπει να το σηκώνεις πάντα στο κεντρικό σταντ.

Στις παρουσιάσεις δεν μπορείς να δοκιμάσεις θέματα που αφορούν τον συνεπιβάτη, καθώς οι ασφαλιστικές εταιρείες ζητάνε επιπλέον χρήματα από τους διοργανωτές για να καλύψουν ατυχήματα με δύο άτομα στη σέλα. Οπότε όπως και με το θέμα της κατανάλωσης, έτσι και εδώ την απάντηση θα την έχουμε μετά τη δοκιμή επί ελληνικού εδάφους. Γενικά περιμένουμε με ενδιαφέρον την άφιξη του Maxsym TL στη χώρα μας, διότι οι ιδιαίτερες συνθήκες της ελληνικής αγοράς θα μας δείξουν αν ο κόσμος το δει ως τον δικύλινδρο ανταγωνιστή των μονοκύλινδρων 300-400 ή ως την φτηνότερη λύση στα premium δικύλινδρα των 500+ κυβικών. Και οι δύο εμπορικές κατευθύνσεις έχουν τις ίδιες πιθανότητες.   

             

Ducati Multistrada V2 S 2025 - Την οδηγούμε στην Ισπανία

Τα πάντα νέα, όμως με έμφαση στη βελτίωση και όχι στην επανάσταση
Ducati Multistrada V2 S 2025 - Αποστολή στην Ισπανία
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

3/2/2025

Η Ducati πήρε την Multistrada V2 / V2 S του 2024, και άλλαξε σχεδόν τα πάντα πάνω της, αφήνοντας όμως την εμφάνιση στα ίδια πρότυπα, ενώ και το αποτέλεσμα που εισπράξαμε από τα 200 γρήγορα και απαιτητικά χιλιόμετρα που διανύσαμε στην Ισπανία για την πρώτη δημοσιογραφική παρουσίαση ήταν αυτός της βελτίωσης παντού, χωρίς… επαναστατικές ορέξεις.

Η ”μικρή” (τρόπος του λέγειν και όρος ανάγκης αφού δεν υπάρχει κάτι μικρότερο στην γκάμα της εταιρείας) Crossover μοτοσυκλέτα των Ιταλών ονομάζεται και πάλι Multistrada V2 για το 2025, είναι 18 ανακοινώσιμα κιλά ελαφρύτερη από πριν (με αστερίσκο υποσημείωσης), με ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα μικρότερου κυβισμού αλλά υψηλότερων επιδόσεων, πακέτο ηλεκτρονικών βοηθημάτων και γενικότερο εξοπλισμό υψηλού επιπέδου, και νέο τρίγωνο οδήγησης που σε συνδυασμό με το μεταβλητό ύψος σέλας -με ακόμα μεγαλύτερη έκταση από προηγουμένως- μπορούν να βολέψουν όλα τα αναστήματα αναβατών.

Εξωτερικά, με μια πρώτη ματιά θα μπορούσες να ορκιστείς ότι πρόκειται για το ίδιο μοντέλο με το 2024, κάτι που δεν προδίδει την έκταση των αλλαγών του Borgo Panigale που βελτίωσε παντού τη συνταγή σε σχέση με πέρυσι.

Ducati Multistrada V2 2025

Μιλάμε για μια Crossover μοτοσυκλέτα τουρισμού, με χυτούς τροχούς με μπράτσα (οι βαρύτερες ακτινωτές ζάντες ανήκουν στον έξτρα εξοπλισμό) 19 και 17 ιντσών, και ολοκαίνουργιο V2 κινητήρα 890 κ.εκ. (αντί για 937 κ.εκ. προηγουμένως) και 54,9 κιλών (-5,8 kg από τον κινητήρα της Multistrada 950) απόδοσης 115 / 10.750 rpm και 9,4 kgm / 8.250 rpm -αντί 113 hp / 9.000 rpm και 9,6 kgm / 6.750 rpm. Όπως βλέπετε πλέον ο κινητήρας είναι αρκετά πιο πολύστροφος και πιο σπορ, έχοντας και αντίστοιχες απαιτήσεις και από το δεξί χέρι και το αριστερό πόδι του αναβάτη. Επιπλέον, περίεργη είναι η επιλογή των Ιταλών να τον συγκρίνουν σε βάρος με τον κινητήρα της 950 και όχι με εκείνον του 2024, ενώ παρά την ιδιαίτερα ευέλικτη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας στις αλεπάλληλες στροφές κρατάμε μια πισινή για τον ισχυρισμό των συνολικά 18 λιγότερων κιλών σε σχέση με το περυσινό μοντέλο, λόγω κάποιων ασυμφωνιών στα τεχνικά χαρακτηριστικά που δείχνουν πως η διαφορά βάρους θα μπορούσε να είναι μικρότερη. Οι ζυγαριές ακριβείας του ΜΟΤΟ θα έχουν τον τελικό λόγο όταν πάρουμε τη μοτοσυκλέτα για δοκιμή στην Ελλάδα.

Πλαίσιο - υποπλαίσιο
Desmo και πλαίσιο χωροδικτύωμα δεν βρίσκονται πια μαζί μας στη Multistrada V2

Στα πρότυπα της πρόσφατης τακτικής της Ducati να μην μεταχειρίζεται ως “ιερά κειμήλια” τεχνολογικές λύσεις που την χαρακτήριζαν και συναντούσαμε σε όλα της τα μοντέλα στο παρελθόν, το δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων μας αποχαιρετά στον νέο V2 κινητήρα, παραμένει όμως ο μεταβλητός χρονισμός βαλβίδων. Το ψαλίδι παραμένει ως είχε με δυο μπράτσα, ενώ το πλαίσιο χωροδικτύωμα μας άφησε χρόνους μαζί με το Desmo -έχουμε όμως βιδωτό υποπλαίσιο χωροδικτύωμα.

Αν θέλαμε να συνοψίσουμε την ταυτότητα της μοτοσυκλέτας με λίγα λόγια, η Multistrada V2 είναι το οικονομικότερο, πιο λογικό σε επιδόσεις και κατανάλωση μοντέλο Multistrada της εταιρείας, που έρχεται να συμπληρώσει την τεράστια γκάμα εκδόσεων της πανίσχυρης (170-180 hp) ναυαρχίδας Multistrada V4 που αποτελεί υπερβολή για το 90% των χρηστών.

Multistrada V2 2025
Εργονομία που θα βολέψει τόσο τους κοντούς όσο και τους ψηλούς. Με μερικές κινήσεις έρχονται τα πάντα στα μέτρα σας

Όσον αφορά στους πολλούς δρόμους του ονόματος Multistrada, για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς αυτοί στην περίπτωση του V2 θα λέγαμε πως είναι ένας μόνο, η άσφαλτος, και ίσως ήρθε η ώρα για αλλαγή ονόματος (Solostrada;), με μόνη “παραφωνία” εδώ τον 19άρη τροχό, που στο μέλλον θα μπορούσε να αντικατασταθεί από έναν 17 ιντσών, με την προσθήκη πιο μαλακών αμιγώς ασφάλτινων ελαστικών και ίσως και κατά τι πιο μικρών διαδρομών στις αναρτήσεις.

Όταν στο press kit της μοτοσυκλέτας βλέπουμε δύο μόνο πλάνα στο χώμα, όπου ο αναβάτης με street κράνος βρίσκεται… καθιστός στη σέλα, οδηγώντας στην ευθεία σε εξαιρετικά βατό χωματόδρομο, κι όταν στην αποστολή δεν έγινε ποτέ και πουθενά λόγος για χώμα, με τα 200+ χιλιόμετρα της οδήγησης να περιλαμβάνουν αποκλειστικά άσφαλτο, ίσως το "Multi" να αποτελεί ένα ακόμα ιερό κειμήλιο που θα μπορούσε να μπει στο ράφι, χωρίς πολλή σκέψη.

Multistrada V2 2025
Τετραπίστονες ακτινικές δαγκάνες της Brembo με δίσκους-ταψιά 320 mm

Γιατί με 19άρη μπροστινό τροχό, χυτές ζάντες, 220 περίπου γεμάτα κιλά, κόστος μοτοσυκλέτας στα 20.000 ευρώ, χαμηλό φτερό μπροστά και αναρτήσεις με διαδρομές 170 mm, η άσφαλτος δείχνει μονόδρομος.

Ένα ακόμη σημείο στο οποίο πρέπει να σταθούμε είναι η υψηλή τιμή της μοτοσυκλέτας, που στη χώρα μας κυμαίνεται από τα 17.300 ευρώ για τη βασική έκδοση, έως τα 21.100 για την έκδσοη V2 S Travel - Storm Green με τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις. Σε αυτή την τιμή περιμένει κανείς από μια μοτοσυκλέτα να έχει τα πάντα -και μάλιστα στον βασικό εξοπλισμό-, και κάποιες ελλείψεις που θα συγχωρούσες σε φθηνότερα μοντέλα εδώ δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστες -περισσότερα στο τεστ. Κι όταν μπει στην εξίσωση ο σύγχρονος κινέζικος ανταγωνισμός τότε ξεκινούν συγκρίσεις με πολλές φορές απρόσμενα αποτελέσματα…

Multistrada V2 2025
Radar; Adaptive Cruise Control; Blind spot detection; Ίσως να κοιτάγατε στην Multistrada V4

Παραμένοντας στον τιμοκατάλογο της ιταλικής εταιρείας, η βασική έκδοση του Multistrada V4 δεν απέχει πολύ από την κορυφαία του Multistrada V2 S, και αυτό είναι κάτι θα μπορούσε να προκαλέσει εσωτερικό ανταγωνισμό, κάτι που κάθε εταιρεία προσπαθεί να αποφύγει, διαφοροποιώντας επαρκώς τα μοντέλα της. Όσον αφορά στον ανταγωνισμό από άλλες εταιρείες, στα μοντέλα που η νέα Multistrada V2 αποτελεί αντίπαλο, θα βάζαμε τα MV Agusta Turismo Veloce, Yamaha Tracer 9 GT+, Triumph Tiger 900 GT Pro, BMW F 900 GS / F900 XR, KTM 790 Adventure, Honda Transalp 750, Suzuki V-Strom 800/1050, Kawasaki Versys 1100, Voge DS900X, κ.α.

Οι πρώτες εντυπώσεις μας στον δρόμο δείχνουν ένα Crossover με σπορ ορέξεις, που μπορεί να προσφέρει έντονες συγκινήσεις στους οπαδούς της εταιρείας που περιμένουν κάτι ανάλογο, και όχι μια ράθυμη χρηστική τουριστική μοτοσυκλέτα που κάνει τα πάντα βαρετά.

Multistrada V2 2025
Πολλοί είναι οι κατασκευαστές που παρέχουν στενές ζελατίνες στα Crossover μοντέλα τους. Όχι η Ducati

Κι αν ορισμένα μοντέλα της Ducati έχουν κατηγορηθεί στο παρελθόν για ψεγάδια σε ψεκασμό, μη-γραμμική απόδοση κινητήρα και δυσκολία κίνησης με χαμηλές ταχύτητες πόλης ή σταθερό γκάζι, εδώ οι Ιταλοί έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά, προσφέροντας έναν ολοκληρωμένο όσο ποτέ χαρακτήρα, που τα καταφέρνει καλύτερα από ποτέ τόσο στο ταξίδι, όσο παράλληλα και σε χρήση πόλης. Το ιδιαίτερα μεγάλο τιμόνι κόβει πολύ, ενώ οι συγκεντρωμένες μάζες κάνουν ακόμα και τον υποφαινόμενο αναβάτη, ύψους 1.70 και βάρους 63 κιλών, να μην φοβάται το βάρος ακόμα και σε αναστροφές σε οδόστρωμα με κλίση. Είναι όλα τέλεια; Όχι, τέλεια δεν είναι σε καμία μοτοσυκλέτα, και το V2 έχει κι αυτό κάποια θέματα που η Ducati δείχνει ακόμα να μην έχει λύσει εντελώς, υποσχόμενη λύσεις σε κάποια από αυτά σε επόμενες αναβαθμίσεις λογισμικού, όπως θα σας πούμε λεπτομερώς στο αναλυτικό άρθρο που θα ακολουθήσει στο επόμενο τεύχος ΜΟΤΟ.

Η κατανάλωση δείχνει λογική, και κατά τη διάρκεια της οδήγησης είχαμε τιμές από 20 χλμ. ανά λίτρο, που έπεσαν έως τα 17 όταν ανέβηκε ο ρυθμός, με το 19λιτρο ρεζερβουάρ να επαρκεί για ταξιδιωτική αυτονομία.

Multistrada V2 2025
Κι αν βάζαμε 17άρη μπροστινό;!

Η διαδρομή μας στα βουνά έξω από τη Valencia ήταν άκρως απολαυστική, λες και φτιαγμένη ειδικά για αναβάτες με σπορ ανησυχίες. Διαδοχικές φουρκέτες και κλειστές στροφές, με ελάχιστες ευθείες, όπου είχες τη δυνατότητα να οδηγήσεις ανάλογα με τα γούστα και το επίπεδό σου, έχοντας πλοηγό που ήξερε τα κατατόπια και ουραγό για να μη χαθεί ακόμα και ο πιο αργός. Και αν στην αρχή οδήγησα με ρυθμό ταξιδιωτικό, ώστε να εκτιμήσουμε την άνεση της σέλας, την κάλυψη της ρυθμιζόμενης με το χέρι ζελατίνας, την απόδοση του ψεκασμού στο σταθερό γκάζι και στις χαμηλές στροφές, αλλά και το Quickshifter των Ιταλών που δουλεύει τόσο στα ανεβάσματα όσο και στα κατεβάσματα και έχει δυο πρόσωπα αναλόγως το πόσο τον πιέζεις, στο τέλος καταλήξαμε να κινούμαστε σε παρανοϊκούς ρυθμούς, καταλήγοντας να μείνουμε δυο-τρεις αναβάτες κοντά στον Road-Racing πλοηγό, φέρνοντας στα όρια τα φρένα, το πλαίσιο και τις αναρτήσεις. Η μοτοσυκλέτα μπορεί σίγουρα να κινηθεί σε ρυθμούς... Ducati, με τα όρια να έρχονται από δυο-τρεις παράγοντες που θα παραθέσουμε διεξοδικά στο τεύχος.

Multistrada V2 2025
Πιέζοντας το δεξί βελάκι στο αριστερό γκριπ για 3 δευτερόλεπτα αλλάζει η διαμόρφωση των ενδείξεων, προσφέροντάς σας τρεις απεικονίσεις

Η έγχρωμη TFT οθόνη θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη αφού δεν μιλάμε για γυμνό μοντέλο, ενώ ο όγκος πληροφορίας είναι μεγάλος, και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα εκτενή -IMU μονάδα για Cornering δυνατότητες, 5 Riding Modes, 4 Power Modes, δικάναλο ABS που μπορεί να απενεργοποιηθεί πίσω, Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Quick Shift 2.0, ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα, Ducati Wheelie Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, Ducati Brake Light EVO που αναβοσβήνει το πίσω φωτιστικό σώμα σε φρενάρισμα πανικού και Cruise Control. Full-LED είναι τα φώτα, ενώ εκείνα μπορούν να παραμείνουν ανοιχτά για λίγο στο κλείσιμο της μοτοσυκλέτας, φωτίζοντας σας τη διαδρομή από το γκαράζ στην πόρτα του σπιτιού σας.

Multistrada V2 2025
Είσοδος με λίγα ή πολλά είναι στις δυνατότητες της Multistrada που δεν θα απογοητεύσει τους φαν της εταιρείας που ζητούν σπορ χρήση

Η έκδοση S που οδηγήσαμε είχε επιπλέον ηλεκτρονικές αναρτήσεις, ενώ στον εξοπλισμό και των δυο εκδόσεων περιλαμβάνεται ρυθμιζόμενη ζελατίνα με το χέρι ακόμα και εν κινήσει, μεγάλες σέλες με εκείνη του αναβάτη να μπορεί να ρυθμιστεί καθ' ύψος από τα 790 mm έως και τα 870 mm, TFT οθόνη με συνδεσιμότητα (αλλά η πλοήγηση turn by turn είναι στα έξτρα), USB θύρα στο φαίρινγκ που προστατεύει την άκρη του καλωδίου από νερά, πορτάκι στο φαίρινγκ για εύκολο έλεγχο του ψυκτικού, φρένα της Brembo με δυο δίσκους 320 mm μπροστά με 4πίστονες ακτινικές δαγκάνες κι έναν ακόμα δίσκο 265 mm πίσω, και ελαστικά Pirelli Scorpion Trail II.

Η Multistrada V2 θα κυκλοφορήσει τόσο σε βασική και S έκδοση, σε έκδοση Α2, και στα χρώματα κόκκινο και χακί.

Multistrada V2 2025
Όμορφο το κουρμπαριστό ψαλίδι με το κενό στη μέση, θα θέλαμε μοχλικό στο πίσω αμορτισέρ, ενώ δεν θα μας χάλαγε και ένα ζευγάρι αμιγώς street ελαστικών

Μείνετε συντονισμένοι για το αναλυτικό άρθρο της δοκιμής στο περιοδικό, με όλες τις απαντήσεις, τα συν και τα πλην της νέας Multistrada V2 η οποία λόγω τιμής έχει πολύ δυνατό ανταγωνισμό σε αρκετές κατηγορίες, με μοτοσυκλέτες που κινούνται σε παραπλήσιο, αν όχι ίδιο, πεδίο χρήσης.

Ετικέτες