Τι σημαίνει ακριβώς η νέα συνεργασία των BMW, Honda & Yamaha σε συστήματα διασύνδεσης!

Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

7/10/2015

Όσοι με θέρμη εναντιώνονται στη χρήση ηλεκτρονικών βοηθημάτων, ακόμα και του ABS, θα έχουν από σήμερα έναν επιπλέον λόγο να γκρινιάζουν, ατενίζοντας το μέλλον της μοτοσυκλέτας με λιγότερη, για αυτούς, αισιοδοξία: Η BMW, Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν εχθές την συνεργασία τους στον τομέα της επικοινωνίας των μοτοσυκλετών, προβλέποντας στην μείωση των ατυχημάτων. Παράλληλα καλούν τους υπόλοιπους κατασκευαστές, να γίνουν μέρος του φορέα που έχουν δημιουργήσει, ώστε η υιοθέτηση των συστημάτων αυτών, να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς. Αυτή είναι μια θετική είδηση, παρόλο που στη φαντασία κάποιων, μπορεί να ληφθεί ως την απαρχή του περιορισμού της ελευθερίας. Πριν αρχίσουμε να φανταζόμαστε ένα δυστοπικό μέλλον, όπου η μοτοσυκλέτα σου δεν σ’ αφήνει να κάνεις σούζες, και σε καταδίδει μόλις παραβείς τα όρια, ας δούμε που πραγματικά βρισκόμαστε.

 

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι παρακολουθούμε το βρεφικό στάδιο ενός προφητευμένου παιδιού. Από την στιγμή που τα φορτηγά και τ’ αυτοκίνητα, έχουν αρχίσει να παίρνουν άδειες κυκλοφορίας για πλήρως αυτόνομη κίνηση σε δημόσιους δρόμους, επικοινωνώντας μεταξύ τους, ήταν σίγουρο ότι θα γινόταν κάτι και στην διασύνδεση με τις μοτοσυκλέτες. Η αυτοκινητοβιομηχανία ήταν πάντοτε μερικά βήματα μπροστά από την μοτοσυκλέτα, ιδιαίτερα σε ότι έχει να κάνει με την θερμική απόδοση των κινητήρων και την βελτιστοποίηση της κατανάλωσης, έκανε ένα τεράστιο άλμα στις αρχές της προηγούμενες δεκαετίας, που την ξεχώρισε ακόμα περισσότερο από τα δικά μας δεδομένα. Εκεί που εξ αρχής δεν υπήρχε καμία απολύτως σύγκριση, ήταν στα ηλεκτρονικά βοηθήματα.

 

Στις μοτοσυκλέτες το ζητούμενο ήταν πάντοτε η καλύτερη απόδοση ιπποδύναμης, και λιγότερο η χαμηλότερη κατανάλωση, πράγμα που άλλαξε με αργότερους ρυθμούς σε σύγκριση με ότι έγινε στην αυτοκινητοβιομηχανία. Το ίδιο συνέβη και με τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, που μπήκαν στην ζωή μας σε περισσότερα στάδια απ’ ότι στα αυτοκίνητα. Υπάρχει βέβαια και η ιδιαιτερότητα των πιο σύνθετων κανόνων φυσικής, που διέπουν την λειτουργία των μοτοσυκλετών, σε σύγκριση με τα αυτοκίνητα. Από την άλλη, η μοτοσυκλέτα επωφελείται από την τεχνολογία που υπάρχει ήδη, και ένα καλό παράδειγμα, είναι ο αισθητήρας κλίσης που πρώτη φορά είδαμε σε KTM και συγκεκριμένα στο 1190 Adventure, με το ABS που δουλεύει σε κλίση. Ο αισθητήρας της Bosch, είναι ο ίδιος που χρόνια τώρα χρησιμοποιείται στα αυτοκίνητα στα συστήματα ESP, (πρόγραμμα ηλεκτρονικής σταθεροποίησης). Λεπτομέρεια, αλλά το μόνο που έγινε για την προσαρμογή του στα μοτοσυκλετιστικά δεδομένα, είναι να χάσει σαράντα γραμμάρια σε βάρος, που βέβαια επειδή αντιστοιχεί στο 60% του συνολικού βάρους, δεν μπορείς να το πεις λίγο, αλλά δεν είναι και μεγάλης πρακτικής σημασίας.

 

Αυτό που έχει μια κάποια σημασία, για να δούμε πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία των τριών κατασκευαστών, είναι η μικρή ιστορία της Bosch, με την δημιουργία του cornering ABS, του ABS δηλαδή που λαμβάνει δεδομένα κλίσης, και μοιράζει αναλόγως την πίεση των φρένων στον εμπρός ή πίσω τροχό. Οι πρώτοι στους οποίους είχε απευθυνθεί η γερμανική εταιρία για να το βγάλει στην παραγωγή, ήταν η Honda και η Yamaha, κι αυτό γιατί το τμήμα έρευνας και εξέλιξης της Bosch για τα ηλεκτρονικά στις μοτοσυκλέτες, βρίσκεται στην Ιαπωνία. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 που η Bosch δημιούργησε το τμήμα, το κέντρο των εξελίξεων στη μοτοσυκλέτα ήταν η Ιαπωνία, κι αυτό ήταν το μόνο λογικό βήμα… Παρά την επί σειρά δεκαετιών συνεργασία της Bosch με τους Ιάπωνες, όταν ήρθε η ώρα του cornering ABS, κανένας δεν πίστεψε ότι θα μπορούσε να δουλέψει τόσο καλά στο δρόμο, χωρίς να μπλέξουν με μηνύσεις αναβατών, παρόλο των εξαιρετικά πετυχημένων δοκιμασιών. Ο επόμενος κατασκευαστής που απέρριψε, για τους ίδιους ακριβώς λόγους, το cornering ABS, ήταν η BMW!! Τελικά η KTM πείστηκε να το βγάλει στην παραγωγή, καταλήγοντας σε μια συνεργασία με μικρή δόση ειρωνείας. Παρόλο που τα κέντρα έρευνας των δύο εταιριών, απέχουν μόλις τέσσερις ώρες με το αυτοκίνητο, κατέληξαν να στέλνουν μοτοσυκλέτες και ανθρώπους στην Ιαπωνία, αφού εκεί δούλευε η Bosch το cornerning ABS… Από την άλλη, συγκεκριμένα η BMW μπορεί να είχε κι άλλο λόγο που απέρριψε μια τέτοια πρόταση. Ίσως να βρισκόταν ήδη στην αρχή μιας συνεργασίας με την Continental για ένα ίδιο σύστημα, καθώς δύο χρόνια μετά έβγαλαν το δικό τους cornering ABS… Μπορεί επίσης να μην είναι πολύ γνωστό, αλλά η Continental είναι πρωτοπόρος εταιρία στην τεχνολογία οχημάτων, η πρώτη για παράδειγμα που εξέλιξε το hill assist, και τα ελαστικά αποτελούν μικρό κύκλο εργασιών γι’ αυτούς. Μάλιστα στην έκθεση της Κολονίας, πέρσι, παρουσίασε για πρώτη φορά ολοκληρωμένο σύστημα ελέγχου της κίνησης για μοτοσυκλέτες, όπως και την ασύρματη επικοινωνία και φόρτιση, φορητών συσκευών…

 

Με λίγα λόγια η τεχνολογία των ηλεκτρονικών βοηθημάτων προχωρά με γοργά βήματα, και πάντα στην κατεύθυνση που έχει χαράξει η αυτοκινητοβιομηχανία. Πολύ απλά γιατί εκεί δοκιμάζονται όλα για πρώτη φορά. Η Bosch ήδη δοκιμάζει ημι-ενεργητικές αναρτήσεις που συνεργάζονται με την μονάδα του ABS, ή καλύτερα «διοικούνται» από την μονάδα του ABS, ώστε το φρενάρισμα πανικού να επηρεάζει την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας λιγότερο, επιτρέποντας το βύθισμα του πιρουνιού μέχρι εκεί που βοηθά τον ρυθμό επιβράδυνσης, πριν καταστεί πρόβλημα…

 

Μοιραίο είναι κάποια στιγμή όλα αυτά να συνεργαστούν για να φτάσουμε σ’ ένα στάδιο που ήδη υπάρχει στα αυτοκίνητα, εδώ και λίγο καιρό. Τα αυτοκίνητα μπορούν ήδη να φρενάρουν σκανάροντας το δρόμο, όταν αποφασίσουν ότι υπάρχει κίνδυνος, και μάλιστα μπορούν να κινηθούν και τελείως αυτόνομα, όπως στην περίπτωση της Mercedes-Benz S-Class, που μπορεί να ακολουθήσει το προπορευόμενο όχημα, κι αν της το επέτρεπε η νομοθεσία, θα οδηγούσε μόνη της μέχρι τον επιθυμητό προορισμό! Η νομοθεσία όμως δεν θα το επιτρέψει, αν δεν υπάρχει διασύνδεση και επικοινωνία με τα υπόλοιπα οχήματα, τομέας που οι αυτοκινητοβιομηχανίες εργάζονται εδώ και πολύ καιρό. Όμως οι μοτοσυκλέτες είχαν μείνει εκτός, μέχρι τώρα!

 

Στο Παγκόσμιο Συνέδριο ITS (Intelligent Transport Systems) που πραγματοποιήθηκε εχθές στο Bordeaux, στηΓαλλία, οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές οχημάτων έδωσαν το παρόν, και από την πλευρά της μοτοσυκλέτας BMW – Honda και Yamaha, ανακοίνωσαν τη δημιουργία ενός φορέα με την ονομασία CMC (Connected Motorcycle Consortium) που από κοινού θα φροντίσει να δημιουργηθούν κοινά πρωτόκολλα επικοινωνίας των διαφορετικών οχημάτων. Ίσως όμως πιο σημαντική είδηση, είναι ότι υπογράφτηκε Μνημόνιο Συνεργασίας (Memorandum of Understanding: MoU), από όλα τα μέλη κατασκευαστές τού ACEM (Ευρωπαϊκός σύνδεσμος κατασκευαστών μοτοσυκλετών, www.acem.eu). Όσο καταραμένη λέξη κι αν είναι για εμάς το μνημόνιο, δεν παύει να μας δείχνει ότι ουσιαστικά τάσσονται μαζί με τους τρεις κατασκευαστές που δημιουργήσαν τον φορέα, και όλοι οι υπόλοιποι. Με βάση το MoU, τα πρώτα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας θα τα δούμε το 2020, και θα αφορούν την επικοινωνία των οχημάτων για καταστάσεις κινδύνου και κίνηση των δρόμων. Για να πούμε την αλήθεια, σε Ελλάδα, Ιταλία και λιγότερο στην Ισπανία, που οι μοτοσυκλέτες δεν σταματούν πίσω από τα αυτοκίνητα, η ενημέρωση για την κίνηση έχει μικρότερη σημασία, απ’ ότι για έναν κίνδυνο, έπειτα από μια στροφή χωρίς ορατότητα… Το δεδομένο των αυτόνομων αποφάσεων, που ισχύει ήδη στα αυτοκίνητα, ακόμα κι αν γίνει κάποτε πραγματικότητα στη μοτοσυκλέτα, είναι τόσο μακρινό, που πολλοί από εμάς, δεν είναι καθόλου σίγουρο αν θα έχουμε ακόμα δίπλωμα σε ισχύ, λόγω προχωρημένης ηλικίας…  Οπότε τυχόν συζητήσεις για περιορισμό της ελευθερίας του αναβάτη και άλλων τέτοιων σεναρίων που ωθούν τη σκέψη σ’ ένα δυστοπικό μέλλον, δεν έχουν καμία βάση. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι το πρώτο βήμα ώστε σε αρκετά χρόνια από τώρα, να μπορούμε να έχουμε πληροφορίες για την κατάσταση του δρόμου μπροστά μας. Ας δούμε τι δήλωσαν εχθές, ορισμένοι από τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω από αυτή την κίνηση:

 

Καθηγητής Dr. Karl Viktor Schaller, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Εξέλιξης της BMW Motorrad:

«Στόχος μας είναι να προωθήσουμε μία άμεση και ολοκληρωμένη χρήση συνεργαζόμενων συστημάτων ITS στα μηχανοκίνητα δίκυκλα ώστε να υπάρξει δυνατότητα βελτίωσης της ασφάλειας. Γι’ αυτό, ενθαρρύνουμε και άλλες εταιρίες να συμπράξουν στο εγχείρημα,»

 

Antonio Perlot, Γενικός Γραμματέας ACEM:

«Αυτή η πρωτοβουλία είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τη στρατηγική οδικής ασφάλειας του ACEM και δείχνει την επιθυμία της βιομηχανίας μοτοσικλετών να αναβαθμίσει την ασφάλεια των αναβατών με τη βοήθεια αξιόπιστων και πρακτικών λύσεων.»

Tetsuo Suzuki, Operating Officer στη Honda Motor Co:

 «Για να επιταχύνουμε τις εξελίξεις στον τομέα της ασφάλειας σκοπεύουμε να συνεργαστούμε για να προωθήσουμε μία επιτυχημένη εφαρμογή του C-ITS σε μοτοσικλέτες και σκούτερ,»

Takaaki Kimura, Γενικός Διευθυντής του Κέντρου Τεχνολογίας και Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος και Αναπληρωτής Διευθυντής της Yamaha Motor Co

 «Οι εταιρίες μας είναι ήδη ενεργά μέλη της Κοινοπραξίας Επικοινωνίας Car2Car, όπου συνεργαζόμαστε με κατασκευαστές αυτοκινήτων και φορτηγών και λοιπούς ενδιαφερόμενους στη δημιουργία κοινών προτύπων και προδιαγραφών. Ωστόσο, συνειδητοποιήσαμε ότι οι ιδιαίτερες απαιτήσεις των μοτοσικλετών υπερβαίνουν το πλαίσιο της Κοινοπραξίας. Το επόμενο λογικό βήμα είναι η σύναψη συνεργασίας αποκλειστικά για τα θέματα που σχετίζονται με μηχανοκίνητα δίκυκλα.»

 

Οι τρεις εταιρίες έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρία στην τεχνολογία συνδεδεμένων οχημάτων σε αρκετές Ευρωπαϊκές δοκιμές. Μαζί με κατασκευαστές αυτοκινήτων και σημαντικούς προμηθευτές, η BMW Motorrad συμμετείχε στο simTD (www.simtd.de), μία μεγάλης κλίμακας δοκιμή που πραγματοποιήθηκε πάνω σε συνδεδεμένα οχήματα στην ευρύτερη περιοχή της Φρανκφούρτης της Γερμανίας. Η Honda και η Yamaha συμμετείχαν στο DRIVE C2X (www.drive-c2x.eu), ένα Ευρωπαϊκό project δοκιμής ITS.

Τα συστήματα μοτοσικλετών ITS θα διαφέρουν από αυτά των αυτοκινήτων

Συστήματα ITS σχεδιασμένα για αυτοκίνητα απλά δεν μπορούν να μεταφέρονται σε μοτοσικλέτες. Λόγω του περιορισμένου διαθέσιμου χώρου, τα ηλεκτρονικά συστήματα πρέπει να είναι μικρότερων διαστάσεων και ανθεκτικά στο νερό, τη σκόνη και τους κραδασμούς. Το βασικότερο όμως είναι οι πιο σύνθετοι κανόνες κίνησης, που διαίπουν την μοτοσυκλέτα, και απαιτούν την εξέλιξη διαφορετικού λογισμικού και αλγορίθμουν, αυτός είναι και ο πρωταρχικός σκοπός αυτή της συνεργασίας, τους καρπούς της οποίας θα δούμε για πρώτη φορά το 2020…

 

Από αριστερά:  Karl Viktor Schaller (BMW Motorrad), Tetsuo Suzuki (Honda Motor Co. , Ltd.), Takaaki Kimura (Yamaha Motor Co. , Ltd.)

Νέοι αναβάτες: Πόσο κακή ιδέα είναι η αγορά παλιάς μοτοσυκλέτας

Ο κακός “συμβουλάτορας” της παρέας και η μόδα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

27/8/2020

Μόλις πήρες το δίπλωμά σου και είσαι έτοιμος να αγοράσεις το πρώτο μηχανάκι σου ή ακόμα καλύτερα την πρώτη σου μοτοσυκλέτα. Φυσικά τα οικονομικά σου είναι περιορισμένα και οι γονείς σου δεν θέλουν να ακούσουν ούτε λέξη… άρα ούτε και να σε βοηθήσουν οικονομικά στην αγορά της. Οπότε η μόνη βοήθεια που έχεις για να επιλέξεις τί τελικά θα αγοράσεις είναι οι συμβουλές της παρέας και κυρίως των πιο “παλιών” και “έμπειρων”. Σε αυτό το σημείο είναι που γίνεται πολλά χρόνια τώρα ένα σοβαρό λάθος και έχει φτάσει στα άκρα τελευταία λόγω της μόδας των vintage και custom μοτοσυκλετών. Μιλάμε φυσικά για την νοοτροπία πως ο νέος αναβάτης πρέπει να πάρει πρώτα ένα “ρημάδι”  για να “μάθει” και μετά να αγοράσει μια καινούρια μοτοσυκλέτα. Το ίδιο ακριβώς ηλίθιο  σκεπτικό υπάρχει και όταν οι γονείς αγοράζουν αυτοκίνητο στα παιδιά τους “για να μην μπλέξουν με τις σκοτώστρες τις μηχανές”. Συγνώμη λάθος… το σκεπτικό δεν είναι απλώς ηλίθιο, είναι και άκρως επικίνδυνο κι αυτό θα αναλύσουμε εδώ. Τα βασικά επιχειρήματα αυτής της νοοτροπίας είναι ότι ο νέος αναβάτης θα πέσει πέντε-έξι φορές στην αρχή, οπότε γιατί να πάρει μια καινούρια μοτοσυκλέτα και να της καταστρέψει τα πλαστικά; Όταν μάθει να μην πέφτει ας πάρει μια καινούρια, σωστά; Όχι βέβαια! Διότι ο βασικό λόγος για να πέσει ένας νέος αναβάτης είναι να οδηγεί ένα ρημάδι χωρίς αναρτήσεις, χωρίς φρένα, κουρέλι αλυσίδα, με ξύλινα λάστιχα και δεκάδες άλλα μηχανικά προβλήματα.

Δηλαδή δεν φτάνει που μόλις τώρα έμαθε να οδηγεί, θα πρέπει επιπλέον να χειρίζεται και μια αλλοπρόσαλλη μοτοσυκλέτα με απρόβλεπτες και κυρίως επικίνδυνες  αντιδράσεις. Οι νέοι αναβάτες πρέπει να έχουν μια μοτοσυκλέτα που να τους απλοποιεί τη διαδικασία οδήγησης και όχι να τους την κάνει πιο δύσκολη. Επίσης πρέπει να έχουν μια μοτοσυκλέτα που να έχει προοδευτικές αντιδράσεις και αν είναι δυνατόν να “διορθώνει” και να τους προστατεύει από τα λάθη τους. Και δεν είναι μόνο αυτά. Η απουσία τεχνικών γνώσεων και εμπειρίας γύρω από τα μηχανικά μέρη μιας μοτοσυκλέτας των νέων αναβατών, τους βάζει σε μεγάλους κινδύνους όταν οδηγούν μια ταλαιπωρημένη παλιά μοτοσυκλέτα. Οι νέοι αναβάτες δεν μπορούν να καταλάβουν εύκολα πότε μια αλυσίδα είναι έτοιμη να πηδήξει πάνω από τα φαγωμένα δόντια, πότε ένα σύστημα φρένων έχει διαρροή ή υπολειτουργεί, πότε ένας λαιμός τιμονιού μαγκώνει, πότε μια βαλβίδα χάνει σιγά-σιγά αέρα στα λάστιχα, ούτε φυσικά πότε ένα κιβώτιο ταχυτήτων είναι έτοιμο να καρφώσει και να μπλοκάρει τον πίσω τροχό. Εννοείται πως σε όλα αυτά θα ακούσεις αντίλογο. Εγώ έμαθα να οδηγώ χωρίς ABS και Traction Control ενώ τώρα οι νέοι οδηγάνε ρομπότ που στρίβουν και φρενάρουν μόνα τους…

Η απάντηση σε αυτό είναι απλή και μπορείς να την δεις με τα μάτια σου αν πας στην πίστα, όπου οι περισσότεροι από τους “παλιούς” φρενάρουν 100 μέτρα πιο νωρίς πριν τη στροφή και ανοίγουν το γκάζι 100 μέτρα πιο αργά, διότι από τις τούμπες που έχουν φάει οδηγώντας μοτοσυκλέτες χωρίς ABS και Traction Control δεν μπόρεσαν ποτέ να μάθουν πώς να ανιχνεύουν τα όρια της πρόσφυσης και έτσι δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν την επιπλέον πρόσφυση της πίστας. Άρα το σκεπτικό ότι με τα ηλεκτρονικά δεν μαθαίνεις να οδηγάς γρήγορα, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει.

Ειδικά στους ελληνικούς δρόμους, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Το άλλο επιχείρημα όσων συμβουλεύουν τους νέους να πάρουν “για αρχή ένα ρημάδι για να μάθουν” είναι πως με τα μηχανικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν, θα αναγκαστούν να μάθουν “να λύνουν και θα δένουν με κλειστά μάτια” μια μοτοσυκλέτα. Υπάρχουν σχολές για αυτή τη δουλειά κι αν δεν θέλεις να πληρώσεις για να μάθεις, τότε μπορείς να πηγαίνεις στο συνεργείο της γειτονιάς σου και να σκουπίζεις το πάτωμα. Σίγουρα θα μάθεις περισσότερα για τις μοτοσυκλέτες από όσα θα μάθεις αν βρεθείς στο ΚΑΤ λόγω κομμένης αλυσίδας ή κλασμένης ανάρτησης που σε απογείωσε στις μπαριέρες. Αν σου αρέσει να σκαλίζεις παλιές μοτοσυκλέτες με κατσαβίδια για να μάθεις, τότε κάνε το σε μια μοτοσυκλέτα που δεν οδηγείς ή βοήθα έναν φίλο ή γνωστό σου που ανακατασκευάζει μία. Όσο για τη χιπστερομόδα με τους πιτσιρικάδες να κυκλοφορούν “σαράβαλα” ή “κακοποιημένα” μηχανάκια προηγούμενων δεκαετιών, κατανοούμε την “επαναστατική” κουλτούρα της και το γεγονός πως κάποιοι από αυτούς στη συνέχεια αγάπησαν τις κλασσικές μοτοσυκλέτες, αλλά το τίμημα της ασφάλειας της ζωή τους είναι πολύ βαρύ.

Που καταλήγουν όλα αυτά; Το πρώτο είναι πως οι νέοι αναβάτες χρειάζονται δίκυκλα που να είναι ασφαλή και χωρίς κανένα μηχανικό πρόβλημα. Η αγορά εντελώς καινούριας μοτοσυκλέτας ή έστω μεταχειρισμένης (που όμως να έχει εγγύηση εν ισχύει ώστε αν χαλάσει κάτι να επισκευαστεί σωστά και όχι όπως-όπως ή καθόλου γιατί ο πιτσιρικάς είναι by design άφραγκος κι αν έχει λεφτά στην τσέπη θα τα κάνει φώτα LED και όχι service στα φρένα). Το δεύτερο και το βασικότερο αφορά τους “συμβουλάτορες” και πολύ περισσότερο τους γονείς. Μην αγοράζετε και μην αφήνετε τα παιδιά σας να αγοράζουν “ρημάδια” 20-30 ετών για να μάθουν να οδηγούν, είτε πρόκειται για δίκυκλα, είτε για αυτοκίνητα. Βοηθήστε τα (είτε με την συμβουλή σας, είτε με το πορτοφόλι σας) να αγοράσουν ένα σύγχρονο και ασφαλές όχημα. Το πρώτο δίκυκλο με το οποίο θα μάθουν να κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους θα πρέπει να είναι το πιο ασφαλές και το πιο αξιόπιστο που αντέχει η τσέπη τους. Και όσο παράξενο κι αν ακούγεται, οι δόσεις του δανείου για ένα καινούριο δίκυκλο με δύο χρόνια εγγύηση κοστίζουν λιγότερο από τις επισκευές (και τους γιατρούς…) που θα κοστίσει ένα “ρημάδι”. Και επειδή σίγουρα θα βρεθεί ο βλάκας που θα πει πως το κίνητρό μας είναι να “σπρώξουμε” τον κόσμο προς την αγορά καινούριων δικύκλων, αντί για να αγοράσουν πολύ φτηνότερα ένα μεταχειρισμένο, θα του θυμίσουμε πως το άρθρο αυτό αφορά μόνο τους νέους αναβάτες και το πρώτο δίκυκλο που θα αγοράσουν – Δεν αφορά το σύνολο των μοτοσυκλετιστών. Ίσα-ίσα που οι μεταχειρισμένες μοτοσυκλέτες είναι η ραχοκοκαλιά του μοτοσυκλετισμού εμπορικά, καθώς κρατάνε εν ζωή όλους τους κλάδους. Άλλωστε αν δεν μπορείς να πουλήσεις την μεταχειρισμένη μοτοσυκλέτα σου, τότε πως θα πάρεις καινούρια;               

 

Στη στήλη "Απόψεις" εκφράζεται η άποψη του συντάκτη που υπογράφει το άρθρο