Isle of Man TT 2024 - Χωρίς κανένα θάνατο αναβάτη, κάτι που έχει να συμβεί 12 χρόνια!
Ευχάριστα νέα για έναν από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μηχανοκίνητου αθλητισμού στον κόσμο
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
11/6/2024
Το 2024 ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές για το TT, καθώς κανένας αναβάτης δεν έχασε την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων διεξαγωγής του event, κάτι που έχει να συμβεί από το 2012 -εκτός των 2020 και 2021, όπου τα μέτρα για τον COVID 19 δεν επέτρεψαν να διεξαχθούν αγώνες.
Το Isle of Man TT είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους αγώνες μοτοσυκλέτας στον κόσμο, έχοντας ουκ ολίγες φορές διεκδικήσει τον δικό του φόρο αίματος στους δρόμους του Νησιού. Από το 1907, όταν και ξεκίνησε ως θεσμός, το TT έχει μέχρι και το 2023 στοιχίσει την ζωή σε 156 αναβάτες, στην διάρκεια των δοκιμαστικών και των αγώνων. Αν συμπεριλάβουμε και τους υπόλοιπους αγώνες που λαμβάνουν χώρα στην διαδρομή του Βουνού (ManxGP, Classic TT), τότε το σύνολο ανεβαίνει στους 269.
Ο πρώτος καταγεγραμμένος θάνατος στο IOMTT, εντοπίζεται στις 27 Ιουνίου του 1911, όταν ο Βρετανός Victor Surridge σκοτώθηκε κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, στο γνωστό σημείο Glen Helen. Δύο χρόνια αργότερα, στις 6 Ιουνίου του 1913, το Creg ny Baa ήταν το σημείο που ο επίσης Βρετανός Frank R. Bateman θα συναντούσε τον θάνατο, κατά την διάρκεια του αγώνα Senior TT, η πρώτη απώλεια σε διάρκεια αγώνα. Ο πρώτος Ιρλανδός που σκοτώθηκε στο IOMTT, ήταν ο Fred Walkner στις 19 Μαΐου 1914 στο St Ninian’s Crossroad, κατά την διάρκεια του Junior TT. Μην ξεχνάμε και τους θαρραλέους Marshals και διασώστες, οι οποίοι ακολουθούν με τις δικές τους μοτοσυκλέτες τους αγωνιζόμενους σε όλη την διαδρομή των 37,73 μιλίων (60,718 χιλιομέτρων), έτοιμοι να βοηθήσουν άμεσα κάποιο τραυματία.
Ανάμεσα στους "flying doctors", τους ιπτάμενους γιατρούς όπως τους ονομάζουν οι αγωνιζόμενοι, ο πιο γνωστός ήταν ο John Hinds, ο οποίος είχε βοηθήσει να σωθούν πολλές ζωές, κινούμενος ταχύτατα με τη μοτοσυκλέτα του ανάμεσα στους συμμετέχοντες του αγώνα, και φτάνοντας άμεσα σε πολλά ατυχήματα για να δώσει τις πρώτες βοήθειες. Δυστυχώς ο Hinds έχασε τη ζωή του σε ένα ατύχημα στα δοκιμαστικά του ΙΟΜΤΤ το 2015, όταν έπεσε πάνω σε τοίχο...
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο πρώτος νόμος που υποχρέωνε τους αναβάτες να φοράνε κράνος κατά την διάρκεια των αγώνων ήρθε πολύ αργότερα. Μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το 1918, μαζί με την νέα ονομασία “Isle of Man Tourist Trophy” ήρθε και η εφαρμογή νέων κανόνων ασφαλείας, που έκαναν υποχρεωτική τη χρήση του κράνους! Δηλαδή μέχρι τότε μπορούσε να τρέξεις στον αγώνα, χωρίς να φοράς κάτι που να προστατεύει -πραγματικά- το κεφάλι σου! Άλλες εποχές, που ευτυχώς έχουν μείνει πίσω μας…
Το 2022, μετά από δύο χρόνια απουσίας από τους δρόμους του Νησιού, εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, οι αγωνιζόμενοι σε μοτοσυκλέτες και sidecars επέστρεψαν για να βιώσουν ξανά αυτό το μοναδικό αίσθημα και με την ελπίδα ότι θα καταφέρουν να κατακτήσουν το Βουνό. Ήταν ταυτόχρονα και μία από τις πιο θανατηφόρες χρονιές, με συνολικά 5 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους και 2 να τραυματίζονται σοβαρά. Ένας εξ αυτών μάλιστα, ο Mike Booth, έχασε το δεξί του πόδι, μετά την άσχημη πτώση του στην 26η στροφή της διαδρομής. Τελευταία φορά που είδαμε τόσο αίμα να χύνεται στην άσφαλτο ήταν το 1989.
Το 2024 ήταν μία από τις πιο σπάνιες χρονιές, με τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του ΤΤ να μένει -ευτυχώς- στάσιμος, χωρίς κανένας αναβάτης ή κάποιος από τους διοργανωτές και θεατές να χάνει την ζωή του στην διάρκεια των δύο εβδομάδων. Από το 1937 και μετά, μόλις δύο χρονιές ήταν που δεν υπήρξε κανένας θάνατος, συμπεριλαμβανομένου του Manx GP, το 1982 και το 2001. Αν βγάλουμε το μικρότερο “αδελφάκι” του TT, το οποίο πρέπει να περάσει κανείς για να βρεθεί στο θρυλικό IOMTT, τότε η τελευταία φορά που το Βουνό δεν θρήνησε κανέναν αναβάτη στις δύο εβδομάδες του TT ήταν το 2012.
Βλέποντας τα στατιστικά καταλαβαίνουμε γιατί η διαδρομή του Βουνού θεωρείται από τις πιο επικίνδυνες στον κόσμο για αγώνες μοτοσυκλέτας, όμως ταυτόχρονα είναι και αυτό που γοητεύει όσους συμμετέχουν εκεί. Κανείς από τους αναβάτες δεν βρίσκεται εκεί χωρίς να γνωρίζει τους κινδύνους, όμως αναμφίβολα είναι χαρμόσυνη είδηση κάθε φορά που δεν έχουμε κάποιο θάνατο. Ελπίζουμε το 2024 να είναι η τρίτη χρονιά που δεν θα έχουμε κανένα θάνατο. Το πρώτο βήμα έγινε, με το δεύτερο να είναι το Manx GP, που αναμένεται να διεξαχθεί στις 22-26 Αυγούστου 2024.
Motul WSBK: Philip Island - Ο Toprak στην πρώτη θέση με νέο ρεκόρ γύρου!
Εξαιρετική εμφάνιση από τον Bulega, ο οποίος μέχρι λίγο πριν την ολοκλήρωση βρισκόταν εκείνος στην κορυφή και με ρεκόρ
Από τον
Αλέξανδρο Λαμπράκη
20/2/2024
Τα τελευταία δοκιμαστικά, πριν την έναρξη της αγωνιστικής σεζόν στις 23-25/2 στην ίδια πίστα του Philip Island, έφεραν τον Toprak και την ομάδα του, ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team στην κορυφή, με τη νέα μεταγραφή των Βαυαρών να κλέβει στο τέλος της ημέρας το ρεκόρ από τον Bulega, ο οποίος έρχεται ζεστός από την περσινή χρονιά ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής WSSP 2023.
Η Αυστραλία είναι η χώρα όπου θα ανοίξει η αυλαία των Motul WSBK στις 23-25 Φεβρουαρίου, ενώ μετά την πρόσφατη ασφαλτόστρωση οι αναβάτες είχαν την ευκαιρία να δουν πώς συμπεριφέρονται τα ελαστικά και οι νέες τους μοτοσυκλέτες, στην νέα επιφάνεια της πίστας.
Η BMW είχε μία γεμάτη μέρα, δοκιμάζοντας διαφορετικά ψαλίδια. Αν και ο Toprak Razgatlioglu (ROKiT BMW Motorrad WorldSBK Team) ήταν εξ αρχής γρήγορος, ιδιαίτερα στο μεσαίο κομμάτι της πίστας, στόχος των Βαυαρών δεν ήταν να γράψουν απλώς έναν καλό χρόνο. Ο Toprak, μαζί με τον Michael van der Mark δουλέψαν πάνω στη γεωμετρία του πλαισίου, με στόχο την αύξηση της αντοχής των ελαστικών, με τον Ολλανδό να κάνει συνολικά 100 γύρους, ο δεύτερος αναβάτης με τριψήφιο αριθμό! Η δουλειά πάνω σε ρυθμίσεις κινητήρα, ηλεκτρονικά και ψαλίδι ήταν ολοήμερη, όμως στο τέλος της ημέρας η νέα μεταγραφή της ROKiT BMW Motorrad έκανε την διαφορά. Με χρόνο 1’28.511, ο Toprak κατάφερε να "αρπάξει" την πρώτη θέση από τον Bulega της Ducati, με τον ομόσταυλο του Τούρκου, Van der Mark να τερματίζει στην 14η.
Για άλλη μία φορά, η απόδοση της Ducati, ήταν χωρισμένη στα δύο. Ο rookie, Nicolo Bulega, ήταν σε εκπληκτική φόρμα στα FP1, καταφέρνοντας να γίνει ο πρώτος αναβάτης του WSBK στην ιστορία που έσπασε το φράγμα του 1’29, γράφοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με 1’28.890. Κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών, ο Ιταλός είχε πτώση στη Στροφή 4, χωρίς ευτυχώς να τραυματιστεί. Στα τελευταία δέκα λεπτά επέστρεψε δριμύτερος, διαλύοντας το δικό του ρεκόρ, με χρόνο 1΄28.585, που όμως δεν στάθηκε τελικά ικανός να του δώσει την πρώτη θέση στην ημέρα.
Από την άλλη, ο Alvaro Bautista είχε μία πτώση με περισσότερα χιλιόμετρα στη Στροφή 6, η οποία τον άφησε να πονάει. Αποτέλεσμα ήταν να μην νιώθει πολύ καλά πάνω στη μοτοσυκλέτα, τερματίζοντας στην 7η θέση. Καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας βρισκόταν εντός δεκάδας, χωρίς όμως ποτέ ο Ισπανός να αποτελέσει απειλή για τους υπόλοιπους. Όπως φάνηκε ο Bautista ήθελε περισσότερο να δει αν και κατά πόσο ο πόνος αυτός συνεπάγεται κάποιον τραυματισμό, με τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή WSBK 2022 & 2023 να έχει κερδίσει 8 από τους 9 αγώνες στην αυστραλέζικη πίστα, πάνω στην Ducati του. Βασικός στόχος του Borgo Panigale σε αυτά τα δοκιμαστικά ήταν οι αναβάτες να δουν πώς συμπεριφέρονται οι μοτοσυκλέτες τους και να συνηθίσουν τη νέα άσφαλτο.
Δύο διαφορετικές εικόνες είδαμε και από την Pata Prometeon της Yamaha. Από την μία ο Jonathan Rea είχε ένα δυνατό lowside στη Στροφή 11. Ο Ιρλανδός βρισκόταν ήδη χαμηλά στην κατάταξη, όταν έπεσε, ενώ βγαίνοντας από το ιατρικό κέντρο της πίστας φαινόταν να πονάει. Στα FP2 ήταν ένας από τους τελευταίους αναβάτες που βγήκαν από τα pits, για μία σύντομη παρουσία στην πίστα, χωρίς να καταφέρει κάτι αξιόλογο. Με λίγο πάνω από μία ώρα να μένει, ο Rea βρισκόταν εκτός πρώτης δεκάδας, με το πλάνο της Yamaha για τα δοκιμαστικά να περιορίζεται στη δοκιμή μερικών νέων εξαρτημάτων και στην προετοιμασία για το αγωνιστικό Σαββατοκύριακο. Τελικά, η νέα μεταγραφή της Yamaha αρκέστηκε στην 15η θέση.
Από την άλλη, ο ομόσταυλός του, Andrea Locatelli, φάνηκε να βρίσκεται σε φόρμα, σε μία πίστα που του αρέσει. Ο Ιταλός, επικεντρώθηκε κυρίως στην αντοχή των ελαστικών, κάνοντας προσομοιώσεις αγώνα. Οι χρόνοι του τον κράτησαν μέσα στην πρώτη πεντάδα κατά την διάρκεια των δοκιμαστικών, με το τέλος της ημέρας να τον βρίσκει στην 3η θέση.
Εξαιρετική ήταν η εμφάνιση του Iannone, που το 2024 επιστρέφει στους αγώνες με την ομάδα GoEleven. Λίγο πριν την έναρξη της σεζόν, ο Ιταλός ασχολήθηκε με την νέα άσφαλτο της πίστας και την συμπεριφορά των ελαστικών, όπως επίσης και με τα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας του. Καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας βρισκόταν στην πρώτη πεντάδα, βγαίνοντας λίγες φορές εκτός, με την ολοκλήρωση των δοκιμαστικών να τον βρίσκουν στην 4η θέση.
Καλή εμφάνιση είχαν και οι υπόλοιποι ανεξάρτητοι αναβάτες της Ducati, με τον Michale Ruben Rinaldi της Motocorsa Racing να ολοκληρώνει την ημέρα στην 6η θέση. Ο Sam Lowes της ELF Marc VDS Racing Team πλασαρίστηκε στην 11η, με τον ίδιο και την ομάδα του να προετοιμάζονται για την πρώτη τους αγωνιστική γεύση στα Motul WSBK. Παρά το γεγονός ότι είχε μία πτώση στην Στροφή 10 της πίστας, δεν τραυματίστηκε. Τέλος, ο Danilo Petrucci της Barni Spark Racing Team, ήταν καθ’ όλη την διάρκεια κοντά στην δεκάδα, τερματίζοντας τελικά 12ος.
Η Τρίτη έφερε μαζί της μία πολλά υποσχόμενη Kawasaki, με τον Alex Lowes της Kawasaki Racing Team WorldSBK να βρίσκεται εντός δεκάδας και στα δύο σκέλη. Το πρωί ολοκλήρωσε τα δοκιμαστικά στην 8η θέση, ενώ το απόγευμα ήταν ακόμα ταχύτερος, φτάνοντας κάποια στιγμή μέχρι και την δεύτερη θέση, τερματίζοντας τελικά 5ος. Η απόδοσή του αυτή δείχνει ότι η συνεργασία του με τον αρχιμηχανικό της ομάδας του, Pere Riba, όπως επίσης και οι αναβαθμίσεις που έχει φέρει η Kawasaki για το 2024, ιδιαίτερα στον τομέα των ηλεκτρονικών, έχουν αποτέλεσμα.
Ο Axel Bassani, που προσαρμόζεται στη νέα του μοτοσυκλέτα, κέρδιζε συνεχώς θέσεις έχοντας καλύτερο ρυθμό από τα προηγούμενα δοκιμαστικά. Όπως και ο ομόσταυλός τους, Lowes, ο Bassani έγραψε τον καλύτερο χρόνο του το απόγευμα, τερματίζοντας στην 9η θέση. Οι δύο “πράσινοι” αναβάτες επικεντρώθηκαν κυρίως στη διάρκεια, γράφοντας πολλούς συνεχόμενους γύρους, ενώ κατά τη διάρκεια των απογευματινών δοκιμών βρέθηκαν για λίγο μέσα στην πρώτη πεντάδα.
Ο τρίτος Ιάπωνας κατασκευαστής, η Honda, συνεχίζει να συναντά προκλήσεις στην Αυστραλία. Η μέρα δεν θα μπορούσε να έχει ξεκινήσει με χειρότερο τρόπο για τον Iker Lecuona του HRC. Ο Ισπανός ήλπιζε να αναπληρώσει τον χαμένο χρόνο από τα δοκιμαστικά του Portimao, σε μία τελευταία ευκαιρία να βρει τις κατάλληλες ρυθμίσεις για την νέα του μοτοσυκλέτα. Αντιθέτως, οι προσπάθειές του κατέληξαν στην αμμοπαγίδα στης Στροφής 11, μετά από ένα highside που τον άφησε εκτός δράσης για όλη την υπόλοιπη μέρα και ένα δεμένο χέρι. Από την άλλη, ο έτερος αναβάτης του HRC, Xavi Vierge, φάνηκε ως συνήθως περισσότερα υποσχόμενος στον ρυθμό αγώνα, παρά στον ένα γύρο. Το #97 κατάφερε να φτάσει μέχρι την 16η θέση, ενώ ο Lecuona βασιζόμενος στον καλύτερο χρόνο του το πρωί, πριν την πτώση του, πλασαρίστηκε στην 19η θέση γενικής. Τα κακά αυτά αποτελέσματα και η απουσία του Lecuona από το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, αφήνουν την Honda με πολλή δουλειά μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο.
Οι αναβάτες της δορυφορικής Bonovo Action BMW, Scott Redding και Garrett Gerloff εργάστηκαν, όπως και οι εργοστασιακοί, πάνω στη διαχείριση των ελαστικών σε ρυθμό αγώνα. Παρά το τεχνικό πρόβλημα που αντιμετώπισε στην Στροφή 1 νωρίς το πρωί, ο Gerloff συνέχισε, ενώ ήταν ο ένας από τους μόλις δύο αναβάτες που δεν έδειξαν να βελτιώνονται το απόγευμα. Ο ομόσταυλός του, Scott Redding δήλωσε ότι μέχρι και την στιγμή που έφτασε στην πίστα, δεν γνώριζε ότι η πίστα έχει νέα άσφαλτο, βγάζοντάς τον εκτός προγράμματος. Παρόλ’ αυτά, το απόγευμα πήγε πολύ καλά όντας η δεύτερη καλύτερα τοποθετημένη BMW στην 7η θέση, παίρνοντας την 8η γενικής. Πίσω του, βρέθηκε ο Remy Gardner της GYTR GRT Yamaha, ο οποίος ολοκλήρωσε τα δοκιμαστικά στην 9η θέση γενικής, ενώ ο ομόσταυλός του, Dominique Aegerter βρέθηκε στην 13η θέση. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Gardner έκανε τους περισσότερους γύρους από όλους, φτάνοντας τους 103!
Ο Philip Oetl (GMT94 Yamaha) παιδεύτηκε από τεχνικά ζητήματα στα FP1, καταφέρνοντας να πλασαριστεί στην 17η θέση. O Brad Ray (Yamaha Motoxracing WorldSBK Team), ο οποίος τρέχει επίσης με μοτοσυκλέτα της Iwata, βρέθηκε στην 20η θέση, μπροστά από τον Tito Rabat της Kawasaki Puccetti Racing. Πιο πίσω ακολούθησαν οι αναβάτες της PETRONAS MIE Racing Honda, Tarran Mackenzie και Adam Norrodin. Ο Mackenzie είχε μία πτώση στην Στροφή 3 με την μοτοσυκλέτα του να καταστρέφεται, ο ίδιος όμως έφυγε από το σημείο περπατώντας.
Την Παρασκευή 23/2 το Philip Island θα δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα για την αγωνιστική σεζόν του 2023, με τους αναβάτες να έχουν ήδη πάρει μία πρώτη γεύση για το τι να περιμένουν από την καινούργια άσφαλτο. Toprak και Bulega έχουν θέσει τις βάσεις και δείχνουν πολλά υποσχόμενοι για τη νέα σεζόν, όμως το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα δείξει αν τα καλά τους αποτελέσματα στα δοκιμαστικά θα μεταφραστούν και σε βαθμούς στους αγώνες.
