Suzuki GSX-R1000R - Κερδίζει ακόμα Πρωταθλήματα (FIM EWC 24)!

Νίκη της Yoshimura SERT Motul στο Bol d’Or, και σπουδαίος τίτλος στο Πρωτάθλημα Αντοχής

Από τον

Κώστα Γκαζή

17/9/2024

Στον τελευταίο γύρο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Αντοχής (EWC) για το 2024, στο Circuit Paul Ricard, 71.000 θαυμαστές είδαν τη Yoshimura SERT Motul να παίρνει με το GSX-R1000R τη νίκη στον θρυλικό 24ωρο αγώνα Bol d’Or, και παράλληλα να κατακτά και τον φετινό τίτλο! Προσέξτε πως η λέξη “Suzuki” απουσιάζει από το όνομα της ομάδας, με τις εργοστασιακές ομάδες Yamaha και BMW να καταλαμβάνουν τις θέσεις 2 και 3 στη σεζόν.

H Suzuki πήρε μια σπουδαία νίκη στη Γαλλία, με τους Gregg Black, Dan Linfoot και Etienne Masson, θριαμβεύοντας έτσι για 20^η φορά στο Bol d’Or, με τους Black και Masson και να γίνονται για 4^η φορά νικητές του μακροχρόνιου αγώνα EWC. Αυτός ήταν ο δεύτερος τίτλος για την ομάδα Yoshimura SERT Motul στο EWC, και ο πρώτος από το 2021, δυο τίτλοι που έρχονται να κάνουν παρέα στα 11 Πρωταθλήματα EWC που είχε κερδίσει η ομάδα όταν αγωνιζόταν με πλήρη εργοστασιακή υποστήριξη, πριν η Suzuki αποφασίσει να αποσυρθεί από τους αγώνες. Να πούμε εδώ πως ο φετινός τίτλος του EWC δεν ανακοινώνεται στα επίσημα κανάλια της Suzuki, ούτε έχει βγει δελτίο τύπου, λες και η μεγάλη αυτή επιτυχία δεν συνέβη ποτέ...

Ένα εργοστάσιο που είχε -και έχει ακόμα- εκπληκτικές αγωνιστικές μοτοσυκλέτες, που κερδίζουν ακόμα έστω και χωρίς την εξέλιξη και την υποστήριξη που τους αξίζει.

Στην τελική βαθμολογία του FIM EWC για το 2024, η Yoshimura SERT Motul τερμάτισε πρώτη με 173 βαθμούς (νίκες σε Le Mans & Bol d’Or, 2η στο Spa και 3η στη Suzuka), δεύτερη ήταν η YART - Yamaha με 159 και τρίτη η BMW Motorrad World Endurance Team με 119 βαθμούς. Ο τίτλος των κατασκευαστών πήγε στη Yamaha, με δεύτερη τη Honda και τρίτη τη Suzuki.

Πίσω από τη Yoshimura SERT Motul, στον 4ο και τελευταίο γύρο του FIM EWC 2024, στο Bol d’Or, η ΚΜ 99 με Yamaha βρέθηκε στο βάθρο μόλις στη δεύτερη χρονιά παρουσίας της με τους Randy de Puniet, Jeremy Guarnoni και Florian Marino, ολοκληρώνοντας το 2024 ως η κορυφαία ανεξάρτητη ομάδα EWC.

Η επίσημη ομάδα της Yamaha YART Yamalube ξεκίνησε δυνατά ως διεκδικήτρια του τίτλου οδηγώντας στην βαθμολογία ως μία από τις τέσσερις πρωτοπόρες ομάδες. Αν και ολοκλήρωσε το βάθρο της Formula EWC στην 3^η θέση δεν μπόρεσε να πάρει την 1^η θέση λόγω δύο απρογραμμάτιστων pitstop.

Δυστυχώς ο Niccolo Canepa, με τον οποίο συνεργάστηκαν οι Marvin Fritz και Karel Hanika, θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση χωρίς να έχει πάρει τον τρίτο Παγκόσμιο τίτλο που τόσο πολύ λαχταρούσε. Ωστόσο, θα μείνει στην ιστορία ως ένας από τους σπουδαίους του EWC όλων των εποχών.

Η BMW Motorrad World Endurance Team ξεκίνησε το Bol d'Or στην pole position για τρίτη συνεχόμενη χρονιά ως ένας από τους τέσσερις γενικούς κυνηγούς του τίτλου. Μετά από ένα νέο ρεκόρ γύρου αγώνα 1:52:517 από τον Markus Reiterberger βοήθησε τη BMW να προηγηθεί τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής. Όμως, ένα ατύχημα για τον νεοφερμένο στην ομάδα Hannes Soomer έφερε τη Yoshimura SERT Motul και πάλι μπροστά, αφήνοντας τον Εσθονό εκτός δράσης με τραυματισμό στον ώμο και ανάγκασε τους Reiterberger και Illya Mykhalchyk να ολοκληρώσουν τον αγώνα ως δίδυμο, αν και ουσιαστικά καθυστέρησαν λόγω μηχανικών προβλημάτων.

Ετικέτες

GSXR

ewc

https://bit.ly/MOTO_659

Υπόλοιπα πρωταθλήματα

Joaquim Rodrigues - Βάζει τέλος στην 35χρονη αγωνιστική του καριέρα

Ένας από τους διασημότερους Πορτογάλους αγωνιζόμενους MX, Enduro και Rally αποσύρεται από το προσκήνιο

Από τον

Κώστα Γκαζή

26/3/2024

Το Σάββατο 23 Μαρτίου, ο Joaquim Rodrigues ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τους αγώνες μοτοσυκλέτας, μετά από 35 χρόνια εμπλοκής στους χώρους Motocross, Supercross, Enduro και Rally.

O “JRod” αγωνίστηκε για 20+ χρόνια στο Motocross αλλά και στο Supercross στις Η.Π.Α., ενώ έκανε το ντεμπούτο του στους αγώνες Rally ως μέλος της εργοστασιακής ομάδας της Hero MotoSports το 2016. Με τη Hero κέρδισε τον αγώνα Baja India το 2017, τον Pan-Africa το 2019, ήταν 3ος στο Abu Dhabi Desert Challenge 2021, και 4ος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rally του 2021. Στο Rally Dakar καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν η 11η θέση τη γενικής το 2021, ενώ είχε νίκη ημέρας (stage) το 2022. Το 2024 εγκατέλειψε μετά από πτώση και τραυματισμό το θρυλικό ράλι, μόλις στην 1η ημέρα του αγώνα.

Ο Joaquim Rodrigues μπροστά στο άγαλμα του Paulo Goncalves

Ο θάνατος του κουνιάδου του, Paulo Goncalves (είχε παντρευτεί την αδελφή του JROD), στο Dakar 2020 στάθηκε μεγάλο πλήγμα για τον Rodrigues.

Στην ανακοίνωση για το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο JRod αναφέρει μεταξύ άλλων: “Για 35 χρόνια αφιέρωσα τον εαυτό μου ολόψυχα στο Motocross, το Supercross, το Enduro και, πιο πρόσφατα, στα ράλι. Πάντα το έκανα με ένταση και πάθος. Δεν θα είχε νόημα με άλλον τρόπο.
Η αφοσίωση που με οδήγησε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Motocross και στη συνέχεια στο πολυαγαπημένο AMA Supercross στις Ηνωμένες Πολιτείες με συνόδευσε σε όλη μου την καριέρα. Η ίδια αφοσίωση και ο ίδιος ενθουσιασμός με τον οποίο αφιέρωσα τον εαυτό μου στους αγώνες ράλι. Δεν ήταν εύκολο, δεν είναι ποτέ εύκολο. Το να φύγεις από το σπίτι σου ως παιδί για να ενταχθείς σε μια επίσημη ομάδα του παγκόσμιου Motocross δίπλα στον δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή είναι ένα όνειρο για κάθε νεαρό αναβάτη, να ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και να πηγαίνεις στις Ηνωμένες Πολιτείες μόνος σου, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις από το πιο άγριο πρωτάθλημα supercross στον κόσμο. Ήρθε ένα σημείο όπου, περισσότερο από την έλλειψη κινήτρων, ένιωσα ότι ήταν καιρός να σταματήσω, να αλλάξω πορεία. Ο ενθουσιασμός δεν υπήρχε και πάντα σεβόμουν τις ομάδες, τους χορηγούς και όλους γύρω μου. Αυτό συνέβη και με τα Rally-Raids, μέσω των οποίων ερωτεύτηκα την έρημο. Ξεκινήσαμε τις περιπέτειές μας στο Ντακάρ με επιτυχίες, ήττες, χαρές, καλές και όχι και τόσο καλές μέρες, αλλά ποτέ δεν εγκατέλειψα αυτό που είχα βάλει σκοπό να κάνω, γιατί δεν είναι μέσα μου να τα παρατάω. Αλλά ήταν ο πόνος που ένιωσα με το ατύχημα του Πάολο εκείνη την καταραμένη 12η Ιανουαρίου 2020 που μου κόστισε περισσότερο και άλλαξε τα πάντα. Υπέφερα πολύ, αλλά, επίσης εξαιτίας του, επέστρεψα στο Ντακάρ. Ξεπέρασα τους φόβους και τις φοβίες μου και καταφέραμε να κερδίσουμε ένα στάδιο το 2022. Ξέρω ότι δεν ένιωσα ποτέ ξανά ο ίδιος οδηγός. Όχι επειδή φοβάμαι τα ατυχήματα, αλλά μια τόσο τεράστια απώλεια σε κάνει να βάζεις όλα τα υπόλοιπα σε μια άλλη προοπτική και να βλέπεις τη ζωή διαφορετικά. Δεν εγκατέλειψα ποτέ την προπόνηση, δούλεψα σκληρά και αφοσιώθηκα ώστε, μαζί με την ομάδα, να πετύχω τους στόχους που είχαμε θέσει. Όσο περνάει όμως ο καιρός, αρχίζουν να μπαίνουν αμφιβολίες για το αν αυτό είναι πραγματικά το σημείο που θέλουμε να είμαστε, και πρόσφατα αυτές οι αμφιβολίες εντάθηκαν. Πριν λίγο καιρό, παρακολούθησα τον αγώνα του Αμπού Ντάμπι από το περιθώριο και, για πρώτη φορά στην καριέρα μου, ένιωσα καλά που ήμουν εκεί χωρίς να συμμετέχω, χωρίς να θέλω να βάλω πρώτη ταχύτητα και να ξεκινήσω όταν είδα τους συναδέλφους μου στην πίστα. Ένιωσα ότι βρισκόμουν στο σωστό μέρος. Επιστρέψαμε στο σπίτι και μίλησα ανοιχτά με την ομάδα, η οποία αμέσως κατανόησε και αποδέχθηκε την επιθυμία μου να αποχωρήσω από τους αγώνες. Ένιωσα ότι ήταν καιρός να φύγω και ότι έπρεπε να το κάνω με τον ίδιο ειλικρινή τρόπο που πάντα διαχειριζόμουν την καριέρα μου. Δεν ήταν σωστό να είμαι εκεί έξω και να εξαπατώ τους χορηγούς και όσους πάντα με υποστήριζαν, κάνοντας τον εαυτό μου ρεζίλι, όταν το μυαλό μου μου έλεγε ότι ήταν καιρός να σταματήσω. Έτσι αποφάσισα να φύγω τη σωστή ώρα. Ελπίζω όλοι να κατανοήσουν την απόφασή μου. Όλοι πρέπει να ξέρουμε πότε πρέπει να σταματήσουμε και να σεβόμαστε αυτούς που θέλουν να σταματήσουν. Μια στάση δεν είναι αποχαιρετισμός. Ευτυχώς, η Hero έδειξε για άλλη μια φορά ότι είναι κάτι περισσότερο από μια απλή ομάδα, είναι μια πραγματική οικογένεια, και με κάλεσε να παραμείνω στην ομάδα, την οποία ελπίζω να βοηθήσω, σε άλλο ρόλο πλέον, και να συμβάλω στις μελλοντικές επιτυχίες της.”