Dakar 2023 – Kove: Η πιο σοβαρή έως τώρα εργοστασιακή κινέζικη ομάδα στο Rally Dakar

Κινέζοι αναβάτες με κινέζικη μοτοσυκλέτα - Έχει ξανά γίνει, τώρα πιο σοβαρά
Η Kove στο DAKAR 2023
Κινέζοι αναβάτες με κινέζικη μοτοσυκλέτα - Έχει ξανά γίνει, τώρα πιο σοβαρά
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

2/1/2023

Στο φετινό Dakar αγωνίζεται η Kove με μία κανονική εργοστασιακή ομάδα και με Κινέζους αναβάτες. Κινέζοι αναβάτες έχουν υπάρξει πολλοί εδώ και χρόνια στο Dakar, επίσης έχει ξανά υπάρξει κινέζικη εργοστασιακή ομάδα, ήταν το 2017 με την Zongshen και θα δούμε στο τέλος του άρθρου τι έγινε τότε, καθώς υπάρχει μία μικρή σύνδεση και με την Kove στο σήμερα.

Η Kove είναι η μία σχετικά καινούρια κινέζικη εταιρεία που ξεκίνησε συναρμολογώντας εξαρτήματα από διαφορετικούς προμηθευτές, κατασκευάζοντας έτσι μία σειρά πετυχημένων μοντέλων, ανάμεσά τους και η πεντακοσίων κυβικών Adventure μοτοσυκλέτα που την ξέρουμε ως Maverick και που έχουμε δοκιμάσει και αναλύσει στο MOTO.

Είναι επίσης η εταιρεία που σας παρουσιάσαμε ζωντανά από την EICMA όπου ξεχώρισε με το μοντέλο motocross όπως και με το Rally της, γιατί υποσχόταν να φέρει κάτι οικονομικά προσιτό σε κατηγορίες που το «απλό» είναι πλέον απλησίαστο. Βέβαια τα off-road μοντέλα δεν έχουν φτάσει εκεί μόνα τους, ούτε επειδή ποντάρουν πως για το χόμπι του ξοδεύει κανείς περισσότερα από ό,τι για την καθημερινή του μοτοσυκλέτα. Οι Motocross και οι Rally επιλογές που έχεις, είναι απόλυτα εξιδεικευμένες και έτοιμες ή σχεδόν έτοιμες για να αγωνιστείς στα εθνικά και όχι μόνο πρωταθλήματα γιατί η αγορά πήγαινε συνέχεια σε εκείνο που αποδεικνυόταν καλύτερο. Η εξέλιξή τους αντικατοπτρίζεται σε κάθε γραμμάριο βάρους που εξοικονομείται, και έπειτα από αυτό στις επιδόσεις τους και στον τρόπου σου επιτρέπουν να οδηγήσεις. Στην απόλυτη αυτή εξειδίκευση φτάσαμε επειδή και το κοινό έχει αλλάξει και επενδύει περισσότερο χρόνο στο χόμπι του, όπως αντίστοιχα συμβαίνει και στα superbike. Κανείς λοιπόν δεν λέει πως κακώς φτάσαμε σε αυτό το σημείο, η εξελικτική πορεία δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική αλλά δυστυχώς αντίστοιχα δεν εξελίχθηκε και το πορτοφόλι της πλειοψηφίας ώστε να μην ενοχλεί που μία Rally μοτοσυκλέτα έτοιμη για αγωνιστική χρήση, κοστίζει όσο δύο Adventure. Η Kove, ευτυχώς, δεν λέει πως με κόστος μισής Adventure θα μπορείς να κάνει ό,τι και με την άλλη που κοστίζει επί τέσσερα. Κι ευτυχώς γιατί αυτό θα ήταν ένα τεράστιο ψέμα που θα σηματοδοτούσε πως δεν πρέπει να ασχοληθεί κανείς περισσότερο μαζί τους. Αντιθέτως απευθύνονται στον κόσμο που θα ήθελε να ασχοληθεί με το άθλημα αλλά δεν θα το έκανε ποτέ γιατί δεν μπορεί να ξοδέψει το κόστος μίας μικρής γκαρσονιέρας για μία μοτοσυκλέτα που θα πετά στο χώμα, δεξιά και αριστερά. Λύσεις οικονομικές υπήρχαν και πριν από την Kove, αυτή απλά είναι μία διαφορετική προσέγγιση ενός έτσι κι αλλιώς χρόνιου προβλήματος.

Και είναι πρόβλημα γιατί συρρικνώνεται η αγορά αυτή που συνήθως τροφοδοτείται από πολέμαρχους των motocross enduro ή από τους λίγους που ανεβαίνουν σκαλί μετά τις Adventure. Οι προσιτές κινέζικες Rally δύσκολα θα αποτρέψουν κάποιον που μπορεί να διαθέσει ένα σεβαστό ποσό για το καλύτερο. Αντιθέτως όμως μπορούν να επιτρέψουν την πίτα αυτής της αγοράς να μεγαλώσει, προσελκύοντας ένα κοινό που έως τώρα οι παραδοσιακοί παίκτες έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαν να απευθυνθούν. Και μαζί να μεγαλώσει και το κοινό των αξεσουάρ, του εξοπλισμού αναβάτη, των ελαστικών της κατηγορίας κτλ. Αν θεωρεί λοιπόν κανείς πως υπάρχει άμεσος ανταγωνισμός ας το ξανά σκεφτεί. Ανταγωνισμός σε βάθος (μεγάλο) χρόνου θα μπορούσε να υπάρξει, αλλά μόνο αν μείνει η άλλη πλευρά στάσιμη.

Η Kove στο Dakar 2023

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος ή αν αύριο σπάσουν οι κινητήρες όλων των Kove, συμβαίνει με τους καλύτερους βλέπε Honda Yamaha όταν λίγα χρόνια πριν ξανά μπήκαν στο Dakar για να ανακόψουν το τρελό σερί της KTM, με την Honda τελικά να το καταφέρνει. Τον πρώτο καιρό βέβαια γράφαμε τίτλους όπως «Έσπασε ο κινητήρας της Honda του Brabec κτλ…», αντίστοιχα και της Yamaha διότι πολύ απλά αυτή ήταν η πραγματικότητα. Που επίσης ουδεμία σχέση έχει με την αξιοπιστία γενικά των εταιρειών. Αντικατοπτρίζει μονάχα με τη γνώση του πώς να κρατήσεις την σκόνη μακριά ή πώς να φτιάξεις έναν κινητήρα με ανοχή στην σκόνη. Δηλαδή θέμα εμπειρίας και μόνο. Ακόμη και αν σήμερα κιόλας ή τις επόμενες μέρες είναι η σειρά της Kove για έναν τέτοιο τίτλο, το γεγονός δεν αλλάζει πως αυτή είναι η πρώτη φορά που ένας Κινέζος κατασκευαστής αντιμετωπίζει το θέμα «παγκόσμιοι αγώνες» και το Dakar, πιο σοβαρά από πριν.

Η Kove έχει μία εργοστασιακή ομάδα με δυνατό χαρτί τον DENG LIANSONG, τον τριαντάχρονο αναβάτη που έχει αγωνιστεί και στο παγκόσμιο Motocross και έχει τεράστια εμπειρία στο χώμα, όχι τόσο και στα Rally όμως. Έπειτα είναι ο νεότερος από τους τρεις, ο SUNIER SUNIER, ο οποίος όμως είναι μέχρι στιγμής και ο ταχύτερος της ομάδας ενώ έχει επίσης μεγάλη εμπειρία στην οδήγηση. Τρίτος ο FANG MINGJI ένας πρώην αστυνομικός που είναι όμως πολυπρωταθλητής στην Κίνα καθώς αγωνίζεται σε όλους τους χωμάτινους αγώνες περίπου δεκατέσσερα χρόνια στην σειρά, ενώ είναι νικητής και στο Taklimakan Rally.

Η Kove στο Dakar 2023
Από την μέση και προς τα κάτω στην γενική κατάταξη στο 1ο σκέλος, οι αναβάτες της Kove

Για να καταφέρει να ανταπεξέλθει στην πρόκληση, η Kove έδωσε τις μοτοσυκλέτες στους τρεις αναβάτες για προπόνηση εντός των συνόρων της, που λόγο συγκυρίας με την πανδημία δεν ήταν εύκολη υπόθεση και έπειτα τους έστειλε στο Dubai για να προπονηθούν με τους πατέρα και γιο, Dabrowski, τα καμάρια της Πολωνίας που έχουν μεγάλη εμπειρία στο Dakar και τώρα θα αγωνίζονται για 16η φορά.

Οι Dabrowski αποκάλυψαν διάφορα μυστικά της αγωνιστικής οδήγησης στο χώμα και στους αμμόλοφους στους τρεις Κινέζους αναβάτες και τους προετοίμασαν για τις διαφορές του εδάφους στην Σαουδική Αραβία. Ουσιαστικά η Kove, όπως και η Ινδική Hero που έχει δεκάδες φορές μεγαλύτερο όγκο πωλήσεων από εκείνη, έκανε το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνει κάποιος νέος κατασκευαστής. Μην το θεωρήσετε ως κάποια υπερ-προσπάθεια. Διαφέρει όμως έτη φωτός από εκείνο που είχε κάνει η Zongshen, η οποία «σύρθηκε» στο Dakar. Υπεύθυνοι για αυτό ο Willy Jobard και ο Thierry Béthys, δύο Γάλλοι ημίθεοι στη χώρα τους, για το Enduro και το Dakar, που το 2016  είχαν ήδη μία δεκαετία συμμετοχών στο δυσκολότερο Rally και έψαχναν τρόπο να συνεχίσουν να το κάνουν άλλη μία φορά χωρίς να βάζουν το χέρι -πιο βαθιά- στην δική τους τσέπη. Μέσα από την μεγάλη Γαλλική αγορά που οι Κινέζοι πάντα ακούν πρώτη (ακολουθεί η Ιταλική, η Γερμανική και η Ισπανική) βρήκαν τον σύνδεσμο που έπρεπε και κατέληξαν στην Zongshen που είχε την ρευστότητα να κάνει ένα Dakar μόνη της, πληρώνοντας η ίδια τα πάντα αν το ήθελε. Αδυνατούσαν όμως να δουν την πρακτική πλευρά μίας τέτοιας επένδυσης και το αντιμετώπισαν μονάχα ως μάρκετινγκ. Για αυτό και απαίτησαν από τους δύο Γάλλους να πάρουν μαζί τους και τρεις Κινέζους φτιάχνοντας μία ομάδα πέντε ατόμων. Από πλευράς αριθμού θα νόμιζε κανείς πως η Zongshen το είχε πάρει πιο σοβαρά και από την Hero, αλλά δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Για παράδειγμα ένας από αυτούς ήταν ο Ταϊβανέζος Richie Jen τραγουδιστής και ηθοποιός, σηματοδοτώντας και την πιο αγνή εποχή του 2017 μιας και οι σχέσεις Κίνας - Ταϊβάν  δεν είχαν φτάσει στο σημερινό επίπεδο. Οι άλλοι δύο, ο Zhao Hongyi και ο Zhangmin ήταν πολύ πιο έμπειροι και ικανοί αναβάτες. Το μοτέρ του Hongyi έσπασε βέβαια από το πρώτο σκέλος ενώ γενικά η όλη εμφάνιση της Zongshen ήταν να απλά για να γραφτεί ως η πρώτη εργοστασιακή κινέζικη παρουσία, ένα πυροτέχνημα που έσβησε γρήγορα. Η προσπάθεια της Kove λοιπόν με στόχο να πάρουν μία γεύση φέτος και να επιστρέφουν κάθε χρόνο με καλύτερες βλέψεις, χρησιμοποιώντας το Dakar ως στάδιο εξέλιξης και βελτίωσης, δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Zongshen.

Σε αυτή την φωτογραφία οι δύο αυτές προσπάθειες ενώνονται καθώς οι αναβάτες της Kove φωτογραφίζονται με τους υπόλοιπους Κινέζους της Wu Pu Da Hai Dao Rally Team (αγωνίζονται με KTM). Οι δύο από δεξιά είναι οι αναβάτες της Zongshen

Η Kove στο Dakar 2023
Το σύνολο των Κινέζων αναβατών στο φετινό Dakar, με μπλε οι αναβάτες της Wu Pu Da Hai Dao Rally Team και από δεξιά ο Zhao Hongyi και ο Zhangmin που είχαν τρέξει με Zongshen

Η άλλη βασική διαφορά που έχει η Kove με ακόμη πιο σοβαρές προσπάθειες των outsiders, όπως είναι η Hero, είναι πως ξυπνά τα ένστικτα ανταγωνισμού της αγοράς μοτοσυκλέτας. Γιατί έχει ξεκάθαρα δηλώσει πως έρχεται στην Ευρώπη, όπως άλλωστε έχουμε γράψει εδώ, πως την περιμένουμε και στην Ελλάδα. Η Hero μπορεί να είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κατασκευαστής μετά την Bajaj, που σημαίνει πως έχει την ρευστότητα να υποστηρίξει μία ευρωπαϊκή επέκταση αλλά προς το παρόν δεν έχει τέτοιο στόχο, άρα δεν «ενοχλεί» και κανένα. Περισσότερος κόσμος που γίνονται μοτοσυκλετιστές και περισσότεροι στην αγωνιστική μοτοσυκλέτα πρέπει να είναι το ζητούμενο, για να μην καταλήγουμε κάθε χρόνο λιγότεροι.

 

Ετικέτες

Ducati: Τίτλος στο MotoAmerica 30 χρόνια μετά - Από το Fast by Feracci 888 στο Panigale V4 R, και με ελληνικό φίλτρο DNA! [VIDEO]

Ο Josh Herrin της Warhorse HSBK Racing Ducati επανέλαβε την επίδοση που είχε πετύχει ο Troy Corser το 1994
Ducati και Josh Herrin νικητές SBK στο MotoAmerica 2024
Από το

motomag

30/9/2024

Ο Josh Herrin της Warhorse HSBK Racing Ducati κέρδισε το δεύτερο πρωτάθλημα AMA Superbike της καριέρας του το Σάββατο 28/9 στο New Jersey Motorsports Park, χαρίζοντας στο Borgo Panigale τον τίτλο στο Αμερικάνικο Πρωτάθλημα SBK μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, όταν το 1994 Πρωταθλητής είχε αναδειχθεί ο Troy Corser με το Fast by Feracci 888. Και μάλιστα, στον θρίαμβο του Herrin συνέβαλε και μια ελληνική εταιρεία, αφού ο Αμερικανός αγωνιζόταν με φίλτρο της DNA! 

Στον πρώτο αγώνα του τελευταίου γύρου του Πρωταθλήματος για το 2024, ο Josh Herrin ολοκλήρωσε τον αρχικό του γύρο στην πέμπτη θέση και οι περισσότεροι περίμεναν ότι θα μείνει εκεί, αφού δεν χρειαζόταν να πιέσει. Σε τελική ανάλυση, θα ήταν ο εύκολος τρόπος να κλείσει ο τίτλος, αλλά ο Herrin είχε άλλους στόχους στο μυαλό του. Ο Αμερικανός ανέβηκε τέταρτος στον έκτο γύρο, ήταν τρίτος στον έβδομο γύρο, δεύτερος στον ένατο και πήρε το προβάδισμα στον 11ο γύρο. Όμως τον κυνηγούσε ο Bobby Fong της Wrench Motorcycle, ο οποίος προσπέρασε τον Herrin για να βρεθεί εκείνος πρώτος στον γύρο 15 από 20.

Ο Josh Herrin όμως πέρασε με τη σειρά του τον Bobby Fong, παίρνοντας εν τέλει την 6η νίκη του το 2024, και τη 16η νίκη AMA Superbike στην καριέρα του. Το πιο σημαντικό ήταν όμως πως αυτή η νίκη του χάρισε τον δεύτερο τίτλο του στα Superbike, 11 χρόνια μετά τον πρώτο του. Τίτλος που ήλθε με το Panigale V4R και ήταν ο πρώτος τίτλος για την Ducati μετά από 30 χρόνια απουσίας της από το ψηλότερο σκαλί του βάθρου στις Η.Π.Α., απ’ όταν ο Αυστραλός Troy Corser είχε στεφθεί Πρωταθλητής με την ομάδα της Fast By Ferracci Ducati το 1994!

Eraldo Feracci & Josh Herrin

Εντωμεταξύ στις 13 Σεπτεμβρίου στην COTA, ο Josh Herrin τίμησε τον ιδιοκτήτη της Fast by Feracci, Eraldo Feracci, με χρώματα και γραφικά στο Panigale V4 που απέτιναν φόρο τιμής στη μοτοσυκλέτα των Feracci και Corser που πήρε τον τίτλο πριν 30 χρόνια… μια ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή τόσο για τον Herrin όσο ιδίως για τον Eraldo Feracci, λίγες ημέρες πριν ο Αμερικανός αναβάτης επαναλάβει τον άθλο του Corser! Σημειώστε πως ο Feracci είναι ακόμα ενεργό μέλος της Ducati στο MotoAmerica, υποστηρίζοντας την ομάδα των Herrin και HSBK.

Josh Herrin

Με έναν αγώνα να απέμενε για να ολοκληρωθεί η σεζόν, ο Herrin είχε προβάδισμα 58 πόντων έναντι του Cameron Beaubier, προβάδισμα που δεν γινόταν να καλυφθεί. Τελικά την Κυριακή η νίκη πήγε στον Loris Baz, ενώ ο Herrin τερμάτισε 6ος, 3.121 δευτερόλεπτα πίσω από τον ομόσταυλό του.

Josh Herrin & Ducati - Πρωταθλητές MotoAmerica 2024

Ο Josh Herrin δηλώσε: “Στην εκκίνηση γινόταν ένας χαμός, δεν μπορούσα εύκολα να ξεκολλήσω, προσπαθούσα να είμαι χαλαρός - ήρεμος, όπως έκανε και ο Cameron Beaubier. Η εξέλιξη αυτής της προσπάθειας έρχεται με τα χρόνια, όπου και να μην πηγαίνουν καλά τα πράγματα μαθαίνεις να μένεις ήρεμος και με υπομονή ανεβαίνεις. Μπόρεσα να το κάνω αυτό σήμερα, μετά έβαλα το κεφάλι μου κάτω και άρχισα να μειώνω το προβάδισμα από τους προπορευόμενους αναβάτες. Απλώς ένιωθα τόσο άνετα και φαινόταν ότι όλοι οι άλλοι ήταν σε πιο δύσκολη θέση. Όταν άρχισα να παίρνω το προβάδισμα, είδα τον Bobby Fong πίσω μου και απλά δεν ήθελα να ρισκάρω όταν ήταν εκεί, για αυτό τον άφησα να περάσει στην ευθεία. Νόμιζα ότι θα περνούσε από τα αριστερά, αλλά πέρασε τελικά από τα δεξιά. Μετά τους τελευταίους τρεις γύρους ένοιωθα και έβλεπα ότι είχα καλό ρυθμό και το μονό που ήθελα να μπορέσω να συναγωνιστώ τους άλλους δύο αναβάτες. Δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Νόμιζα ότι θα τερμάτιζα όγδοος ή ένατος σήμερα. Ήθελα να φύγω από την COTA νικητής και να κερδίσω το πρωτάθλημα κερδίζοντας τον Beaubier υγιή εκεί. Μπόρεσα να το κάνω και μάλιστα σε μια πίστα που δεν μου ταίριαζε ποτέ στα Superbike. Πιστεύω ότι αυτή είναι η πρώτη μου νίκη εδώ σε αγώνα Superbike που δεν έβρεχε. Ευχαριστώ τον Loris Baz που ειλικρινά ήταν ο καλύτερος συναγωνιστής που είχα ποτέ, η ομάδα που ήταν η καλύτερη ομάδα, τον Joyce που μας μαγείρευε πάντα μεσημεριανό και φρόντισε να μας φροντίζουν, και τη Rachel για πάντα φροντίζοντας τον τρελό μικρό Griffin όποτε είμαι στους αγώνες. Είμαι τόσο χαρούμενος που ήταν εδώ για να γιορτάσουν μαζί μας. Ευχαριστούμε όλη την ομάδα της Warhorse HSBK Racing Ducati North America. Τη Ducati Corse, τα κράνη KYT, την Only Fans, τη Good Boy Vodka, την GoPro, την Alpinestars… η λίστα συνεχίζεται. Ευχαριστώ πολύ. Ευχαριστώ τη MotoAmerica και όλους όσους συμμετείχαν.”