Motul WSBK 2020 - Δοκιμές Aragon 1η μέρα: Μεγάλος ανταγωνισμός

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/11/2019

Η σεζόν 2019 των Superbikes δεν έχει κλείσει μήνα από τότε που τελείωσε και οι αναβάτες μετά από ένα μικρό διάλειμμα και μια μικρή “περατζάδα” στην EICMA, ξαναβρέθηκαν στο “φυσικό” τους περιβάλλον για τις επίσημες δοκιμές στην Aragon της ερχόμενης σεζόν. Το κύμα κακοκαιρίας πάντως που έπληξε την Ισπανία με βροχοπτώσεις και θερμοκρασίες που δεν ξεπέρασαν τους 10^ο C, δυσκόλεψαν αρκετά αναβάτες και μηχανικούς. Έτσι, παρότι οι δοκιμές ξεκίνησαν στις 10:00π.μ. τοπική ώρα κανένας αναβάτης δεν μπήκε στην πίστα μέχρι της 11:06 π.μ., όταν η Ana Carrasco (Kawasaki Provec WorldSSP300) σήμανε την εκκίνηση με το Ninja 400. Όμως, τόσο η ίδια όσο και ο Manuel Gonzalez (Kawasaki ParkinGO Team), έχασαν την ευκαιρία που είχαν να δοκιμάσουν για λίγο την ZX-10RR λόγω της κακοκαιρίας.

Ο πρώτος αναβάτης των Superbikes που μπήκε στην πίστα δεν ήταν άλλος απ’ τον εκκεντρικό Scott Redding (Arubat.it Racing – Ducati), που φέτος κάνει το ντεμπούτο του, έχοντας κατακτήσει τον τίτλο του BSB, με την Ducati και έκλεισε τη πεντάδα το πρωί. Άλλος ένας αναβάτης που κάνει το ντεμπούτο του φέτος με την V4R είναι ο Leon Camier (BARNI Racing Team) και μάλιστα ήταν και ο ταχύτερος στην πίστα, έως την ώρα που ο Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) βρέθηκε και παρέμεινε στην κορυφή των χρονομετρήσεων, αφήνοντάς τον δεύτερο. Ωστόσο, οι χρόνοι όλων των αναβατών το πρωί δεν ήταν ιδιαίτερα χαμηλοί, αφενός μεν λόγω της κακοκαιρίας και αφετέρου επειδή εστίασαν περισσότερο στο να προσαρμόσουν τις μοτοσυκλέτες στα μέτρα τους.

Ο Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) ήταν ο δεύτερος κατά σειρά αναβάτης που μπήκε στην πίστα και ήρθε τέταρτος, οδηγώντας μάλιστα την περσινή R1 αφού η Yamaha θα έχει την ανανεωμένη έκδοσή της στις επόμενες δοκιμές στην Jerez σε δύο εβδομάδες από τώρα. Έμεινε ευχαριστημένος από τη συμπεριφορά της R1 στο βρεγμένο, με τον πίσω τροχό να έχει φοβερή πρόσφυση. Αντίστοιχα ο Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) –πρωτοεμφανιζόμενος και προερχόμενος από το MotoAmerica πρωτάθλημα- ανέβηκε στη σέλα της φετινής R1 και βρέθηκε μάλιστα στην τρίτη θέση του πίνακα των χρονομετρήσεων, ενώ και αυτός αντιμετώπισε δυσκολίες με τα ελαστικά. Από την άλλη η R1 ήταν ήδη στα μέτρα του, με τα κλιπ-ονς και τα μαρσπιέ να βρίσκονται ακριβώς εκεί που θέλει και η μόνη αλλαγή που έκανε ήταν στο να προσαρμόσει το quickshifter στις απαιτήσεις του.

Παρότι οι πρωινές δοκιμές είχαν μειωμένη δράση μέσα στη πίστα, όλες οι ομάδες δούλεψαν πυρετωδώς ώστε να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα για το πρώτο αγώνα της ερχόμενης σεζόν. Μηχανικοί και αναβάτες εστίασαν στο να βρουν τη κατάλληλη εργονομία στις μοτοσυκλέτες τους –μην ξεχνάμε πως φέτος υπήρξαν πολλές μεταγραφές και οι περισσότεροι οδηγούν για πρώτη φορά τη νέα τους μοτοσυκλέτα- αλλά και το στήσιμο των αναρτήσεων.

Οι πέντε ταχύτεροι του πρωινού session

Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’04.321
Leon Camier (BARNI Racing Team) 2’04.690
Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 2'04.818
Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 2’06.268
Scott Redding (Aruba.it Racing Team WorldSBK) 2’06.315

Όσο η μέρα κυλούσε, οι καιρικές συνθήκες καλυτέρευαν με την πίστα να στεγνώνει σιγά-σιγά και τους χρόνους να πέφτουν κάτω απ’ τα δύο λεπτά. O Redding θέλοντας να κάνει αισθητή την παρουσία του, μιας και ήδη ξέρει την V4R την σαν τη παλάμη του απ’ το BSB, ανέβασε το ρυθμό του και βρέθηκε να ηγείται τον χρονομετρήσεων, ενώ έκλεισε τη πρώτη μέρα ολοκληρώνοντας 51 γύρους και τελικά ήρθε δεύτερος στον πίνακα των χρόνων. Στις 14:00 ο πεντάστερος Rea μπήκε στην πίστα και έθεσε τον ταχύτερο χρόνο για την πρώτη μέρα των δοκιμών, ενώ εστίασε μαζί με τον αρχηγό της ομάδας Pere Riba στη ρύθμιση της γεωμετρίας ώστε η ZX-10RR να στρίβει πιο εύκολα αλλά να μην χάνει τη σταθερότητά της. Ο φετινός πρωταθλητής είχε μια πτώση, όμως δεν τραυματίστηκε.

Για τον Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) ήταν η πρώτη φορά που θα οδηγούσε την V4R στην Aragon σε επίσημες δοκιμές στο 100% της φυσικής του κατάστασης, αφού πέρσι τέτοια εποχή ήταν σε αναμονή για να χειρουργήσει την κλείδα του. Εστίασε κυρίως στη ρύθμιση του πλαισίου και στα ηλεκτρονικά της μοτοσυκλέτας του, ενώ ολοκλήρωσε τη πρώτη μέρα στην τέταρτη θέση. Ο Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) βρέθηκε για πρώτη φορά στη σέλα της ZX-10RR και με μια νέα ομάδα. Ολοκλήρωσε τις δοκιμές με 37 γύρους, έχοντας περίπου 1” διαφορά απ’ τον Rea και ήρθε έκτος.

Μεγάλος ανταγωνισμός υπήρχε και στην Pata Yamaha με τον Michael van der Mark να είναι ο ταχύτερος με R1, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση, ενώ ο Razgatliolgu έκλεισε την πεντάδα δουλεύοντας κυρίως στο τρίγωνο της εργονομίας. Επίσης είπε, πως στο στεγνό η R1 του φάνηκε πραγματικά εκπληκτική και πως δεν περίμενε να πέσει στο 1:51, όμως χρειάζεται περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Σχετικά με το νέο περιβάλλον που βρίσκεται, αισθάνεται μια μικρή πίεση απ’ τον ομόσταβλό του van der Mark, αλλά του αρέσει πολύ η ομάδα και η συνεργασία τους.

Στην GRT Yamaha WorldSBK Junior Team, ο Gerloff έκλεισε την μέρα του με 52 γύρους και ήρθε έβδομος με τον χρόνο του να βελτιώνεται αισθητά στο στεγνό. Προσπάθησε να μπει στο ρυθμό της πίστας, διότι είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται στην Aragon, ενώ με τα ελαστικά να είναι διαφορετικά από αυτά που χρησιμοποιούν στο MotoAmerica ήθελε περισσότερο χρόνο εξοικείωσης. Η αίσθηση που του έδινε η R1, ήταν πολύ θετική και ο στόχος τους για φέτος είναι να είναι αρκετά ανταγωνιστικός απέναντι στον ομόσταβλό του Caricasulo, που ήρθε ένατος στον πίνακα των χρονομετρήσεων, αλλά και απέναντι στους αναβάτες της Pata Yamaha.

Ανάμεσα στους αναβάτες της GRT βρέθηκε ο Leon Camier που εστίασε αποκλειστικά στο να εξοικειωθεί πρώτα με την V4R και να την μάθει καλύτερα, πριν προχωρήσει σε πιο ουσιαστικές ρυθμίσεις.

Τέλος, "ηχηρή" ήταν η...απουσία της Honda και των Bautista και Haslam που θα έχει φέτος για αναβάτες, αυξάνοντας έτσι το ενδιαφέρον για τις δυνατότητες της CBR1000RR-R απέναντι στον ανταγωνισμό, αλλά και της BMW με τους Sykes και Laverty.

Οι χρόνοι της πρώτης μέρας:

Jonathan Rea (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’50.416 – 27 γύροι
Scott Redding (Aruba.it Racing – Ducati) 1’50.868 – 51 γύροι
Michael van der Mark (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’50.941 – 39 γύροι
Chaz Davies (Aruba.it Racing – Ducati) 1’51.176 – 37 γύροι
Toprak Razgatlioglu (Pata Yamaha WorldSBK Team) 1’51.313 – 47 γύροι
Alex Lowes (Kawasaki Racing Team WorldSBK) 1’51.567 – 37 γύροι
Garrett Gerloff (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’51.867 – 52 γύροι
Leon Camier (BARNI Racing Team) 1’52.902 – 37 γύροι
Federico Caricasulo (GRT Yamaha WorldSBK Junior Team) 1’53.514 – 57 γύροι

Ετικέτες

WSBK

Yamaha

Ducati

kawasaki

https://bit.ly/MOTO_665

Από τον

Κώστα Γκαζή

19/3/2025

Ελάχιστοι είναι οι αναβάτες που έχουν σφραγίσει τον κόσμο των αγώνων μοτοσυκλέτας όπως ο Βασιλιάς Fogarty, με τον Βρετανό να έχει κερδίσει μεταξύ άλλων 4 Παγκόσμιους Τίτλους WorldSBK, να έχει νίκες και ρεκόρ γύρου στο Isle of Man TT, νίκες και ρεκόρ γύρου στο NW200, νίκες σε αγώνες αντοχής και τίτλο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα EWC, συμμετοχές σε αγώνες MotoGP με καλύτερο αποτέλεσμα μια 6η θέση, αναβάτης εξέλιξης της Petronas FP1, MBE, FIM Legend, νικητής στο… τηλεπαιχνίδι “I’m a celebrity, get me out of here”, ακόμα και ! Επόμενη κίνηση του Foggy η επιστροφή στους αγώνες με την αγαπημένη του Ducati, ως Διευθυντής Ομάδας στο BSB του 2026.

Η καριέρα του μοναδικού Fogarty, του αναβάτη με το πιο τρελό βλέμμα στην ιστορία των αγώνων, έφτασε σε ένα πρόωρο τέλος το 2000 μετά από ένα ατύχημα στην πίστα του Phillip Island, όταν συγκρούστηκε με τον αναβάτη της Ducati, Robert Ulm, και έπεσε. Υπέστη πολλαπλούς τραυματισμούς, συμπεριλαμβανομένου ενός σοβαρού τραυματισμού στον ώμο, ο οποίος ουσιαστικά του “έκοψε” τους αγώνες. Τη θέση του στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati πήρε ο Troy Bayliss.

Μετά το τέλος της αγωνιστικής του καριέρας, ο αμφιλεγόμενος πολλές φορές αγωνιζόμενος -κυρίως λόγω των εμπρηστικών δηλώσεών του για τους αντιπάλους του, τακτική που του χάρισε φίλους αλλά και εχθρούς-, έδειξε την ανταγωνιστικότητά του και στον χώρο των τηλεοπτικών reality, κερδίζοντας το 2014 στο πρόγραμμα I’m a celebrity... get me out of here! Για να τα καταφέρει αναγκάστηκε στον τελικό του παιχνιδιού να φάει ζωντανά σκουλήκια, ζωντανές κατσαρίδες, τηγανιτές ταραντούλα, τρεις ζωντανές κατσαρίδες, πρωκτό από στρουθοκάμηλο και πέος από καμήλα! Εκεί κέρδισε ένα ακόμη παρατσούκλι μετά τα King Carl και Foggy, αυτό του... King of the Jungle. Όπως καταλαβαίνετε δεν υπάρχει κάτι που να τρομάζει τον King Carl, ενώ ο αγωνιζόμενος από το Blackburn αριστεύει σε οποιοδήποτε ανταγωνιστικό περιβάλλον βρεθεί.

Πιο πρόσφατα, ο Fogarty είχε συνεργαστεί και με την μικρή βρετανική εταιρεία μοτοσυκλετών CCM, όπου βοήθησε και στην εξέλιξη του μοντέλου Spitfire Foggy S.

Όσον αφορά στη διοίκηση ομάδων, μπορεί η προηγούμενη προσπάθειά του ως στέλεχος, με την Petronas FP1 το 2003-2006 στο WorldSBK να μην πέτυχε, καθώς η τρικύλινδρη μοτοσυκλέτα δεν ήταν ανταγωνιστική, όμως 20 χρόνια μετά, ο King Carl επιστρέφει ως Διευθυντής Ομάδας, αυτή τη φορά με τις κορυφαίες μοτοσυκλέτες της Ducati, στο BSB 2026.

Τώρα ο Carl Fogarty ενώνει τις δυνάμεις του με την Superbike Advocates Racing που αυτή τη στιγμή συμμετέχει στο Αυστραλέζικο Πρωτάθλημα Superbikes (ASB), ανακοινώνοντας μια εντελώς νέα ομάδα για τη σεζόν 2026 του Βρετανικού Πρωταθλήματος Superbikes BSB.

Θυμίζουμε πως ο Foggy πήρε και τις 59 νίκες του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike με Ducati, με την ιταλική εταιρεία να έχει παρουσιάσει ανά τα χρόνια διάφορες σπέσιαλ “Fogarty εκδόσεις” των μοτοσυκλετών της, από Monster S4 και 916 έως και Panigale V4.

Ο Foggy δήλωσε για τη νέα του ομάδα: "Ανυπομονώ να επιστρέψω στους αγώνες! Είμαι μεγαλύτερος και σοφότερος τώρα σε σχέση με τότε που διοικούσα μια ομάδα, και τότε είχαμε μια μοτοσυκλέτα υπό εξέλιξη, αλλά αυτή τη φορά θα έχουμε μια αποδεδειγμένα νικηφόρα μοτοσυκλέτα. Θέλουμε να ξεκινήσουμε δυνατά από την αρχή και να είμαστε σε θέση να κερδίζουμε αγώνες αμέσως. Λατρεύω τους αγώνες στο BSB. Από τα τρία πρωταθλήματα που παρακολουθώ -MotoGP, World Superbikes και BSB- το BSB είναι το αγαπημένο μου. Αυτό οφείλεται στο πόσο στενές είναι οι μάχες, στη φύση των πιστών που λαμβάνει χώρα το Πρωτάθλημα, στη δύναμη των μοτοσυκλετών και στον τρόπο που τα ηλεκτρονικά δεν παρεμβαίνουν στην οδήγηση (σσ. δεν επιτρέπονται ηλεκτρονικά βοηθήματα όπως σύστημα ελέγχου πρόσφυσης), αφήνοντας τον έλεγχο στους αναβάτες.”