CFC: Το ελληνικό carbon που κατέκτησε την Αμερική και όχι μόνο

Όταν ο άνθρακας γίνεται χρυσό
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

10/12/2019

Τον Νίκο Τσεμπερλή τον γνωρίσαμε πρώτη φορά από κοντά στην πίστα των Μεγάρων το 2017. Ήταν μια ηλιόλουστη Παρασκευή και ο πολυπρωταθλητής Σάκης Συνιώρης έβγαλε από το φορτηγό της ομάδας την αγωνιστική του Aprilia RSV4 RF, “ντυμένη” με ένα εντυπωσιακό full carbon “κουστούμι”. Με τον δυνατό ήλιο να φωτίζει κάθε λεπτομέρεια και να διαπερνά σε βάθος τις ίνες της πλέξης του carbon fiber, ήταν αδύνατον να μην θαυμάσεις την ποιότητα της δουλειάς που είχε γίνει σε αυτό το χειροποίητο “κουστούμι”. Ακόμα και η κατεύθυνση της πλέξης σε όσα σημεία υπήρχε ένωση δύο κομματιών ήταν ακριβώς στις 45⁰, και ακριβώς στο κέντρο όλης της μοτοσυκλέτας είχε δημιουργηθεί μια "ένωση V " όπως στα ιταλικά supercars που κοστίζουν εκατομμύρια ευρώ. “Από πού το αγόρασες;” ρωτήσαμε τον Σάκη, διότι δεν είχαμε ξαναδεί κάτι αντίστοιχο και γενικά δεν υπάρχουν στην διεθνή αγορά πολλά carbon fiber “κουστούμια” που να χρησιμοποιούν τρία διαφορετικά είδη πλέξης. “Είναι χειροποίητο. Εδώ, ο Νίκος το έφτιαξε” μας είπε ο Σάκης και κάπως έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μας με τον Νίκο Τσεμπερλή, που μόλις πριν λίγα χρόνια είχε βάλει τα εμπορικά θεμέλια της CFC (carbon fiber customs) και έκανε επιλεγμένα βήματα στο δρόμο της διεθνούς αναγνώρισης που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια. Η ιστορία του όμως ξεκινούσε μια ολόκληρη δεκαετία πιο πριν, όταν αφιέρωνε ατελείωτες ώρες, κόπο και χρήμα, φτιάχνοντας “για την πάρτη του” εξαρτήματα από carbon fiber στο σπίτι του. Έχοντας έτοιμη στημένη οικογενειακή επιχείρηση και με σπουδές στην Ελλάδα και 2 μεταπτυχιακά στο εξωτερικό, θα μπορούσε να συνεχίσει με αυτό το “hobby” και να περνάει απλώς δημιουργικά την ώρα του.

Όμως όταν έχεις το “μικρόβιο” δεν κάθεσαι εύκολα στα αβγά σου. Χωρίς κανείς να του εγγυηθεί την εμπορική επιβίωση – πόσο δε μάλλον τη διεθνή επιτυχία – ο Νίκος ρίσκαρε τα πάντα και αφιερώθηκε σε αυτό που αγαπά. Μιλάμε για μια επιχειρηματική κίνηση στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης, όταν οι πωλήσεις των αυτοκινήτων και των μοτοσυκλετών έπεφταν σαν οβίδα στο κενό. Όμως όταν αυτό που κάνεις έχει πραγματική αξία και καλύπτει μια πραγματική ανάγκη της αγοράς, τότε δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς. Η διαδικασία κατασκευής εξαρτημάτων από carbon fiber μοιάζει λίγο με εκείνη των fiberclass σε θεωρητικό επίπεδο, καθώς τα δύο βασικά υλικά που χρησιμοποιείς είναι το ύφασμα και η ρητίνη. Όμως όταν βάζεις συγκεκριμένα κριτήρια στα ποιοτικά χαρακτηριστικά του αποτελέσματος που θέλεις να έχεις, τότε τον κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνει η γνώση, η εμπειρία και τα υλικά που χρησιμοποιείς. Πάνω σε αυτές τις υψηλές απαιτήσεις είναι που επικεντρώθηκε ο Νίκος και αυτομάτως διαχώρισαν τα προϊόντα της βιοτεχνίας του.

Όταν φτάνεις στο σημείο το 80% να είναι πελάτες από το εξωτερικό και να έχεις για παράδειγμα Αμερικάνους πελάτες, που θέλουν να αγοράσουν ελληνικό carbon fiber καπό, φτερά και αλλά aftermarket αξεσουάρ για την Corvette τους, τότε κάτι κάνεις πολύ καλά. Μιλάμε για την μεγαλύτερη αγορά του κόσμου και για ένα αμερικάνικο supercar που η after market αγορά έχει στην κυριολεξία ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Όμως αυτοί που έχουν χρησιμοποιήσει εξαρτήματα carbon fiber, ξέρουν πως η ποιότητα της δουλειάς και των υλικών παίζει τεράστιο ρόλο. Καθώς τα υφάσματα carbon fiber είναι πανάκριβα και η διαδικασία κατασκευής επίπονη και  χρονοβόρα, οι περισσότεροι προσπαθούν να βγάλουν κέρδος μειώνοντας τα υλικά και τον χρόνο. Έτσι δεν είναι λίγες οι φορές που ένα carbon fiber κομμάτι ζυγίζει περισσότερο από ένα πολυεστερικό ή σπάει εύκολα ή ξεθωριάζει. Ο Νίκος δεν πήρε ποτέ τον εύκολο δρόμο και ό,τι φτιάχνει έχει δύο αδιαπραγμάτευτα στοιχεία: Το ένα είναι η αναλογία υφάσματος/ρητίνης στο 65/35 όπως είναι τα αγωνιστικά εξαρτήματα carbon των επαγγελματικών ομάδων του εξωτερικού - όπως λέει και ο Νίκος άλλωστε Lighter = Faster και το δεύτερο είναι η αδιαπραγμάτευτη αντοχή στην ηλιακή ακτινοβολία και τον χρόνο. Ακούγεται εύκολο και αυτονόητο, αλλά στην πραγματικότητα αυτά τα δύο στοιχεία απαιτούν ειδικές γνώσης κατά την διαδικασία παραγωγής, απαιτούν ειδικά υλικά και εν τέλει εκτοξεύουν το κόστος. Φυσικά η βασική μέθοδος που χρησιμοποιεί ο Νίκος είναι η έκχυσης ρητίνης με υποπίεση και της “σκλήρυνσης” μέσα σε φούρνους  και καλούπια– που ο ίδιος έχει κατασκευάσει!

Όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η αντοχή ενός κομματιού carbon δεν ταυτίζεται με την ποσότητα των υλικών που χρησιμοποιείς - αλλά πως τα χρησιμοποιείς.  Όλα έχουν να κάνουν με την λέξη: ΙΔΑΝΙΚΗ. Με παραπάνω ρητίνη από το ιδανικό η αντοχή, όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά μειώνεται! Ακόμα κι αν βάλεις λίγο πιο πέρα τα σωληνάκια υποπίεσης για την ροή της ρητίνης μέσα στη “σακούλα” μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά δομικά ή αισθητικά προβλήματα στο τελικό αποτέλεσμα.

Τριγυρίζοντας μέσα στο εργαστήριο του Νίκου θα δεις πολλά εξαρτήματα παρατημένα στην άκρη. “Αυτά γιατί τα έχεις να σκονίζονται;” τον ρωτήσαμε.”Έχουν ατέλειες, δεν είναι για πούλημα. Έξω από αυτούς τους τοίχους βγαίνουν μόνο όσα έχουν περάσει τα standards ποιότητας. Δεν πρόκειται ποτέ να κυκλοφορήσει στην αγορά δικό μου κομμάτι που να έχει σφάλματα”. Στα δικά μας τα μάτια δεν είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα, όμως τα έμπειρα μάτια του Νίκου μπορούν να δουν ακόμα και αν η πλέξη είναι απόλυτα ευθύγραμμη. “Να, βλέπεις εδώ. Το ύφασμα έχει στραβοπατήσει. Είναι για πέταμα”. Να πούμε την αλήθεια, έχουμε δει επώνυμα αξεσουάρ carbon fiber για Ducati, που έχουν καμιά δεκαριά τέτοια ελαττώματα το κάθε ένα!  Αν όμως ο Νίκος δεν ήταν τόσο “ψείρας”, δεν ήταν τόσο αυστηρός με τον εαυτό του και δεν πρόσεχε τι προϊόν παραδίδει στον πελάτη, δεν θα είχε παραγγελίες από την παγκόσμια αγορά εξαρτημάτων carbon για Nissan GTR και από την Αγγλία για Aston Martin.

Η αισθητική είναι μόνο ο ένας τομέας που η ελληνική CFC ανταγωνίζεται στην ιαπωνική αγορά μεγαθήρια όπως είναι η Nismo, η Amuse, η Mine’s και η Spoon. Ο σημαντικότερος τομέας είναι η αντοχή στη σκληρή χρήση. Σε αυτό το πεδίο η CFC έχει γράψει τη δική της ιστορία και η δουλειά του Νίκου έχει δοκιμαστεί σκληρά στις πίστες και στο δρόμο σε αγωνιστική χρήση. Πέρα από την πανέμορφη αγωνιστική Aprilia του Συνιώρη και την BMW S1000RR του Δημήτρη Βάμβα όσοι παρακολουθούν αγώνες ταχύτητας του Π.Π. Αυτοκινήτου θα έχουν θαυμάσει την Ferrari 458 Challenge με το ανθρακονημάτινο καπό, τα αεροδυναμικά αξεσουάρ και την τεραστία χειροποίητη αεροτομή και φυσικά το μοναδικό στον κόσμο  Full Carbon C5 Corvette. Αυτές είναι μόνο μερικές από τις δημιουργίες που έχουν custom carbon κομμάτια από τα χέρια του Νίκου.

Τελευταίο, αλλά πιθανόν να είναι και το σημαντικότερο όλων, έχει να κάνει με την εφαρμογή των εξαρτημάτων που φτιάχνει ο Νίκος. Σπάνια θα πάρεις ένα μη-εργοστασιακό carbon εξάρτημα που να μην χρειάζεται έστω και λίγη φαναρτζοδουλειά για να το βάλεις σωστά πάνω στη μοτοσυκλέτα ή το αυτοκίνητό σου. Ο Νίκος έχει εμμονή με τη φιλοσοφία “plug and play” και θέλει ο πελάτης του να βιδώνει κατευθείαν το εξάρτημα, χωρίς να πρέπει να κάνει μετατροπές ή τρύπες ή να πρέπει να το κόψει. Είναι αυτές οι μικρές, αλλά πάρα πολλές λεπτομέρειες που ξεχωρίζουν όσα carbon κομμάτια έχουν πάνω τους το πιστοποιητικό γνησιότητας και το αυτοκόλλητο της CFC.

Προφανώς η διεθνής αναγνώριση, δεν άλλαξε την αρχική custom φιλοσοφία της CFC. Ο Νίκος δεν έχει μπει στη λογική της μαζικής παραγωγής και το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του εξακολουθεί να είναι 1 of 1 κατασκευές σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κάθε πελάτη ξεχωριστά. Από το ποια πλέξη θα έχει το carbon ύφασμα, το είδος του βερνικιού, μέχρι το σχήμα που θα έχει το εξάρτημα που θέλεις, η CFC σου δίνει απεριόριστες επιλογές.

Εκεί που δεν έχεις επιλογή με τον Νίκο είναι να παίξεις με την ποιότητα της δουλειάς του. Ο δουλειές του ποδαριού… παίρνουν πόδι! Όλη αυτή η φιλοσοφία και το παθός για την τέχνη του ανθρακονήματος αντικατοπτρίζεται και στο ξεχωριστής αισθητικής κτήριο της CFC στη λεωφόρο Βάρης-Κορωπίου, που έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο Νίκος. Εξωτερικά τα curbs και το γρασίδι θυμίζουν έντονα με πίστα αγώνων του παγκοσμίου πρωταθλήματος και εσωτερικά οι πίνακες και οι κλειστές γυάλινες βιτρίνες των χειροποίητων “έργων τέχνης" από ανθρακόνημα,  είναι ένας από τους λόγους που συνήθως βλέπεις απ'εξω παρκαρισμένα Aston Martin, Ferrari, Mclaren  και ό,τι άλλο super car μπορείς να φανταστείς. Διότι πάντα η ποιότητα της δουλειάς σου καθορίζει και την πελατεία σου- Quality attracts quality όπως λέει και ο ίδιος!

Αφιέρωμα Αντικλεπτικές Κλειδαριές: Τρία είδη για κάθε χρήση

Πέταλα και κλειδαριές δισκόφρενου
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

7/12/2023

Η αντικλεπτική προστασία των δικύκλων είναι ένα ζήτημα που θα βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα, καθώς οι κλοπές είναι καθημερινό φαινόμενο σε κάθε σημείο της Ελλάδας. Απόλυτη προστασία από τους κλέφτες δυστυχώς δεν υπάρχει, καθώς τα κίνητρα της κλοπής ενός δικύκλου δεν είναι μόνο η χρήση του ως δωρητή ανταλλακτικών στην τοπική αγορά, αλλά εκτείνεται ακόμα και σε διεθνείς εγκληματικές οργανώσεις με εξοπλισμό και τεχνογνωσία που τους επιτρέπει να “εξαφανίζουν” τα πάντα, από οποιονδήποτε σημείο του πλανήτη και να το πουλούν στην άλλη άκρη της γης. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να περιορίσουμε στο ελάχιστο τις πιθανότητες να πέσει η μοτοσυκλέτα μας στα βρώμικα χέρια τους. Οι κλέφτες πάντα θα προτιμούν τις πιο εύκολες, αθόρυβες και γρήγορες κλοπές και πάντα θα αποφεύγουν εκείνες που έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Ακόμα και στις “κατά παραγγελία” κλοπές οι κλέφτες θα επιλέξουν τον πιο εύκολο στόχο. Μια από τις καλύτερες λύσεις για να μην γίνει η μοτοσυκλέτα μας ο πιο εύκολος στόχος της περιοχής είναι να την κλειδώνουμε με ένα υψηλής ποιότητας σύστημα ασφαλείας. Εδώ θα μιλήσουμε για τα τρία βασικά είδη κλειδαριών ασφαλείας, τα οποία έχουν διαφορετικά πλεονεκτήματα το κάθε ένα και διαφορετικό επίπεδο ασφάλειας.

2

Θα ξεκινήσουμε από το μικρότερο σε μέγεθος και ευκολότερο στη χρήση, που είναι η κλειδαριά δισκόφρενου. Τοποθετείται σε κάποια τρύπα της δισκόπλακας του φρένου, εμποδίζοντας την περιστροφή του τροχού. Το βασικό πλεονεκτήματα αυτού του συστήματος είναι φυσικά η ευκολία να το έχουμε πάντα μαζί μας και είναι πολύ γρήγορο και απλό στη χρήση. Είναι ιδανικό για μοτοσυκλέτες που δεν έχουν αποθηκευτικούς χώρους για να κουβαλάς μεγάλα, ογκώδη και βαριά αντικείμενα, όπως επίσης και για scooter με μικρής διαμέτρου τροχούς καλυμμένους από πολλά πλαστικά που δεν αφήνουν χώρο για μεγαλύτερα λουκέτα. Το επίπεδο ασφαλείας που παρέχουν είναι αρκετά υψηλό όταν κάνουμε μικρής χρονικής διάρκειας στάσεις, καθώς εμποδίζει τους κλέφτες να πάρουν σπρώχνοντας την μοτοσυκλέτα.

3

Στο άλλο άκρο συναντάμε τα μεγάλα “πέταλα” που μπορούν να μπουν ανάμεσα στο πιρούνι και τον τροχό ή το ψαλίδι και τον τροχό ή ακόμα και ανάμεσα σε ένα σταθερό σημείο του δρόμου και τον τροχό. Το επίπεδο ασφάλειας που προσφέρουν είναι σαφώς ανώτερο από τα υπόλοιπα είδη κλειδαριών, διότι απαιτεί περισσότερο χρόνο και πιο “βαριά” εργαλεία για να τις εξουδετερώσει ο κλέφτης και η επιπλέον δυνατότητα να “ασφαλίσεις” το δίκυκλό σου σε κάποιο σταθερό σημείο, μειώνει στο ελάχιστο δυνατό την πιθανότητα να το φορτώσουν. Ο όγκος και το βάρος αυτών των μεγάλων κλειδαριών δυσκολεύει κάπως τη μεταφορά και την χρήση τους από τις μοτοσυκλέτες, αλλά για τα scooter είναι ιδανικές ακόμα και για μικρής διάρκειας στάσεις.

4

Ανάμεσα στα εύχρηστα λουκέτα δισκόφρενου και τα υψηλότερου επιπέδου ασφαλείας μεγάλα “πέταλα”, υπάρχουν τα μικρά “πέταλα” που προσπαθούν να συνδυάσουν τα χαρακτηριστικά των δύο κατηγοριών. Λόγω μικρού μεγέθους είναι εύκολη η καθημερινή μεταφορά και χρήση τους, ενώ το σχήμα τους επιτρέπει με την χρήση αλυσίδας την ασφάλιση του δικύκλου σε σταθερά σημεία. Πρόκειται για μια πολύ καλή λύση αν σταθμεύουμε το δίκυκλό μας για αρκετές ώρες (π.χ. έξω από το χώρο εργασίας μας ή κάποια πολύωρη επίσκεψη-ραντεβού).

5

Όμως το σημαντικότερο όλων και πολύ πιο σημαντικό από το είδος της κλειδαριάς που θα επιλέξουμε είναι και η συνολική ποιότητά της.

Πέρα από την ποιότητα των υλικών που παίζει σημαντικότατο ρόλο στο χρόνο που θα χρειαστεί ο κλέφτης να την εξουδετερώσει, θα πρέπει να είναι καλοσχεδιασμένη.

6

Με τον όρο “καλοσχεδιασμένη” εννοούμε πως θα πρέπει το σχήμα της να επιτρέπει την εύκολη και γρήγορη τοποθέτησή της ώστε να την χρησιμοποιούμε χωρίς δεύτερη σκέψη και να μην αποφεύγουμε την χρήση της επειδή είναι μπελάς. Επίσης θα πρέπει να έχει μαλακό προστατευτικό υλικό σε όποια σημεία έρχεται σε επαφή με τα μηχανικά μέρη του δικύκλου μας, ώστε να μην προκαλεί αισθητικές και λειτουργικές φθορές.

8910