Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης είναι ξανά στο δρόμο αναζητώντας δύσκολους και προορισμούς και προκλήσεις. Αυτή τη φορά ταξιδεύει σε μια από τις πιο επικίνδυνες, εμπόλεμες –ουσιαστικές- περιοχές του πλανήτη: Στο Ιράκ! Ακολουθεί η πρώτη ανταπόκριση από την… εμπόλεμη ζώνη:
“Ελάχιστα άτομα γνώριζαν τον πραγματικό μου προορισμό. Όχι, δεν ήταν θέμα μυστικοπάθειας, αλλά δεν ήθελα να τρομάξω και να πανικοβάλω τους δικούς μου ανθρώπους. Εκείνο το Σαββατιάτικο πρωινό, όταν ξεκινούσε το ταξίδι μου στην Τουρκία, δεν σκόπευα να αναλωθώ στην εξερεύνηση της γειτονικής χώρας. Έτσι, μετά από δύο μέρες συνεχούς πορείας και περίπου 1.600 χιλιόμετρα ανατολικά της αιγαιοπελαγίτικης ακτογραμμής, η μαύρη ΚΤΜ 1050 Adventure σταμάτησε μπροστά στην συνοριακή είσοδο του Ιράκ.
Αψηφώντας την φωνή της λογικής –που μιλούσε για καθαρή αυτοκτονία– σκόπευα να οδηγήσω στα μονοπάτια μιας ριψοκίνδυνης ταξιδιωτικής περιπέτειας, οδοιπορώντας με μια μοτοσυκλέτα στην χώρα όπου οι Τζιχαντιστές δρούσαν ανεξέλεγκτα και οι πολεμικές συγκρούσεις ήταν καθημερινότητα…
Στις πολύωρες συνοριακές διαδικασίες που ακολούθησαν, υποχρεώθηκα να καταθέσω το διαβατήριο και θα το παραλάμβανα στην επιστροφή – αν φυσικά επέστρεφα... Με αυτόν τον τρόπο οι Ιρακινοί προσπαθούσαν να αποτρέψουν στους μεμονωμένους ταξιδιώτες την προσχώρησή τους στις τάξεις των Τζιχαντιστών. Βλέπετε, χωρίς το διαβατήριό του, ένας ξένος υπήκοος-Τζιχαντιστής δεν μπορούσε να εγκαταλείψει το Ιράκ και να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Διατρέχοντας τις πόλεις Zahko και Duhok, σύντομα έφτασα σε απόσταση μόλις 20 χιλιόμετρα βόρεια της Μοσούλης, εκεί όπου πάνοπλοι στρατιώτες με το δάκτυλο στην σκανδάλη με σταμάτησαν και με έδιωξαν κακήν–κακώς. Η πόλη τελούσε υπό την πολιορκία των ιρακινών και των αμερικανικών δυνάμεων, οι οποίες σφυροκοπούσαν τους Τζιχαντιστές που είχαν αποκλειστεί στις δυτικές συνοικίες της πόλης.
Με την συνοδεία ενός στρατιωτικού οχήματος, απομακρύνθηκα αμέσως από την εμπόλεμη ζώνη. Και μόνο όταν βρέθηκα σε απόσταση 35 χιλιομέτρων από την Μοσούλη, οι στρατιώτες με αποχαιρέτησαν. Μόνος μου πλέον, κατευθύνθηκα κατόπιν στην πόλη Erbil, που απέχει 75 χιλιόμετρα ανατολικά της Μοσούλης – εκεί έμεινα για τρεις μέρες.
Με ιστορική παρουσία που αγγίζει τα 6.000 χρόνια, η Erbil αποτελεί σήμερα την πρωτεύουσα της ημιαυτόνομης περιοχής του ιρακινού Κουρδιστάν και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη του Ιράν με 2.000.000 κατοίκους. Το ενδιαφέρον μου μονοπώλησε το ανιστορημένο κάστρο στο κέντρο της πόλης, ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίαζε το υπαίθριο παζάρι της, με τα ποικιλόμορφα εμπορεύματα και τους λαλίστατους πωλητές..."
