Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Μαρόκο (Ε' Ανταπόκριση)

Ρωμαίοι και Άραβες
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

18/7/2022
Η άμμος στην κλεψύδρα του (μαροκινού) χρόνου τελείωνε σύντομα κι εγώ είχα αρκετές ακόμα ταξιδιωτικές εκκρεμότητες να διευθετήσω στην χώρα της Μαγκρέμπ. Η πόλη Fez, η αρχαία ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis και η γαλάζια μεντίνα της Chefchaouen συνιστούσαν τους τελευταίους, ξεχωριστούς κρίκους της μαροκινής «αλυσίδας» του “DAYTONA DAKAR”, της οποίας την άκρη θα άγγιζα στο λιμάνι της Tanger – απείχα περίπου 800 χλμ. από την προβλήτα!
Αποχαιρέτησα λοιπόν τον σαγηνευτικό νότο του Μαρόκου και το άγονο οικοσύστημα της Σαχάρας, σκαρφάλωσα ξανά την τραχιά οροσειρά του Άτλαντα και στρατοπέδευσα αρχικά στην πόλη Fez, στις βόρειες παρυφές της οροσειράς. Σιωπηλή μοναχικότητα και αποπνικτική ζέστη (41 C) συνιστούσαν τις οδικές παραμέτρους της δίτροχης πορείας μου εκείνη την ημέρα, ενώ με την άφιξή μου στην Fez το κοντέρ της απροβλημάτιστης DAYTONA ROCKSTAR 500 κατέγραφε 8.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. 
Η περιήγηση και η γνωριμία με τον παλιό τομέα της πόλης (μεντίνα) είναι μια ανυπέρβλητη εμπειρία την οποία θέλουν να βιώσουν όλοι οι επισκέπτες που καταλύουν στην αγκαλιά της Fez. Περιπλανώμενος μέσα στον οικιστικό λαβύρινθο της μεντίνα, τα ανυπόμονα βήματά μου με οδήγησαν σε ανήλια σοκάκια, στενά αδιέξοδα περάσματα, φθαρμένες από τον χρόνο κατοικίες και σε καλά κρυμμένα τζαμιά, ενώ η αχόρταγη ματιά μου κατέγραψε λαλίστατους μικροπωλητές, επίμονους καταστηματάρχες, επιτήδειους χειρώνακτες, αναρίθμητα ποικιλόχρωμα εμπορεύματα και ένα ετερόκλητο πλήθος απλών ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στα μικρά πλακόστρωτα σοκάκια της μεσαιωνικής Fez έζησα εκστασιασμένος ένα αυθεντικό αραβικό παραμύθι.
Κι από την αραβική καθημερινότητα, μετάβαση πίσω στην αρχαία ρωμαϊκή εποχή! Ξεχωριστή θέση στα ταξιδιωτικά μου πλάνα κατείχε η ρωμαϊκή πολιτεία Volubilis, τα ερείπια της οποίας δέσποζαν περίπου 80 χλμ. βόρεια της Fez. Εκεί με οδήγησε ένας στενός φιδίσιος δρόμος που ανεβοκατέβαινε με διασκεδαστικό τρόπο ένα ανάγλυφο χαμηλών λόφων. 
Απλωμένες σε μεγάλη έκταση, μέσα σ’ ένα φυσικό περιβάλλον μεσογειακής χλωρίδας με αμέτρητες ελιές, εσπεριδοειδή και φραγκοσυκιές, οι εναπομείναντες αρχαιολογικές μαρτυρίες της Volubilis με ταξίδεψαν πολύ πίσω στο χρόνο (2ο και 3ο μ. Χ αιώνα). Η Αψίδα του Θριάμβου, η Βασιλική, το Κυβερνείο, ερείπια κατοικιών και ένας αξιόλογος αριθμός υπέροχων ψηφιδωτών αποτελούσαν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς ανεκτίμητης αξίας που διασώθηκαν στην Volubilis χάρη στις ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, αλλά και στην ανοχή που παραδόξως υπέδειξαν οι Άραβες κατακτητές.
Η τελευταία μου στάση πριν την άφιξη στο λιμάνι της Tanger είχε χρώμα αποκλειστικά γαλάζιο! Ο λόγος φυσικά για την πασίγνωστη πολιτεία Chefchaouen (110 χλμ. νότια της Tanger), εδώ όπου η μεντίνα της συνιστούσε έναν γαλάζιο πίνακα ζωγραφικής φιλοτεχνημένο από το χέρι του εμπνευσμένου λαϊκού καλλιτέχνη. Τι σήμαινε για μένα η Chefchaouen; Όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου σε μια και μόνη πινελιά… 

QJMOTOR TRANS ASIA 2024, Μέρος ΙΗ’ - Λετονία - Λιθουανία - Πολωνία

Από τον Παράδεισο στην Κόλαση 
Kaunas
Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

16/9/2024

Επίπεδα καταπράσινα λιβάδια, μεσαιωνικά κάστρα και μια ενεργή εμπόλεμη ζώνη χωρίζουν την QJMOTOR SRT 800X από τον Παράδεισο και την Κόλαση που καλείται να διασχίσει στο δρόμο της για την επιστροφή…

"Η οδική αποστολή της QJMOTOR SRT 800X στη Λετονία ήταν αρκετά σύντομη, αφού κύλησε τους τροχούς της στους δρόμους της επίπεδης βαλτικής χώρας για μόλις 180 χλμ. Δίχως συνοριακές διαδικασίες, τη σκυτάλη πήρε κατόπιν η -εξίσου επίπεδη- Λιθουανία, που μου συστήθηκε με την πόλη Kaunas, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, όπου και διανυκτέρευσα. Και στην καταπράσινη Λιθουανία, λίγα ήταν τα χιλιόμετρα που κλήθηκα να οδηγήσω (μόλις 300 χλμ.).

Βαρσοβία

Με καταγεγραμμένα τα πρώτα 1.100 χλμ. της επιστροφής, ήταν η σειρά της Πολωνίας να υποδεχτεί τον δίτροχο ταξιδευτή του QJMOTOR TRANS ASIA 2024 -εδώ, η πρωτεύουσα Βαρσοβία είχε την τιμητική της. Πριν ακόμα καταλύσω σ’ ένα ξενοδοχείο, κατευθύνθηκα στην περιοχή της παλαιάς πόλης, που κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε ισοπεδωθεί από τους Γερμανούς. Μετά το τέλος του πολέμου, όλα τα μεσαιωνικά και αναγεννησιακά αρχιτεκτονήματα του ιστορικού κέντρου ξανακτίστηκαν σε πιστά αντίγραφα, αποτελώντας ένα ρεαλιστικό σκηνικό εποχής που με καταγοήτευσε και με ταξίδεψε πολύ πίσω στο χρόνο.

Και μετά την Πολωνία, τί; Υιοθετώντας τα σοφά λόγια ενός καλού φίλου: 'Αν δεν έχεις περιπέτεια, τη δημιουργείς εσύ', άφησα πίσω μου τη Βαρσοβία και κατευθύνθηκα 320 χλμ. νοτιοανατολικά. Εκεί, ο δρόμος σταμάτησε μπροστά στη συνοριακή πόρτα της ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ. Δίχως δεύτερη σκέψη ή δισταγμό, την άνοιξα και μπήκα! Το σκυλί του πολέμου είναι εδώ."

Ετικέτες