SYM SIBERIA - Ταξιδιωτικό στη Σιβηρία με SYM NH-T 300 - Β' ανταπόκριση

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

26/6/2023

Οι πόλεις Saratov, Syrzan, Samara και Ufa παρεμβάλλονταν μετά την Volgograd στην ανατολική πορεία μου προς την Σιβηρία. Αστική διανυκτέρευση πραγματοποίησα μόνο στην Saratov, ενώ στη συνέχεια επέλεξα να κοιμίζω το ταλαιπωρημένο μου κορμί σε μοτέλ της διαδρομής.

Αναφορικά με τις εξυπηρετήσεις των ταξιδιωτών του δρόμου (ύπνος, φαγητό, καύσιμα), η κατάσταση στους εθνικούς άξονες της Ρωσίας ήταν αρκετά οργανωμένη και δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα. Πιο συγκεκριμένα, βενζίνη 95 οκτανίων διέθεταν όλα τα πρατήρια καυσίμων, ενώ οι τιμές στα μοτέλ ξεκινούσαν από 10 Ευρώ το δωμάτιο (σε αυτή την τιμή ήταν με κοινόχρηστη τουαλέτα). Μοναδικό πρόβλημα που με κούραζε καθοδόν ήταν η πυκνή κυκλοφορία οχημάτων, ειδικά των φορτηγών.

Η ακούραστη SYM NH-T 300 είχε καταγράψει 4.000 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού όταν συνάντησε το Υπερσιβηρικό Δρόμο / Transiberian Road (Μόσχα– Βλαδιβοστόκ). Πλέον, ο θρυλικός Υπερσιβηρικός θα αναλάμβανε να φιλοξενήσει την πορεία μου μέχρι σχεδόν το τέλος του ταξιδιού. Όλα ευθεία τώρα, δεν στρίβω πουθενά!

Ως γνωστόν, ο ορεινός κόσμος των Ουραλίων (τα Υπερβόρεια Όρη των αρχαίων Ελλήνων) εκτελούν χρέη γεωγραφικών συνόρων Ρωσίας και Σιβηρία, Ευρώπης και Ασία. Μετά την πόλη Ufa ξέφυγα από την μονοτονία των ρωσικών πεδιάδων και για 150 χλμ. βρέθηκα να οδηγώ μέσα στο καταπράσινο τοπίο των Ουραλίων.

Ήταν μια πανέμορφη ορεινή διαδρομή που με υποχρέωσε σε πολλές στάσεις, για να την απαθανατίσω με άπειρα φωτογραφικά κλικ. Κι όταν τελικά επιτεύχθηκε η υπέρβαση των Ουραλίων, με καλωσόρισε πλέον η ανατολική Σιβηρία.

Για τους οδικούς ταξιδιώτες, η πόλη Omsk θεωρείται η «Πύλη της Σιβηρία». Η σιβηρική πόλη, που αποτέλεσε στο παρελθόν τόπο εξορίας για χιλιάδες αντικαθεστωτικούς (συμπεριλαμβανομένου και του Ρώσου συγγραφέα Ντοστογιέφσκι), με ενθουσίασε ιδιαίτερα χάρη στα καλαίσθητα κτίσματα του 18ου – 19ου αιώνα που κοσμούσαν το κέντρο της. Ο Καθεδρικός ναός, το Πολιτιστικό κέντρο και το Εθνικό Θέατρο ήταν τα κυριότερα σημεία ενδιαφέροντος στη βόλτα γνωριμίας με την Omsk, η οποία θεμελιώθηκε στις όχθες του ποταμού Irtis το 1710 και σήμερα στεγάζει περίπου 1.700.000 κατοίκους.

Εδώ στην Omsk ήταν ώρα να αλλάξω λάδια στην λευκή SYM NH-T 300 – μετά από 6.000 χλμ. έπρεπε να την «κεράσω» καινούρια λάδια. Έτσι επισκέφθηκα ένα συνεργείο μοτοσυκλετών της πόλης, παρέα όμως με τον Oleg, έναν Ρώσο σύντροχο που είχα γνωρίσει καθοδόν για την Omsk την προηγούμενη μέρα. Κι ενώ εγώ άλλαξα λάδια στην SYM NH-T 300, ο Oleg άλλαξε λάστιχα στην μοτοσυκλέτα του (YAMAHA SUPER TENERE 1200), για να ταξιδέψει κατόπιν στους χωματόδρομους της Μογγολίας.

Με καινούρια λάδια στο μοτέρ και ηθικό ακμαιότατο, μοτοσυκλέτα και αναβάτης ήμασταν πλέον έτοιμοι για αναχώρηση. Η αχανής Σιβηρία ήταν μπροστά και μας καρτερούσε

Ετικέτες

ταξίδι

ταξιδιωτικό

μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_659

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

22/7/2019

Ήταν αδύνατον να βρεθώ στην Κεντρική Ασία και να μην επιχειρήσω την διάσχιση του φημισμένου “Pamir Road”, του ορεσίβιου οδικού άξονα που διασχίζει την απόκρημνη οροσειρά των Pamir. Από τα ίδια αυτά βουνά είχε περάσει και ο Μάρκο Πόλο, όταν ταξίδευε με προορισμό την μυθική Κίνα.

Περίπου 1.200 χιλιόμετρα είναι το μήκος του “Pamir Road”, με αφετηρία την πρωτεύουσα Dushanbe του Τατζικιστάν και τερματισμό την κωμόπολη Sary Tash του Κιργιστάν. Σύμφωνα με το “επιχειρησιακό σχέδιο” που κατέστρωσα επιμελώς, το οδικό πρόγραμμα του “Pamir Road” χωρίστηκε σε 4 μέρες – διαδρομές: α) Dushanbe – Qalai Khum (350 km), β) Qalai Khum – Khorog (250 km), γ) Khorog – Murgab (320 km), δ) Murgab – Sary Tash (230 km).
Τις δυο πρώτες μέρες, πρωταγωνιστικό ρόλο στο τοπίο καθοδόν είχε ο ποταμός Pyandzh, που εκτελούσε παράλληλα και χρέη συνοριακής γραμμής. Ο δρόμος πήγαινε παράλληλα με την κοίτη του ποταμού, ενώ ακριβώς απέναντί μου απλωνόταν το Αφγανιστάν.
Η πιο δύσκολη διαδρομή ήταν αναμφίβολα η διαδρομή Qalai Khum – Khorog. Λόγω της άσχημης κατάστασης του οδικού άξονα, τόσο το κορμί μου, όσο και οι αναρτήσεις της λευκής Honda CB500X, ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα. Για 10 ολόκληρες ώρες, αναβάτης και μοτοσυκλέτα χοροπηδούσαμε μαζί στον ρυθμό της πέτρας. Τελικά, αντέξαμε και οι δυο.

Στην διαδρομή Khorog – Murgab (320 km) τα πράγματα ήταν σαφώς καλύτερα, αφού η άσφαλτος (αν και με πάμπολλες λακκούβες) διευκόλυνε την οδήγηση και με βοήθησε να απολαύσω το επιβλητικό τοπίο των γρανιτένιων βουνοκορφών. Όμως, μυϊκή ατονία, πονοκέφαλος και δυσκολία στην αναπνοή ήταν τα συμπτώματα που άρχισαν να με ταλαιπωρούν, αφού το υψόμετρο σταδιακά ανέβαινε πάνω από τα 3.800 μ. Στόχος μου άλλωστε ήταν να σκαρφαλώσω στα 4.655 μ., στο ορεινό πέρασμα Ak Baital Pass, το ψηλότερο πέρασμα της Κεντρικής Ασίας, που απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα βόρεια της Murgab.

Και τελικά τα κατάφερα. Το έπαθλό μου για την διάσχιση του “Pamir Road” με καρτερούσε στο ορεινό πέρασμα Ak Baital και το πανηγύρισα δεόντως! Στην υπόλοιπη διαδρομή ως την πόλη Os (Κιργιστάν), τα δυνατότερα σημεία ήταν τα δυο ορεινά περάσματα (Kasil Art 4.282 m., PassTarduk Pass 3.615 m.), η γαλάζια λίμνη Karakul και οι σκηνές καθημερινότητας των κατοίκων στην μεταξένια πόλη Os.

Έχοντας πραγματοποιήσει την υπέρβαση του “Pamir Road”, και με καταγεγραμμένα 10.200 χιλιόμετρα από την αρχή του ταξιδιού, ξεκίνησε η επιστροφή μου στα πάτρια εδάφη. Το οδοιπορικό μου στα χνάρια του εξερευνητή Παναγιώτη Ποταγού είχε πια ολοκληρωθεί, προσφέροντάς μου αλησμόνητες κεντροασιατικές εμπειρίες και συγκινήσεις. Τι έχω να σας προτείνω; Βάλτε οπωσδήποτε την Κεντρική Ασία στα ταξιδιωτικά σας πλάνα…