Ήταν μεγάλη η πρόκληση να επιχειρήσω ένα διηπειρωτικό ταξίδι με μια adventure μοτοσυκλέτα 300 κυβικών. Κι επειδή έχω μάθει να μην λέω «όχι» στις ταξιδιωτικές προκλήσεις της δίτροχης ζωής μου, αποφάσισα να οδηγήσω μια μοτοσυκλέτα SYM ΝΗ-Τ 300 (ευγενική χορηγία της ΓΚΟΡΓΚΟΛΗΣ Α.Ε.) πάνω στην τροχιά του Υπερσιβηρικού δρόμου και να προσεγγίσω τις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού (και συγκεκριμένα στην πόλη–λιμάνι Magadan της Βορειοανατολικής Σιβηρίας), εκεί όπου θα ολοκληρωνόταν μετά από 14.500 χλμ. το οδοιπορικό SYM SIBERIA.
Μόλις 3 χώρες θα άνοιγαν τα σύνορά τους για να με υποδεχτούν (Τουρκία, Γεωργία και Ρωσία/Σιβηρία), ενώ ο χρονικός ορίζοντας του ταξιδιού υπολογιζόταν –χωρίς απρόοπτα– στις 35 ημέρες. Από την Ανατολική Σιβηρία, η λευκή μοτοσυκλέτα θα επέστρεφε κατόπιν με τραίνο στη Μόσχα και εν συνεχεία θα την οδηγούσα πίσω στην Ελλάδα.
Η SYM ΝΗ-Τ 300 του σιβηρικού ταξιδιού ήταν καινούρια και χρειάστηκε να την στρώσω. Ακολούθησε το απαραίτητο service των πρώτων 1000 χλμ. στις εγκαταστάσεις της SYM, ενώ κρίθηκαν απαραίτητες κάποιες μικρο–επεμβάσεις για να γίνει πιο «ετοιμοπόλεμη»: α) ο Δημήτρης Λυγνός (κατάστημα Wheelcity) μού τοποθέτησε ένα ζευγάρι ελαστικών DUNLOP TRAILMAX, ιδανικά για τους κακοτράχαλους δρόμους της Σιβηρίας, β) ο γνωστός Παύλος Κασίμης προσάρμοσε δυο βάσεις για την στήριξη των σαμαριών και γ) το κατάστημα MOTOMARKET μερίμνησε για την τοποθέτηση μιας πίσω βαλίτσας (με την βάση της), ενός tank bag και μιας βάσης GPS. Ready to travel…
Το ακτοπλοϊκό δρομολόγιο Πειραιάς–Χίος–Τσεσμέ αποτέλεσε τον “Δούρειο Ίππο” για την είσοδό μου στην Τουρκία. Η τουρκική αποστολή της λευκής SYM ΝΗ-Τ 300 ήταν 1.600 χλμ., με την διαδρομή του SYM SIBERIA να περνά από τις πόλεις Cesme–Afyon–Ankara–Samsun–Giresun–Trabzon–Hope και να τερματίζει στα σύνορα της Γεωργίας.
Μόλις δυόμιση μέρες ταξίδεψα στην Τουρκία, από σύνορα σε σύνορα! Δεν αναλώθηκα σε περιττές παρακάμψεις ή εξερευνήσεις, είχα βάλει το κεφάλι κάτω κι οδηγούσα, για τουλάχιστον 12 ώρες την ημέρα. Ήθελα να ξεμπερδεύω γρήγορα με την Τουρκία – όπως και τελικά έγινε.
Και μετά Γεωργία, που φιλοξένησε τους τροχούς της SYM ΝΗ-Τ 300 για 580 χλμ. Η πανέμορφη χώρα του Καυκάσου, μού σύστησε την παραθαλάσσια πόλη Batumi (η αρχαία Κολχίδα της Μήδειας και των Αργοναυτών) και την Mtskheta, μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γεωργίας (θεωρείται το σημαντικότερο θρησκευτικό κέντρο της χώρας). Όμως, το κερασάκι στην (γεωργιανή) τούρτα ήταν η υπέροχη διαδρομή του «Στρατιωτικού Δρόμου» («Military Road»), που σκαρφάλωνε στην ορεινή κορμοστασιά του Καυκάσου. Ήταν μια διαδρομή–αποκάλυψη, η οποία κορυφώθηκε στο πέρασμα Kazbegi (2.395 m) και με οδήγησε κατόπιν στα σύνορα της Ρωσίας.
Εκεί, χρειάστηκα περίπου 4 ώρες για να ξεμπερδέψω με τις συνοριακές διαδικασίες και να εισέλθω στη Ρωσία! Η διαδρομή των πρώτων 1400 ρωσικών χιλιομέτρων (ένωνε τις πόλεις Grozny–Astrakhan–Volgograd–Saratov) θα βάδιζε πάνω στην πορεία του περσινού ταξιδιού “VOLGA ROUTE” – η γνώση της διαδρομής και των ιδιαιτεροτήτων της αποδείχθηκε μεγάλο πλεονέκτημα!
Η πρώτη διανυκτέρευσή μου στη Ρωσία πραγματοποιήθηκε στη πρωτεύουσα της Τσετσενίας Grozny. Την επομένη ταξίδεψα ως την πόλη Astrakhan, που απλώνεται στις εκβολές του Βόλγα, στη Κασπία Θάλασσα, ενώ στο μαρτυρικό Volgograd (πρώην Στάλινγκραντ) των 1.000.000 νεκρών υπερασπιστών, έφτασα με καταγεγραμμένα 3.400 χλμ. από την αρχή του ταξιδιού. Εδώ, στην Πόλη των ηρώων, αντίκρισα το τεραστίων διαστάσεων άγαλμα “The Motherland Calls” και συλλογίστηκα με οδύνη τον παραλογισμό του πολέμου
