SYM MIDDLE EAST: Στους δρόμους της Μέσης Ανατολής, με SYM Joyride 300 - Μέρος 3

Πέρασμα στο Ιράκ

SYM Middle East ταξιδιωτικό με τον Κ. Μητσάκη

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

1/2/2023

Μετά την ιρακινή πρωτεύουσα, η κόκκινη γραμμή του χάρτη κατευθυνόταν βόρεια με προορισμό την Μοσούλη. Μόλις 405 χλμ. με χώριζαν από την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ και το ετοιμοπόλεμο SYM JOYRIDE 300 ξεκίνησε για μια ακόμα οδική αποστολή στους “ταλαιπωρημένους” δρόμους της ιρακινής επικράτειας.

Δεν θα συγχωρούσα με τίποτα τον εαυτό μου αν καθοδόν δεν σταματούσα στην πόλη Samarra (125 χλμ. βόρεια της Βαγδάτης) – ο λόγος ήταν ο σπειροειδής μιναρές Malwiyyah, ένα επιβλητικό κτίσμα του 850 μ. Χ. Μοναδικός στο είδος του παγκοσμίως, ο καφετί μιναρές της Samarra βελόνιζε τον ουρανό σε ύψος 53 μ. και στην κορυφή του σκαρφάλωσα ανεβαίνοντας από την εξωτερική περιφερειακή σκάλα του. Από την ανεμοδαρμένη κορυφή του μιναρέ, το βλέμμα μου ταξίδεψε ανεμπόδιστα προς όλες τις κατευθύνσεις της επίπεδης ιρακινής γης.

Ο έλεγχος στο στρατιωτικό μπλόκο στην είσοδο της Μοσούλης ήταν ιδιαίτερα εξονυχιστικός και χρονοβόρος: ξεφύλλισμα και φωτοτυπία διαβατηρίου, αρκετές ερωτήσεις, κοφτές ματιές, μουδιασμένα χαμόγελα. Εντέλει, με την δύση του ηλίου, η Μοσούλη μού άνοιξε την αστική αγκαλιά της και με καλωσόρισε κοντά της.

Για 3 χρόνια (2014-2017) η Μοσούλη αποτέλεσε το προπύργιο του Ισλαμικού κράτους, όταν η πόλη έπεσε στα χέρια του ISIS. Πάνω από 11.000 κάτοικοι θανατώθηκαν με βίαιο και φρικιαστικό τρόπο από τους τζιχαντιστές, ενώ στη πολύμηνη μάχη για την ανακατάληψη της πόλης από τα ιρακινά στρατεύματα, ένα μεγάλο μέρος της πολύπαθης Μοσούλης καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς και τις οδομαχίες.

Οι εικόνες που αντίκρισα τριγυρνώντας στους δρόμους της Μοσούλης ήταν πραγματικά σοκαριστικές και με “ταρακούνησαν”. Μεγάλο τμήμα της παλαιάς πόλης ήταν ακόμα ισοπεδωμένο, εκατοντάδες κτίρια είχαν εμφανέστατα τα ολέθρια σημάδια του πρόσφατου πολέμου, ενώ καταστροφές είχαν υποστεί και πολλά έργα υποδομής (δρόμοι, γέφυρες, δημόσια κτίρια). Παρόλα αυτά, στις δυο μέρες που παρέμεινα στη Μοσούλη, οι καλοσυνάτοι και φιλόξενοι κάτοικοί της μου δώριζαν συνεχώς αυθόρμητα χαμόγελα καρδιάς.

Επόμενος –και τελευταίος– προορισμός του “SYM MIDDLE EAST” εντός της ιρακινής επικράτειας ήταν η κοντινή πόλη Erbil. Για να προσεγγίσω όμως την Erbil έπρεπε να εισέλθω στα γεωγραφικά όρια της αυτόνομης περιοχής του Ιρακινού Κουρδιστάν, της οποίας τον έλεγχο και την άσκηση της εξουσίας ασκούν πλέον (από το 1992) οι Κούρδοι και όχι οι Ιρακινοί.

Η Erbil, που θεωρείται η πρωτεύουσα του Ιρακινού Κουρδιστάν, είναι μια από τις πόλεις με την πιο μακροχρόνια συνεχή διαμονή ανθρώπων στον κόσμο, αφού τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησής της χρονολογούνται από το 6.000 π.Χ. Το υποβλητικό πλινθόκτιστο κάστρο της παλαιάς πόλης (σήμα κατατεθέν της Erbil) και τα πολύβουα παζάρια της αποτέλεσαν τις κυριότερες στάσεις στο οδοιπορικό γνωριμίας μου με την κατεξοχήν μητρόπολη των Κούρδων στο Ιράκ.

Ο επίλογος του ιρακινού σκέλους του “SYM MIDDLE EAST” γράφτηκε στα τουρκικά σύνορα, που απείχαν 210 χλμ. βορειοδυτικά της Erbil. Με ανάμεικτα συναισθήματα αποχαιρέτησα την ιστορική γη της αρχαίας Μεσοποταμίας και γκάζωσα για την Τουρκία...

Ετικέτες

sym

ταξιδιωτικό

μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_660

Ταξιδιωτικά άρθρα

Ταξίδι "DAYTONA DAKAR": Σενεγάλη-Μαυριτανία-Μαρόκο (Δ' Ανταπόκριση)

Από τον

Κωνσταντίνο Μητσάκη

13/7/2022

Εντάξει λοιπόν, ευτύχησα να τερματίσω στο Dakar! Τώρα όμως είχα την επιστροφή για Ελλάδα. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν φυσικά τα πρώτα 1100 χλμ., ως τα σύνορα του Μαρόκου. Τα μπρος πίσω και πάμε!

Η διαδρομή μέσα στην Σενεγάλη κύλησε δίχως απρόοπτα ή προβλήματα. Σε αντίθεση με την Μαυριτανία που -από το πρώτο ως το τελευταίο χιλιόμετρο- έβριζα θεούς και δαιμόνους. Στα σύνορα ταλαιπωρήθηκα αφάνταστα από τους τελωνιακούς, οι οποίοι μου απόσπασαν εκβιαστικά 150 Ευρώ για να μου ολοκληρώσουν τις γραφειοκρατικές διατυπώσεις εισόδου.

Στην πρωτεύουσα Nouakchott, παραλίγο να παίξω ξύλο με τους ντόπιους στο μοναδικό πρατήριο της πρωτεύουσας που διέθετε βενζίνη -καμία διάθεση εξυπηρέτησης ή διευκόλυνσης απέναντι στον ξένο οδοιπόρο. Αναγκάστηκα τελικά να απευθυνθώ στη μαύρη αγορά, γεμίζοντας το ντεπόζιτο της μαύρης DAYTONA ROCKSTAR 500 σε διπλάσια τιμή (2,6 Ευρώ/λτ).

Τέλος, στα σύνορα Μαυριτανίας–Μαρόκου, ο φρουρός στην συνοριακή μπάρα μού πήρε το διαβατήριο και το έδωσε αυθαίρετα σ’ έναν δικό του διεκπεραιωτή. Άλλος μεγάλος καυγάς και εκνευρισμός για να πάρω πίσω το διαβατήριο και να κάνω μόνος μου τις γραφειοκρατικές διαδικασίες εξόδου από την χώρα. Αι σιχτίρ…

Και τώρα Μαρόκο, χαλαρά! Στα πρώτα 1.450 χλμ., από τα σύνορα ως την πόλη Agadir, η διαδρομή που ακολούθησα ήταν η ίδια που είχα κάνει (δίπλα στο απέραντο γαλάζιο του Ατλαντικού). Από την Agadir συνέχισα την παράκτια πορεία μου μέχρι την κοντινή πόλη Essaouira (169 χλμ.), ενώ στη συνέχεια στράφηκα νοτιοανατολικά, στην ενδοχώρα του Μαρόκου. Εδώ με καρτερούσε η έρημο Σαχάρα.

Η πρώτη στάση έγινε στη κοκκινωπή Marrakech, μια πόλη με πλούσια, μακραίωνη πολιτιστική παράδοση και ιστορία, που εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει μια μοναδική και απαράμιλλη εμπειρία ζωής για τον επισκέπτη που θα την τιμήσει με την παρουσία του. Η κεντρική πλατεία Djemma el Fna, το τζαμί Koutoubia, το παλάτια el–Badi και οι ανθοστόλιστοι κήποι Menara δέχτηκαν την επίσκεψή μου, ενώ στους παρακείμενους σκεπαστούς δρομίσκους βόρεια της Djemma el Fna, απλώνονταν τα δαιδαλώδη όρια της αραβικής αγοράς (σουκς), που συνιστούσε μια διαδρομή στο χρόνο και μια εικαστική αναζήτηση με χρώμα και όνειρο αφρο–αραβικό.

Για να ταξιδέψω κατόπιν στην τοποθεσία Ait Ben Haddou (190 χλμ. νότια της Marrakech), διέσχισα την οροσειρά του Άτλαντα. Μια υπέροχη ορεινή διαδρομή «ανέβασε» στα ύψη την αδρεναλίνη μου και την μαύρη μοτοσυκλέτα στο ορεινό πέρασμα Col du Tichka (2.260).

Ο λόγος που ήθελα να βρεθώ στην Ait Ben Haddou ήταν η επιθυμία μου να δω το ομώνυμο κασμπάχ (κάστρο), το πιο φημισμένο και αντιπροσωπευτικό του Μαρόκου. Και πραγματικά, η μετάβασή μου στα όρια του συγκεκριμένου κασμπάχ, μού αποκάλυψε έναν ιδιότυπο παραμυθένιο οικισμό της ερήμου που παρέπεμπε σε κάστρο βιβλικών χρόνων. Ήταν μια εντυπωσιακή αρχιτεκτονική μαρτυρία μέσα στην αγκαλιά της ερήμου, που έχει αποτελέσει το κινηματογραφικό σκηνικό για πολλές ταινίες.

Τον επίλογο της περιπλάνησης μου στην μαροκινό νότο «έγραψε» η φιδίσια διαδρομή του φαραγγιού Dades (150 χλμ. ανατολικά της πόλης Ouarzazate), που κατά γενική ομολογία είναι ένας από τους θεαματικούς δρόμους της χώρας.